Samuelis II 22
123456789101112131415161718192021222324
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA TINTORI |
---|---|
1 Locutus est autem David Domino verba carminis huius in die, qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum et de manu Saul, | 1 David rivolse al Signore le parole di questo cantico nel giorno in cui il Signore l'ebbe liberato da tutti i suoi nemici e da Saul. |
2 et ait: “ Dominus petra mea et arx mea et salvator meus; | 2 Egli disse: « Il Signore è la mia rocca, la mia forza, il mio salvatore; |
3 Deus meus, rupes mea, in quam confugiam, scutum meum et cornu salutis meae! Munimentum meum et refugium meum. Salvator meus, de violentia liberabis me. | 3 Dio è il mio forte: io spererò in lui; Egli è il mio scudo, la forza della mia salvezza, il mio esaltatore, il mio rifugio. Mio Salvatore, tu mi libererai dall'iniquità. |
4 Laudabilem invocabo Dominum et ab inimicis meis salvus ero. | 4 Invocherò il degno di lode, il Signore, sarò salvo dai miei nemici. |
5 Quia circumdederunt me fluctus mortis, torrentes Belial terruerunt me; | 5 Gli affanni della morte mi circondarono, i torrenti di Belial mi atterrirono, |
6 praeoccupaverunt me laquei mortis. | 6 i legami dell'inferno mi cinsero, i lacci di morte mi strinsero; |
7 In tribulatione mea invocavi Dominum et ad Deum meum clamavi; et exaudivit de templo suo vocem meam, et clamor meus venit ad aures eius. | 7 ma nella mia tribolazione invocherò il Signore, verso il mio Dio alzerò la voce; ed Egli dal suo tempio esaudirà la mia voce, giungerà alle sue orecchie il mio grido. |
8 Commota est et contremuit terra; fundamenta caelorum concussa sunt et conquassata, quoniam iratus est. | 8 Si commosse e tremò la terra, agitate e scosse furono le fondamenta dei monti, perchè Egli era contro di loro sdegnato. |
9 Ascendit fumus de naribus eius, et ignis de ore eius vorabat; carbones incensi sunt ab eo. | 9 Fumo salì dalle sue nari, fuoco divoratore dalla sua bocca, e ne sono stati accesi i carboni, |
10 Et inclinavit caelos et descendit, et caligo sub pedibus eius. | 10 Abbassò i cieli e discese densa nube sotto i suoi piedi, |
11 Et ascendit super cherub et volavit et devolavit super pennas venti. | 11 salì sopra i cherubini e volò, si slanciò sulle ali dei venti. |
12 Posuit tenebras in circuitu suo tabernaculum suum, tenebrosas aquas, nubes densissimas. | 12 Si circondò di tenebre, per esser nascosto, fece stillare le acque dalle nubi dei cieli. |
13 Prae fulgore in conspectu eius incensi sunt carbones ignis. | 13 Dal fulgore della sua presenza sono stati accesi i carboni di fuoco. |
14 Intonuit de caelo Dominus, et Excelsus dedit vocem suam. | 14 Il Signore tonerà dal cielo, l'Altissimo manderà la sua voce. |
15 Misit sagittas et dissipavit eos, fulguravit fulmina et conturbavit eos. | 15 Scagliò le saette e li dissipò, i fulmini e li distrusse. |
16 Et apparuerunt effusiones maris, et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini, ab inspiratione spiritus furoris eius. | 16 Apparvero gli abissi del mare, furon messi a nudo i fondamenti del mondo, alle minacce del Signore, al soffio del vento del suo furore. |
17 Misit de excelso et assumpsit me, traxit me de aquis multis; | 17 Stesa dall'alto la mano, mi prese e mi trasse dalle acque profonde. |
18 liberavit me ab inimico meo potentissimo, ab his, qui oderant me, qui robustiores me erant. | 18 Egli mi liberò dal mio potentissimo nemico e da coloro che mi odiavano, perchè eran più forti di me. |
19 Praevenerunt me in die afflictionis meae, et factus est Dominus firmamentum meum; | 19 Egli mi prevenne nel giorno della mia afflizione, e, facendosi mio sostegno, |
20 et eduxit me in latitudinem, liberavit me, quia complacui ei. | 20 mi trasse fuori al largo, mi liberò, perchè io gli piacqui. |
21 Retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum munditiam manuum mearum reddit mihi, | 21 Il Signore mi ricompenserà secondo la mia giustizia, mi renderà secondo la purezza delle mie mani, |
22 quia custodivi vias Domini et non egi impie a Deo meo. | 22 avendo io camminato nelle vie del Signore, senza allontanarmi, operando empiamente, dal mio Dio. |
23 Omnia enim iudicia eius in conspectu meo, et a praeceptis eius non recessi; | 23 Tutti i suoi giudizi sono dinanzi ai miei occhi, non gettai lungi da me i suoi precetti; |
24 et fui immaculatus cum eo et custodivi me ab iniquitate mea. | 24 e sarò perfetto con lui e mi guarderò dalla mia iniquità. |
25 Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum munditiam meam in conspectu oculorum suorum. | 25 Il Signore mi renderà secondo la mia giustizia, secondo la purezza delle mie mani davanti ai suoi occhi. |
26 Cum sancto sanctus eris et cum viro innocente innocens eris; | 26 Col santo tu sarai santo, col forte, perfetto, |
27 cum electo electus eris et cum perverso callidus eris. | 27 coll'innocente, innocente, col perverso, perverso: |
28 Et populum pauperem salvum facies et oculos superborum humiliabis, | 28 tu salverai il popolo povero, e coi tuoi occhi umilierai i superbi. |
29 quia tu lucerna mea, Domine, et Deus meus illuminat tenebras meas. | 29 Tu sei la mia luce, o Signore; o Signore, rischiara le mie tenebre! |
30 In te enim aggrediar hostium turmas, in Deo meo transiliam murum. | 30 Con te mi precipiterò nella battaglia, col mio Dio darò la scalata alle mura. |
31 Deus, immaculata via eius, eloquium Domini igne examinatum; scutum est omnium sperantium in se. | 31 Dio! La via di Dio è immacolata, la parola del Signore è purificata col fuoco; Egli è scudo di tutti quelli che sperano in lui. |
32 Quoniam quis est Deus praeter Dominum? Et quae rupes praeter Deum nostrum? | 32 Chi è Dio, se non il Signore? Chi è il forte, se non il Dio nostro? |
33 Deus, qui accinxit me fortitudine et complanavit perfectam viam meam, | 33 Dio m'ha cinto di forza; ha resa piana e perfetta la mia via, |
34 coaequans pedes meos cervis et super excelsa statuens me; | 34 ha resi uguali ai cervi i miei piedi, m'ha fatto star ritto sulle alture, |
35 docens manus meas ad proelium, et tendunt arcum aereum brachia mea. | 35 ha addestrate le mie mani alla battaglia, ha rese le mie braccia come un arco di rame. |
36 Dedisti mihi clipeum salutis tuae, et exauditio tua magnificavit me. | 36 Tu m'hai dato lo scudo della tua salvezza, la tua benignità mi ha moltiplicato. |
37 Dilatasti gressus meos subtus me, et non sunt infirmati tali mei. | 37 Tu allargherai i miei passi sotto di me, senza far vacillare i miei calcagni. |
38 Persequebar inimicos meos et conterebam et non convertebar, donec consumerem eos. | 38 Inseguirò i miei nemici e li sterminerò; non ritornerò senza averli distrutti: |
39 Consumpsi eos et confregi, ut non consurgerent: ceciderunt sub pedibus meis. | 39 gli distruggerò, li stritolerò in modo che non si rialzino più; essi cadranno sotto i miei piedi. |
40 Accinxisti me fortitudine ad proelium, incurvasti insurgentes in me subtus me. | 40 Tu mi hai cinto di forza per le tue battaglie, hai fatto piegare sotto di me quelli che mi resistevano, |
41 Inimicos meos dedisti mihi dorsum, odientes me, et disperdidi eos. | 41 hai fatto voltar le spalle ai miei nemici, a coloro che mi odiano, ed io li sperderò. |
42 Clamaverunt, et non erat qui salvaret, ad Dominum, et non exaudivit eos. | 42 Grideranno, ma non vi sarà chi li salvi; alzeranno la voce al Signore, ma non li esaudirà. |
43 Contrivi eos ut pulverem terrae, quasi lutum platearum comminui eos. | 43 Li disperderò come polvere della terra, li calpesterò e li schiaccerò come fango delle piazze. |
44 Salvasti me a contradictionibus populi mei, constituisti me in caput gentium. Populus, quem ignorabam, servit mihi, | 44 Tu mi salverai dalle rivolte del mio popolo, mi conserverai a capo delle nazioni, un popolo da me ignorato mi servirà. |
45 filii alieni blandiuntur mihi, auditu auris oboediunt mihi. | 45 I figli stranieri mi faran resistenza, ma dopo aver ascoltato, ubbidiranno; |
46 Filii alieni defluunt et contremiscunt ex arcibus suis. | 46 i figli stranieri si son dispersi e si ritiran nelle loro fortezze. |
47 Vivit Dominus, et benedicta petra mea, et exaltetur Deus, petra salutis meae. | 47 Viva il Signore e benedetto il mio Dio! Sarà esaltato il Dio forte della mia salvezza! |
48 Deus, qui das vindictas mihi et deicis populos sub me. | 48 Sei tu, o Dio, quello che fai le mie vendette, quello che mi assoggetti i popoli, |
49 Qui educis me ab inimicis meis et ab insurgentibus in me elevas me; a viro iniquo liberas me. | 49 che mi liberi dai miei nemici e mi rialzi sopra coloro che mi resistono: Tu mi libererai dall'uomo iniquo. |
50 Propterea confitebor tibi, Domine, in gentibus, et nomini tuo cantabo: | 50 Per questo ti loderò, o Signore, tra le genti, e canterò al tuo nome: sia lui che esalta le vittorie del suo re, fa misericordia al suo cristo David e alla sua stirpe in sempiterno ». |
51 Magnificat salutes regis sui et facit misericordiam christo suo David et semini eius in sempiternum ”. |