ΘΡΗΝΟΙ - Lamentazioni - Lamentations 5

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Ενθυμηθητι, Κυριε, τι εγεινεν εις ημας? επιβλεψον, και ιδε τον ονειδισμον ημων.	1 Rappelle-toi Yahvé, ce qu’a été notre sort, regarde et vois nos humiliations.
2 Η κληρονομια ημων μετεστραφη εις αλλοτριους, αι οικιαι ημων εις ξενους.	2 Notre domaine est passé à des étrangers nos maisons à des inconnus.
3 Εγειναμεν ορφανοι ανευ πατρος, αι μητερες ημων ως χηραι.	3 Nous sommes orphelins de pères et nos mères sont des veuves.
4 Με αργυριον επιομεν το υδωρ ημων? τα ξυλα ημων επωληθησαν εις ημας.	4 Nous buvons notre eau, mais il faut la payer, et nous payons pour ramener notre bois.
5 Επι τον τραχηλον ημων ειναι διωγμος? εμοχθησαμεν, αναπαυσιν δεν εχομεν.	5 Nous sommes persécutés sur notre terre, nous sommes épuisés, pas de repos pour nous.
6 Ηπλωσαμεν χειρα προς τους Αιγυπτιους, προς τους Ασσυριους, δια να χορτασθωμεν αρτον.	6 Nous avons tendu la main à l’Égypte et à l’Assyrie, pour manger notre compte;
7 Οι πατερες ημων ημαρτησαν, εκεινοι δεν υπαρχουσι? και ημεις φερομεν τας ανομιας αυτων.	7 Ce fut le péché de nos pères, et ils sont morts, mais nous, nous portons leurs dettes.
8 Δουλοι εξουσιαζουσιν εφ' ημας? δεν υπαρχει ο λυτρονων εκ της χειρος αυτων.	8 Des esclaves sont devenus nos maîtres, et nul ne nous délivre de leurs mains.
9 Φερομεν τον αρτον ημων μετα κινδυνου της ζωης ημων, απ' εμπροσθεν της ρομφαιας της ερημου.	9 Nous rapportons notre pain au péril de nos vies, car l’épée fauche dans le désert.
10 Το δερμα ημων ημαυρωθη ως κλιβανος, απο της καυσεως της πεινης.	10 Notre peau s’est durcie comme au four, s’est parcheminée sous l’effet de la faim.
11 Εταπεινωσαν τας γυναικας εν Σιων, τας παρθενους εν ταις πολεσιν Ιουδα.	11 Les femmes ont été violées dans Sion, les vierges dans les villes de Juda.
12 Οι αρχοντες εκρεμασθησαν υπο των χειρων αυτων? τα προσωπα των πρεσβυτερων δεν ετιμηθησαν.	12 Des chefs ont péri pendus de leurs mains, ils n’ont même pas respecté les anciens.
13 Οι νεοι υπεβληθησαν εις το αλεσμα, και τα παιδια επεσον υπο τα ξυλα.	13 Les jeunes se sont courbés sur la meule, des garçons trébuchaient sous le poids des fagots.
14 Οι πρεσβυτεροι επαυσαν απο των πυλων, οι νεοι απο των ασματων αυτων.	14 Les anciens ont déserté la porte, les jeunes ont délaissé la musique.
15 Επαυσεν η χαρα της καρδιας ημων, ο χορος ημων εστραφη εις πενθος.	15 La joie a déserté nos cœurs, et nos danses se sont changées en deuil.
16 Ο στεφανος της κεφαλης ημων επεσεν? ουαι δε εις ημας, διοτι ημαρτησαμεν.	16 La couronne est tombée de notre tête, notre malheur, c’est d’avoir péché!
17 Δια τουτο εξελιπεν η καρδια ημων, δια ταυτα εσκοτοδινιασαν οι οφθαλμοι ημων.	17 De là vient que notre cœur est malade, voilà pourquoi nos yeux sont en ténèbres.
18 Δια την ερημωσιν του ορους Σιων, αι αλωπεκες περιπατουσιν εν αυτω.	18 Sur la montagne de Sion qu’ils ont saccagée, les chacals rôdent.
19 Συ, Κυριε, κατοικεις εις τον αιωνα? ο θρονος σου διαμενει εις γενεαν και γενεαν.	19 Mais toi, Yahvé, tu règnes pour toujours, ton trône demeure d’âge en âge.
20 Δια τι θελεις μας λησμονησει δια παντος; θελεις μας εγκαταλειψει εις μακροτητα ημερων;	20 Veux-tu nous oublier pour toujours, nous abandonner sans fixer un terme?
21 Επιστρεψον ημας, Κυριε, προς σε και θελομεν επιστραφη. Ανανεωσον τας ημερας ημων ως το προτερον.	21 Ramène-nous à toi, Yahvé, et nous reviendrons, fais-nous revoir les jours d’autrefois.
22 Διατι απερριψας ημας ολοτελως, ωργισθης εναντιον ημων εως σφοδρα;	22 Nous aurais-tu rejetés pour toujours, ta colère contre nous doit-elle aller si loin?