Nehemiah 2

NEW JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 In the month of Nisan, in the twentieth year of King Artaxerxes, since I was in charge of the wine, I tookthe wine and offered it to the king. Now, he had never seen me looking depressed before.	1 Και εν τω μηνι Νισαν, εν τω εικοστω ετει Αρταξερξου του βασιλεως, ητο οινος εμπροσθεν αυτου? και λαβων τον οινον, εδωκα εις τον βασιλεα. Ποτε δε δεν ειχον σκυθρωπασει ενωπιον αυτου.
2 So the king said to me, 'Why are you looking depressed? You are not sick! This must be a sadness ofthe heart.' Thoroughly alarmed by this,	2 Οθεν ο βασιλευς ειπε προς εμε, Δια τι το προσωπον σου ειναι σκυθρωπον, ενω συ αρρωστος δεν εισαι; τουτο δεν ειναι ειμη λυπη καρδιας. Τοτε εφοβηθην πολυ σφοδρα.
3 I said to the king, 'May the king live for ever! How can I not look depressed when the city where thetombs of my ancestors are lies in ruins and its gates have been burnt down?'	3 Και ειπα προς τον βασιλεα, Ζητω ο βασιλευς εις τον αιωνα? δια τι το προσωπον μου να μη ηναι σκυθρωπον, ενω η πολις, ο τοπος των ταφων των πατερων μου, κειται ηρημωμενος, και αι πυλαι αυτης κατηναλωμεναι υπο του πυρος;
4 The king then said to me, 'What would you like me to do?' Praying to the God of heaven,	4 Τοτε ο βασιλευς ειπε προς εμε, Περι τινος καμνεις συ αιτησιν; Και προσηυχηθην εις τον Θεον του ουρανου.
5 I said to the king, 'If the king approves and your servant enjoys your favour, send me to Judah, to thecity of the tombs of my ancestors, so that I can rebuild it.'	5 Και ειπα προς τον βασιλεα, Εαν ηναι αρεστον εις τον βασιλεα, και εαν ο δουλος σου ευρηκε χαριν ενωπιον σου, να με πεμψης εις τον Ιουδαν, εις την πολιν των ταφων των πατερων μου, και να ανοικοδομησω αυτην.
6 The king -- with the queen sitting beside him-said, 'How long wil your journey take, and when wil youcome back?' Once I had given him a definite time, the king approved my mission.	6 Και ειπεν ο βασιλευς προς εμε, καθημενης πλησιον αυτου της βασιλισσης, Ποσον μακρα θελει εισθαι η πορεια σου; και ποτε θελεις επιστρεψει; Και ευηρεστηθη ο βασιλευς και με επεμψε? και εδωκα εις αυτον προθεσμιαν.
7 I then said to the king, 'If the king approves, may I be given orders for the governors of Transeuphratesto let me pass through on my way to Judah?	7 Και ειπα προς τον βασιλεα, Εαν ηναι αρεστον εις τον βασιλεα, ας μοι δοθωσιν επιστολαι προς τους περαν του ποταμου επαρχους, δια να με συμπαραπεμψωσιν, εωσου ελθω εις τον Ιουδαν?
8 Also an order for Asaph, keeper of the king's forest, to supply me with timber for the beams of the gatesof the citadel of the Temple, for the city wal s and for the house which I am to occupy?' These the king grantedme because the kindly hand of my God was over me.	8 και επιστολη προς τον Ασαφ τον φυλακα του βασιλικου δασους, δια να μοι δωση ξυλα να κατασκευασω τας πυλας του φρουριου του ναου και το τειχος της πολεως και τον οικον, εις τον οποιον θελω εισελθει. Και εχαρισεν ο βασιλευς εις εμε παντα, κατα την επ' εμε αγαθην χειρα του Θεου μου.
9 When I reached the governors of Transeuphrates, I gave them the king's orders. The king had sent anescort of army officers and cavalry along with me.	9 Ηλθον λοιπον προς τους περαν του ποταμου επαρχους και εδωκα εις αυτους τας επιστολας του βασιλεως. Ειχε δε αποστειλει ο βασιλευς αρχηγους δυναμεως και ιππεις μετ' εμου.
10 When Sanballat the Horonite and Tobiah the official of Ammon heard about this, they wereexceedingly displeased that someone had come to promote the welfare of the Israelites.	10 Οτε δε Σαναβαλλατ ο Ορωνιτης και Τωβιας ο δουλος, ο Αμμωνιτης, ηκουσαν, ελυπηθησαν καθ' υπερβολην οτι ηλθεν ανθρωπος να ζητηση το καλον των υιων Ισραηλ.
11 And so I reached Jerusalem. After I had been there three days,	11 Και ηλθον εις Ιερουσαλημ και ημην εκει τρεις ημερας.
12 I got up during the night with a few other men -- I had not told anyone what my God had inspired me todo for Jerusalem -- taking no animal with me other than my own mount.	12 Και εσηκωθην την νυκτα, εγω και ολιγοι τινες μετ' εμου? και δεν εφανερωσα εις ουδενα τι ειχε βαλει ο Θεος μου εν τη καρδια μου να καμω εις την Ιερουσαλημ? και αλλο κτηνος δεν ητο μετ' εμου, ειμη το κτηνος επι του οποιου εκαθημην.
13 Under cover of dark I went out through the Val ey Gate towards the Dragon's Fountain as far as theDung Gate, and examined the wall of Jerusalem where it was broken down and its gates burnt out.	13 Και εξηλθον την νυκτα δια της πυλης της φαραγγος, και ηλθον απεναντι της πηγης του δρακοντος και προς την θυραν της κοπριας, και παρετηρουν τα τειχη της Ιερουσαλημ, τα οποια ησαν κατακεκρημνισμενα, και τας πυλας αυτης κατηναλωμενας υπο του πυρος.
14 I then crossed to the Fountain Gate and the King's Pool, but it was impassable to my mount.	14 Επειτα διεβην εις την πυλην της πηγης και εις την βασιλικην κολυμβηθραν? και δεν ητο τοπος δια να περαση το κτηνος το υποκατω μου.
15 So I went up the Val ey in the dark, examining the wal ; I then went in again through the Val ey Gate,coming back	15 Και ανεβην την νυκτα δια του χειμαρρου? και αφου παρετηρησα το τειχος, εστραφην και εισηλθον δια της πυλης της φαραγγος και επεστρεψα.
16 without the officials knowing where I had gone or what I had been doing. So far I had said nothing tothe Jews: neither to the priests, the nobles, the officials nor any other persons involved in the undertaking.	16 Οι δε προεστωτες δεν ηξευρον που υπηγα και τι εκαμον? ουδε ειχον φανερωσει ετι τουτο ουτε εις τους Ιουδαιους, ουτε εις τους ιερεις, ουτε εις τους προκριτους, ουτε εις τους προεστωτας, ουτε εις τους λοιπους τους εργαζομενους το εργον.
17 I then said to them, 'You see what a sorry state we are in: Jerusalem is in ruins and its gates havebeen burnt down. Come on, we must rebuild the wal s of Jerusalem and put an end to our humiliating position!'	17 Και ειπα προς αυτους, Σεις βλεπετε την δυστυχιαν εις την οποιαν ειμεθα, πως η Ιερουσαλημ κειται ηρημωμενη και αι πυλαι αυτης ειναι κατηναλωμεναι υπο του πυρος? ελθετε και ας ανοικοδομησωμεν το τειχος της Ιερουσαλημ, δια να μη ημεθα πλεον ονειδος.
18 And I told them how the kindly hand of my God had been over me, and the words which the king hadsaid to me. At this they said, 'Let us start building at once!' and they set their hands to the good work.	18 Και απηγγειλα προς αυτους περι της επ' εμε αγαθης χειρος του Θεου μου, και ετι τους λογους του βασιλεως, τους οποιους ειπε προς εμε. Οι δε ειπον, Ας σηκωθωμεν και ας οικοδομησωμεν. Ουτως ενισχυσαν τας χειρας αυτων προς το αγαθον.
19 When Sanballat the Horonite, Tobiah the official of Ammon, and Geshem the Arab heard about this,they laughed at us and jeered. They said, 'What is this you are doing? Are you going to revolt against the king?'	19 Αλλ' οτε ηκουσαν ο Σαναβαλλατ ο Ορωνιτης και Τωβιας ο δουλος, ο Αμμωνιτης, και ο Γησεμ ο Αραψ, περιεγελασαν ημας και περιεφρονησαν ημας, λεγοντες, Τι ειναι το πραγμα τουτο το οποιον καμνετε; θελετε να επαναστατησητε κατα του βασιλεως;
20 But I gave them this answer, 'The God of heaven will grant us success and we, his servants, mean tostart building; as for you, you have neither share nor right nor memorial in Jerusalem.'	20 Και εγω απεκριθην προς αυτους και ειπα προς αυτους, Ο Θεος του ουρανου, αυτος θελει ευοδωσει ημας? δια τουτο ημεις οι δουλοι αυτου θελομεν σηκωθη και οικοδομησει? σεις ομως δεν εχετε μεριδα ουδε δικαιωμα ουδε μνημοσυνον εν Ιερουσαλημ.