ΙΩΒ - Giobbe - Job 20

GREEK BIBLE	NEW JERUSALEM
1 Και απεκριθη Σωφαρ ο Νααμαθιτης και ειπε?	1 Zophar of Naamath spoke next. He said:
2 Δια τουτο οι στοχασμοι μου με κινουσιν εις το να αποκριθω, και δια τουτο σπευδω.	2 My thoughts urge me to reply to this, and hence the impatience that grips me.
3 Ηκουσα την εις εμε ονειδιστικην επιπληξιν, και το πνευμα της συνεσεως μου με καμνει να αποκριθω.	3 I have put up with prating that outrages me and now my mind inspires me with an answer.
4 Δεν γνωριζεις τουτο παλαιοθεν αφ' οτου ο ανθρωπος ετεθη επι της γης,	4 Do you not know, that since time began and human beings were set on the earth,
5 οτι ο θριαμβος των ασεβων ειναι ολιγοχρονιος, και η χαρα του υποκριτου στιγμαια.	5 the triumph of the wicked has always been brief, and the sinner's gladness has never lasted long?
6 Και αν το μεγαλειον αυτου αναβη εις τους ουρανους και η κεφαλη αυτου φθαση εως των νεφελων,	6 Towering to the sky he may have been, his head touching the clouds;
7 θελει αφανισθη διαπαντος ως κοπρος αυτου? οσοι εβλεπον αυτον θελουσι λεγει, Που εκεινος;	7 but he vanishes, like a phantom, once for al , while those who used to see him, ask, 'Where is he?'
8 θελει πεταξει ως ονειρον και δεν θελει ευρεθη? και, ως ορασις της νυκτος θελει εξαφανισθη.	8 Like a dream that leaves no trace he takes his flight, like a vision in the night he flies away.
9 Και ο οφθαλμος οστις εβλεπεν αυτον δεν θελει ιδει αυτον πλεον? και ο τοπος αυτου δεν θελει πλεον γνωρισει αυτον.	9 The eye accustomed to see him sees him no more, his home wil never set eyes on him again.
10 Οι υιοι αυτου θελουσι ζητησει την ευνοιαν των πτωχων, και αι χειρες αυτου θελουσιν επιστρεψει τα αγαθα αυτων.	10 His sons will have to reimburse the poor and his children pay back his riches.
11 Τα οστα αυτου γεμουσιν απο των αμαρτηματων της νεοτητος αυτου, και θελουσι κοιμηθη μετ' αυτου εν χωματι.	11 His bones used to be ful of youthful vigour: and there it lies, in the dust with him, now!
12 Αν και η κακια ηναι γλυκεια εν τω στοματι αυτου, κρυπτη αυτην υπο την γλωσσαν αυτου?	12 Evil was sweet to his mouth, he would shelter it under his tongue;
13 αν και περιθαλπη αυτην και δεν αφινη αυτην, αλλα κρατη αυτην εν τω μεσω του ουρανισκου αυτου?	13 cultivating it careful y, he would let it linger on his palate.
14 ομως η τροφη αυτου θελει αλλοιωθη εις τα εντοσθια αυτου? χολη ασπιδων θελει γεινει εν αυτω.	14 Such food goes bad in his bel y, working inside him like the poison of a viper.
15 Τα πλουτη οσα κατεπιε, θελει εξεμεσει? ο Θεος θελει εκσπασει αυτα απο της κοιλιας αυτου.	15 Now he has to vomit up the wealth that he has swal owed, God makes him disgorge it.
16 Φαρμακιον ασπιδων θελει θηλασει? γλωσσα εχιδνης θελει θανατωσει αυτον.	16 He used to suck vipers' venom, and the tongue of the adder kills him.
17 Δεν θελει ιδει τους ποταμους, τους ρυακας τους ρεοντας μελι και βουτυρον.	17 No more will he know the streams of oil or the torrents of honey and cream.
18 Εκεινο, δια το οποιον εκοπιασε, θελει αποδωσει και δεν θελει καταπιει αυτο? κατα την αποκτησιν θελει γεινει η αποδοσις αυτου, και δεν θελει χαρη.	18 When he gives back his winnings, his cheerfulness wil fade, and the satisfied air he had whenbusiness was thriving.
19 Διοτι κατεθλιψεν, εγκατελιπε τους πενητας? ηρπασεν οικιαν, την οποιαν δεν ωκοδομησε.	19 Since he once destroyed the huts of the poor, plundering houses instead of building them up,
20 Βεβαιως δεν θελει γνωρισει αναπαυσιν εν τη κοιλια αυτου? δεν θελει διασωσει ουδεν εκ των επιθυμητων αυτου.	20 since his avarice could never be satisfied, now al his hoarding will not save him;
21 Δεν θελει μεινει εις αυτον ουδεν προς τροφην? οθεν δεν θελει ελπισει επι τα αγαθα αυτου.	21 since nothing could escape his greed, his prosperity wil not last.
22 Εν τη πληρει αφθονια αυτου θελει επελθει επ' αυτον στενοχωρια? πασα η δυναμις της ταλαιπωριας θελει επιπεσει επ' αυτον.	22 When he has everything he needs, want wil seize him, and misery wil light on him with all its force.
23 Ενω καταγινεται να εμπληση την κοιλιαν αυτου, ο Θεος θελει αποστειλει τον θυμον της οργης αυτου επ' αυτον, και θελει επιβρεξει αυτον κατ' αυτου ενω τρωγει.	23 On him God looses al his burning wrath, hurling against his flesh a hail of arrows.
24 Ενω φευγει το οπλον το σιδηρουν, το χαλκινον τοξον θελει διαπερασει αυτον.	24 If he escapes the weapons of iron, the bow of bronze wil transfix him.
25 Το βελος συρεται και διαπερα το σωμα, και η αστραπτουσα ακμη εξερχεται εκ της χολης αυτου. Τρομοι ειναι επ' αυτον,	25 Out of his back sticks an arrow, from his gal a shining point. The terrors advance on him,
26 παν σκοτος κρυπτεται εν τοις ταμειοις αυτου? πυρ ασβεστον θελει κατατρωγει αυτον? οσοι εναπελειφθησαν εν τη σκηνη αυτου θελουσι δυστυχει.	26 all the hidden darknesses are waiting to carry him off. A fire unlit by human hand devours him, andconsumes what is left in his tent.
27 Ο ουρανος θελει ανακαλυψει την ανομιαν αυτου? και η γη θελει σηκωθη κατ' αυτου.	27 The heavens lay bare his iniquity, and the earth rises up against him.
28 Η περιουσια του οικου αυτου θελει αφανισθη? θελει διαρρευσει εν τη ημερα της κατ' αυτου οργης.	28 The income of his house pours away, like the torrents, on the day of retribution.
29 Αυτη ειναι η παρα του Θεου μερις του ασεβους ανθρωπου, και η κληρονομια η διωρισμενη εις αυτον παρα του Θεου.	29 Such is the fate God reserves for the wicked, the inheritance he assigns to the accursed!