ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 91

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 ψαλμος ωδης εις την ημεραν του σαββατου	1 Toi qui demeures au refuge du Très-Haut et qui te loges à l’ombre du Puissant,
2 αγαθον το εξομολογεισθαι τω κυριω και ψαλλειν τω ονοματι σου υψιστε	2 dis au Seigneur: “Tu es mon abri, mon rempart, mon Dieu en qui je me confie!”
3 του αναγγελλειν το πρωι το ελεος σου και την αληθειαν σου κατα νυκτα	3 Il te fera échapper au filet du chasseur, il te protégera des démons du malheur.
4 εν δεκαχορδω ψαλτηριω μετ' ωδης εν κιθαρα	4 Il te couvrira de son plumage et tu te serreras au creux de son aile.
5 οτι ευφρανας με κυριε εν τω ποιηματι σου και εν τοις εργοις των χειρων σου αγαλλιασομαι	5 Tu ne craindras pas, de nuit, la terreur, ni de jour, la flèche qui vole,
6 ως εμεγαλυνθη τα εργα σου κυριε σφοδρα εβαθυνθησαν οι διαλογισμοι σου	6 ni le fléau qui s’avance dans le noir, ni la peste qui frappe en plein midi.
7 ανηρ αφρων ου γνωσεται και ασυνετος ου συνησει ταυτα	7 Mille, peut-être, tomberont près de toi, dix mille, rien qu’à ta droite, mais tu seras hors d’atteinte, 4c sa fidélité sera ton mur, ton bouclier.
8 εν τω ανατειλαι τους αμαρτωλους ως χορτον και διεκυψαν παντες οι εργαζομενοι την ανομιαν οπως αν εξολεθρευθωσιν εις τον αιωνα του αιωνος	8 Ouvre les yeux et regarde: tu verras ce qu’on rend aux méchants!
9 συ δε υψιστος εις τον αιωνα κυριε	9 Mais toi, tu as le Seigneur pour refuge, tu as fait du Très-Haut ton asile.
10 οτι ιδου οι εχθροι σου απολουνται και διασκορπισθησονται παντες οι εργαζομενοι την ανομιαν	10 Le mal ne t’atteindra pas, la plaie ne frappera pas jusqu’à toi.
11 και υψωθησεται ως μονοκερωτος το κερας μου και το γηρας μου εν ελαιω πιονι	11 Car il donnera un ordre à ses anges, pour qu’ils t’escortent sur tous tes chemins.
12 και επειδεν ο οφθαλμος μου εν τοις εχθροις μου και εν τοις επανιστανομενοις επ' εμε πονηρευομενοις ακουσεται το ους μου	12 Dans leurs mains ils te porteront pour que ton pied ne bute pas sur la pierre.
13 δικαιος ως φοινιξ ανθησει ωσει κεδρος η εν τω λιβανω πληθυνθησεται	13 Tu passeras sur les fauves et les serpents, tu piétineras le jeune lion et le dragon.
14 πεφυτευμενοι εν τω οικω κυριου εν ταις αυλαις του θεου ημων εξανθησουσιν	14 “Puisqu’il s’est lié à moi, je le délivrerai, je veux le protéger, car il a connu mon Nom.
15 ετι πληθυνθησονται εν γηρει πιονι και ευπαθουντες εσονται	15 Qu’il m’appelle, je lui répondrai, je serai avec lui dans l’angoisse; je le sauverai, je lui donnerai la gloire.
16 του αναγγειλαι οτι ευθης κυριος ο θεος μου και ουκ εστιν αδικια εν αυτω	16 J’allongerai ses jours autant qu’il le désire, et je ferai qu’il voie mon salut.”