Livre de Josué 10

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Adoni-Sédec, roi de Jérusalem, apprit que Josué s’était emparé d’Aï et lui avait jeté l’anathème: il avait traité Aï et son roi comme il avait traité Jéricho et son roi. Il sut aussi que les habitants de Gabaon, qui vivaient au milieu des Israélites, avaient fait la paix avec eux,	1 ως δε ηκουσεν αδωνιβεζεκ βασιλευς ιερουσαλημ οτι ελαβεν ιησους την γαι και εξωλεθρευσεν αυτην ον τροπον εποιησαν την ιεριχω και τον βασιλεα αυτης ουτως εποιησαν την γαι και τον βασιλεα αυτης και οτι αυτομολησαν οι κατοικουντες γαβαων προς ιησουν και προς ισραηλ
2 et il eut très peur. Car Gabaon était une grande ville, comme une capitale royale; elle était plus grande qu’Aï et ses hommes étaient tous entraînés.	2 και εφοβηθησαν εν αυτοις σφοδρα ηδει γαρ οτι μεγαλη πολις γαβαων ωσει μια των μητροπολεων και παντες οι ανδρες αυτης ισχυροι
3 Aussi Adoni-Sédec, roi de Jérusalem, envoya-t-il dire à Hoham roi d’Hébron, à Piréam, roi de Yarmout, à Yafia, roi de Lakish, et à Débir, roi d’Églon:	3 και απεστειλεν αδωνιβεζεκ βασιλευς ιερουσαλημ προς αιλαμ βασιλεα χεβρων και προς φιδων βασιλεα ιεριμουθ και προς ιεφθα βασιλεα λαχις και προς δαβιρ βασιλεα οδολλαμ λεγων
4 “Montez chez moi et aidez-moi à frapper Gabaon, car elle a fait la paix avec Josué et les Israélites.”	4 δευτε αναβητε προς με και βοηθησατε μοι και εκπολεμησωμεν γαβαων αυτομολησαν γαρ προς ιησουν και προς τους υιους ισραηλ
5 Les cinq rois des Amorites se réunirent donc et se mirent en campagne avec toute leur armée: le roi de Jérusalem, le roi d’Hébron, le roi de Yarmout, le roi de Lakish, le roi d’Églon. Ils campèrent face à Gabaon pour attaquer la ville.	5 και ανεβησαν οι πεντε βασιλεις των ιεβουσαιων βασιλευς ιερουσαλημ και βασιλευς χεβρων και βασιλευς ιεριμουθ και βασιλευς λαχις και βασιλευς οδολλαμ αυτοι και πας ο λαος αυτων και περιεκαθισαν την γαβαων και εξεπολιορκουν αυτην
6 Les gens de Gabaon envoyèrent prévenir Josué au camp de Guilgal: “Ne refuse pas ton secours à tes serviteurs, dépêche-toi de monter vers nous, car tous les rois des Amorites habitant la montagne se sont ligués contre nous. Viens nous délivrer et sauve-nous.”	6 και απεστειλαν οι κατοικουντες γαβαων προς ιησουν εις την παρεμβολην ισραηλ εις γαλγαλα λεγοντες μη εκλυσης τας χειρας σου απο των παιδων σου αναβηθι προς ημας το ταχος και εξελου ημας και βοηθησον ημιν οτι συνηγμενοι εισιν εφ' ημας παντες οι βασιλεις των αμορραιων οι κατοικουντες την ορεινην
7 Josué monta donc de Guilgal, et avec lui tous les hommes de guerre, tous les courageux guerriers.	7 και ανεβη ιησους εκ γαλγαλων αυτος και πας ο λαος ο πολεμιστης μετ' αυτου πας δυνατος εν ισχυι
8 Yahvé dit à Josué: “Ne crains pas: je les ai livrés entre tes mains, et pas un ne te résistera.”	8 και ειπεν κυριος προς ιησουν μη φοβηθης αυτους εις γαρ τας χειρας σου παραδεδωκα αυτους ουχ υπολειφθησεται εξ αυτων ουθεις ενωπιον υμων
9 Josué les attaqua par surprise, car il était monté de Guilgal durant la nuit.	9 και επιπαρεγενετο επ' αυτους ιησους αφνω ολην την νυκτα εισεπορευθη εκ γαλγαλων
10 Yahvé les mit en déroute devant Israël et leur infligea une grande défaite à Gabaon. Josué les poursuivit sur la route qui monte à Beth-Horon et les frappa jusqu’à Azéka et Makkéda.	10 και εξεστησεν αυτους κυριος απο προσωπου των υιων ισραηλ και συνετριψεν αυτους κυριος συντριψιν μεγαλην εν γαβαων και κατεδιωξαν αυτους οδον αναβασεως ωρωνιν και κατεκοπτον αυτους εως αζηκα και εως μακηδα
11 Tandis qu’ils fuyaient devant Israël, Yahvé lança du haut du ciel comme de grosses pierres alors qu’ils atteignaient la descente de Beth-Horon, jusqu’à Azéka. Ils furent frappés à mort. Ceux qui moururent par les pierres de grêle furent plus nombreux que ceux qui tombèrent sous l’épée des Israélites.	11 εν τω δε φευγειν αυτους απο προσωπου των υιων ισραηλ επι της καταβασεως ωρωνιν και κυριος επερριψεν αυτοις λιθους χαλαζης εκ του ουρανου εως αζηκα και εγενοντο πλειους οι αποθανοντες δια τους λιθους της χαλαζης η ους απεκτειναν οι υιοι ισραηλ μαχαιρα εν τω πολεμω
12 En ce jour où Yahvé livra l’Amorite entre les mains des Israélites, Josué se tourna vers Yahvé et s’écria devant tout Israël: “Arrête-toi, soleil, sur Gabaon! Et toi, lune, sur la vallée d’Ayyalon!”	12 τοτε ελαλησεν ιησους προς κυριον η ημερα παρεδωκεν ο θεος τον αμορραιον υποχειριον ισραηλ ηνικα συνετριψεν αυτους εν γαβαων και συνετριβησαν απο προσωπου υιων ισραηλ και ειπεν ιησους στητω ο ηλιος κατα γαβαων και η σεληνη κατα φαραγγα αιλων
13 Et le soleil s’arrêta et la lune devint immobile, jusqu’à ce que le peuple se fut vengé de ses ennemis. Cela n’est-il pas écrit dans le Livre du Juste? Le soleil s’arrêta au milieu des cieux et retarda son coucher durant presque un jour entier.	13 και εστη ο ηλιος και η σεληνη εν στασει εως ημυνατο ο θεος τους εχθρους αυτων και εστη ο ηλιος κατα μεσον του ουρανου ου προεπορευετο εις δυσμας εις τελος ημερας μιας
14 Il n’y a pas eu d’autre jour comme celui-là, ni avant, ni après, où Yahvé ait écouté la voix d’un homme. Yahvé, ce jour-là, combattait pour Israël.	14 και ουκ εγενετο ημερα τοιαυτη ουδε το προτερον ουδε το εσχατον ωστε επακουσαι θεον ανθρωπου οτι κυριος συνεπολεμησεν τω ισραηλ
15 Josué et tout Israël retournèrent à leur camp, à Guilgal.	15 -
16 Or les cinq rois qui étaient en fuite, s’étaient cachés dans la grotte de Makkéda.	16 και εφυγον οι πεντε βασιλεις ουτοι και κατεκρυβησαν εις το σπηλαιον το εν μακηδα
17 On avertit Josué: “On a retrouvé les cinq rois! Ils sont cachés dans la grotte de Makkéda.”	17 και απηγγελη τω ιησου λεγοντες ευρηνται οι πεντε βασιλεις κεκρυμμενοι εν τω σπηλαιω τω εν μακηδα
18 Josué dit: “Roulez de grandes pierres à l’entrée de la grotte et postez à côté d’elle des hommes pour la garder.	18 και ειπεν ιησους κυλισατε λιθους επι το στομα του σπηλαιου και καταστησατε ανδρας φυλασσειν επ' αυτους
19 Mais vous tous, ne vous arrêtez pas, poursuivez vos ennemis, coupez-leur la retraite; empêchez-les de regagner leur ville, car Yahvé votre Dieu les a livrés entre vos mains.”	19 υμεις δε μη εστηκατε καταδιωκοντες οπισω των εχθρων υμων και καταλαβετε την ουραγιαν αυτων και μη αφητε εισελθειν εις τας πολεις αυτων παρεδωκεν γαρ αυτους κυριος ο θεος ημων εις τας χειρας ημων
20 Josué et les Israélites achevèrent de les écraser et de les exterminer; seuls quelques fuyards réussirent à rejoindre les villes fortifiées.	20 και εγενετο ως κατεπαυσεν ιησους και πας υιος ισραηλ κοπτοντες αυτους κοπην μεγαλην σφοδρα εως εις τελος και οι διασωζομενοι διεσωθησαν εις τας πολεις τας οχυρας
21 Alors tout le peuple s’en retourna sans risque près de Josué, à Makkéda; plus personne désormais n’osa lever le petit doigt contre les Israélites.	21 και απεστραφη πας ο λαος προς ιησουν εις μακηδα υγιεις και ουκ εγρυξεν ουθεις των υιων ισραηλ τη γλωσση αυτου
22 Josué avait dit: “Ouvrez l’entrée de la grotte et amenez-moi ces cinq rois; faites-les sortir de la grotte.”	22 και ειπεν ιησους ανοιξατε το σπηλαιον και εξαγαγετε τους πεντε βασιλεις τουτους εκ του σπηλαιου
23 On fit donc sortir de la grotte les cinq rois: le roi de Jérusalem, le roi d’Hébron, le roi de Yarmout, le roi de Lakish et le roi d’Églon.	23 και εξηγαγοσαν τους πεντε βασιλεις εκ του σπηλαιου τον βασιλεα ιερουσαλημ και τον βασιλεα χεβρων και τον βασιλεα ιεριμουθ και τον βασιλεα λαχις και τον βασιλεα οδολλαμ
24 Quand on les eut fait sortir, Josué dit aux chefs de guerre qui avaient combattu avec lui: “Approchez et posez vos pieds sur la nuque de ces rois.” Ils s’approchèrent donc et posèrent leurs pieds sur leur nuque.	24 και επει εξηγαγον αυτους προς ιησουν και συνεκαλεσεν ιησους παντα ισραηλ και τους εναρχομενους του πολεμου τους συμπορευομενους αυτω λεγων αυτοις προπορευεσθε και επιθετε τους ποδας υμων επι τους τραχηλους αυτων και προσελθοντες επεθηκαν τους ποδας αυτων επι τους τραχηλους αυτων
25 Josué leur dit alors: “Ne craignez pas et n’ayez pas peur, soyez forts et courageux, car c’est ainsi que Yahvé traitera tous les ennemis contre lesquels vous devrez combattre.”	25 και ειπεν προς αυτους ιησους μη φοβηθητε αυτους μηδε δειλιασητε ανδριζεσθε και ισχυετε οτι ουτως ποιησει κυριος πασι τοις εχθροις υμων ους υμεις καταπολεμειτε αυτους
26 Après cela, Josué les frappa et les fit mourir. On les pendit à cinq arbres et ils y restèrent pendus jusqu’au soir.	26 και απεκτεινεν αυτους ιησους και εκρεμασεν αυτους επι πεντε ξυλων και ησαν κρεμαμενοι επι των ξυλων εως εσπερας
27 Au coucher du soleil, Josué donna l’ordre de les descendre des arbres. On les jeta dans la grotte où ils s’étaient cachés et l’on ferma l’entrée de la grotte avec les grandes pierres qui s’y trouvent encore aujourd’hui.	27 και εγενηθη προς ηλιου δυσμας ενετειλατο ιησους και καθειλον αυτους απο των ξυλων και ερριψαν αυτους εις το σπηλαιον εις ο κατεφυγοσαν εκει και επεκυλισαν λιθους επι το σπηλαιον εως της σημερον ημερας
28 Ce même jour, Josué s’empara de Makkéda et passa la ville au fil de l’épée. Il jeta l’anathème sur la ville et tous ses habitants et ne laissa pas un rescapé. Il traita le roi de Makkéda comme il avait traité le roi de Jéricho.	28 και την μακηδα ελαβοσαν εν τη ημερα εκεινη και εφονευσαν αυτην εν στοματι ξιφους και εξωλεθρευσαν παν εμπνεον εν αυτη και ου κατελειφθη εν αυτη ουδεις διασεσωσμενος και διαπεφευγως και εποιησαν τω βασιλει μακηδα ον τροπον εποιησαν τω βασιλει ιεριχω
29 Ensuite Josué et tout Israël avec lui, passa de Makkéda à Libna qu’il attaqua.	29 και απηλθεν ιησους και πας ισραηλ μετ' αυτου εκ μακηδα εις λεβνα και επολιορκει λεβνα
30 Yahvé livra la ville et son roi entre les mains d’Israël. Il la frappa de l’épée ainsi que tous ses habitants, sans laisser échapper personne, et il traita son roi comme il avait traité le roi de Jéricho.	30 και παρεδωκεν αυτην κυριος εις χειρας ισραηλ και ελαβον αυτην και τον βασιλεα αυτης και εφονευσαν αυτην εν στοματι ξιφους και παν εμπνεον εν αυτη και ου κατελειφθη εν αυτη ουδε εις διασεσωσμενος και διαπεφευγως και εποιησαν τω βασιλει αυτης ον τροπον εποιησαν τω βασιλει ιεριχω
31 Josué et tout Israël avec lui, passa de Libna à Lakish. Il établit son camp devant la ville et l’attaqua.	31 και απηλθεν ιησους και πας ισραηλ μετ' αυτου εκ λεβνα εις λαχις και περιεκαθισεν αυτην και επολιορκει αυτην
32 Yahvé livra Lakish entre les mains d’Israël. Il s’en empara le second jour et la frappa de l’épée ainsi que tous ses habitants, comme il l’avait fait pour Libna.	32 και παρεδωκεν κυριος την λαχις εις τας χειρας ισραηλ και ελαβεν αυτην εν τη ημερα τη δευτερα και εφονευσαν αυτην εν στοματι ξιφους και εξωλεθρευσαν αυτην ον τροπον εποιησαν την λεβνα
33 Alors Horam, roi de Guézer, partit au secours de Lakish mais Josué battit le roi et son peuple et ne laissa pas un seul survivant.	33 τοτε ανεβη αιλαμ βασιλευς γαζερ βοηθησων τη λαχις και επαταξεν αυτον ιησους εν στοματι ξιφους και τον λαον αυτου εως του μη καταλειφθηναι αυτων σεσωσμενον και διαπεφευγοτα
34 Josué, à la tête de tout Israël, passa de Lakish à Églon. Ils établirent leur camp devant la ville et l’attaquèrent.	34 και απηλθεν ιησους και πας ισραηλ μετ' αυτου εκ λαχις εις οδολλαμ και περιεκαθισεν αυτην και επολιορκησεν αυτην
35 Ils s’en emparèrent le jour-même et la passèrent au fil de l’épée. Ce jour-là Josué jeta l’anathème sur tous les habitants comme il l’avait fait pour Lakish.	35 και παρεδωκεν αυτην κυριος εν χειρι ισραηλ και ελαβεν αυτην εν τη ημερα εκεινη και εφονευσεν αυτην εν στοματι ξιφους και παν εμπνεον εν αυτη εφονευσαν ον τροπον εποιησαν τη λαχις
36 Josué, à la tête de tout Israël, monta d’Églon vers Hébron et l’attaqua.	36 και απηλθεν ιησους και πας ισραηλ μετ' αυτου εις χεβρων και περιεκαθισεν αυτην
37 Ils s’en emparèrent; ils frappèrent de l’épée la ville, son roi, toutes les villes qui dépendaient de lui et tous leurs habitants, comme on l’avait fait pour Églon, sans laisser un seul survivant. Josué voua la ville et tous ses habitants à l’anathème.	37 και επαταξεν αυτην εν στοματι ξιφους και παν εμπνεον οσα ην εν αυτη ουκ ην διασεσωσμενος ον τροπον εποιησαν την οδολλαμ εξωλεθρευσαν αυτην και οσα ην εν αυτη
38 Josué, à la tête de tout Israël, se tourna vers Débir pour l’attaquer.	38 και απεστρεψεν ιησους και πας ισραηλ εις δαβιρ και περικαθισαντες αυτην
39 Il s’empara de la ville, de son roi et de toutes les villes qui dépendaient de lui. Il les frappa de l’épée et jeta l’anathème sur tous les habitants sans laisser un seul survivant. Il traita Débir et son roi comme il avait traité Hébron et comme il avait traité Libna et son roi.	39 ελαβον αυτην και τον βασιλεα αυτης και τας κωμας αυτης και επαταξαν αυτην εν στοματι ξιφους και εξωλεθρευσαν αυτην και παν εμπνεον εν αυτη και ου κατελιπον αυτη ουδενα διασεσωσμενον ον τροπον εποιησαν την χεβρων και τω βασιλει αυτης ουτως εποιησαν τη δαβιρ και τω βασιλει αυτης
40 Ainsi donc, Josué frappa tout le pays et ses rois: la montagne, le Négueb, les plaines et les coteaux. Il ne laissa pas un seul survivant, car il jetait l’anathème sur tout être vivant comme Yahvé, le Dieu d’Israël, l’avait ordonné.	40 και επαταξεν ιησους πασαν την γην της ορεινης και την ναγεβ και την πεδινην και την ασηδωθ και τους βασιλεις αυτης ου κατελιπον αυτων σεσωσμενον και παν εμπνεον ζωης εξωλεθρευσεν ον τροπον ενετειλατο κυριος ο θεος ισραηλ
41 Josué les frappa depuis Qadesh-Barné jusqu’à Gaza, et depuis le pays de Gossen jusqu’à Gabaon.	41 απο καδης βαρνη εως γαζης πασαν την γοσομ εως της γαβαων
42 Josué se rendit maître d’un seul coup de tous ces rois et de leurs territoires, car Yahvé, le Dieu d’Israël, combattait pour Israël.	42 και παντας τους βασιλεις αυτων και την γην αυτων επαταξεν ιησους εις απαξ οτι κυριος ο θεος ισραηλ συνεπολεμει τω ισραηλ
43 Alors Josué et tout Israël avec lui, regagna le camp de Guilgal.