ΕΞΟΔΟΣ - Esodo - Exodus 32

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 και ιδων ο λαος οτι κεχρονικεν μωυσης καταβηναι εκ του ορους συνεστη ο λαος επι ααρων και λεγουσιν αυτω αναστηθι και ποιησον ημιν θεους οι προπορευσονται ημων ο γαρ μωυσης ουτος ο ανθρωπος ος εξηγαγεν ημας εξ αιγυπτου ουκ οιδαμεν τι γεγονεν αυτω	1 Le peuple vit que Moïse tardait à descendre de la montagne. Alors le peuple se rassembla autour d’Aaron et lui dit: “Tu vas nous faire un dieu qui marche devant nous, car ce Moïse, l’homme qui nous a fait sortir du pays d’Égypte, nous ne savons pas ce qu’il est devenu!”
2 και λεγει αυτοις ααρων περιελεσθε τα ενωτια τα χρυσα τα εν τοις ωσιν των γυναικων υμων και θυγατερων και ενεγκατε προς με	2 Aaron leur dit: “Enlevez les boucles d’or que vos femmes, vos fils et vos filles portent à leurs oreilles, et apportez-les moi.”
3 και περιειλαντο πας ο λαος τα ενωτια τα χρυσα τα εν τοις ωσιν αυτων και ηνεγκαν προς ααρων	3 Ils enlevèrent tous les boucles d’or qu’ils avaient à leurs oreilles et ils les apportèrent à Aaron.
4 και εδεξατο εκ των χειρων αυτων και επλασεν αυτα εν τη γραφιδι και εποιησεν αυτα μοσχον χωνευτον και ειπεν ουτοι οι θεοι σου ισραηλ οιτινες ανεβιβασαν σε εκ γης αιγυπτου	4 Lui reçut tout cela de leurs mains, on le façonna avec un burin et on en fit un veau de métal fondu. Ils s’écrièrent alors: “Israël! Voici ton Dieu qui t’a fait sortir du pays d’Égypte!”
5 και ιδων ααρων ωκοδομησεν θυσιαστηριον κατεναντι αυτου και εκηρυξεν ααρων λεγων εορτη του κυριου αυριον	5 Voyant ce veau, Aaron construisit un autel devant lui; puis il cria d’une voix forte: “Demain sera une fête pour Yahvé!”
6 και ορθρισας τη επαυριον ανεβιβασεν ολοκαυτωματα και προσηνεγκεν θυσιαν σωτηριου και εκαθισεν ο λαος φαγειν και πιειν και ανεστησαν παιζειν	6 Le lendemain matin ils se levèrent, offrirent des sacrifices par le feu et présentèrent des offrandes. Le peuple s’assit pour manger et pour boire, puis on se leva pour se divertir.
7 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων βαδιζε το ταχος εντευθεν καταβηθι ηνομησεν γαρ ο λαος σου ους εξηγαγες εκ γης αιγυπτου	7 Yahvé dit alors à Moïse: “Va, redescends! Car ton peuple s’est corrompu, ce peuple que tu as fait sortir du pays d’Égypte!
8 παρεβησαν ταχυ εκ της οδου ης ενετειλω αυτοις εποιησαν εαυτοις μοσχον και προσκεκυνηκασιν αυτω και τεθυκασιν αυτω και ειπαν ουτοι οι θεοι σου ισραηλ οιτινες ανεβιβασαν σε εκ γης αιγυπτου	8 Ils n’ont pas été longs à se détourner de la voie que je leur avais enseignée: ils se sont fait un veau de métal fondu, ils se sont prosternés devant lui et lui ont présenté des sacrifices. Ils ont même dit: Israël, voici tes dieux qui t’ont fait sortir du pays d’Égypte!”
9 -	9 Yahvé dit encore à Moïse: “J’ai bien compris que ce peuple a la nuque raide.
10 και νυν εασον με και θυμωθεις οργη εις αυτους εκτριψω αυτους και ποιησω σε εις εθνος μεγα	10 Laisse-moi donc déchaîner contre eux ma colère: je vais les faire disparaître, mais je ferai sortir de toi une grande nation.”
11 και εδεηθη μωυσης εναντι κυριου του θεου και ειπεν ινα τι κυριε θυμοι οργη εις τον λαον σου ους εξηγαγες εκ γης αιγυπτου εν ισχυι μεγαλη και εν τω βραχιονι σου τω υψηλω	11 Moïse voulut calmer Yahvé son Dieu, il lui dit: “Yahvé! Pourquoi te fâcher contre ton peuple que tu as fait sortir d’Égypte en déployant toute ta puissance?
12 μηποτε ειπωσιν οι αιγυπτιοι λεγοντες μετα πονηριας εξηγαγεν αυτους αποκτειναι εν τοις ορεσιν και εξαναλωσαι αυτους απο της γης παυσαι της οργης του θυμου σου και ιλεως γενου επι τη κακια του λαου σου	12 Veux-tu que les Égyptiens disent: Il avait une arrière-pensée quand il les a fait sortir; il voulait les tuer dans les montagnes et les faire disparaître de la surface de la terre? Remets-toi de ta colère et renonce au mal que tu veux faire à ton peuple.
13 μνησθεις αβρααμ και ισαακ και ιακωβ των σων οικετων οις ωμοσας κατα σεαυτου και ελαλησας προς αυτους λεγων πολυπληθυνω το σπερμα υμων ωσει τα αστρα του ουρανου τω πληθει και πασαν την γην ταυτην ην ειπας δουναι τω σπερματι αυτων και καθεξουσιν αυτην εις τον αιωνα	13 Souviens-toi d’Abraham, d’Isaac et de Jacob, tes serviteurs. Tu leur as juré par toi-même: Je rendrai votre descendance aussi nombreuse que les étoiles du ciel, et tout le pays dont j’ai parlé, je le donnerai à tes descendants afin qu’ils le possèdent pour toujours.”
14 και ιλασθη κυριος περι της κακιας ης ειπεν ποιησαι τον λαον αυτου	14 Ainsi donc Yahvé renonça au mal qu’il voulait faire à son peuple.
15 και αποστρεψας μωυσης κατεβη απο του ορους και αι δυο πλακες του μαρτυριου εν ταις χερσιν αυτου πλακες λιθιναι καταγεγραμμεναι εξ αμφοτερων των μερων αυτων ενθεν και ενθεν ησαν γεγραμμεναι	15 Moïse redescendit de la montagne, tenant dans sa main les deux tables du Témoignage: elles étaient écrites des deux côtés, sur les deux faces.
16 και αι πλακες εργον θεου ησαν και η γραφη γραφη θεου εστιν κεκολαμμενη εν ταις πλαξιν	16 Les tables étaient l’œuvre de Dieu et l’écriture gravée sur les tables était l’écriture de Dieu.
17 και ακουσας ιησους την φωνην του λαου κραζοντων λεγει προς μωυσην φωνη πολεμου εν τη παρεμβολη	17 Josué entendit le vacarme du peuple en fête et dit à Moïse: “Mais c’est un bruit de guerre dans le camp!”
18 και λεγει ουκ εστιν φωνη εξαρχοντων κατ' ισχυν ουδε φωνη εξαρχοντων τροπης αλλα φωνην εξαρχοντων οινου εγω ακουω	18 Moïse répondit: “Ce n’est ni un chant de victoire, ni un chant de défaite, ce que j’entends, ce sont des chœurs alternés.”
19 και ηνικα ηγγιζεν τη παρεμβολη ορα τον μοσχον και τους χορους και οργισθεις θυμω μωυσης ερριψεν απο των χειρων αυτου τας δυο πλακας και συνετριψεν αυτας υπο το ορος	19 Quand Moïse approcha du camp, il vit le veau et les danses. Alors, au comble de la colère, il jeta les tables et les brisa au pied de la montagne.
20 και λαβων τον μοσχον ον εποιησαν κατεκαυσεν αυτον εν πυρι και κατηλεσεν αυτον λεπτον και εσπειρεν αυτον επι το υδωρ και εποτισεν αυτο τους υιους ισραηλ	20 Moïse s’empara du veau qu’ils avaient fabriqué, il le brûla au feu, il le broya et le réduisit en poudre; puis il jeta la poudre dans de l’eau qu’il fit boire aux Israélites.
21 και ειπεν μωυσης τω ααρων τι εποιησεν σοι ο λαος ουτος οτι επηγαγες επ' αυτους αμαρτιαν μεγαλην	21 Moïse dit à Aaron: “Que t’a fait ce peuple pour que tu lui fasses commettre un si grand péché?”
22 και ειπεν ααρων προς μωυσην μη οργιζου κυριε συ γαρ οιδας το ορμημα του λαου τουτου	22 Aaron lui répondit: “Ne te mets pas en colère contre moi, mon seigneur! Tu sais toi-même combien ce peuple est porté au mal.
23 λεγουσιν γαρ μοι ποιησον ημιν θεους οι προπορευσονται ημων ο γαρ μωυσης ουτος ο ανθρωπος ος εξηγαγεν ημας εξ αιγυπτου ουκ οιδαμεν τι γεγονεν αυτω	23 Ils m’ont dit: Fais-nous un Dieu qui marche devant nous, car ce Moïse, l’homme qui nous a fait monter du pays d’Égypte, nous ne savons pas ce qu’il est devenu.
24 και ειπα αυτοις ει τινι υπαρχει χρυσια περιελεσθε και εδωκαν μοι και ερριψα εις το πυρ και εξηλθεν ο μοσχος ουτος	24 Alors je leur ai dit: Qui a de l’or parmi vous? Ils l’ont aussitôt enlevé de leurs oreilles et me l’ont donné; je l’ai jeté dans le feu et il en est sorti ce veau.”
25 και ιδων μωυσης τον λαον οτι διεσκεδασται διεσκεδασεν γαρ αυτους ααρων επιχαρμα τοις υπεναντιοις αυτων	25 Moïse se rendit compte que le peuple était déchaîné par la faute d’Aaron, et ses ennemis auraient bien eu de quoi le mépriser.
26 εστη δε μωυσης επι της πυλης της παρεμβολης και ειπεν τις προς κυριον ιτω προς με συνηλθον ουν προς αυτον παντες οι υιοι λευι	26 Alors Moïse, debout à la porte du camp, s’écria: “Que ceux qui sont pour Yahvé viennent à moi!” Et tous les fils de Lévi se rassemblèrent autour de lui.
27 και λεγει αυτοις ταδε λεγει κυριος ο θεος ισραηλ θεσθε εκαστος την εαυτου ρομφαιαν επι τον μηρον και διελθατε και ανακαμψατε απο πυλης επι πυλην δια της παρεμβολης και αποκτεινατε εκαστος τον αδελφον αυτου και εκαστος τον πλησιον αυτου και εκαστος τον εγγιστα αυτου	27 Il leur dit: “Voici ce que dit Yahvé, le Dieu d’Israël: Prenez chacun votre épée, et passez et repassez dans le camp, d’une porte à l’autre! Exterminez frères, compagnons ou amis!”
28 και εποιησαν οι υιοι λευι καθα ελαλησεν αυτοις μωυσης και επεσαν εκ του λαου εν εκεινη τη ημερα εις τρισχιλιους ανδρας	28 Les fils de Lévi firent ce que Moïse leur avait dit, et ce jour-là il y eut environ 3 000 victimes dans le peuple.
29 και ειπεν αυτοις μωυσης επληρωσατε τας χειρας υμων σημερον κυριω εκαστος εν τω υιω η τω αδελφω δοθηναι εφ' υμας ευλογιαν	29 Alors Moïse leur dit: “Aujourd’hui vous vous êtes consacrés à Yahvé par le sang, peut-être le sang d’un fils ou d’un frère, c’est pourquoi il vous donne aujourd’hui la bénédiction.”
30 και εγενετο μετα την αυριον ειπεν μωυσης προς τον λαον υμεις ημαρτηκατε αμαρτιαν μεγαλην και νυν αναβησομαι προς τον θεον ινα εξιλασωμαι περι της αμαρτιας υμων	30 Le lendemain Moïse dit au peuple: “Vous avez commis un grand péché, mais je vais monter vers Yahvé, peut-être obtiendrai-je le pardon de votre péché.”
31 υπεστρεψεν δε μωυσης προς κυριον και ειπεν δεομαι κυριε ημαρτηκεν ο λαος ουτος αμαρτιαν μεγαλην και εποιησαν εαυτοις θεους χρυσους	31 Moïse revint donc vers Yahvé et lui dit: “Ce peuple a commis un grand péché, ils se sont fait un dieu en or;
32 και νυν ει μεν αφεις αυτοις την αμαρτιαν αφες ει δε μη εξαλειψον με εκ της βιβλου σου ης εγραψας	32 veux-tu pourtant leur pardonner?… Sinon, efface-moi du livre que tu as écrit.”
33 και ειπεν κυριος προς μωυσην ει τις ημαρτηκεν ενωπιον μου εξαλειψω αυτον εκ της βιβλου μου	33 Yahvé dit à Moïse: “Celui qui a péché contre moi, c’est lui que j’effacerai de mon livre.
34 νυνι δε βαδιζε καταβηθι και οδηγησον τον λαον τουτον εις τον τοπον ον ειπα σοι ιδου ο αγγελος μου προπορευεται προ προσωπου σου η δ' αν ημερα επισκεπτωμαι επαξω επ' αυτους την αμαρτιαν αυτων	34 Pour l’instant, va et conduis ce peuple où je t’ai dit! Mon ange marchera devant toi mais, au jour du châtiment, je les punirai pour leur péché.”
35 και επαταξεν κυριος τον λαον περι της ποιησεως του μοσχου ου εποιησεν ααρων	35 Yahvé frappa donc le peuple pour le veau qu’ils avaient fait, pour le veau qu’avait fabriqué Aaron.