Scrutatio

Mercoledi, 15 maggio 2024 - Sant'Isidoro agricoltore ( Letture di oggi)

1 Reyes 1


font
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOSNOVA VULGATA
1 Todo el mundo hablaba una misma lengua y empleaba las mismas palabras.1 Erat autem universa terra labii unius et sermonum eo rundem.
2 Y cuando los hombres emigraron desde Oriente, encontraron una llanura en la región de Senaar y se establecieron allí.2 Cumque proficiscerentur de oriente, invenerunt campum in terra Sennaar et habitaverunt in eo.
3 Entonces se dijeron unos a otros: «¡Vamos! Fabriquemos ladrillos y pongámolos a cocer al fuego». Y usaron ladrillos en lugar de piedra, y el asfalto les sirvió de mezcla.3 Dixitque alter ad proximum suum: “Venite, faciamus lateres et coquamus eos igni”. Habueruntque lateres pro saxis et bitumen pro caemento.
4 Después dijeron: «Edifiquemos una ciudad, y también una torre cuya cúspide llegue hasta el cielo, para perpetuar nuestro nombre y no dispersarnos por toda la tierra».4 Et dixerunt: “Venite, faciamus nobis civitatem et turrim, cuius culmen pertingat ad caelum, et faciamus nobis nomen, ne dividamur super faciem universae terrae”.
5 Pero el Señor bajó a ver la ciudad y la torre que los hombres estaban construyendo,5 Descendit autem Dominus, ut videret civitatem et turrim, quam aedificaverunt filii hominum,
6 y dijo: «Si esta es la primera obra que realizan, nada de lo que se propongan hacer les resultará imposible, mientras formen un solo pueblo y todos hablen la misma lengua.6 et dixit Dominus: “Ecce unus est populus et unum labium omnibus; et hoc est initium operationis eorum, nec eis erit deinceps difficile, quidquid cogitaverint facere.
7 Bajemos entonces, y una vez allí, confundamos su lengua, para que ya no se entiendan unos a otros».7 Venite igitur, descendamus et confundamus ibi linguam eorum, ut non intellegat unusquisque vocem proximi sui”.
8 Así el Señor los dispersó de aquel lugar, diseminándolos por toda la tierra, y ellos dejaron de construir la ciudad.8 Atque ita divisit eos Dominus ex illo loco super faciem universae terrae, et cessaverunt aedificare civitatem.
9 Por eso se llamó Babel allí, en efecto, el Señor confundió la lengua de los hombres y los dispersó por toda la tierra.9 Et idcirco vocatum est nomen eius Babel, quia ibi confusum est labium universae terrae, et inde dispersit eos Dominus super faciem universae terrae.
10 Esta es la descendencia de Sem; Sem tenía cien años cuando fue padre de Arpaxad, dos años después del Diluvio.10 Hae sunt generationes Sem. Sem centum erat annorum, quando genuit Arphaxad biennio post diluvium;
11 Después que nació Arpaxad, Sem, vivió quinientos años, y tuvo hijos e hijas.11 vixitque Sem, postquam genuit Arphaxad, quingentos annos et genuit filios et filias.
12 A los treinta y cinco años, Arpaxad fue padre de Sélaj.12 Porro Arphaxad vixit triginta quinque annos et genuit Sala.
13 Después que nació Sélaj, Arpaxad vivió cuatrocientos tres años, y tuvo hijos e hijas.13 Vixitque Arphaxad, postquam genuit Sala, quadringentis tribus annis et genuit filios et filias.
14 A los treinta y cuatro años, Eber fue padre de Péleg.14 Sala quoque vixit triginta annis et genuit Heber.
15 Después que nació Eber, Sélaj vivió cuatrocientos tres años, y tuvo hijos e hijas.15 Vixitque Sala, postquam genuit Heber, quadringentis tribus annis et genuit filios et filias.
16 A los treinta y cuatro años, Eber fue padre de Péleg.16 Vixit autem Heber triginta quattuor annis et genuit Phaleg.
17 Después que nació Péleg, Eber vivió cuatrocientos treinta años, y tuvo hijos e hijas.17 Et vixit Heber, postquam genuit Phaleg, quadringentis triginta annis et genuit filios et filias.
18 A los treinta años, Péleg fue padre de Reú.18 Vixit quoque Phaleg triginta annis et genuit Reu.
19 Después que nació Reú, Péleg vivió doscientos nueve años, y tuvo hijos e hijas.19 Vixitque Phaleg, postquam genuit Reu, ducentis novem annis et genuit filios et filias.
20 A los treinta y dos años, Reú fue padre de Serug.20 Vixit autem Reu triginta duobus annis et genuit Seruch.
21 Después que nació Serug, Reú vivió doscientos siete años y tuvo hijos e hijas.21 Vixitque Reu, postquam genuit Seruch, ducentis septem annis et genuit filios et filias.
22 A los treinta años, Serug fue padre de Najor.22 Vixit vero Seruch triginta annis et genuit Nachor.
23 Después que nació Najor, Serug vivió doscientos años, y tuvo hijos e hijas.23 Vixitque Seruch, postquam genuit Nachor, ducentos annos et genuit filios et filias.
24 A los veintinueve años, Najor fue padre de Téraj.24 Vixit autem Nachor viginti novem annis et genuit Thare.
25 Después que nació Téraj, Najor vivió ciento diecinueve años, y tuvo hijos e hijas.25 Vixitque Nachor, postquam genuit Thare, centum decem et novem annos et genuit filios et filias.
26 A los setenta años, Téraj fue padre de Abram, Najor y Harán.26 Vixitque Thare septuaginta annis et genuit Abram, Nachor et Aran.
27 Esta es la descendencia de Téraj: Téraj fue padre de Abram, Najor y Harán. Harán fue padre de Lot,27 Hae sunt autem generationes Thare. Thare genuit Abram, Nachor et Aran. Porro Aran genuit Lot;
28 y murió en Ur de los caldeos, su país natal, mientras Téraj, su padre, aún vivía.28 mortuusque est Aran ante Thare patrem suum in terra nativitatis suae in Ur Chaldaeorum.
29 Abram y Najor se casaron. La esposa de Abram se llamaba Sarai, y la de Najor, Milcá. Esta era hija de Harán, el padre de Milcá y de Iscá.29 Duxerunt autem Abram et Nachor uxores: nomen uxoris Abram Sarai, et nomen uxoris Nachor Melcha, filia Aran patris Melchae et patris Ieschae.
30 Sarai era estéril y no tenía hijos.30 Erat autem Sarai sterilis nec habebat liberos.
31 Téraj reunió a su hijo Abram, a su nieto Lot, el hijo de Harán, y a su nuera Sarai, la esposa de su hijo Abram, y salieron todos juntos de Ur de los caldeos para dirigirse a Canaán. Pero cuando llegaron a Jarán, se establecieron allí.31 Tulitque Thare Abram filium suum et Lot filium Aran filium filii sui et Sarai nurum suam, uxorem Abram filii sui, et eduxit eos de Ur Chaldaeorum, ut irent in terram Chanaan. Veneruntque usque Charran et habitaverunt ibi.
32 Téraj vivió doscientos años, y murió en Jarán.32 Et facti sunt dies Thare ducentorum quinque annorum, et mortuus est in Charran.