ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 88

GREEK BIBLE	DOUAI-RHEIMS
1 Ωιδη ψαλμου δια τους υιους Κορε, εις τον πρωτον μουσικον, επι Μαχαλαθ-λεανωθ, Μασχιλ του Αιμαν του Εζραιτου.>> Κυριε ο Θεος της σωτηριας μου, ημεραν και νυκτα εκραξα ενωπιον σου?	1 A canticle of a psalm for the sons of Core: unto the end, for Maheleth, to answer understanding of Eman the Ezrahite.
2 Ας ελθη ενωπιον σου η προσευχη μου? κλινον το ωτιον σου εις την κραυγην μου?	2 O Lord, the God of my salvation: I have cried in the day, and in the night before thee.
3 Διοτι ενεπλησθη κακων η ψυχη μου, και η ζωη μου πλησιαζει εις τον αδην.	3 Let my prayer come in before thee: incline thy ear to my petition.
4 Συγκατηριθμηθην μετα των καταβαινοντων εις τον λακκον? εγεινα ως ανθρωπος μη εχων δυναμιν?	4 For my soul is filled with evils: and my life hath drawn nigh to hell.
5 εγκαταλελειμμενος μεταξυ των νεκρων, ως οι πεφονευμενοι, κοιτωμενοι εν τω ταφω, τους οποιους δεν ενθυμεισαι πλεον, και οιτινες απεκοπησαν απο της χειρος σου.	5 I am counted among them that go down to the pit: I am become as a man without help,
6 Μ' εβαλες εις τον κατωτατον λακκον, εις το σκοτος, εις τα βαθη.	6 free among the dead. Like the slain sleeping in the sepulchres, whom thou rememberest no more: and they are cast off from thy hand.
7 Επ' εμε επεστηριχθη ο θυμος σου, και παντα τα κυματα σου επεφερες επ' εμε. Διαψαλμα.	7 They have laid me in the lower pit: in the dark places, and in the shadow of death.
8 Εμακρυνας τους γνωστους μου απ' εμου? με εκαμες βδελυγμα προς αυτους? απεκλεισθην και δεν δυναμαι να εξελθω.	8 Thy wrath is strong over me: and all thy waves thou hast brought in upon me.
9 Ο οφθαλμος μου ητονησεν απο της θλιψεως? σε επεκαλεσθην, Κυριε, ολην την ημεραν? ηπλωσα προς σε τας χειρας μου.	9 Thou hast put away my acquaintance far from me: they have set me an abomination to themselves. I was delivered up, and came not forth:
10 Μηπως εις τους νεκρους θελεις καμει θαυμασια; η οι τεθνεωτες θελουσι σηκωθη και θελουσι σε αινεσει; Διαψαλμα.	10 my eyes languished through poverty. All the day I cried to thee, O Lord: I stretched out my hands to thee.
11 Μηπως εν τω ταφω θελουσι διηγεισθαι το ελεος σου η την αληθειαν σου εν τη φθορα;	11 Wilt thou shew wonders to the dead? or shall physicians raise to life, and give praise to thee?
12 Μηπως θελουσι γνωρισθη εν τω σκοτει τα θαυμασια σου και η δικαιοσυνη σου εν τω τοπω της ληθης.	12 Shall any one in the sepulchre declare thy mercy: and thy truth in destruction?
13 Αλλ' εγω προς σε, Κυριε, εκραξα? και το πρωι η προσευχη μου θελει σε προφθασει.	13 Shall thy wonders be known in the dark; and thy justice in the land of forgetfulness?
14 Δια τι, Κυριε, απορριπτεις την ψυχην μου, αποκρυπτεις το προσωπον σου απ' εμου;	14 But I, O Lord, have cried to thee: and in the morning my prayer shall prevent thee.
15 Ειμαι τεθλιμμενος και ψυχομαχων εκ νεοτητος? δοκιμαζω τους φοβους σου και ευρισκομαι εν αμηχανια.	15 Lord, why castest thou off my prayer: why turnest thou away thy face from me?
16 Επ' εμε διηλθον αι οργαι σου? οι τρομοι σου με εφανισαν.	16 I am poor, and in labours from my youth: and being exalted have been humbled and troubled.
17 Ως υδατα με περιετριγυρισαν ολην την ημεραν? ομου με περιεκυκλωσαν.	17 Thy wrath hath come upon me: and thy terrors have troubled me.
18 Απεμακρυνας απ' εμου τον αγαπητον και τον φιλον? οι γνωστοι μου ειναι αφανεις.	18 They have come round about me like water all the day: they have compassed me about together.
	19 Friend and neighbour thou hast put far from me: and my acquaintance, because of misery.