ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 15

LXX	EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL
1 το ρημα το κατα της μωαβιτιδος νυκτος απολειται η μωαβιτις νυκτος γαρ απολειται το τειχος της μωαβιτιδος	1 Ausspruch über Moab: Über Nacht wurde Ar verwüstet, ging Moab zugrunde. Über Nacht wurde Kir verwüstet, ging Moab zugrunde.
2 λυπεισθε εφ' εαυτοις απολειται γαρ και δηβων ου ο βωμος υμων εκει αναβησεσθε κλαιειν επι ναβαυ της μωαβιτιδος ολολυζετε επι πασης κεφαλης φαλακρωμα παντες βραχιονες κατατετμημενοι	2 Die Tochter Dibon steigt zu den Kulthöhen hinauf, um dort zu klagen. Über Nebo und Medeba jammert Moab. Jeder Kopf ist kahl geschoren, alle Bärte hat man abgeschnitten.
3 εν ταις πλατειαις αυτης περιζωσασθε σακκους και κοπτεσθε επι των δωματων αυτης και εν ταις ρυμαις αυτης παντες ολολυζετε μετα κλαυθμου	3 Auf den Gassen geht man in Trauergewändern, alle weinen auf den Dächern und Plätzen und zerfließen in Tränen.
4 οτι κεκραγεν εσεβων και ελεαλη εως ιασσα ηκουσθη η φωνη αυτων δια τουτο η οσφυς της μωαβιτιδος βοα η ψυχη αυτης γνωσεται	4 Heschbon schreit und Elale, bis nach Jahaz ist ihre Stimme zu hören. Darum zittern die Krieger von Moab, ihre Seele verzagt.
5 η καρδια της μωαβιτιδος βοα εν αυτη εως σηγωρ δαμαλις γαρ εστιν τριετης επι δε της αναβασεως της λουιθ προς σε κλαιοντες αναβησονται τη οδω αρωνιιμ βοα συντριμμα και σεισμος	5 Mein Herz schreit auf wegen Moab; bis nach Zoar fliehen die Menschen [bis Eglat-Schelischija]. Die Steige von Luhit steigt man weinend hinauf. Auf dem Weg nach Horonajim schreien die Leute über das Unglück.
6 το υδωρ της νεμριμ ερημον εσται και ο χορτος αυτης εκλειψει χορτος γαρ χλωρος ουκ εσται	6 Die Quellen von Nimrim versiegen; das Gras ist verwelkt; verdorrt sind die Wiesen; alles Grün ist verschwunden.
7 μη και ουτως μελλει σωθηναι επαξω γαρ επι την φαραγγα αραβας και λημψονται αυτην	7 Darum schleppen sie ihre letzte Habe und ihre Vorräte über den Weidenbach fort.
8 συνηψεν γαρ η βοη το οριον της μωαβιτιδος της αγαλλιμ και ολολυγμος αυτης εως του φρεατος του αιλιμ	8 Überallhin dringt das Klagegeschrei, bis an die Grenzen von Moab. Bis nach Eglajim hört man das Jammern, man hört es bis Beer-Elim.
9 το δε υδωρ το ρεμμων πλησθησεται αιματος επαξω γαρ επι ρεμμων αραβας και αρω το σπερμα μωαβ και αριηλ και το καταλοιπον αδαμα	9 Voll Blut sind die Bäche von Dibon. Doch ich bringe über Dibon noch größeres Unglück: Löwen über die aus Moab Entronnenen, über den Rest von Adama.