Épître de Jacques 1

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Jacques, serviteur de Dieu et du Christ Jésus, le Seigneur, salue les Douze tribus dispersées dans le monde.	1 Ιακωβος, δουλος του Θεου και του Κυριου Ιησου Χριστου, προς τας δωδεκα φυλας τας διεσπαρμενας, χαιρειν.
2 Frères, soyez joyeux quand vous passez par des épreuves de toute sorte.	2 Πασαν χαραν νομισατε, αδελφοι μου, οταν περιπεσητε εις διαφορους πειρασμους,
3 Cette mise à l’épreuve de votre foi développe votre force de résistance,	3 γνωριζοντες οτι η δοκιμασια της πιστεως σας εργαζεται υπομονην.
4 et votre force de résistance doit atteindre un sommet si vous voulez être vous-mêmes parfaits, complets, sans rien de négatif.	4 Η δε υπομονη ας εχη εργον τελειον, δια να ησθε τελειοι και ολοκληροι, μη οντες εις μηδεν ελλιπεις.
5 Si quelqu’un voit que la sagesse lui fait défaut, qu’il demande à Dieu et il recevra, car Dieu donne volontiers à tous, sans se faire prier.	5 Εαν δε τις απο σας ηναι ελλιπης σοφιας, ας ζητη παρα του Θεου του διδοντος εις παντας πλουσιως και μη ονειδιζοντος, και θελει δοθη εις αυτον.
6 Mais il faut demander avec foi, sans avoir peur, car celui qui hésite est comme les vagues de la mer, livrées aux vents.	6 Ας ζητη ομως μετα πιστεως, χωρις να δισταζη παντελως? διοτι ο δισταζων ομοιαζει με κυμα θαλασσης κινουμενον υπο ανεμων και συνταραττομενον.
7 Celui qui en est là ne doit pas croire qu’il recevra quoi que ce soit du Seigneur.	7 Διοτι ας μη νομιζη ο ανθρωπος εκεινος οτι θελει λαβει τι παρα του Κυριου.
8 L’homme incertain, toute son existence sera instable.	8 Ανθρωπος διγνωμος ειναι ακαταστατος εν πασαις ταις οδοις αυτου.
9 Le frère de condition inférieure doit se réjouir quand sa situation s’améliore.	9 Ας καυχαται δε ο αδελφος ο ταπεινος εις το υψος αυτου,
10 Et le riche, de même, doit se réjouir quand il est rabaissé, car il lui faut passer comme la fleur des champs.	10 ο δε πλουσιος εις την ταπεινωσιν αυτου, επειδη ως ανθος χορτου θελει παρελθει.
11 Le soleil se lève et vient la chaleur, l’herbe se dessèche, sa fleur tombe et perd sa belle apparence. Le riche de même verra retomber ses affaires.	11 Διοτι ανετειλεν ο ηλιος με τον καυσωνα και εξηρανε τον χορτον, και το ανθος αυτου εξεπεσε, και το καλλος του προσωπου αυτου ηφανισθη? ουτω και ο πλουσιος θελει μαρανθη εν ταις οδοις αυτου.
12 Heureux l’homme qui a supporté l’épreuve; car celui qui en est sorti éprouvé, recevra la couronne de vie que Dieu a promise à ceux qui l’aiment.	12 Μακαριος ο ανθρωπος, οστις υπομενει πειρασμον? διοτι αφου δοκιμασθη, θελει λαβει τον στεφανον της ζωης, τον οποιον υπεσχεθη ο Κυριος εις τους αγαπωντας αυτον.
13 Il ne faut jamais dire au moment de l’épreuve: “Dieu veut me faire tomber!” Car, si Dieu est à l’abri de tout mal, de son côté il ne cherche à faire tomber personne.	13 Μηδεις πειραζομενος ας λεγη οτι απο του Θεου πειραζομαι? διοτι ο Θεος ειναι απειραστος κακων και αυτος ουδενα πειραζει.
14 Pour chacun la tentation vient de sa propre convoitise qui l’attire et le séduit.	14 Πειραζεται δε εκαστος υπο της ιδιας αυτου επιθυμιας, παρασυρομενος και δελεαζομενος.
15 Alors la convoitise devient mère et met au monde le péché. Le péché grandit, mûrit, et la mort est son fruit.	15 Επειτα η επιθυμια αφου συλλαβη, γεννα την αμαρτιαν, η δε αμαρτια εκτελεσθεισα γεννα τον θανατον.
16 Donc, mes bien-aimés, ne vous y trompez pas:	16 Μη πλανασθε, αδελφοι μου αγαπητοι.
17 toute chose bonne qui vous est donnée, tout don parfait, vient d’en haut. Il descend d’auprès du Père, chez qui la lumière est toujours au fixe et les ombres ne passent pas.	17 Πασα δοσις αγαθη και παν δωρημα τελειον ειναι ανωθεν καταβαινον απο του Πατρος των φωτων, εις τον οποιον δεν υπαρχει αλλοιωσις η σκια μεταβολης.
18 De propos délibéré, il nous a engendrés par la parole de vérité pour que nous soyons la fleur de toute sa création.	18 Εξ ιδιας αυτου θελησεως εγεννησεν ημας δια του λογου της αληθειας, δια να ημεθα ημεις απαρχη τις των κτισματων αυτου.
19 Voyez, frères bien-aimés: chacun doit être prêt à écouter, et ne pas parler tout de suite - et ne pas se mettre tout de suite en colère.	19 Λοιπον, αδελφοι μου αγαπητοι, ας ειναι πας ανθρωπος ταχυς εις το να ακουη, βραδυς εις το να λαλη, βραδυς εις οργην?
20 Car la colère de l’homme ne fait pas la justice de Dieu.	20 διοτι η οργη του ανθρωπου δεν εργαζεται την δικαιοσυνην του Θεου.
21 Remplacez donc par la douceur toutes les ordures et les excès du mal, et accueillez la parole qu’on a semée en vous, qui a le pouvoir de sauver vos âmes.	21 Δια τουτο απορριψαντες πασαν ρυπαριαν και περισσειαν κακιας δεχθητε μετα πραοτητος τον εμφυτευθεντα λογον τον δυναμενον να σωση τας ψυχας σας.
22 Ne soyez pas seulement des auditeurs de la parole; passez à l’action, ou bien vous êtes dans l’illusion.	22 Γινεσθε δε εκτελεσται του λογου και μη μονον ακροαται, απατωντες εαυτους.
23 Un auditeur de la Parole qui ne passe pas à l’action est comme cet homme qui observait son visage dans un miroir;	23 Διοτι εαν τις ηναι ακροατης του λογου και ουχι εκτελεστης, ουτος ομοιαζει με ανθρωπον, οστις θεωρει το φυσικον αυτου προσωπον εν κατοπτρω?
24 il se regardait, mais sitôt parti il ne savait plus comment il était.	24 διοτι εθεωρησεν εαυτον και ανεχωρησε, και ευθυς ελησμονησεν οποιος ητο.
25 C’est le contraire pour celui qui se penche sur la loi parfaite, la loi libératrice, et qui s’y attarde, et qui passe aux œuvres au lieu de rester un auditeur. Heureux est-il, car il l’a mise en pratique.	25 Οστις ομως εγκυψη εις τον τελειον νομον της ελευθεριας και επιμεινη εις αυτον, ουτος γενομενος ουχι ακροατης επιλησμων, αλλ' εκτελεστης εργου, ουτος θελει εισθαι μακαριος εις την εκτελεσιν αυτου.
26 Si quelqu’un se croit très religieux alors qu’il ne contrôle pas ses paroles, il se trompe lui-même et sa religion ne vaut rien.	26 Εαν τις μεταξυ σας νομιζη οτι ειναι θρησκος, και δεν χαλινονη την γλωσσαν αυτου αλλ' απατα την καρδιαν αυτου, τουτου η θρησκεια ειναι ματαια.
27 Voici quelle est la religion sincère et sans reproche aux yeux de Dieu notre Père: prendre soin des orphelins et des veuves en détresse et ne pas se laisser contaminer par le monde.	27 Θρησκεια καθαρα και αμιαντος ενωπιον του Θεου και Πατρος ειναι αυτη, να επισκεπτηται τους ορφανους και τας χηρας εν τη θλιψει αυτων, και να φυλαττη εαυτον αμολυντον απο του κοσμου.