ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Γ´ - 1 Re - Kings III 8

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Τοτε συνηθροισεν ο βασιλευς Σολομων προς εαυτον εν Ιερουσαλημ τους πρεσβυτερους του Ισραηλ και παντας τους αρχηγους των φυλων, τους οικογεναρχας των υιων Ισραηλ, δια να αναβιβασωσι την κιβωτον της διαθηκης του Κυριου εκ της πολεως Δαβιδ, ητις ειναι η Σιων.	1 Le roi Salomon rassembla alors auprès de lui, à Jérusalem, les anciens d’Israël, tous les chefs des tribus et les anciens des familles Israélites, pour transporter l’Arche d’Alliance de Yahvé qui était encore dans la cité de David qu’on appelle Sion.
2 Και συνηθροισθησαν παντες οι ανδρες Ισραηλ προς τον βασιλεα Σολομωντα εν τη εορτη κατα τον μηνα Εθανειμ, οστις ειναι ο εβδομος μην.	2 Tous les Israélites se rassemblèrent autour du roi Salomon pour la fête des Tentes; on était au mois d’Étanim, le septième mois de l’année.
3 Και ηλθον παντες οι πρεσβυτεροι του Ισραηλ και εσηκωσαν οι ιερεις την κιβωτον.	3 Lorsque les anciens d’Israël furent arrivés, les prêtres firent le transport de l’Arche.
4 Και ανεβιβασαν την κιβωτον του Κυριου και την σκηνην του μαρτυριου και παντα τα σκευη τα αγια τα εν τη σκηνη? οι ιερεις και οι Λευιται ανεβιβασαν αυτα.	4 Ils firent monter l’Arche de Yahvé ainsi que la Tente du Rendez-Vous et tous les objets sacrés qui se trouvaient dans la Tente.
5 Και ο βασιλευς Σολομων και πασα η συναγωγη του Ισραηλ, οι συναχθεντες προς αυτον, ησαν μετ' αυτου εμπροσθεν της κιβωτου, θυσιαζοντες προβατα και βοας, οσα δεν ητο δυνατον να λογαριασθωσι και να αριθμηθωσι δια το πληθος.	5 Le roi Salomon et toute la communauté d’Israël rassemblée autour de lui, étaient là devant l’Arche. Ils offrirent des sacrifices de petit et de gros bétail en telle quantité qu’il était impossible de les compter.
6 Και εισηγαγον οι ιερεις την κιβωτον της διαθηκης του Κυριου εις τον τοπον αυτης, εις το χρηστηριον του οικου, εις τα αγια των αγιων, υποκατω των πτερυγων των χερουβειμ.	6 Les prêtres portèrent l’Arche de l’Alliance de Yahvé à sa place, dans le lieu le plus saint de la Maison, le Saint des Saints, au-dessous des ailes des Chérubins.
7 Διοτι τα χερουβειμ ειχον εξηπλωμενας τας πτερυγας επι τον τοπον της κιβωτου, και τα χερουβειμ εκαλυπτον την κιβωτον και τους μοχλους αυτης ανωθεν.	7 Les Chérubins étendaient leurs ailes au-dessus de l’endroit où se trouvait l’Arche et ils couvraient ainsi l’Arche et ses barres.
8 Και εξειχον οι μοχλοι, και εφαινοντο τα ακρα των μοχλων εκ του αγιου τοπου εμπροσθεν του χρηστηριου, εξωθεν ομως δεν εφαινοντο? και ειναι εκει εως της σημερον.	8 Comme les barres étaient assez longues, on pouvait en apercevoir l’extrémité lorsque l’on était dans le Saint, en avant du Saint des Saints, mais de l’extérieur on ne les voyait pas; elles sont restées là jusqu’à ce jour.
9 Δεν ησαν εν τη κιβωτω ειμη αι δυο λιθιναι πλακες, τας οποιας ο Μωυσης εθεσεν εκει εν Χωρηβ, οπου ο Κυριος εκαμε διαθηκην προς τους υιους Ισραηλ, οτε εξηλθον εκ γης Αιγυπτου.	9 Il n’y avait rien d’autre dans l’Arche que les deux tables de pierre que Moïse y avait déposées à l’Horeb, les tables de l’Alliance que Yahvé avait conclue avec les Israélites lorsqu’ils sortirent du pays d’Égypte.
10 Και ως εξηλθον οι ιερεις εκ του αγιαστηριου, η νεφελη ενεπλησε τον οικον του Κυριου?	10 Au moment où les prêtres sortaient du Saint, la nuée remplit la Maison de Yahvé.
11 και δεν ηδυναντο οι ιερεις να σταθωσι δια να λειτουργησωσιν, εξ αιτιας της νεφελης? διοτι η δοξα του Κυριου ενεπλησε τον οικον του Κυριου.	11 Les prêtres ne purent continuer leur service liturgique à l’intérieur à cause de la nuée, car la Gloire de Yahvé remplissait la Maison de Yahvé.
12 Τοτε ελαλησεν ο Σολομων, Ο Κυριος ειπεν οτι θελει κατοικει εν γνοφω?	12 Alors Salomon déclara: “Yahvé a dit qu’il habite dans la nuée;
13 ωκοδομησα εις σε οικον κατοικησεως, τοπον δια να κατοικης αιωνιως.	13 ce que j’ai bâti est donc réellement la Maison où tu demeures, le lieu où tu résideras à jamais.”
14 Και στρεψας ο βασιλευς το προσωπον αυτου, ευλογησε πασαν την συναγωγην του Ισραηλ? πασα δε η συναγωγη του Ισραηλ ιστατο.	14 Le roi se retourna pour bénir toute la communauté d’Israël qui était là debout.
15 Και ειπεν, Ευλογητος Κυριος ο Θεος του Ισραηλ, οστις εξετελεσε δια της χειρος αυτου εκεινο το οποιον ελαλησε δια του στοματος αυτου προς Δαβιδ τον πατερα μου, λεγων,	15 “Béni soit Yahvé, dit-il, le Dieu d’Israël! Ce que sa bouche avait annoncé à mon père David, sa main vient de le mener à bien. Il avait dit en effet:
16 Αφ' ης ημερας εξηγαγον τον λαον μου τον Ισραηλ εξ Αιγυπτου, δεν εξελεξα απο πασων των φυλων του Ισραηλ ουδεμιαν πολιν δια να οικοδομηθη οικος, ωστε να ηναι το ονομα μου εκει? αλλ' εξελεξα τον Δαβιδ, δια να ηναι επι τον λαον μου Ισραηλ.	16 Depuis le jour où j’ai fait sortir d’Égypte mon peuple Israël, je n’ai choisi aucune ville parmi toutes les tribus d’Israël pour qu’on y construise un Temple où habiterait mon Nom, j’ai seulement choisi David pour qu’il règne sur mon peuple Israël.
17 Και ηλθεν εις την καρδιαν Δαβιδ του πατρος μου να οικοδομηση οικον εις το ονομα Κυριου του Θεου του Ισραηλ.	17 David, mon père, voulait construire une Maison pour le Nom de Yahvé, Dieu d’Israël.
18 Αλλ' ο Κυριος ειπε προς Δαβιδ τον πατερα μου, Επειδη ηλθεν εις την καρδιαν σου να οικοδομησης οικον εις το ονομα μου, καλως μεν εκαμες οτι συνελαβες τουτο εν τη καρδια σου?	18 Mais Yahvé a dit à David, mon père: Ce désir que tu as de construire un Temple en l’honneur de mon Nom, c’est très bien que tu l’aies eu.
19 πλην συ δεν θελεις οικοδομησει τον οικον? αλλ' ο υιος σου, οστις θελει εξελθει εκ της οσφυος σου, ουτος θελει οικοδομησει τον οικον εις το ονομα μου.	19 Seulement, ce ne sera pas toi qui construira le Temple, mais ton fils, celui qui naîtra de toi. C’est lui qui construira la Maison en l’honneur de mon Nom.
20 Ο Κυριος λοιπον εξεπληρωσε τον λογον αυτου, τον οποιον ελαλησε? και εγω ανεστην αντι Δαβιδ του πατρος μου, και εκαθησα επι του θρονου του Ισραηλ, καθως ελαλησεν ο Κυριος, και ωκοδομησα τον οικον εις το ονομα Κυριου του Θεου του Ισραηλ.	20 Yahvé a donc réalisé la parole qu’il avait dite: j’ai succédé à David, mon père, et je me suis assis sur le trône d’Israël, comme Yahvé l’avait dit. Puis j’ai bâti la Maison en l’honneur de Yahvé, Dieu d’Israël,
21 Και διωρισα εκει τοπον δια την κιβωτον, εν η κειται η διαθηκη του Κυριου, την οποιαν εκαμε προς τους πατερας ημων, οτε εξηγαγεν αυτους εκ γης Αιγυπτου.	21 j’en ai fait un lieu où réside l’Arche de l’Alliance de Yahvé, l’alliance qu’il a conclue avec nos pères lorsqu’il les a fait sortir du pays d’Égypte.”
22 Και σταθεις ο Σολομων εμπροσθεν του θυσιαστηριου του Κυριου, ενωπιον πασης της συναγωγης του Ισραηλ, εξετεινε τας χειρας αυτου προς τον ουρανον,	22 Salomon était debout devant l’autel de Yahvé, face à toute la communauté d’Israël. Il étendit alors ses mains vers le ciel,
23 και ειπε, Κυριε Θεε του Ισραηλ, δεν ειναι Θεος ομοιος σου εκ τω ουρανω ανω και επι της γης κατω, οστις φυλαττεις την διαθηκην και το ελεος προς τους δουλους σου τους περιπατουντας ενωπιον σου εν ολη τη καρδια αυτων?	23 et il dit: “Yahvé, Dieu d’Israël! Aucun Dieu en haut dans les cieux ou en bas sur la terre n’est semblable à toi, car tu gardes ton Alliance et ta fidélité envers tes serviteurs lorsqu’ils marchent devant toi de tout leur cœur.
24 οστις εφυλαξας προς τον δουλον σου Δαβιδ τον πατερα μου οσα ελαλησας προς αυτον? και ελαλησας δια του στοματος σου και εξετελεσας δια της χειρος σου, καθως την ημεραν ταυτην.	24 “Tu as tenu la promesse que tu avais faite à ton serviteur David, mon père, et aujourd’hui tu as réalisé toi-même ce que tu avais promis.
25 Και τωρα, Κυριε Θεε του Ισραηλ, φυλαξον προς τον δουλον σου Δαβιδ τον πατερα μου εκεινο το οποιον υπεσχεθης προς αυτον, λεγων, Δεν θελει εκλειψει εις σε ανηρ απ' εμπροσθεν μου καθημενος επι του θρονου του Ισραηλ, μονον εαν προσεχωσιν οι υιοι σου εις την οδον αυτων, δια να περιπατωσιν ενωπιον μου, καθως συ περιεπατησας ενωπιον μου.	25 Maintenant Yahvé, Dieu d’Israël, tiens la promesse que tu as faite à ton serviteur David, mon père: Si tes fils veillent à leur conduite, s’ils marchent devant moi comme toi-même tu as marché devant moi, alors tu ne manqueras jamais d’un descendant qui siège devant moi sur le trône d’Israël.
26 Τωρα λοιπον, Θεε του Ισραηλ, ας αληθευση, δεομαι, ο λογος σου, τον οποιον ελαλησας προς τον δουλον σου Δαβιδ τον πατερα μου.	26 Maintenant, Dieu d’Israël, que se réalise cette promesse que tu as faite à ton serviteur David mon père.
27 Αλλα θελει αληθως κατοικησει Θεος επι της γης; ιδου, ο ουρανος και ο ουρανος των ουρανων δεν ειναι ικανοι να σε χωρεσωσι? ποσον ολιγωτερον ο οικος ουτος, τον οποιον ωκοδομησα.	27 “Dieu pourrait-il vraiment habiter sur la terre? Voici que les cieux et les cieux des cieux ne peuvent te contenir, combien moins cette Maison que j’ai construite.
28 Πλην επιβλεψον επι την προσευχην του δουλου σου και επι την δεησιν αυτου, Κυριε Θεε μου, ωστε να εισακουσης της κραυγης και της δεησεως, την οποιαν ο δουλος σου δεεται ενωπιον σου την σημερον.	28 Cependant, Yahvé mon Dieu, sois attentif à la prière et à la supplication de ton serviteur, écoute le cri joyeux et la prière que ton serviteur fait aujourd’hui devant toi.
29 δια να ηναι οι οφθαλμοι σου ανεωγμενοι προς τον οικον τουτον νυκτα και ημεραν, προς τον τοπον περι του οποιου ειπας, Το ονομα μου θελει εισθαι εκει? δια να εισακουης της δεησεως, την οποιαν ο δουλος σου θελει δεεσθαι εν τω τοπω τουτω.	29 Que tes yeux soient ouverts nuit et jour sur cette Maison, sur ce lieu dont tu as dit: C’est là qu’habitera mon Nom. Écoute la prière que ton serviteur fera en ce lieu.
30 Και επακουε της δεησεως του δουλου σου και του λαου σου Ισραηλ, οταν προσευχωνται εν τω τοπω τουτω? και ακουε συ εκ του τοπου της κατοικησεως σου, εκ του ουρανου? και ακουων, γινου ιλεως.	30 “Écoute la supplication de ton serviteur et de ton peuple Israël lorsqu’ils viendront prier en ce lieu. Écoute du haut du ciel, du lieu où tu habites, écoute et pardonne.
31 Εαν αμαρτηση τις ανθρωπος εις τον πλησιον αυτου και ζητηση ορκον παρ' αυτου δια να καμη αυτον να ορκισθη, και ο ορκος ελθη εμπροσθεν του θυσιαστηριου σου εν τω οικω τουτω,	31 “Si quelqu’un pèche contre son frère et que celui-ci l’oblige à prêter un serment solennel, lorsqu’il viendra prêter ce serment dans cette Maison devant ton autel,
32 τοτε συ επακουσον εκ του ουρανου και ενεργησον και κρινον τους δουλους σου, καταδικαζων μεν τον ανομον, ωστε να στρεψης κατα της κεφαλης αυτου την πραξιν αυτου, δικαιονων δε τον δικαιον, ωστε να αποδωσης εις αυτον κατα την δικαιοσυνην αυτου.	32 écoute-le du haut du ciel et interviens. Juge tes serviteurs, condamne le coupable et fais retomber sur sa tête sa faute, mais rends justice à l’innocent en proclamant son innocence.
33 Οταν κτυπηθη ο λαος σου Ισραηλ εμπροσθεν του εχθρου, διοτι ημαρτησαν εις σε, και επιστρεψωσι προς σε και δοξασωσι το ονομα σου και προσευχηθωσι και δεηθωσιν ενωπιον σου εν τω οικω τουτω,	33 “Lorsque ton peuple Israël aura péché contre toi et qu’il sera écrasé par ses ennemis, lorsqu’il reviendra vers toi et rendra gloire à ton Nom, lorsqu’il t’adressera sa prière et sa supplication dans cette Maison,
34 τοτε συ επακουσον εκ του ουρανου και συγχωρησον την αμαρτιαν του λαου σου Ισραηλ, και επαναγαγε αυτους εις την γην, την οποιαν εδωκας εις τους πατερας αυτων.	34 écoute du haut du ciel. Pardonne le péché de ton peuple Israël et ramène-le dans ce pays que tu as donné à ses pères.
35 Οταν ο ουρανος κλεισθη, και δεν γινηται βροχη, διοτι ημαρτησαν εις σε, εαν προσευχηθωσι προς τον τοπον τουτον και δοξασωσι το ονομα σου και επιστρεψωσιν απο των αμαρτιων αυτων, αφου ταπεινωσης αυτους,	35 “Lorsque ton peuple aura péché contre toi et que le ciel sera fermé, qu’il n’y aura plus de pluie, s’il vient dans ce lieu pour prier et rendre gloire à ton Nom, s’il renonce au péché pour lequel tu l’as humilié,
36 τοτε συ επακουσον εκ του ουρανου και συγχωρησον την αμαρτιαν των δουλων σου και του λαου σου Ισραηλ, διδαξας αυτους την οδον την αγαθην, εις την οποιαν πρεπει να περιπατωσι, και δος βροχην επι την γην σου, την οποιαν εδωκας εις τον λαον σου δια κληρονομιαν.	36 écoute du haut du ciel et pardonne le péché de tes serviteurs et de ton peuple Israël. Tu leur montreras le bon chemin dans lequel ils doivent marcher, tu feras tomber la pluie sur la terre que tu as donnée en héritage à ton peuple.
37 Πεινα εαν γεινη εν τη γη, θανατικον εαν γεινη, ανεμοφθορια, ερυσιβη, ακρις, βρουχος εαν γεινη, ο εχθρος αυτων εαν πολιορκηση αυτους εν τω τοπω της κατοικιας αυτων, οποιαδηποτε πληγη, οποιαδηποτε νοσος γεινη,	37 “Lorsqu’il y aura dans le pays une famine, une peste, un fléau sur le blé, des sauterelles, des criquets, lorsque l’ennemi assiégera l’une de ses villes, ou encore lorsqu’il y aura une catastrophe ou une maladie,
38 πασαν προσευχην, πασαν δεησιν γινομενην υπο παντος ανθρωπου, υπο παντος του λαου σου Ισραηλ, οταν γνωριση εκαστος την πληγην της καρδιας αυτου και εκτεινη τας χειρας αυτου προς τον οικον τουτον,	38 si un homme, si Israël, ton peuple, vient te prier et te supplier, s’il reconnaît sa faute du fond du cœur et qu’il tende ses mains vers cette Maison,
39 τοτε συ επακουσον εκ του ουρανου, του τοπου της κατοικησεως σου, και συγχωρησον και ενεργησον και δος εις εκαστον κατα πασας τας οδους αυτου, οπως γνωριζεις την καρδιαν αυτου, διοτι συ, μονος συ, γνωριζεις τας καρδιας παντων των υιων ανθρωπων.	39 alors toi du haut des cieux où tu habites, écoute et pardonne. Tu connais son cœur, puisque toi et toi seul connais le cœur de tous les fils d’Adam: rends à chacun selon ses œuvres.
40 δια να σε φοβωνται πασας τας ημερας οσας ζωσιν επι προσωπου της γης, την οποιαν εδωκας εις τους πατερας ημων.	40 Ainsi, tout au long de leur vie, ils te craindront dans ce pays que tu as donné à leurs pères.
41 Και τον ξενον ετι, οστις δεν ειναι εκ του λαου σου Ισραηλ, αλλ' ερχεται απο γης μακρας δια το ονομα σου,	41 “Lorsqu’un étranger qui n’est pas de ton peuple Israël, mais qui viendra d’un pays lointain à cause de ton Nom
42 διοτι θελουσιν ακουσει το ονομα σου το μεγα και την χειρα σου την κραταιαν και τον βραχιονα σου τον εξηπλωμενον, οταν ελθη και προσευχηθη προς τον οικον τουτον,	42 - car on entendra parler de ton grand Nom, de ta main puissante et des grands coups que tu frappes - lorsqu’il viendra donc prier dans cette Maison,
43 συ επακουσον εκ του ουρανου, του τοπου της κατοικησεως σου, και ενεργησον κατα παντα περι οσων ο ξενος σε επικαλεσθη? δια να γνωρισωσι παντες οι λαοι της γης το ονομα σου, να σε φοβωνται, καθως ο λαος σου Ισραηλ? και δια να γνωρισωσιν οτι το ονομα σου εκληθη επι τον οικον τουτον, τον οποιον ωκοδομησα.	43 écoute du haut du ciel où tu habites, et réponds à la demande de cet étranger. Ainsi tous les peuples de la terre connaîtront ton nom, ils te craindront comme ton peuple Israël te craint, et ils sauront que ton Nom repose sur cette Maison que j’ai construite.
44 Οταν ο λαος σου εξελθη εις πολεμον εναντιον των εχθρων αυτων, οπου αποστειλης αυτους, και προσευχηθωσιν εις τον Κυριον, προς την πολιν, την οποιαν εξελεξας, και τον οικον, τον οποιον ωκοδομησα εις το ονομα σου,	44 “Lorsque ton peuple partira en guerre contre ses ennemis par le chemin sur lequel tu l’auras envoyé, s’il se tourne vers cette ville que tu as choisie, vers cette Maison que j’ai construite en l’honneur de ton nom,
45 τοτε επακουσον εκ του ουρανου της προσευχης αυτων και της δεησεως αυτων, και καμε το δικαιον αυτων.	45 écoute du haut du ciel leurs prières et leurs supplications, et fais-leur justice.
46 Οταν αμαρτησωσιν εις σε, διοτι ουδεις ανθρωπος ειναι αναμαρτητος, και οργισθης εις αυτους και παραδωσης αυτους εις τον εχθρον, ωστε οι αιχμαλωτισται να φερωσιν αυτους αιχμαλωτους εις την γην του εχθρου, μακραν η πλησιον,	46 “Lorsqu’il auront péché contre toi - car personne n’est sans péché, lorsque tu seras en colère contre eux, que tu les livreras à leurs ennemis et que leurs vainqueurs les emmèneront captifs dans leur pays, loin ou proche,
47 και ελθωσιν εις εαυτους εν τη γη, οπου εφερθησαν αιχμαλωτοι, και επιστρεψωσι και δεηθωσι προς σε εν τη γη των αιχμαλωτισαντων αυτους, λεγοντες, Ημαρτομεν, ηνομησαμεν, ηδικησαμεν,	47 si du fond de leur exil ils regrettent vraiment leur attitude, s’ils se convertissent et qu’ils t’adressent leurs prières dans ce pays où ils sont déportés, s’ils te disent: Nous avons péché, nous avons fait ce qui est mal, nous avons commis un crime,
48 και επιστρεψωσι προς σε εξ ολης της καρδιας αυτων και εξ ολης της ψυχης αυτων, εν τη γη των εχθρων των αιχμαλωτισαντων αυτους, και προσευχηθωσι προς σε προς την γην αυτων την οποιαν εδωκας εις τους πατερας αυτων, την πολιν την οποιαν εξελεξας, και τον οικον τον οποιον ωκοδομησα εις το ονομα σου,	48 si du fond de leur exil ils reviennent vers toi de tout leur cœur et de toute leur âme, s’ils t’adressent leurs prières en se tournant vers leur pays que tu avais donné à leurs pères, vers la ville que tu as choisie et vers cette Maison que j’ai bâtie en l’honneur de ton Nom,
49 τοτε επακουσον εκ του ουρανου, του τοπου της κατοικησεως σου, της προσευχης αυτων και της δεησεως αυτων και καμε το δικαιον αυτων,	49 écoute du haut du ciel où tu habites, leurs prières et leurs supplications et exauce-les.
50 και συγχωρησον εις τον λαον σου, τον αμαρτησαντα εις σε, και αφες πασας τας παραβασεις αυτων, δια των οποιων εγειναν παραβαται εναντιον σου, και κινησον εις οικτιρμον αυτων τους αιχμαλωτισαντας αυτους ωστε να οικτειρωσιν αυτους?	50 “Pardonne à ton peuple ses fautes et tous les péchés qu’il a commis contre toi; fais que ses vainqueurs aient pitié de lui,
51 διοτι λαος σου και κληρονομια σου ειναι, τον οποιον εξηγαγες εξ Αιγυπτου, εκ μεσου του σιδηρου χωνευτηριου.	51 car il est ton peuple et ton bien personnel, c’est toi qui les as fait sortir d’Égypte, du milieu de la fournaise de fer.
52 Ας ηναι λοιπον οι οφθαλμοι σου ανεωγμενοι εις την δεησιν του δουλου σου και εις την δεησιν του λαου σου Ισραηλ, δια να εισακουης αυτους περι οσων σε επικαλεσθωσι,	52 Ainsi tes yeux seront attentifs à la supplication de ton serviteur, à la supplication de ton peuple Israël, et tu les écouteras dans toutes leurs demandes.
53 διοτι συ εξεχωρισας αυτους απο παντων των λαων της γης, δια να ηναι κληρονομια σου, καθως ελαλησας δια χειρος Μωυσεως του δουλου σου, οτε εξηγαγες τους πατερας ημων εξ Αιγυπτου, Δεσποτα Κυριε.	53 “C’est toi, Seigneur Yahvé, qui les a mis à part de tous les peuples de la terre pour qu’ils soient ton héritage, comme tu l’as dit par la bouche de Moïse ton serviteur lorsque tu as fait sortir nos pères d’Égypte.”
54 Και αφου ετελειωσεν ο Σολομων να καμνη ολην την προσευχην και την δεησιν ταυτην προς τον Κυριον, εσηκωθη απ' εμπροσθεν του θυσιαστηριου του Κυριου, οπου ητο γονυπετης με τας χειρας αυτου εξηπλωμενας προς τον ουρανον.	54 “Durant toute cette prière et cette supplication, Salomon était à genoux, les mains tendues vers le ciel face à l’autel de Yahvé. Lorsqu’il eut fini,
55 Και εσταθη και ευλογησε πασαν την συναξιν του Ισραηλ μετα φωνης μεγαλης, λεγων,	55 il se releva et bénit toute la communauté d’Israël à haute voix:
56 Ευλογητος Κυριος, οστις εδωκεν αναπαυσιν εις τον λαον αυτου Ισραηλ, κατα παντα οσα υπεσχεθη? δεν επεσεν ουδε εις εκ παντων των λογων των αγαθων, τους οποιους ελαλησε δια χειρος Μωυσεως του δουλου αυτου.	56 “Béni soit Yahvé, dit-il, car il a donné la paix à son peuple Israël comme il l’avait promis. Il a fait se réaliser toutes les bonnes paroles qu’il avait fait entendre par la bouche de Moïse son serviteur.
57 Γενοιτο Κυριος ο Θεος ημων μεθ' ημων, καθως ητο μετα των πατερων ημων να μη αφηση ημας, μηδε να εγκαταλειψη ημας?	57 “Que Yahvé, notre Dieu, soit avec nous comme il l’a été avec nos pères, qu’il ne nous abandonne pas et ne nous délaisse pas.
58 δια να επικλινη τας καρδιας ημων εις εαυτον ωστε να περιπατωμεν εις πασας τας οδους αυτου και να φυλαττωμεν τας εντολας αυτου και τα διαταγματα αυτου και τας κρισεις αυτου, τα οποια προσεταξεν εις τους πατερας ημων.	58 Qu’il tourne nos cœurs vers lui pour que nous marchions dans toutes ses voies et que nous observions ses commandements, les lois et les ordonnances qu’il a données à nos pères.
59 Και ουτοι οι λογοι μου, τους οποιους εδεηθην ενωπιον του Κυριου, να ηναι ημεραν και νυκτα πλησιον Κυριου του Θεου ημων, δια να καμνη το δικαιον του δουλου αυτου και το δικαιον του λαου αυτου Ισραηλ, κατα την αναγκην εκαστης ημερας?	59 “Que les paroles de cette supplication que j’ai adressée à Yahvé restent présentes nuit et jour devant Yahvé, notre Dieu. Ainsi, selon les besoins de chaque jour, il répondra à son serviteur et à son peuple Israël,
60 δια να γνωρισωσι παντες οι λαοι της γης, οτι ο Κυριος, αυτος ειναι ο Θεος, ουδεις αλλος.	60 et tous les peuples de la terre sauront que Yahvé est Dieu, et qu’il n’y en a pas d’autre que lui.
61 Ας ηναι λοιπον η καρδια σας τελεια προς Κυριον τον Θεον ημων, δια να περιπατητε εις τα διαταγματα αυτου και να φυλαττητε τας εντολας αυτου, καθως εν τη ημερα ταυτη.	61 Que votre cœur soit tout entier à Yahvé, notre Dieu: marchez selon ses lois, observez ses commandements comme nous le faisons aujourd’hui.”
62 Και ο βασιλευς και πας ο Ισραηλ μετ' αυτου, προσεφεραν θυσιαν ενωπιον του Κυριου.	62 Le roi et tout Israël offrirent des sacrifices devant Yahvé:
63 Και εθυσιασεν Σολομων τας θυσιας τας ειρηνικας, τας οποιας προσεφερεν εις τον Κυριον, εικοσιδυο χιλιαδας βοων και εκατον εικοσι χιλιαδας προβατων? ουτως εγκαινιασαν τον οικον του Κυριου ο βασιλευς και παντες οι υιοι Ισραηλ.	63 Salomon fit immoler 22 000 bœufs et 120 000 brebis pour le sacrifice de communion qu’il offrit à Yahvé. C’est ainsi que le roi et tous les Israélites consacrèrent la Maison de Yahvé.
64 Την αυτην ημεραν καθιερωσεν ο βασιλευς το μεσον της αυλης της κατα προσωπον του οικου του Κυριου? διοτι εκει προσεφερε τα ολοκαυτωματα και την εξ αλφιτων προσφοραν και το στεαρ των ειρηνικων προσφορων? επειδη το θυσιαστηριον το χαλκινον, το κατ' εμπροσθεν του Κυριου, ητο μικρον ωστε να χωρεση τα ολοκαυτωματα και την εξ αλφιτων προσφοραν και το στεαρ των ειρηνικων προσφορων.	64 Ce jour-là, le roi consacra aussi le milieu de la cour qui est devant la maison de Yahvé; c’est là qu’il offrit les holocaustes, les offrandes et les graisses des sacrifices de communion, parce que l’autel de bronze qui est devant Yahvé était trop petit pour recevoir tous les holocaustes, les offrandes et les graisses des sacrifices de communion.
65 Και κατ' εκεινον τον καιρον εκαμεν Σολομων την εορτην, και πας ο Ισραηλ μετ' αυτου, συναξις μεγαλη, απο της εισοδου Αιμαθ μεχρι του ποταμου Αιγυπτου, ενωπιον Κυριου του Θεου ημων, επτα ημερας και επτα ημερας, δεκατεσσαρας ημερας.	65 Durant sept jours Salomon célébra la fête avec tout le peuple d’Israël, une grande foule qui était venue se rassembler devant Yahvé, depuis l’Entrée-de-Hamat jusqu’au Torrent d’Égypte.
66 την ογδοην ημεραν απελυσε τον λαον? και ευλογησαν τον βασιλεα και ανεχωρησαν εις τας σκηνας αυτων, χαιροντες και ευφραινομενοι εκ καρδιας, δια παντα τα αγαθα οσα ο Κυριος εκαμε προς Δαβιδ τον δουλον αυτου και προς Ισραηλ τον λαον αυτου.	66 Le huitième jour il renvoya le peuple; ils bénirent le roi et s’en retournèrent chacun chez soi, joyeux et le cœur content pour tout le bien que Yahvé avait fait à David, son serviteur, et à son peuple Israël.