ΘΡΗΝΟΙ - Lamentazioni - Lamentations 5

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 μνησθητι κυριε ο τι εγενηθη ημιν επιβλεψον και ιδε τον ονειδισμον ημων	1 Rappelle-toi Yahvé, ce qu’a été notre sort, regarde et vois nos humiliations.
2 κληρονομια ημων μετεστραφη αλλοτριοις οι οικοι ημων ξενοις	2 Notre domaine est passé à des étrangers nos maisons à des inconnus.
3 ορφανοι εγενηθημεν ουχ υπαρχει πατηρ μητερες ημων ως αι χηραι	3 Nous sommes orphelins de pères et nos mères sont des veuves.
4 εξ ημερων ημων ξυλα ημων εν αλλαγματι ηλθεν	4 Nous buvons notre eau, mais il faut la payer, et nous payons pour ramener notre bois.
5 επι τον τραχηλον ημων εδιωχθημεν εκοπιασαμεν ουκ ανεπαυθημεν	5 Nous sommes persécutés sur notre terre, nous sommes épuisés, pas de repos pour nous.
6 αιγυπτος εδωκεν χειρα ασσουρ εις πλησμονην αυτων	6 Nous avons tendu la main à l’Égypte et à l’Assyrie, pour manger notre compte;
7 οι πατερες ημων ημαρτον ουχ υπαρχουσιν ημεις τα ανομηματα αυτων υπεσχομεν	7 Ce fut le péché de nos pères, et ils sont morts, mais nous, nous portons leurs dettes.
8 δουλοι εκυριευσαν ημων λυτρουμενος ουκ εστιν εκ της χειρος αυτων	8 Des esclaves sont devenus nos maîtres, et nul ne nous délivre de leurs mains.
9 εν ταις ψυχαις ημων εισοισομεν αρτον ημων απο προσωπου ρομφαιας της ερημου	9 Nous rapportons notre pain au péril de nos vies, car l’épée fauche dans le désert.
10 το δερμα ημων ως κλιβανος επελειωθη συνεσπασθησαν απο προσωπου καταιγιδων λιμου	10 Notre peau s’est durcie comme au four, s’est parcheminée sous l’effet de la faim.
11 γυναικας εν σιων εταπεινωσαν παρθενους εν πολεσιν ιουδα	11 Les femmes ont été violées dans Sion, les vierges dans les villes de Juda.
12 αρχοντες εν χερσιν αυτων εκρεμασθησαν πρεσβυτεροι ουκ εδοξασθησαν	12 Des chefs ont péri pendus de leurs mains, ils n’ont même pas respecté les anciens.
13 εκλεκτοι κλαυθμον ανελαβον και νεανισκοι εν ξυλω ησθενησαν	13 Les jeunes se sont courbés sur la meule, des garçons trébuchaient sous le poids des fagots.
14 και πρεσβυται απο πυλης κατεπαυσαν εκλεκτοι εκ ψαλμων αυτων κατεπαυσαν	14 Les anciens ont déserté la porte, les jeunes ont délaissé la musique.
15 κατελυσεν χαρα καρδιας ημων εστραφη εις πενθος ο χορος ημων	15 La joie a déserté nos cœurs, et nos danses se sont changées en deuil.
16 επεσεν ο στεφανος της κεφαλης ημων ουαι δη ημιν οτι ημαρτομεν	16 La couronne est tombée de notre tête, notre malheur, c’est d’avoir péché!
17 περι τουτου εγενηθη οδυνηρα η καρδια ημων περι τουτου εσκοτασαν οι οφθαλμοι ημων	17 De là vient que notre cœur est malade, voilà pourquoi nos yeux sont en ténèbres.
18 επ' ορος σιων οτι ηφανισθη αλωπεκες διηλθον εν αυτη	18 Sur la montagne de Sion qu’ils ont saccagée, les chacals rôdent.
19 συ δε κυριε εις τον αιωνα κατοικησεις ο θρονος σου εις γενεαν και γενεαν	19 Mais toi, Yahvé, tu règnes pour toujours, ton trône demeure d’âge en âge.
20 ινα τι εις νεικος επιληση ημων καταλειψεις ημας εις μακροτητα ημερων	20 Veux-tu nous oublier pour toujours, nous abandonner sans fixer un terme?
21 επιστρεψον ημας κυριε προς σε και επιστραφησομεθα και ανακαινισον ημερας ημων καθως εμπροσθεν	21 Ramène-nous à toi, Yahvé, et nous reviendrons, fais-nous revoir les jours d’autrefois.
22 οτι απωθουμενος απωσω ημας ωργισθης εφ' ημας εως σφοδρα .	22 Nous aurais-tu rejetés pour toujours, ta colère contre nous doit-elle aller si loin?