ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 10

GREEK BIBLE	SAGRADA BIBLIA
1 Παροιμιαι Σολομωντος. Υιος σοφος ευφραινει πατερα? υιος δε αφρων ειναι λυπη της μητρος αυτου.	1 O filho sábio é a alegria de seu pai; o insensato, porém, a aflição de sua mãe.
2 Οι θησαυροι της ανομιας δεν ωφελουσιν? η δε δικαιοσυνη ελευθερονει εκ θανατου.	2 Tesouros mal adquiridos de nada servem, mas a justiça livra da morte.
3 Ο Κυριος δεν θελει λιμοκτονησει ψυχην δικαιου? ανατρεπει δε την περιουσιαν των ασεβων.	3 O Senhor não deixa o justo passar fome, mas repele a cobiça do ímpio.
4 Η οκνηρα χειρ πτωχειαν φερει? πλουτιζει δε η χειρ του επιμελους.	4 A mão preguiçosa causa a indigência; a mão diligente se enriquece.
5 Ο συναγων εν τω θερει ειναι υιος συνεσεως? ο δε κοιμωμενος εν τω θερισμω υιος αισχυνης.	5 Quem recolhe no verão é um filho prudente; quem dorme na ceifa merece a vergonha.
6 Ευλογια επι την κεφαλην του δικαιου? το στομα δε των ασεβων αδικια καλυπτει.	6 As bênçãos descansam sobre a cabeça do justo, mas a boca dos maus oculta a injustiça.
7 Η μνημη του δικαιου ειναι μετ' ευλογιας? το δε ονομα των ασεβων σηπεται.	7 A memória do justo alcança as bênçãos; o nome dos ímpios apodrecerá.
8 Ο σοφος την καρδιαν θελει δεχεσθαι εντολας? ο δε μωρος τα χειλη θελει υποσκελισθη.	8 O sábio de coração recebe os preceitos, mas o insensato caminha para a ruína.
9 Ο περιπατων εν ακεραιοτητι περιπατει ασφαλως? ο δε διαστρεφων τας οδους αυτου θελει γνωρισθη.	9 Quem anda na integridade caminha com segurança, mas quem emprega astúcias será descoberto.
10 Οστις νευει δια του οφθαλμου, προξενει οδυνην? ο δε μωρος τα χειλη θελει υποσκελισθη.	10 Quem pisca os olhos traz desgosto, mas o que repreende com franqueza procura a paz.
11 Το στομα του δικαιου ειναι πηγη ζωης? το στομα δε των ασεβων αδικια καλυπτει.	11 A boca do justo é uma fonte de vida; a do ímpio, porém, esconde injustiça.
12 Το μισος διεγειρει εριδας? αλλ' η αγαπη καλυπτει παντα τα σφαλματα.	12 O ódio desperta rixas; a caridade, porém, supre todas as faltas.
13 Εις τα χειλη του συνετου ευρισκεται η σοφια? η δε ραβδος ειναι δια την ραχιν του ενδεους φρενων.	13 Nos lábios do sábio encontra-se a sabedoria; no dorso do insensato a correção.
14 Οι σοφοι αποταμιευουσι γνωσιν? το στομα δε του προπετους ειναι πλησιον απωλειας.	14 Os sábios entesouram a sabedoria, mas a boca do tolo é uma desgraça sempre ameaçadora.
15 Τα αγαθα του πλουσιου ειναι η οχυρα αυτου πολις? καταστροφη δε των πενητων πτωχεια αυτων.	15 A fortuna do rico é a sua cidade forte; a pobreza dos indigentes ocasiona-lhes ruína.
16 Τα εργα του δικαιου ειναι εις ζωην? το προιον του ασεβους εις αμαρτιαν.	16 O salário do justo é para a vida; o fruto do ímpio produz o pecado.
17 Ο φυλαττων την παιδειαν ευρισκεται εν οδω ζωης? ο δε εγκαταλειπων τον ελεγχον αποπλαναται.	17 O que observa a disciplina está no caminho da vida; anda errado o que esquece a repressão.
18 Οστις καλυπτει μισος υπο χειλη ψευδη, και οστις προφερει συκοφαντιαν, ειναι αφρων.	18 Quem dissimula o ódio é um mistificador; um insensato o que profere calúnias.
19 Εν τη πολυλογια δεν λειπει αμαρτια? αλλ' οστις κρατει τα χειλη αυτου, ειναι συνετος.	19 Não pode faltar o pecado num caudal de palavras; quem modera os lábios é um homem prudente.
20 Η γλωσσα του δικαιου αργυριον εκλεκτον? η καρδια των ασεβων πραγμα μηδαμινον.	20 A língua do justo é prata finíssima; o coração dos maus, porém, para nada serve.
21 Τα χειλη του δικαιου βοσκουσι πολλους? οι δε αφρονες αποθνησκουσι δι' ελλειψιν φρενων.	21 Os lábios dos justos nutrem a muitos; mas os néscios perecem por falta de inteligência.
22 Η ευλογια του Κυριου πλουτιζει, και λυπη δεν θελει προστεθη εις αυτην.	22 É a bênção do Senhor que enriquece; o labor nada acrescenta a ela.
23 Ως γελως ειναι εις τον αφρονα να πραττη κακον? η δε σοφια ειναι ανδρος συνετου.	23 É um divertimento para o ímpio praticar o mal; e para o sensato, ser sábio.
24 Ο φοβος του ασεβους θελει επελθει επ' αυτον? η επιθυμια δε των δικαιων θελει εκπληρωθη.	24 O que receia o mal, este cai sobre ele. O desejo do justo lhe é concedido.
25 Καθως παρερχεται ο ανεμοστροβιλος, ουτως ο ασεβης δεν υπαρχει? ο δε δικαιος θελει εισθαι τεθεμελιωμενος εις τον αιωνα.	25 Quando passa a tormenta, desaparece o perverso, mas o justo descansa sobre fundamentos duráveis.
26 Καθως το οξος εις τους οδοντας και ο καπνος εις τους οφθαλμους, ουτως ειναι ο οκνηρος εις τους αποστελλοντας αυτον.	26 Como o vinagre nos dentes e a fumaça nos olhos, assim é o preguiçoso para os que o mandam.
27 Ο φοβος του Κυριου προσθετει ημερας? τα δε ετη των ασεβων θελουσιν ελαττωθη.	27 O temor do Senhor prolonga os dias, mas os anos dos ímpios serão abreviados.
28 Η προσδοκια των δικαιων θελει εισθαι ευφροσυνη? η ελπις ομως των ασεβων θελει απολεσθη.	28 A expectativa dos justos causa alegria; a esperança dos ímpios, porém, perecerá.
29 Η οδος του Κυριου ειναι οχυρωμα εις τον αμεμπτον, ολεθρος δε εις τους εργατας της ανομιας.	29 Para o homem íntegro o Senhor é uma fortaleza, mas é a ruína dos que fazem o mal.
30 Ο δικαιος εις τον αιωνα δεν θελει σαλευθη? οι δε ασεβεις δεν θελουσι κατοικησει την γην.	30 Jamais o justo será abalado, mas os ímpios não habitarão a terra.
31 Το στομα του δικαιου αναδιδει σοφιαν? η δε ψευδης γλωσσα θελει εκκοπη.	31 A boca do justo produz sabedoria, mas a língua perversa será arrancada.
32 Τα χειλη του δικαιου γνωριζουσι το ευχαριστον? το στομα δε των ασεβων τα διεστραμμενα.	32 Os lábios do justo sabem dizer o que é agradável; a boca dos maus, o que é mal.