Salmos 38
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS | VULGATA |
---|---|
1 Salmo de David. En memoria. | 1 In finem, ipsi Idithun. Canticum David. |
2 Señor, no me reprendas por tu enojo ni me castigues por tu indignación. | 2 Dixi : Custodiam vias meas : ut non delinquam in lingua mea. Posui ori meo custodiam, cum consisteret peccator adversum me. |
3 Porque me han traspasado tus flechas y tu brazo se descargó sobre mí: | 3 Obmutui, et humiliatus sum, et silui a bonis ; et dolor meus renovatus est. |
4 no hay parte sana en mi carne, a causa de tu furor. No hay nada intacto en mis huesos, a causa de mis pecados; | 4 Concaluit cor meum intra me ; et in meditatione mea exardescet ignis. |
5 me siento ahogado por mis culpas: son como un peso que supera mis fuerzas. | 5 Locutus sum in lingua mea : Notum fac mihi, Domine, finem meum, et numerum dierum meorum quis est, ut sciam quid desit mihi. |
6 Mis heridas hieden y supuran, a causa de mi insensatez; | 6 Ecce mensurabiles posuisti dies meos, et substantia mea tamquam nihilum ante te. Verumtamen universa vanitas, omnis homo vivens. |
7 estoy agobiado, decaído hasta el extremo, y ando triste todo el día. | 7 Verumtamen in imagine pertransit homo ; sed et frustra conturbatur : thesaurizat, et ignorat cui congregabit ea. |
8 Siento un ardor en mis entrañas, y no hay parte sana en mi carne; | 8 Et nunc quæ est exspectatio mea : nonne Dominus ? et substantia mea apud te est. |
9 estoy agotado, deshecho totalmente, y rujo con más fuerza que un león. | 9 Ab omnibus iniquitatibus meis erue me : opprobrium insipienti dedisti me. |
10 Tú, Señor, conoces todos mis deseos, y no se te ocultan mis gemidos: | 10 Obmutui, et non aperui os meum, quoniam tu fecisti ; |
11 mi corazón palpita, se me acaban las fuerzas y me falta hasta la luz de mis ojos. | 11 amove a me plagas tuas. |
12 Mis amigos y vecinos se apartan de mis llagas, mis parientes se mantienen a distancia; | 12 A fortitudine manus tuæ ego defeci in increpationibus : propter iniquitatem corripuisti hominem. Et tabescere fecisti sicut araneam animam ejus : verumtamen vane conturbatur omnis homo. |
13 los que atentan contra mí me tienden lazos, y los que buscan mi ruina me amenazan de muerte; todo el día proyectan engaños. | 13 Exaudi orationem meam, Domine, et deprecationem meam ; auribus percipe lacrimas meas. Ne sileas, quoniam advena ego sum apud te, et peregrinus sicut omnes patres mei. |
14 Pero yo, como un sordo, no escucho; como un mudo, no abro la boca: | 14 Remitte mihi, ut refrigerer priusquam abeam et amplius non ero. |
15 me parezco a uno que no oye y no tiene nada que replicar. | |
16 Yo espero en ti, Señor: tú me responderás, Señor, Dios mío. | |
17 Sólo te pido que no se rían de mí, ni se aprovechen cuando tropiecen mis pies. | |
18 Porque estoy a punto de caer y el dolor no se aparta de mí: | |
19 sí, yo confieso mi culpa y estoy lleno de pesar por mi pecado. | |
20 Mi enemigos mortales son fuertes; y son muchos los que me odian sin motivo, | |
21 los que me retribuyen con maldades y me atacan porque busco el bien. | |
22 Pero tú, Señor, no me abandones, Dios mío, no te quedes lejos de mí; | |
23 ¡apresúrate a venir en mi ayuda, mi Señor, mi salvador! |