1 γαυριαμα υψους στερεωμα καθαριοτητος ειδος ουρανου εν οραματι δοξης | 1 O firmamento nas alturas é a sua beleza, o aspecto do céu é uma visão de glória. |
2 ηλιος εν οπτασια διαγγελλων εν εξοδω σκευος θαυμαστον εργον υψιστου | 2 O sol, aparecendo na aurora, anuncia o dia. A obra do Altíssimo é um instrumento admirável. |
3 εν μεσημβρια αυτου αναξηραινει χωραν και εναντιον καυματος αυτου τις υποστησεται | 3 Ao meio-dia queima a terra: quem resiste ao seu ardor? Ele conserva uma fornalha de fogo por efeito de seu calor. |
4 καμινον φυσων εν εργοις καυματος τριπλασιως ηλιος εκκαιων ορη ατμιδας πυρωδεις εκφυσων και εκλαμπων ακτινας αμαυροι οφθαλμους | 4 O sol queima três vezes mais as montanhas, despedindo raios de fogo, cujo resplendor deslumbra os olhos. |
5 μεγας κυριος ο ποιησας αυτον και εν λογοις αυτου κατεσπευσεν πορειαν | 5 Grande é o Senhor que o criou; por sua ordem, ele apressa o seu curso. |
6 και η σεληνη εν πασιν εις καιρον αυτης αναδειξιν χρονων και σημειον αιωνος | 6 A lua é, em todas as suas fases regulares, a marca do tempo e o sinal do futuro. |
7 απο σεληνης σημειον εορτης φωστηρ μειουμενος επι συντελειας | 7 É a lua que determina os dias de festa; sua luz diminui a partir da lua cheia. |
8 μην κατα το ονομα αυτης εστιν αυξανομενος θαυμαστως εν αλλοιωσει σκευος παρεμβολων εν υψει εν στερεωματι ουρανου εκλαμπων | 8 É ela que dá nome ao mês; sua claridade cresce de modo admirável, até ficar cheia. |
9 καλλος ουρανου δοξα αστρων κοσμος φωτιζων εν υψιστοις κυριου | 9 É um sinal para os exércitos do céu que lança no firmamento um glorioso esplendor. |
10 εν λογοις αγιου στησονται κατα κριμα και ου μη εκλυθωσιν εν φυλακαις αυτων | 10 O brilho das estrelas faz a beleza do céu; o Senhor ilumina o mundo nas alturas. |
11 ιδε τοξον και ευλογησον τον ποιησαντα αυτο σφοδρα ωραιον εν τω αυγασματι αυτου | 11 À palavra do Santo estão prontas para o julgamento: são indefectivelmente vigilantes. |
12 εγυρωσεν ουρανον εν κυκλωσει δοξης χειρες υψιστου ετανυσαν αυτο | 12 Observa o arco-íris e bendiz aquele que o fez: é muito belo no seu resplendor. |
13 προσταγματι αυτου κατεσπευσεν χιονα και ταχυνει αστραπας κριματος αυτου | 13 Faz a volta do céu num círculo de glória: são as mãos do Altíssimo que o estendem. |
14 δια τουτο ηνεωχθησαν θησαυροι και εξεπτησαν νεφελαι ως πετεινα | 14 O Senhor com uma ordem faz cair subitamente a neve, acelera a marcha dos raios de seu juízo. |
15 εν μεγαλειω αυτου ισχυσεν νεφελας και διεθρυβησαν λιθοι χαλαζης | 15 Por essa causa se abrem as suas reservas, e voam as nuvens como pássaros. |
16 και εν οπτασια αυτου σαλευθησεται ορη εν θεληματι αυτου πνευσεται νοτος | 16 Por sua grandeza condensa as nuvens, e as pedras de granizo caem em estilhaços. |
17 φωνη βροντης αυτου ωνειδισεν γην και καταιγις βορεου και συστροφη πνευματος | 17 As montanhas são abaladas quando ele aparece; por sua vontade sopra o vento do sul. |
18 ως πετεινα καθιπταμενα πασσει χιονα και ως ακρις καταλυουσα η καταβασις αυτης καλλος λευκοτητος αυτης εκθαυμασει οφθαλμος και επι του υετου αυτης εκστησεται καρδια | 18 O estrondo do trovão fere a terra, assim como a tempestade do aquilão e o turbilhão dos ventos. |
19 και παχνην ως αλα επι γης χεει και παγεισα γινεται σκολοπων ακρα | 19 Espalha a neve como pássaros que pousam, como gafanhotos que se abatem sobre a terra; |
20 ψυχρος ανεμος βορεης πνευσει και παγησεται κρυσταλλος εφ' υδατος επι πασαν συναγωγην υδατος καταλυσει και ως θωρακα ενδυσεται το υδωρ | 20 o olhar encanta-se com o brilho de sua alvura, o coração fica atônito ao vê-la cair. |
21 καταφαγεται ορη και ερημον εκκαυσει και αποσβεσει χλοην ως πυρ | 21 Deus espalha a geada sobre a terra como sal; quando as águas se congelam tornam-se como pontas de cardo. |
22 ιασις παντων κατα σπουδην ομιχλη δροσος απαντωσα απο καυσωνος ιλαρωσει | 22 Quando sopra o vento frio do aquilão, a água gela como cristal, que repousa sobre toda a massa líquida, e veste as águas como se fosse uma couraça. |
23 λογισμω αυτου εκοπασεν αβυσσον και εφυτευσεν εν αυτη νησους | 23 (A geada) devora os montes, queima os desertos, resseca como o fogo tudo o que é verde. |
24 οι πλεοντες την θαλασσαν διηγουνται τον κινδυνον αυτης και ακοαις ωτιων ημων θαυμαζομεν | 24 O remédio para isso é o rápido aparecimento de um aguaceiro. O orvalho após o frio atenua (o rigor do gelo). |
25 και εκει τα παραδοξα και θαυμασια εργα ποικιλια παντος ζωου κτισις κητων | 25 A palavra de Deus faz calar o vento; só com o seu pensar apazigua o abismo, no meio do qual o Senhor plantou as ilhas. |
26 δι' αυτον ευοδοι αγγελος αυτου και εν λογω αυτου συγκειται τα παντα | 26 Os que navegam sobre o mar contam os seus perigos; ouvindo-os, ficaremos arrebatados de admiração. |
27 πολλα ερουμεν και ου μη αφικωμεθα και συντελεια λογων το παν εστιν αυτος | 27 Ali se encontram grandes obras e maravilhas, animais de toda espécie e criaturas monstruosas. |
28 δοξαζοντες που ισχυσομεν αυτος γαρ ο μεγας παρα παντα τα εργα αυτου | 28 Por ele, tudo tende regularmente para a sua finalidade, tudo foi disposto conforme a sua palavra. |
29 φοβερος κυριος και σφοδρα μεγας και θαυμαστη η δυναστεια αυτου | 29 Diremos muitas coisas, porém faltarão palavras. Mas o resumo de nosso discurso é este: Ele está em tudo. |
30 δοξαζοντες κυριον υψωσατε καθ' οσον αν δυνησθε υπερεξει γαρ και ετι και υψουντες αυτον πληθυνατε εν ισχυι μη κοπιατε ου γαρ μη αφικησθε | 30 Que podemos nós fazer para glorificá-lo? Pois o Todo-poderoso está acima de todas as suas obras. |
31 τις εορακεν αυτον και εκδιηγησεται και τις μεγαλυνει αυτον καθως εστιν | 31 O Senhor é terrível e soberanamente grande. Seu poder é maravilhoso. |
32 πολλα αποκρυφα εστιν μειζονα τουτων ολιγα γαρ εωρακαμεν των εργων αυτου | 32 Glorificai o Senhor quanto puderdes, que ele ficará sempre acima, porque é admirável a sua grandeza. |
33 παντα γαρ εποιησεν ο κυριος και τοις ευσεβεσιν εδωκεν σοφιαν | 33 Bendizei o Senhor, exaltai-o com todas as vossas forças, pois ele está acima de todo louvor. |
| 34 Enaltecendo-o, reuni todas as vossas forças; não desanimeis; jamais chegareis (ao fim). |
| 35 Quem poderá contar o que dele viu? Quem é capaz de louvá-lo, como ele é, desde os primórdios? |
| 36 Muitos segredos são maiores que tudo isso; só vemos um pequeno número de suas obras. |
| 37 O Senhor fez todas as coisas: ele dá sabedoria àqueles que vivem com piedade. |