Księga Psalmów 122

Biblia Tysiąclecia	LXX
1 Pieśń stopni. Dawidowa. Uradowałem się, gdy mi powiedziano: Pójdziemy do domu Pańskiego!	1 ωδη των αναβαθμων προς σε ηρα τους οφθαλμους μου τον κατοικουντα εν τω ουρανω
2 Już stoją nasze nogi w twych bramach, o Jeruzalem,	2 ιδου ως οφθαλμοι δουλων εις χειρας των κυριων αυτων ως οφθαλμοι παιδισκης εις χειρας της κυριας αυτης ουτως οι οφθαλμοι ημων προς κυριον τον θεον ημων εως ου οικτιρησαι ημας
3 Jeruzalem, wzniesione jako miasto gęsto i ściśle zabudowane.	3 ελεησον ημας κυριε ελεησον ημας οτι επι πολυ επλησθημεν εξουδενωσεως
4 Tam wstępują pokolenia, pokolenia Pańskie, według prawa Izraela, aby wielbić imię Pańskie.	4 επι πλειον επλησθη η ψυχη ημων το ονειδος τοις ευθηνουσιν και η εξουδενωσις τοις υπερηφανοις
5 Tam ustawiono trony sędziowskie, trony domu Dawida.
6 Proście o pokój dla Jeruzalem, niech zażywają pokoju ci, którzy ciebie miłują!
7 Niech pokój będzie w twoich murach, a bezpieczeństwo w twych pałacach!
8 Przez wzgląd na moich braci i przyjaciół będę mówił: Pokój w tobie!
9 Przez wzgląd na dom Pana, Boga naszego, będę się modlił o dobro dla ciebie.