ΙΩΒ - Giobbe - Job 20

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Και απεκριθη Σωφαρ ο Νααμαθιτης και ειπε?	1 Respondens autem Sophar Naamathites, dixit :
2 Δια τουτο οι στοχασμοι μου με κινουσιν εις το να αποκριθω, και δια τουτο σπευδω.	2 Idcirco cogitationes meæ variæ succedunt sibi, et mens in diversa rapitur.
3 Ηκουσα την εις εμε ονειδιστικην επιπληξιν, και το πνευμα της συνεσεως μου με καμνει να αποκριθω.	3 Doctrinam qua me arguis audiam, et spiritus intelligentiæ meæ respondebit mihi.
4 Δεν γνωριζεις τουτο παλαιοθεν αφ' οτου ο ανθρωπος ετεθη επι της γης,	4 Hoc scio a principio, ex quo positus est homo super terram,
5 οτι ο θριαμβος των ασεβων ειναι ολιγοχρονιος, και η χαρα του υποκριτου στιγμαια.	5 quod laus impiorum brevis sit, et gaudium hypocritæ ad instar puncti.
6 Και αν το μεγαλειον αυτου αναβη εις τους ουρανους και η κεφαλη αυτου φθαση εως των νεφελων,	6 Si ascenderit usque ad cælum superbia ejus, et caput ejus nubes tetigerit,
7 θελει αφανισθη διαπαντος ως κοπρος αυτου? οσοι εβλεπον αυτον θελουσι λεγει, Που εκεινος;	7 quasi sterquilinium in fine perdetur, et qui eum viderant, dicent : Ubi est ?
8 θελει πεταξει ως ονειρον και δεν θελει ευρεθη? και, ως ορασις της νυκτος θελει εξαφανισθη.	8 Velut somnium avolans non invenietur : transiet sicut visio nocturna.
9 Και ο οφθαλμος οστις εβλεπεν αυτον δεν θελει ιδει αυτον πλεον? και ο τοπος αυτου δεν θελει πλεον γνωρισει αυτον.	9 Oculus qui eum viderat non videbit, neque ultra intuebitur eum locus suus.
10 Οι υιοι αυτου θελουσι ζητησει την ευνοιαν των πτωχων, και αι χειρες αυτου θελουσιν επιστρεψει τα αγαθα αυτων.	10 Filii ejus atterentur egestate, et manus illius reddent ei dolorem suum.
11 Τα οστα αυτου γεμουσιν απο των αμαρτηματων της νεοτητος αυτου, και θελουσι κοιμηθη μετ' αυτου εν χωματι.	11 Ossa ejus implebuntur vitiis adolescentiæ ejus, et cum eo in pulvere dormient.
12 Αν και η κακια ηναι γλυκεια εν τω στοματι αυτου, κρυπτη αυτην υπο την γλωσσαν αυτου?	12 Cum enim dulce fuerit in ore ejus malum, abscondet illud sub lingua sua.
13 αν και περιθαλπη αυτην και δεν αφινη αυτην, αλλα κρατη αυτην εν τω μεσω του ουρανισκου αυτου?	13 Parcet illi, et non derelinquet illud, et celabit in gutture suo.
14 ομως η τροφη αυτου θελει αλλοιωθη εις τα εντοσθια αυτου? χολη ασπιδων θελει γεινει εν αυτω.	14 Panis ejus in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus.
15 Τα πλουτη οσα κατεπιε, θελει εξεμεσει? ο Θεος θελει εκσπασει αυτα απο της κοιλιας αυτου.	15 Divitias quas devoravit evomet, et de ventre illius extrahet eas Deus.
16 Φαρμακιον ασπιδων θελει θηλασει? γλωσσα εχιδνης θελει θανατωσει αυτον.	16 Caput aspidum suget, et occidet eum lingua viperæ.
17 Δεν θελει ιδει τους ποταμους, τους ρυακας τους ρεοντας μελι και βουτυρον.	17 (Non videat rivulos fluminis, torrentes mellis et butyri.)
18 Εκεινο, δια το οποιον εκοπιασε, θελει αποδωσει και δεν θελει καταπιει αυτο? κατα την αποκτησιν θελει γεινει η αποδοσις αυτου, και δεν θελει χαρη.	18 Luet quæ fecit omnia, nec tamen consumetur : juxta multitudinem adinventionum suarum, sic et sustinebit.
19 Διοτι κατεθλιψεν, εγκατελιπε τους πενητας? ηρπασεν οικιαν, την οποιαν δεν ωκοδομησε.	19 Quoniam confringens nudavit pauperes : domum rapuit, et non ædificavit eam.
20 Βεβαιως δεν θελει γνωρισει αναπαυσιν εν τη κοιλια αυτου? δεν θελει διασωσει ουδεν εκ των επιθυμητων αυτου.	20 Nec est satiatus venter ejus : et cum habuerit quæ concupierat, possidere non poterit.
21 Δεν θελει μεινει εις αυτον ουδεν προς τροφην? οθεν δεν θελει ελπισει επι τα αγαθα αυτου.	21 Non remansit de cibo ejus, et propterea nihil permanebit de bonis ejus.
22 Εν τη πληρει αφθονια αυτου θελει επελθει επ' αυτον στενοχωρια? πασα η δυναμις της ταλαιπωριας θελει επιπεσει επ' αυτον.	22 Cum satiatus fuerit, arctabitur : æstuabit, et omnis dolor irruet super eum.
23 Ενω καταγινεται να εμπληση την κοιλιαν αυτου, ο Θεος θελει αποστειλει τον θυμον της οργης αυτου επ' αυτον, και θελει επιβρεξει αυτον κατ' αυτου ενω τρωγει.	23 Utinam impleatur venter ejus, ut emittat in eum iram furoris sui, et pluat super illum bellum suum.
24 Ενω φευγει το οπλον το σιδηρουν, το χαλκινον τοξον θελει διαπερασει αυτον.	24 Fugiet arma ferrea, et irruet in arcum æreum.
25 Το βελος συρεται και διαπερα το σωμα, και η αστραπτουσα ακμη εξερχεται εκ της χολης αυτου. Τρομοι ειναι επ' αυτον,	25 Eductus, et egrediens de vagina sua, et fulgurans in amaritudine sua : vadent et venient super eum horribiles.
26 παν σκοτος κρυπτεται εν τοις ταμειοις αυτου? πυρ ασβεστον θελει κατατρωγει αυτον? οσοι εναπελειφθησαν εν τη σκηνη αυτου θελουσι δυστυχει.	26 Omnes tenebræ absconditæ sunt in occultis ejus ; devorabit eum ignis qui non succenditur : affligetur relictus in tabernaculo suo.
27 Ο ουρανος θελει ανακαλυψει την ανομιαν αυτου? και η γη θελει σηκωθη κατ' αυτου.	27 Revelabunt cæli iniquitatem ejus, et terra consurget adversus eum.
28 Η περιουσια του οικου αυτου θελει αφανισθη? θελει διαρρευσει εν τη ημερα της κατ' αυτου οργης.	28 Apertum erit germen domus illius : detrahetur in die furoris Dei.
29 Αυτη ειναι η παρα του Θεου μερις του ασεβους ανθρωπου, και η κληρονομια η διωρισμενη εις αυτον παρα του Θεου.	29 Hæc est pars hominis impii a Deo, et hæreditas verborum ejus a Domino.