1 Η ψυχη μου εβαρυνθη την ζωην μου? θελω παραδοθη εις το παραπονον μου? θελω λαλησει εν τη πικρια της ψυχης μου. | 1 قد كرهت نفسي حياتي. اسيب شكواي. اتكلم في مرارة نفسي |
2 Θελω ειπει προς τον Θεον, μη με καταδικασης? δειξον μοι δια τι με δικαζεις. | 2 قائلا لله لا تستذنبني. فهمني لماذا تخاصمني. |
3 Ειναι καλον εις σε να καταθλιβης, να καταφρονης το εργον των χειρων σου και να ευοδονης την βουλην των ασεβων; | 3 احسن عندك ان تظلم ان ترذل عمل يديك وتشرق على مشورة الاشرار. |
4 Σαρκος οφθαλμους εχεις; η βλεπεις καθως βλεπει ανθρωπος; | 4 ألك عينا بشر ام كنظر الانسان تنظر. |
5 Ανθρωπινος ειναι ο βιος σου; η τα ετη σου ως ημεραι ανθρωπου, | 5 أأيامك كايام الانسان ام سنوك كايام الرجل |
6 ωστε αναζητεις την ανομιαν μου και ανερευνας την αμαρτιαν μου; | 6 حتى تبحث عن اثمي وتفتش على خطيتي. |
7 Ενω εξευρεις οτι δεν ησεβησα? και δεν υπαρχει ο ελευθερων εκ των χειρων σου. | 7 في علمك اني لست مذنبا ولا منقذ من يدك |
8 Αι χειρες σου με εμορφωσαν και με επλασαν ολον κυκλω? και με καταστρεφεις. | 8 يداك كوّنتاني وصنعتاني كلي جميعا. أفتبتلعني. |
9 Ενθυμηθητι, δεομαι, οτι ως πηλον με εκαμες? και εις χωμα θελεις με επιστρεψει. | 9 اذكر انك جبلتني كالطين. أفتعيدني الى التراب. |
10 Δεν με ημελξας ως γαλα και με επηξας ως τυρον; | 10 ألم تصبّني كاللبن وخثّرتني كالجبن. |
11 Δερμα και σαρκα με ενεδυσας και με οστα και νευρα με περιεφραξας. | 11 كسوتني جلدا ولحما فنسجتني بعظام وعصب. |
12 Ζωην και ελεος εχαρισας εις εμε, και η επισκεψις σου εφυλαξε το πνευμα μου? | 12 منحتني حياة ورحمة وحفظت عنايتك روحي. |
13 ταυτα ομως εκρυπτες εν τη καρδια σου? εξευρω οτι τουτο ητο μετα σου. | 13 لكنك كتمت هذه في قلبك. علمت ان هذا عندك. |
14 Εαν αμαρτησω, με παραφυλαττεις, και απο της ανομιας μου δεν θελεις με αθωωσει. | 14 ان اخطأت تلاحظني ولا تبرئني من اثمي. |
15 Εαν ασεβησω, ουαι εις εμε? και εαν ημαι δικαιος, δεν δυναμαι να σηκωσω την κεφαλην μου? ειμαι πληρης ατιμιας? ιδε λοιπον την θλιψιν μου, | 15 ان اذنبت فويل لي. وان تبررت لا ارفع راسي. اني شبعان هوانا وناظر مذلتي. |
16 διοτι αυξανει. Με κυνηγεις ως αγριος λεων? και επιστρεφων δεικνυεσαι θαυμαστος κατ' εμου. | 16 وان ارتفع تصطادني كاسد ثم تعود وتتجبر عليّ. |
17 Ανανεονεις τους μαρτυρας σου εναντιον μου, και πληθυνεις την οργην σου κατ' εμου? αλλαγαι στρατευματος γινονται επ' εμε. | 17 تجدد شهودك تجاهي وتزيد غضبك عليّ. نوب وجيش ضدي |
18 Δια τι λοιπον με εξηγαγες εκ της μητρας; ειθε να εξεπνεον, και οφθαλμος να μη με εβλεπεν. | 18 فلماذا اخرجتني من الرحم. كنت قد اسلمت الروح ولم ترني عين |
19 Ηθελον εισθαι ως μη υπαρξας? ηθελον φερθη εκ της μητρας εις τον ταφον. | 19 فكنت كاني لم اكن فأقاد من الرحم الى القبر. |
20 Αι ημεραι μου δεν ειναι ολιγαι; παυσον λοιπον, και αφες με, δια να αναλαβω ολιγον, | 20 أليست ايامي قليلة. اترك. كف عني فاتبلج قليلا |
21 πριν υπαγω οθεν δεν θελω επιστρεψει, εις γην σκοτους και σκιας θανατου? | 21 قبل ان اذهب ولا اعود. الى ارض ظلمة وظل الموت |
22 γην γνοφεραν, ως το σκοτος της σκιας του θανατου, οπου ταξις δεν ειναι, και το φως ειναι ως το σκοτος. | 22 ارض ظلام مثل دجى ظل الموت وبلا ترتيب واشراقها كالدجى |