Livre des Nombres 22

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Les Israélites partirent de là et campèrent dans les Steppes-de-Moab, de l’autre côté du Jourdain, à la hauteur de Jéricho.	1 και απαραντες οι υιοι ισραηλ παρενεβαλον επι δυσμων μωαβ παρα τον ιορδανην κατα ιεριχω
2 Balak, fils de Sipor, vit tout ce qu’Israël avait fait aux Amorites.	2 και ιδων βαλακ υιος σεπφωρ παντα οσα εποιησεν ισραηλ τω αμορραιω
3 Les Moabites furent pris d’une grande peur en voyant combien ce peuple était nombreux: c’était l’effroi en Moab à cause d’Israël.	3 και εφοβηθη μωαβ τον λαον σφοδρα οτι πολλοι ησαν και προσωχθισεν μωαβ απο προσωπου υιων ισραηλ
4 Les Moabites dirent donc aux anciens de Madian: “Cette foule va brouter toute la région, comme le bœuf broute l’herbe des champs!” Le roi de Moab était en ce temps-là Balak, fils de Sipor.	4 και ειπεν μωαβ τη γερουσια μαδιαμ νυν εκλειξει η συναγωγη αυτη παντας τους κυκλω ημων ως εκλειξαι ο μοσχος τα χλωρα εκ του πεδιου και βαλακ υιος σεπφωρ βασιλευς μωαβ ην κατα τον καιρον εκεινον
5 Il envoya chercher Balaam fils de Béor, à Pétor sur le fleuve, au pays des Ammonites. Il l’invita à venir en lui disant: “Un peuple sorti d’Égypte vient de s’étendre sur tout le pays et s’est établi en face de moi.	5 και απεστειλεν πρεσβεις προς βαλααμ υιον βεωρ φαθουρα ο εστιν επι του ποταμου γης υιων λαου αυτου καλεσαι αυτον λεγων ιδου λαος εξεληλυθεν εξ αιγυπτου και ιδου κατεκαλυψεν την οψιν της γης και ουτος εγκαθηται εχομενος μου
6 Viens donc, je t’en prie, et maudis-moi ce peuple car il est plus puissant que moi. Peut-être alors pourrai-je le battre et le chasser du pays car, je le sais, celui que tu bénis est béni, et celui que tu maudis est maudit!”	6 και νυν δευρο αρασαι μοι τον λαον τουτον οτι ισχυει ουτος η ημεις εαν δυνωμεθα παταξαι εξ αυτων και εκβαλω αυτους εκ της γης οτι οιδα ους εαν ευλογησης συ ευλογηνται και ους εαν καταραση συ κεκατηρανται
7 Les anciens de Moab partirent avec ceux de Madian, les mains pleines de cadeaux pour le devin, et ils arrivèrent chez Balaam. Quand ils lui rapportèrent les paroles de Balak,	7 και επορευθη η γερουσια μωαβ και η γερουσια μαδιαμ και τα μαντεια εν ταις χερσιν αυτων και ηλθον προς βαλααμ και ειπαν αυτω τα ρηματα βαλακ
8 Balaam leur dit: “Installez-vous chez moi pour la nuit, et je vous donnerai une réponse selon ce que Yahvé me dira.” Les chefs de Moab restèrent donc chez Balaam.	8 και ειπεν προς αυτους καταλυσατε αυτου την νυκτα και αποκριθησομαι υμιν πραγματα α εαν λαληση κυριος προς με και κατεμειναν οι αρχοντες μωαβ παρα βαλααμ
9 Dieu vint vers Balaam et lui dit: “Qui sont ces hommes installés chez toi?”	9 και ηλθεν ο θεος προς βαλααμ και ειπεν αυτω τι οι ανθρωποι ουτοι παρα σοι
10 Balaam répondit à Dieu: “Balak, fils de Sipor, roi de Moab, me fait dire ceci:	10 και ειπεν βαλααμ προς τον θεον βαλακ υιος σεπφωρ βασιλευς μωαβ απεστειλεν αυτους προς με λεγων
11 Ce peuple sorti d’Égypte couvre tout le pays. Viens donc et maudis-le moi, peut-être pourrai-je lui résister et le chasser.”	11 ιδου λαος εξεληλυθεν εξ αιγυπτου και ιδου κεκαλυφεν την οψιν της γης και ουτος εγκαθηται εχομενος μου και νυν δευρο αρασαι μοι αυτον ει αρα δυνησομαι παταξαι αυτον και εκβαλω αυτον απο της γης
12 Mais Dieu dit à Balaam: “Tu n’iras pas avec eux et tu ne maudiras pas ce peuple, car il est béni.”	12 και ειπεν ο θεος προς βαλααμ ου πορευση μετ' αυτων ουδε καταραση τον λαον εστιν γαρ ευλογημενος
13 Balaam se leva de bon matin et dit aux chefs envoyés par Balak: “Retournez dans votre pays, car Yahvé a refusé de me laisser aller avec vous.”	13 και αναστας βαλααμ το πρωι ειπεν τοις αρχουσιν βαλακ αποτρεχετε προς τον κυριον υμων ουκ αφιησιν με ο θεος πορευεσθαι μεθ' υμων
14 Les chefs de Moab se levèrent donc et retournèrent vers Balak: “Balaam, dirent-ils, a refusé de venir avec nous!”	14 και ανασταντες οι αρχοντες μωαβ ηλθον προς βαλακ και ειπαν ου θελει βαλααμ πορευθηναι μεθ' ημων
15 Balak envoya de nouveau des chefs plus nombreux et plus considérés que les premiers.	15 και προσεθετο βαλακ ετι αποστειλαι αρχοντας πλειους και εντιμοτερους τουτων
16 Ils arrivèrent chez Balaam et lui dirent: “Voici ce que dit Balak, fils de Sipor: Je t’en prie, ne refuse pas de venir chez moi,	16 και ηλθον προς βαλααμ και λεγουσιν αυτω ταδε λεγει βαλακ ο του σεπφωρ αξιω σε μη οκνησης ελθειν προς με
17 je te traiterai royalement et je ferai tout ce que tu me diras; viens et maudis-moi ce peuple!”	17 εντιμως γαρ τιμησω σε και οσα εαν ειπης ποιησω σοι και δευρο επικαταρασαι μοι τον λαον τουτον
18 Balaam répondit aux serviteurs de Balak: “Même si Balak me donnait plein sa maison d’argent et d’or, je ne désobéirais pas à l’ordre de Yahvé, mon Dieu, que ce soit pour une petite ou pour une grande chose.	18 και απεκριθη βαλααμ και ειπεν τοις αρχουσιν βαλακ εαν δω μοι βαλακ πληρη τον οικον αυτου αργυριου και χρυσιου ου δυνησομαι παραβηναι το ρημα κυριου του θεου ποιησαι αυτο μικρον η μεγα εν τη διανοια μου
19 Cependant, restez ici cette nuit, s’il vous plaît, pour que je sache ce que Yahvé veut me dire encore!”	19 και νυν υπομεινατε αυτου και υμεις την νυκτα ταυτην και γνωσομαι τι προσθησει κυριος λαλησαι προς με
20 Cette nuit-là Dieu vint vers Balaam et lui dit: “Ces hommes sont venus pour t’inviter? Eh bien, pars avec eux, mais tu ne feras que ce que je te dirai!”	20 και ηλθεν ο θεος προς βαλααμ νυκτος και ειπεν αυτω ει καλεσαι σε παρεισιν οι ανθρωποι ουτοι αναστας ακολουθησον αυτοις αλλα το ρημα ο αν λαλησω προς σε τουτο ποιησεις
21 Balaam se leva de bon matin, sella son ânesse et partit avec les chefs de Moab.	21 και αναστας βαλααμ το πρωι επεσαξεν την ονον αυτου και επορευθη μετα των αρχοντων μωαβ
22 La colère de Dieu s’enflamma contre Balaam alors qu’il était en chemin. L’ange de Yahvé se posta sur le chemin pour lui barrer la route, tandis qu’il venait sur son ânesse accompagné de deux serviteurs.	22 και ωργισθη θυμω ο θεος οτι επορευθη αυτος και ανεστη ο αγγελος του θεου ενδιαβαλλειν αυτον και αυτος επιβεβηκει επι της ονου αυτου και δυο παιδες αυτου μετ' αυτου
23 L’ânesse vit l’ange de Yahvé qui lui barrait la route, avec son épée dégainée à la main. L’ânesse fit un crochet par les champs et Balaam frappa son ânesse pour la ramener sur le chemin.	23 και ιδουσα η ονος τον αγγελον του θεου ανθεστηκοτα εν τη οδω και την ρομφαιαν εσπασμενην εν τη χειρι αυτου και εξεκλινεν η ονος εκ της οδου και επορευετο εις το πεδιον και επαταξεν την ονον τη ραβδω του ευθυναι αυτην εν τη οδω
24 Alors l’ange de Yahvé vint se poster dans un chemin creux au milieu des vignes: il y avait une clôture de chaque côté.	24 και εστη ο αγγελος του θεου εν ταις αυλαξιν των αμπελων φραγμος εντευθεν και φραγμος εντευθεν
25 L’ânesse vit l’ange de Yahvé; elle rasa le mur, écrasant le pied de Balaam contre la clôture, et Balaam la frappa de nouveau.	25 και ιδουσα η ονος τον αγγελον του θεου προσεθλιψεν εαυτην προς τον τοιχον και απεθλιψεν τον ποδα βαλααμ και προσεθετο ετι μαστιξαι αυτην
26 L’ange de Yahvé revint se poster plus en avant et s’arrêta à un endroit si étroit que l’on ne pouvait lui échapper ni à droite ni à gauche.	26 και προσεθετο ο αγγελος του θεου και απελθων υπεστη εν τοπω στενω εις ον ουκ ην εκκλιναι δεξιαν ουδε αριστεραν
27 Quand l’ânesse vit l’ange de Yahvé, elle s’accroupit sous Balaam. Balaam, furieux, la frappa de son bâton.	27 και ιδουσα η ονος τον αγγελον του θεου συνεκαθισεν υποκατω βαλααμ και εθυμωθη βαλααμ και ετυπτεν την ονον τη ραβδω
28 Cette fois Yahvé ouvrit la bouche de l’ânesse et elle dit à Balaam: “Que t’ai-je fait pour que tu me frappes par trois fois?”	28 και ηνοιξεν ο θεος το στομα της ονου και λεγει τω βαλααμ τι εποιησα σοι οτι πεπαικας με τουτο τριτον
29 Balaam répondit à son ânesse: “Mais tu te moques de moi! Si j’avais une épée à la main, je te tuerais sur-le-champ!”	29 και ειπεν βαλααμ τη ονω οτι εμπεπαιχας μοι και ει ειχον μαχαιραν εν τη χειρι μου ηδη αν εξεκεντησα σε
30 L’ânesse dit à Balaam: “Ne suis-je pas ton ânesse, que tu montes depuis que tu es au monde jusqu’à ce jour? Est-ce que j’ai l’habitude d’agir de la sorte avec toi?” “Certes non!” répondit-il.	30 και λεγει η ονος τω βαλααμ ουκ εγω η ονος σου εφ' ης επεβαινες απο νεοτητος σου εως της σημερον ημερας μη υπερορασει υπεριδουσα εποιησα σοι ουτως ο δε ειπεν ουχι
31 Alors Yahvé ouvrit les yeux de Balaam: il vit l’ange de Yahvé debout en travers du chemin, son épée dégainée à la main. Il s’agenouilla et se prosterna le nez contre terre.	31 απεκαλυψεν δε ο θεος τους οφθαλμους βαλααμ και ορα τον αγγελον κυριου ανθεστηκοτα εν τη οδω και την μαχαιραν εσπασμενην εν τη χειρι αυτου και κυψας προσεκυνησεν τω προσωπω αυτου
32 L’ange de Yahvé lui dit: “Pourquoi as-tu frappé ton ânesse à trois reprises? Je suis venu pour te barrer la route, car ce voyage ne me plaît pas.	32 και ειπεν αυτω ο αγγελος του θεου δια τι επαταξας την ονον σου τουτο τριτον και ιδου εγω εξηλθον εις διαβολην σου οτι ουκ αστεια η οδος σου εναντιον μου
33 L’ânesse m’a vu et à trois reprises s’est détournée de moi. Si elle ne s’était pas détournée, je t’aurais tué sur-le-champ, et elle, je l’aurais laissée en vie.”	33 και ιδουσα με η ονος εξεκλινεν απ' εμου τριτον τουτο και ει μη εξεκλινεν νυν ουν σε μεν απεκτεινα εκεινην δε περιεποιησαμην
34 Balaam dit à l’ange de Yahvé: “J’ai peut-être péché, mais je ne savais pas que tu étais en travers de ma route. Si cela ne te plaît pas, je retourne chez moi.”	34 και ειπεν βαλααμ τω αγγελω κυριου ημαρτηκα ου γαρ ηπισταμην οτι συ μοι ανθεστηκας εν τη οδω εις συναντησιν και νυν ει μη σοι αρεσκει αποστραφησομαι
35 L’ange de Yahvé dit alors à Balaam: “Va avec ces messieurs! Mais tu ne diras que les paroles que je te dirai.” Balaam fit donc le chemin avec les chefs envoyés par Balak.	35 και ειπεν ο αγγελος του θεου προς βαλααμ συμπορευθητι μετα των ανθρωπων πλην το ρημα ο εαν ειπω προς σε τουτο φυλαξη λαλησαι και επορευθη βαλααμ μετα των αρχοντων βαλακ
36 Lorsque Balak apprit l’arrivée de Balaam, il sortit à sa rencontre à Ar-Moab, sur la frontière de l’Arnon à l’extrémité de son pays.	36 και ακουσας βαλακ οτι ηκει βαλααμ εξηλθεν εις συναντησιν αυτω εις πολιν μωαβ η εστιν επι των οριων αρνων ο εστιν εκ μερους των οριων
37 Balak dit à Balaam: “Ne t’avais-je pas envoyé des gens pour t’inviter? Pourquoi n’es-tu pas venu? Tu pensais sans doute que je n’allais pas bien te payer?”	37 και ειπεν βαλακ προς βαλααμ ουχι απεστειλα προς σε καλεσαι σε δια τι ουκ ηρχου προς με οντως ου δυνησομαι τιμησαι σε
38 Balaam répondit à Balak: “Tu vois que j’arrive chez toi, mais que puis-je dire maintenant? Seulement les paroles que Dieu mettra dans ma bouche!”	38 και ειπεν βαλααμ προς βαλακ ιδου ηκω προς σε νυν δυνατος εσομαι λαλησαι τι το ρημα ο εαν βαλη ο θεος εις το στομα μου τουτο λαλησω
39 Balaam s’en alla donc avec Balak et ils arrivèrent à Kiryat-Housot.	39 και επορευθη βαλααμ μετα βαλακ και ηλθον εις πολεις επαυλεων
40 Balak sacrifia du gros et du petit bétail et en fit porter à Balaam et aux chefs venus avec lui.	40 και εθυσεν βαλακ προβατα και μοσχους και απεστειλεν τω βαλααμ και τοις αρχουσι τοις μετ' αυτου
41 Dès le matin Balak vint chercher Balaam et le fit monter à Bamot-Baal, car de là il pouvait voir une partie du peuple.	41 και εγενηθη πρωι και παραλαβων βαλακ τον βαλααμ ανεβιβασεν αυτον επι την στηλην του βααλ και εδειξεν αυτω εκειθεν μερος τι του λαου