ΙΩΒ - Giobbe - Job 38

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Τοτε απεκριθη ο Κυριος προς τον Ιωβ εκ του ανεμοστροβιλου και ειπε?	1 Yahvé répondit à Job du sein de la tempête et dit:
2 Τις ουτος, οστις σκοτιζει την βουλην μου δια λογων ασυνετων;	2 Quel est celui-là qui obscurcit mes plans par des propos dénués de sens?
3 Ζωσον ηδη την οσφυν σου ως ανηρ? διοτι θελω σε ερωτησει, και φανερωσον μοι.	3 Ceins tes reins comme un brave: je vais t'interroger et tu m'instruiras.
4 Που ησο οτε εθεμελιονον την γην; απαγγειλον, εαν εχης συνεσιν.	4 Où étais-tu quand je fondai la terre? Parle, si ton savoir est éclairé.
5 Τις εθεσε τα μετρα αυτης, εαν εξευρης; η τις ηπλωσε σταθμην επ' αυτην;	5 Qui en fixa les mesures, le saurais-tu, ou qui tendit sur elle le cordeau?
6 Επι τινος ειναι εστηριγμενα τα θεμελια αυτης; η τις εθεσε τον ακρογωνιαιον λιθον αυτης,	6 Sur quel appui s'enfoncent ses socles? Qui posa sa pierre angulaire,
7 οτε τα αστρα της αυγης εψαλλον ομου και παντες οι υιοι του Θεου ηλαλαζον;	7 parmi le concert joyeux des étoiles du matin et les acclamations unanimes des Fils de Dieu?
8 η τις συνεκλεισε την θαλασσαν με θυρας, οτε εξορμωσα εξηλθεν εκ μητρας;	8 Qui enferma la mer à deux battants, quand elle sortit du sein, bondissante;
9 οτε περιεβαλον αυτην με νεφελην και με ομιχλην εσπαργανωσα αυτην,	9 quand je mis sur elle une nuée pour vêtement et fis des nuages sombres ses langes;
10 και περιωρισα αυτην δια προσταγματος μου, και εβαλον μοχλους και πυλας,	10 quand je découpai pour elle sa limite et plaçai portes et verrou?
11 και ειπα, Εως αυτου θελεις ερχεσθαι και δεν θελεις υπερβη? και εδω θελει συντριβεσθαι η υπερηφανια των κυματων σου;	11 "Tu n'iras pas plus loin, lui dis-je, ici se brisera l'orgueil de tes flots!"
12 Προσεταξας συ την πρωιαν επι των ημερων σου; εδειξας εις την αυγην τον τοπον αυτης,	12 As-tu, une fois dans ta vie, commandé au matin? Assigné l'aurore à son poste,
13 δια να πιαση τα εσχατα της γης, ωστε οι κακουργοι να εκτιναχθωσιν απ' αυτης;	13 pour qu'elle saisisse la terre par les bords et en secoue les méchants?
14 Αυτη μεταμορφουται ως πηλος σφραγιζομενος? και τα παντα παρουσιαζονται ως στολη.	14 Alors elle la change en argile de sceau et la teint comme un vêtement;
15 Και το φως των ασεβων αφαιρειται απ' αυτων, ο δε βραχιων των υπερηφανων συντριβεται.	15 elle ôte aux méchants leur lumière, brise le bras qui se levait.
16 Εισηλθες εως των πηγων της θαλασσης; η περιεπατησας εις εξιχνιασιν της αβυσσου;	16 As-tu pénétré jusqu'aux sources marines, circulé au fond de l'Abîme?
17 Ηνοιχθησαν εις σε του θανατου αι πυλαι; η ειδες τας θυρας της σκιας του θανατου;	17 Les portes de la Mort te furent-elles montrées, as-tu vu les portiers du pays de l'Ombre?
18 Εγνωρισας το πλατος της γης; απαγγειλον, εαν ενοησας παντα ταυτα.	18 As-tu quelque idée des étendues terrestres? Raconte, si tu sais tout cela.
19 Που ειναι η οδος της κατοικιας του φωτος; και του σκοτους, που ειναι ο τοπος αυτου,	19 De quel côté habite la lumière, et les ténèbres, où résident-elles,
20 δια να συλλαβης αυτο εις το οριον αυτου και να γνωρισης τας τριβους της οικιας αυτου;	20 pour que tu puisses les conduire dans leur domaine, les acheminer vers leur demeure?
21 Γνωριζεις αυτο, διοτι τοτε εγεννηθης; η διοτι ο αριθμος των ημερων σου ειναι πολυς;	21 Si tu le sais, c'est qu'alors tu étais né, et tu comptes des jours bien nombreux!
22 Εισηλθες εις τους θησαυρους της χιονος; η ειδες τους θησαυρους της χαλαζης,	22 Es-tu parvenu jusqu'aux dépôts de neige? As-tu vu les réserves de grêle,
23 τους οποιους φυλαττω δια τον καιρον της θλιψεως δια την ημεραν της μαχης και του πολεμου;	23 que je ménage pour les temps de détresse, pour les jours de bataille et de guerre?
24 Δια τινος οδου διαδιδεται το φως, η ο ανατολικος ανεμος διαχεεται επι την γην;	24 De quel côté se divise l'éclair, où se répand sur terre le vent d'est?
25 Τις ηνοιξε ρυακας δια τας ραγδαιας βροχας, η δρομον δια την αστραπην της βροντης,	25 Qui perce un canal pour l'averse, fraie la route aux roulements du tonnerre,
26 δια να φερη βροχην επι γην ακατοικητον, εις ερημον, οπου ανθρωπος δεν υπαρχει,	26 pour faire pleuvoir sur une terre sans hommes, sur un désert que nul n'habite,
27 δια να χορταση την αβατον και ακατοικητον, και να αναβλαστηση τον βλαστον της χλοης;	27 pour abreuver les solitudes désolées, faire germer l'herbe sur la steppe?
28 Εχει πατερα η βροχη; η τις εγεννησε τας σταγονας της δροσου;	28 La pluie a-t-elle un père, ou qui engendre les gouttes de rosée?
29 Απο μητρας τινος εξερχεται ο παγος; και την παχνην του ουρανου, τις εγεννησε;	29 De quel ventre sort la glace, et le givre des cieux, qui l'enfante,
30 Τα υδατα σκληρυνονται ως λιθος, και το προσωπον της αβυσσου πηγνυεται.	30 quand les eaux se durcissent comme pierre et que devient compacte la surface de l'abîme?
31 Δυνασαι να δεσμευσης τας γλυκειας επιρροας της Πλειαδος η να λυσης τα δεσμα τον Ωριωνος;	31 Peux-tu nouer les liens des Pléiades, desserrer les cordes d'Orion,
32 Δυνασαι να εκβαλης τα Ζωδια εις τον καιρον αυτων; η δυνασαι να οδηγησης τον Αρκτουρον μετα των υιων αυτου;	32 amener la Couronne en son temps, conduire l'Ourse avec ses petits?
33 Γνωριζεις τους νομους του ουρανου; δυνασαι να διαταξης τας επιρροας αυτου επι την γην;	33 Connais-tu les lois des Cieux, appliques-tu leur charte sur terre?
34 Δυνασαι να υψωσης την φωνην σου εις τα νεφη, δια να σε σκεπαση αφθονια υδατων;	34 Ta voix s'élève-t-elle jusqu'aux nuées et la masse des eaux t'obéit-elle?
35 Δυνασαι να αποστειλης αστραπας, ωστε να εξελθωσι και να ειπωσι προς σε, Ιδου, ημεις;	35 Sur ton ordre, les éclairs partent-ils, en te disant: "Nous voici?"
36 Τις εβαλε σοφιαν εντος του ανθρωπου; η τις εδωκε συνεσιν εις την καρδιαν αυτου;	36 Qui a mis dans l'ibis la sagesse, donné au coq l'intelligence?
37 Τις δυναται να αριθμηση τα νεφη δια σοφιας; η τις δυναται να κενονη τα δοχεια του ουρανου,	37 Qui dénombre les nuages avec compétence et incline les outres des cieux,
38 δια να χωνευθη το χωμα εις συμπηξιν και οι βωλοι να συγκολλωνται;	38 tandis que la poussière s'agglomère et que collent ensemble les glèbes?
39 Θελεις κυνηγησει θηραμα δια τον λεοντα; η χορτασει την ορεξιν των σκυμνων,	39 Chasses-tu pour la lionne une proie, apaises-tu l'appétit des lionceaux,
40 οταν κοιτωνται εν τοις σπηλαιοις και καθηνται εις τους κρυπτηρας δια να ενεδρευωσι;	40 quand ils sont tapis dans leurs tanières, aux aguets dans le fourré?
41 Τις ετοιμαζει εις τον κορακα την τροφην αυτου, οταν οι νεοσσοι αυτου κραζωσι προς τον Θεον, περιπλανωμενοι δι' ελλειψιν τροφης;	41 Qui prépare au corbeau sa provende, lorsque ses petits crient vers Dieu et se dressent sans nourriture?