Scrutatio

Mercoledi, 15 maggio 2024 - Sant'Isidoro agricoltore ( Letture di oggi)

1 Reyes 1


font
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOSVULGATA
1 Todo el mundo hablaba una misma lengua y empleaba las mismas palabras.1 Erat autem terra labii unius, et sermonum eorumdem.
2 Y cuando los hombres emigraron desde Oriente, encontraron una llanura en la región de Senaar y se establecieron allí.2 Cumque proficiscerentur de oriente, invenerunt campum in terra Sennaar, et habitaverunt in eo.
3 Entonces se dijeron unos a otros: «¡Vamos! Fabriquemos ladrillos y pongámolos a cocer al fuego». Y usaron ladrillos en lugar de piedra, y el asfalto les sirvió de mezcla.3 Dixitque alter ad proximum suum : Venite, faciamus lateres, et coquamus eos igni. Habueruntque lateres pro saxis, et bitumen pro cæmento :
4 Después dijeron: «Edifiquemos una ciudad, y también una torre cuya cúspide llegue hasta el cielo, para perpetuar nuestro nombre y no dispersarnos por toda la tierra».4 et dixerunt : Venite, faciamus nobis civitatem et turrim, cujus culmen pertingat ad cælum : et celebremus nomen nostrum antequam dividamur in universas terras.
5 Pero el Señor bajó a ver la ciudad y la torre que los hombres estaban construyendo,5 Descendit autem Dominus ut videret civitatem et turrim, quam ædificabant filii Adam,
6 y dijo: «Si esta es la primera obra que realizan, nada de lo que se propongan hacer les resultará imposible, mientras formen un solo pueblo y todos hablen la misma lengua.6 et dixit : Ecce, unus est populus, et unum labium omnibus : c?peruntque hoc facere, nec desistent a cogitationibus suis, donec eas opere compleant.
7 Bajemos entonces, y una vez allí, confundamos su lengua, para que ya no se entiendan unos a otros».7 Venite igitur, descendamus, et confundamus ibi linguam eorum, ut non audiat unusquisque vocem proximi sui.
8 Así el Señor los dispersó de aquel lugar, diseminándolos por toda la tierra, y ellos dejaron de construir la ciudad.8 Atque ita divisit eos Dominus ex illo loco in universas terras, et cessaverunt ædificare civitatem.
9 Por eso se llamó Babel allí, en efecto, el Señor confundió la lengua de los hombres y los dispersó por toda la tierra.9 Et idcirco vocatum est nomen ejus Babel, quia ibi confusum est labium universæ terræ : et inde dispersit eos Dominus super faciem cunctarum regionum.
10 Esta es la descendencia de Sem; Sem tenía cien años cuando fue padre de Arpaxad, dos años después del Diluvio.10 Hæ sunt generationes Sem : Sem erat centum annorum quando genuit Arphaxad, biennio post diluvium.
11 Después que nació Arpaxad, Sem, vivió quinientos años, y tuvo hijos e hijas.11 Vixitque Sem, postquam genuit Arphaxad, quingentis annis : et genuit filios et filias.
12 A los treinta y cinco años, Arpaxad fue padre de Sélaj.12 Porro Arphaxad vixit triginta quinque annis, et genuit Sale.
13 Después que nació Sélaj, Arpaxad vivió cuatrocientos tres años, y tuvo hijos e hijas.13 Vixitque Arphaxad, postquam genuit Sale, trecentis tribus annis : et genuit filios et filias.
14 A los treinta y cuatro años, Eber fue padre de Péleg.14 Sale quoque vixit triginta annis, et genuit Heber.
15 Después que nació Eber, Sélaj vivió cuatrocientos tres años, y tuvo hijos e hijas.15 Vixitque Sale, postquam genuit Heber, quadringentis tribus annis : et genuit filios et filias.
16 A los treinta y cuatro años, Eber fue padre de Péleg.16 Vixit autem Heber triginta quatuor annis, et genuit Phaleg.
17 Después que nació Péleg, Eber vivió cuatrocientos treinta años, y tuvo hijos e hijas.17 Et vixit Heber postquam genuit Phaleg, quadringentis triginta annis : et genuit filios et filias.
18 A los treinta años, Péleg fue padre de Reú.18 Vixit quoque Phaleg triginta annis, et genuit Reu.
19 Después que nació Reú, Péleg vivió doscientos nueve años, y tuvo hijos e hijas.19 Vixitque Phaleg, postquam genuit Reu, ducentis novem annis : et genuit filios et filias.
20 A los treinta y dos años, Reú fue padre de Serug.20 Vixit autem Reu triginta duobus annis, et genuit Sarug.
21 Después que nació Serug, Reú vivió doscientos siete años y tuvo hijos e hijas.21 Vixit quoque Reu, postquam genuit Sarug, ducentis septem annis : et genuit filios et filias.
22 A los treinta años, Serug fue padre de Najor.22 Vixit vero Sarug triginta annis, et genuit Nachor.
23 Después que nació Najor, Serug vivió doscientos años, y tuvo hijos e hijas.23 Vixitque Sarug, postquam genuit Nachor, ducentis annis : et genuit filios et filias.
24 A los veintinueve años, Najor fue padre de Téraj.24 Vixit autem Nachor viginti novem annis, et genuit Thare.
25 Después que nació Téraj, Najor vivió ciento diecinueve años, y tuvo hijos e hijas.25 Vixitque Nachor, postquam genuit Thare, centum decem et novem annis : et genuit filios et filias.
26 A los setenta años, Téraj fue padre de Abram, Najor y Harán.26 Vixitque Thare septuaginta annis, et genuit Abram, et Nachor, et Aran.
27 Esta es la descendencia de Téraj: Téraj fue padre de Abram, Najor y Harán. Harán fue padre de Lot,27 Hæ sunt autem generationes Thare : Thare genuit Abram, Nachor et Aran. Porro Aran genuit Lot.
28 y murió en Ur de los caldeos, su país natal, mientras Téraj, su padre, aún vivía.28 Mortuusque est Aran ante Thare patrem suum, in terra nativitatis suæ, in Ur Chaldæorum.
29 Abram y Najor se casaron. La esposa de Abram se llamaba Sarai, y la de Najor, Milcá. Esta era hija de Harán, el padre de Milcá y de Iscá.29 Duxerunt autem Abram et Nachor uxores : nomen uxoris Abram, Sarai : et nomen uxoris Nachor, Melcha filia Aran, patris Melchæ, et patris Jeschæ.
30 Sarai era estéril y no tenía hijos.30 Erat autem Sarai sterilis, nec habebat liberos.
31 Téraj reunió a su hijo Abram, a su nieto Lot, el hijo de Harán, y a su nuera Sarai, la esposa de su hijo Abram, y salieron todos juntos de Ur de los caldeos para dirigirse a Canaán. Pero cuando llegaron a Jarán, se establecieron allí.31 Tulit itaque Thare Abram filium suum, et Lot filium Aran, filium filii sui, et Sarai nurum suam, uxorem Abram filii sui, et eduxit eos de Ur Chaldæorum, ut irent in terram Chanaan : veneruntque usque Haran, et habitaverunt ibi.
32 Téraj vivió doscientos años, y murió en Jarán.32 Et facti sunt dies Thare ducentorum quinque annorum, et mortuus est in Haran.