1 Και απεκριθη Βιλδαδ ο Σαυχιτης και ειπεν? | 1 Bildad the Shuhite spoke out and said: |
2 Εως ποτε θελεις λαλει ταυτα; και οι λογοι του στοματος σου θελουσιν εισθαι ως ανεμος σφοδρος; | 2 How long will you utter such things? The words from your mouth are like a mighty wind! |
3 Μηπως ο Θεος ανατρεπει την κρισιν; η ο Παντοδυναμος ανατρεπει το δικαιον; | 3 Does God pervert judgment, and does the Almighty distort justice? |
4 Εαν οι υιοι σου ημαρτησαν εις αυτον, παρεδωκεν αυτους εις την χειρα της ανομιας αυτων. | 4 If your children have sinned against him and he has left them in the grip of their guilt, |
5 Εαν συ ηθελες ζητησει τον Θεον πρωι, και ηθελες δεηθη του Παντοδυναμου? | 5 Still, if you yourself have recourse to God and make supplication to the Almighty, |
6 εαν ησο καθαρος και ευθυς, βεβαιως τωρα ηθελεν εγερθη δια σε, και ηθελεν ευτυχει η κατοικια της δικαιοσυνης σου. | 6 Should you be blameless and upright, surely now he will awake for you and restore your rightful domain; |
7 Και αν η αρχη σου ητο μικρα, τα υστερα σου ομως ηθελον μεγαλυνθη σφοδρα. | 7 Your former state will be of little moment, for in time to come you will flourish indeed. |
8 Επειδη ερωτησον, παρακαλω, περι των προτερων γενεων, και ερευνησον ακριβως περι των πατερων αυτων? | 8 If you inquire of the former generations, and give heed to the experience of the fathers |
9 διοτι ημεις ειμεθα χθεσινοι, και δεν εξευρομεν ουδεν, επειδη αι ημεραι ημων επι της γης ειναι σκια? | 9 (As we are but of yesterday and have no knowledge, because our days on earth are but a shadow), |
10 δεν θελουσι σε διδαξει αυτοι, και σοι ειπει και προφερει λογους εκ της καρδιας αυτων; | 10 Will they not teach you and tell you and utter their words of understanding? |
11 Θαλλει ο παπυρος ανευ πηλου; αυξανει ο σχοινος ανευ υδατος; | 11 Can the papyrus grow up without mire? Can the reed grass flourish without water? |
12 Ενω ειναι ετι πρασινος και αθεριστος, ξηραινεται προ παντος χορτου. | 12 While it is yet green and uncut, it withers quicker than any grass. |
13 Ουτως ειναι αι οδοι παντων των λησμονουντων τον Θεον? και η ελπις του υποκριτου θελει χαθη? | 13 So is the end of everyone who forgets God, and so shall the hope of the godless man perish. |
14 η ελπις αυτου θελει κοπη, και το θαρρος αυτου θελει εισθαι ιστος αραχνης. | 14 His confidence is but a gossamer thread and his trust is a spider's web. |
15 Θελει επιστηριχθη επι την οικιαν αυτου, πλην αυτη δεν θελει σταθη? θελει κρατησει αυτην, πλην δεν θελει ανορθωθη. | 15 He shall rely upon his family, but it shall not last; he shall cling to it, but it shall not endure. |
16 Ειναι χλωρος εμπροσθεν του ηλιου, και ο κλαδος αυτου απλονεται εις τον κηπον αυτου. | 16 He is full of sap before sunrise, and beyond his garden his shoots go forth; |
17 Αι ριζαι αυτου περιπλεκονται εις τον σωρον των λιθων, και εκλεγει τον πετρωδη τοπον. | 17 About a heap of stones are his roots entwined; among the rocks he takes hold. |
18 Εαν εξαλειφθη απο του τοπου αυτου, τοτε θελει αρνηθη αυτον, λεγων, Δεν σε ειδον. | 18 Yet if one tears him from his place, it will disown him: "I have never seen you!" |
19 Ιδου, αυτη ειναι η χαρα της οδου αυτου, και εκ του χωματος αλλοι θελουσι αναβλαστησει. | 19 There he lies rotting beside the road, and out of the soil another sprouts. |
20 Ιδου, ο Θεος δεν θελει απορριψει τον αμεμπτον, ουδε θελει πιασει την χειρα των κακοποιων? | 20 Behold, God will not cast away the upright; neither will he take the hand of the wicked. |
21 εωσου γεμιση το στομα σου απο γελωτος, και τα χειλη σου αλαλαγμου. | 21 Once more will he fill your mouth with laughter, and your lips with rejoicing. |
22 Οι μισουντες σε θελουσιν ενδυθη αισχυνην? και η κατοικια των ασεβων δεν θελει υπαρχει. | 22 They that hate you shall be clothed with shame, and the tent of the wicked shall be no more. |