ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 88

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Ωιδη ψαλμου δια τους υιους Κορε, εις τον πρωτον μουσικον, επι Μαχαλαθ-λεανωθ, Μασχιλ του Αιμαν του Εζραιτου.>> Κυριε ο Θεος της σωτηριας μου, ημεραν και νυκτα εκραξα ενωπιον σου?	1 Cantique.Psaume. Des fils de Coré. Du maître de chant. Pour la maladie. Pour l'affliction. Poème. De Hémân l'indigène.
2 Ας ελθη ενωπιον σου η προσευχη μου? κλινον το ωτιον σου εις την κραυγην μου?	2 Yahvé, Dieu de mon salut, lorsque je crie la nuit devant toi,
3 Διοτι ενεπλησθη κακων η ψυχη μου, και η ζωη μου πλησιαζει εις τον αδην.	3 que jusqu'à toi vienne ma prière, prête l'oreille à mes sanglots.
4 Συγκατηριθμηθην μετα των καταβαινοντων εις τον λακκον? εγεινα ως ανθρωπος μη εχων δυναμιν?	4 Car mon âme est rassasiée de maux et ma vie est au bord du shéol;
5 εγκαταλελειμμενος μεταξυ των νεκρων, ως οι πεφονευμενοι, κοιτωμενοι εν τω ταφω, τους οποιους δεν ενθυμεισαι πλεον, και οιτινες απεκοπησαν απο της χειρος σου.	5 déjà compté comme descendu dans la fosse, je suis un homme fini:
6 Μ' εβαλες εις τον κατωτατον λακκον, εις το σκοτος, εις τα βαθη.	6 congédié chez les morts, pareil aux tués qui gisent dans la tombe, eux dont tu n'as plus souvenir etqui sont retranchés de ta main.
7 Επ' εμε επεστηριχθη ο θυμος σου, και παντα τα κυματα σου επεφερες επ' εμε. Διαψαλμα.	7 Tu m'as mis au tréfonds de la fosse, dans les ténèbres, dans les abîmes;
8 Εμακρυνας τους γνωστους μου απ' εμου? με εκαμες βδελυγμα προς αυτους? απεκλεισθην και δεν δυναμαι να εξελθω.	8 sur moi pèse ta colère, tu déverses toutes tes vagues.
9 Ο οφθαλμος μου ητονησεν απο της θλιψεως? σε επεκαλεσθην, Κυριε, ολην την ημεραν? ηπλωσα προς σε τας χειρας μου.	9 Tu as éloigné de moi mes compagnons, tu as fait de moi une horreur pour eux; je suis enfermé et nepuis sortir,
10 Μηπως εις τους νεκρους θελεις καμει θαυμασια; η οι τεθνεωτες θελουσι σηκωθη και θελουσι σε αινεσει; Διαψαλμα.	10 mon oeil est usé par le malheur. Je t'appelle, Yahvé, tout le jour, je tends les mains vers toi:
11 Μηπως εν τω ταφω θελουσι διηγεισθαι το ελεος σου η την αληθειαν σου εν τη φθορα;	11 "Pour les morts fais-tu des merveilles, les ombres se lèvent-elles pour te louer?
12 Μηπως θελουσι γνωρισθη εν τω σκοτει τα θαυμασια σου και η δικαιοσυνη σου εν τω τοπω της ληθης.	12 Parle-t-on de ton amour dans la tombe, de ta vérité au lieu de perdition?
13 Αλλ' εγω προς σε, Κυριε, εκραξα? και το πρωι η προσευχη μου θελει σε προφθασει.	13 Connaît-on dans la ténèbre tes merveilles et ta justice au pays de l'oubli...?"
14 Δια τι, Κυριε, απορριπτεις την ψυχην μου, αποκρυπτεις το προσωπον σου απ' εμου;	14 Et moi, je crie vers toi, Yahvé, le matin, ma prière te prévient;
15 Ειμαι τεθλιμμενος και ψυχομαχων εκ νεοτητος? δοκιμαζω τους φοβους σου και ευρισκομαι εν αμηχανια.	15 pourquoi, Yahvé, repousses-tu mon âme, caches-tu loin de moi ta face?
16 Επ' εμε διηλθον αι οργαι σου? οι τρομοι σου με εφανισαν.	16 Malheureux et mourant dès mon enfance, j'ai enduré tes effrois, je suis à bout;
17 Ως υδατα με περιετριγυρισαν ολην την ημεραν? ομου με περιεκυκλωσαν.	17 sur moi ont passé tes colères, tes épouvantes m'ont réduit à rien.
18 Απεμακρυνας απ' εμου τον αγαπητον και τον φιλον? οι γνωστοι μου ειναι αφανεις.	18 Elles me cernent comme l'eau tout le jour, se referment sur moi toutes ensemble.
	19 Tu éloignes de moi amis et proches; ma compagnie, c'est la ténèbre.