1 En ces jours où les disciples allaient en se multipliant, certains d’entre eux, les Hellénistes, se plaignirent des Hébreux: selon eux, les veuves de leur groupe étaient négligées dans le service quotidien. | 1 Εν δε ταις ημεραις ταυταις, οτε επληθυνοντο οι μαθηται, εγεινε γογγυσμος των Ελληνιστων κατα των Εβραιων, οτι αι χηραι αυτων παρεβλεποντο εν τη καθημερινη διακονια. |
2 Les Douze convoquèrent alors la foule des disciples. Ils dirent: "Ce ne serait pas normal que nous laissions de côté la parole de Dieu pour assurer le service des tables. | 2 Τοτε οι δωδεκα, προσκαλεσαντες το πληθος των μαθητων, ειπον? Δεν ειναι πρεπον να αφησωμεν ημεις τον λογον του Θεου και να διακονωμεν εις τραπεζας. |
3 Trouvez plutôt parmi vous, frères, sept hommes bien considérés, remplis de l’Esprit et de sagesse: nous leur confierons cette charge | 3 Σκεφθητε λοιπον, αδελφοι, να εκλεξητε εξ υμων επτα ανδρας μαρτυρουμενους, πληρεις Πνευματος Αγιου και σοφιας, τους οποιους ας καταστησωμεν επι της χρειας ταυτης? |
4 et nous-mêmes, nous continuerons de nous donner à la prière et au service de la parole.” | 4 ημεις δε θελομεν εμμενει εν τη προσευχη και τη διακονια του λογου. |
5 Cette intervention plut à l’assemblée; on choisit Étienne, un homme rempli de foi et de l’Esprit Saint, Philippe, Procore, Nicanor, Timon, Parménas et Nicolas, un prosélyte d’Antioche. | 5 Και ηρεσεν ο λογος ενωπιον παντος του πληθους? και εξελεξαν τον Στεφανον, ανδρα πληρη πιστεως και Πνευματος Αγιου, και Φιλιππον και Προχορον και Νικανορα και Τιμωνα και Παρμεναν και Νικολαον, προσηλυτον Αντιοχεα, |
6 On les présenta aux apôtres qui se mirent en prière et leur imposèrent les mains. | 6 τους οποιους εστησαν ενωπιον των αποστολων και προσευχηθεντες επεθεσαν επ' αυτους τας χειρας. |
7 La parole du Seigneur se répandait; à Jérusalem le nombre des disciples était en constante augmentation et bon nombre de prêtres se soumettaient à la foi. | 7 Και ο λογος του Θεου ηυξανε, και επληθυνετο ο αριθμος των μαθητων εν Ιερουσαλημ σφοδρα, και πολυ πληθος των ιερεων υπηκουον εις την πιστιν. |
8 Étienne jouissait d’une plénitude de grâce et de puissance, il opérait parmi le peuple des choses prodigieuses, de grands miracles. | 8 Ο δε Στεφανος, πληρης πιστεως και δυναμεως, εκαμνε τερατα και σημεια μεγαλα εν τω λαω. |
9 Il rencontra de l’opposition de la part de la synagogue dite des Affranchis, des Cyrénéens et des Alexandrins, ainsi que d’autres de Cilicie et d’Asie. Ils se mirent à discuter avec Étienne, | 9 Και εσηκωθησαν τινες των εκ της συναγωγης της λεγομενης Λιβερτινων και Κυρηναιων και Αλεξανδρεων και των απο Κιλικιας και Ασιας, φιλονεικουντες με τον Στεφανον, |
10 mais ils ne pouvaient pas résister à la sagesse et à l’Esprit qui le faisaient parler. | 10 και δεν ηδυναντο να αντισταθωσιν εις την σοφιαν και εις το πνευμα, με το οποιον ελαλει. |
11 Alors ils se trouvèrent des hommes pour l’accuser en ces termes: "Nous avons entendu ses blasphèmes contre Moïse et contre Dieu.” | 11 Τοτε εβαλον κρυφιως ανθρωπους, λεγοντας οτι ηκουσαμεν αυτον λαλουντα λογια βλασφημα κατα του Μωυσεως και του Θεου. |
12 Puis ils mobilisèrent le peuple, les Anciens et les maîtres de la Loi; ils arrivèrent à l’improviste, ils l’enlevèrent et le traînèrent devant le Sanhédrin. | 12 και διηγειραν τον λαον και τους πρεσβυτερους και τους γραμματεις, και επελθοντες ηρπασαν αυτον και εφεραν εις το συνεδριον, |
13 Là se présentèrent de faux témoins qui dirent: "Cet homme n’arrête pas de parler contre le Lieu Saint et contre la Loi. | 13 και εστησαν μαρτυρας ψευδεις, λεγοντας? Ο ανθρωπος ουτος δεν παυει λαλων λογια βλασφημα κατα του αγιου τουτου τοπου και του νομου? |
14 Il dit, nous l’avons entendu, que Jésus le Nazôréen détruira ce lieu et changera les coutumes que nous avons reçues de Moïse.” | 14 διοτι ηκουσαμεν αυτον λεγοντα, οτι Ιησους ο Ναζωραιος ουτος θελει καταλυσει τον τοπον τουτον και αλλαξει τα εθιμα, τα οποια παρεδωκεν εις ημας ο Μωυσης. |
15 À ce moment tous dans le Sanhédrin se tournèrent vers lui: son visage était comme celui d’un ange. | 15 Και ατενισαντες εις αυτον παντες οι καθημενοι εν τω συνεδριω, ειδον το προσωπον αυτου ως προσωπον αγγελου. |