ΙΩΒ - Giobbe - Job 38

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Τοτε απεκριθη ο Κυριος προς τον Ιωβ εκ του ανεμοστροβιλου και ειπε?	1 Respondens autem Dominus Iob de turbine dixit:
2 Τις ουτος, οστις σκοτιζει την βουλην μου δια λογων ασυνετων;	2 “ Quis est iste obscurans consilium sermonibus imperitis?
3 Ζωσον ηδη την οσφυν σου ως ανηρ? διοτι θελω σε ερωτησει, και φανερωσον μοι.	3 Accinge sicut vir lumbos tuos; interrogabo te, et edoce me.
4 Που ησο οτε εθεμελιονον την γην; απαγγειλον, εαν εχης συνεσιν.	4 Ubi eras, quando ponebam fundamenta terrae? Indica mihi, si habes intellegentiam.
5 Τις εθεσε τα μετρα αυτης, εαν εξευρης; η τις ηπλωσε σταθμην επ' αυτην;	5 Quis posuit mensuras eius, si nosti? Vel quis tetendit super eam lineam?
6 Επι τινος ειναι εστηριγμενα τα θεμελια αυτης; η τις εθεσε τον ακρογωνιαιον λιθον αυτης,	6 Super quo bases illius solidatae sunt? Aut quis demisit lapidem angularem eius,
7 οτε τα αστρα της αυγης εψαλλον ομου και παντες οι υιοι του Θεου ηλαλαζον;	7 cum clamarent simul astra matutina, et iubilarent omnes filii Dei?
8 η τις συνεκλεισε την θαλασσαν με θυρας, οτε εξορμωσα εξηλθεν εκ μητρας;	8 Quis conclusit ostiis mare, quando erumpebat quasi de visceribus procedens,
9 οτε περιεβαλον αυτην με νεφελην και με ομιχλην εσπαργανωσα αυτην,	9 cum ponerem nubem vestimentum eius et caligine illud quasi fascia obvolverem?
10 και περιωρισα αυτην δια προσταγματος μου, και εβαλον μοχλους και πυλας,	10 Definivi illud terminis meis et posui vectem et ostia
11 και ειπα, Εως αυτου θελεις ερχεσθαι και δεν θελεις υπερβη? και εδω θελει συντριβεσθαι η υπερηφανια των κυματων σου;	11 et dixi: Usque huc venies et non procedes amplius et hic confringes tumentes fluctus tuos.
12 Προσεταξας συ την πρωιαν επι των ημερων σου; εδειξας εις την αυγην τον τοπον αυτης,	12 Numquid in diebus tuis praecepisti diluculo et assignasti aurorae locum suum,
13 δια να πιαση τα εσχατα της γης, ωστε οι κακουργοι να εκτιναχθωσιν απ' αυτης;	13 et, cum extrema terrae teneres, excussi sunt impii ex ea?
14 Αυτη μεταμορφουται ως πηλος σφραγιζομενος? και τα παντα παρουσιαζονται ως στολη.	14 Vertetur in lutum signatum et stabit sicut vestimentum.
15 Και το φως των ασεβων αφαιρειται απ' αυτων, ο δε βραχιων των υπερηφανων συντριβεται.	15 Cohibetur ab impiis lux sua, et brachium excelsum confringetur.
16 Εισηλθες εως των πηγων της θαλασσης; η περιεπατησας εις εξιχνιασιν της αβυσσου;	16 Numquid ingressus es scaturigines maris et in novissimis abyssi deambulasti?
17 Ηνοιχθησαν εις σε του θανατου αι πυλαι; η ειδες τας θυρας της σκιας του θανατου;	17 Numquid apertae sunt tibi portae mortis, et ostia tenebrosa vidisti?
18 Εγνωρισας το πλατος της γης; απαγγειλον, εαν ενοησας παντα ταυτα.	18 Numquid considerasti latitudinem terrae? Indica mihi, si nosti omnia:
19 Που ειναι η οδος της κατοικιας του φωτος; και του σκοτους, που ειναι ο τοπος αυτου,	19 In qua via lux habitet, et tenebrarum quis locus sit;
20 δια να συλλαβης αυτο εις το οριον αυτου και να γνωρισης τας τριβους της οικιας αυτου;	20 ut ducas unumquodque ad terminos suos et intellegas semitas domus eius?
21 Γνωριζεις αυτο, διοτι τοτε εγεννηθης; η διοτι ο αριθμος των ημερων σου ειναι πολυς;	21 Novisti, nam tunc natus eras, et numerus dierum tuorum multus!
22 Εισηλθες εις τους θησαυρους της χιονος; η ειδες τους θησαυρους της χαλαζης,	22 Numquid ingressus es thesauros nivis aut thesauros grandinis aspexisti,
23 τους οποιους φυλαττω δια τον καιρον της θλιψεως δια την ημεραν της μαχης και του πολεμου;	23 quae praeparavi in tempus angustiae, in diem pugnae et belli?
24 Δια τινος οδου διαδιδεται το φως, η ο ανατολικος ανεμος διαχεεται επι την γην;	24 Per quam viam spargitur lux, diffunditur ventus urens super terram?
25 Τις ηνοιξε ρυακας δια τας ραγδαιας βροχας, η δρομον δια την αστραπην της βροντης,	25 Quis dedit vehementissimo imbri cursum et viam fulmini tonanti,
26 δια να φερη βροχην επι γην ακατοικητον, εις ερημον, οπου ανθρωπος δεν υπαρχει,	26 ut plueret super terram absque homine, in deserto, ubi nullus mortalium commoratur,
27 δια να χορταση την αβατον και ακατοικητον, και να αναβλαστηση τον βλαστον της χλοης;	27 ut impleret inviam et desolatam et produceret herbas in terra arida?
28 Εχει πατερα η βροχη; η τις εγεννησε τας σταγονας της δροσου;	28 Quis est pluviae pater, vel quis genuit stillas roris?
29 Απο μητρας τινος εξερχεται ο παγος; και την παχνην του ουρανου, τις εγεννησε;	29 De cuius sinu egressa est glacies, et pruinam de caelo quis genuit?
30 Τα υδατα σκληρυνονται ως λιθος, και το προσωπον της αβυσσου πηγνυεται.	30 In similitudinem lapidis aquae durantur, et superficies abyssi constringitur.
31 Δυνασαι να δεσμευσης τας γλυκειας επιρροας της Πλειαδος η να λυσης τα δεσμα τον Ωριωνος;	31 Numquid coniungere valebis nexus stellarum Pleiadum aut funiculum Arcturi poteris solvere?
32 Δυνασαι να εκβαλης τα Ζωδια εις τον καιρον αυτων; η δυνασαι να οδηγησης τον Αρκτουρον μετα των υιων αυτου;	32 Numquid produces Coronam in tempore suo et Ursam cum filiis ducis tu?
33 Γνωριζεις τους νομους του ουρανου; δυνασαι να διαταξης τας επιρροας αυτου επι την γην;	33 Numquid nosti leges caeli et pones scripturam eius in terra?
34 Δυνασαι να υψωσης την φωνην σου εις τα νεφη, δια να σε σκεπαση αφθονια υδατων;	34 Numquid elevabis in nebula vocem tuam, et impetus aquarum operiet te?
35 Δυνασαι να αποστειλης αστραπας, ωστε να εξελθωσι και να ειπωσι προς σε, Ιδου, ημεις;	35 Numquid mittes fulgura, et ibunt et dicent tibi: “Adsumus!”?
36 Τις εβαλε σοφιαν εντος του ανθρωπου; η τις εδωκε συνεσιν εις την καρδιαν αυτου;	36 Quis posuit in visceribus ibis sapientiam, vel quis dedit gallo intellegentiam?
37 Τις δυναται να αριθμηση τα νεφη δια σοφιας; η τις δυναται να κενονη τα δοχεια του ουρανου,	37 Quis recensebit nubes in sapientia, et utres caeli quis declinabit,
38 δια να χωνευθη το χωμα εις συμπηξιν και οι βωλοι να συγκολλωνται;	38 quando funditur pulvis in solidum, et glebae compinguntur?
39 Θελεις κυνηγησει θηραμα δια τον λεοντα; η χορτασει την ορεξιν των σκυμνων,	39 Numquid capies leaenae praedam et animam catulorum eius implebis,
40 οταν κοιτωνται εν τοις σπηλαιοις και καθηνται εις τους κρυπτηρας δια να ενεδρευωσι;	40 quando cubant in antris et in specubus insidiantur?
41 Τις ετοιμαζει εις τον κορακα την τροφην αυτου, οταν οι νεοσσοι αυτου κραζωσι προς τον Θεον, περιπλανωμενοι δι' ελλειψιν τροφης;	41 Quis praeparat corvo escam suam, quando pulli eius clamant ad Deum vagantes, eo quod non habeant cibos?