Livre de Jérémie 10

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Écoutez la parole que Yahvé prononce sur vous, maison d’Israël.	1 Ακουσατε τον λογον, τον οποιον ο Κυριος λαλει προς εσας, οικος Ισραηλ.
2 Voici ce que dit Yahvé: N’apprenez pas les pratiques des païens et ne craignez pas les signes du zodiaque; ce sont les païens qui s’en inquiètent!	2 Ουτω λεγει Κυριος? Μη μανθανετε την οδον των εθνων και εις τα σημεια του ουρανου μη πτοεισθε, διοτι τα εθνη πτοουνται εις αυτα.
3 Le “Dieu terrible” des païens n’est que du creux: on a coupé un arbre dans la forêt, un artisan l’a travaillé de ses mains au ciseau.	3 Διοτι τα νομιμα των λαων ειναι ματαια, διοτι κοπτουσι ξυλον εκ του δασους, εργον χειρων τεκτονος με τον πελεκυν.
4 On l’a embelli avec de l’argent ou de l’or, et on l’a fixé au marteau pour qu’il ne bouge pas.	4 Καλλωπιζουσιν αυτο με αργυρον και χρυσον? στερεονουσιν αυτο με καρφια και με σφυρας, δια να μη κινηται.
5 10:9 C’est du bois neuf, bien sûr, de l’argent martelé importé de Tarsis, de l’or d’Ofir travaillé par un sculpteur ou un orfèvre; on l’a recouvert de pourpre violette ou de pourpre rouge, mais tout cela reste un travail d’artisan.	5 Ειναι ορθια ως φοινιξ, αλλα δεν λαλουσιν? εχουσι χρειαν να βασταζωνται, διοτι δεν δυνανται να περιπατησωσι. Μη φοβεισθε αυτα? διοτι δεν δυνανται να κακοποιησωσιν, ουδε ειναι δυνατον εις αυτα να αγαθοποιησωσι.
6 10:5 Ce n’est guère plus qu’un épouvantail dans un champ de concombres. Ces dieux ne parlent pas; il faut les porter car ils ne marchent pas. Ne les craignez donc pas car ils ne peuvent faire ni mal ni bien.	6 Δεν υπαρχει ομοιος σου, Κυριε? εισαι μεγας και μεγα το ονομα σου εν δυναμει.
7 10:6 Nul n’est comme toi, Yahvé: tu es grand, et grand est ton Nom si puissant!	7 Τις δεν ηθελε σε φοβεισθαι, Βασιλευ των εθνων; διοτι εις σε ανηκει τουτο, διοτι μεταξυ παντων των σοφων των εθνων και εν πασι τοις βασιλειοις αυτων δεν υπαρχει ομοιος σου.
8 10:7 Qui ne te craindrait, Roi des nations? C’est justice, car entre tous les sages des païens, entre tous leurs rois, il n’y a personne comme toi.	8 Αλλ' ειναι πανταπασι κτηνωδεις και αφρονες? διδασκαλια ματαιοτητων ειναι το ξυλον.
9 10:8 Tous sont pareillement bêtes et stupides: leurs idoles ne peuvent donner qu’une sagesse de bois.	9 Αργυριον κεχυμενον εις πλακας εφερθη απο Θαρσεις και χρυσιον απο Ουφαζ, εργον τεχνιτου και χειρων χρυσοχοου? κυανουν και πορφυρουν ειναι το ενδυμα αυτων? εργον σοφων παντα ταυτα.
10 Mais Yahvé est le Dieu véritable, il est le Dieu vivant, le roi d’éternité. Quand il se met en colère, la terre tremble et les nations ne peuvent tenir devant sa fureur.	10 Αλλ' ο Κυριος ειναι Θεος αληθινος, ειναι Θεος ζων και βασιλευς αιωνιος? εν τη οργη αυτου η γη θελει σεισθη και τα εθνη δεν θελουσιν ανθεξει εις την αγανακτησιν αυτου.
11 C’est pourquoi vous direz ceci: “Les dieux, qui n’ont fait ni le ciel ni la terre, disparaîtront de sur la terre et de dessous les cieux.”	11 Ουτω θελετε ειπει προς αυτους? οι θεοι, οιτινες δεν εκαμον τον ουρανον και την γην, θελουσιν αφανισθη απο της γης και υποκατωθεν του ουρανου τουτου.
12 Mais lui, par sa puissance il a fait la terre; par sa sagesse il a fondé l’univers, par son intelligence il a étendu les cieux.	12 Αυτος εποιησε την γην δια της δυναμεως αυτου, εστερεωσε την οικουμενην εν τη σοφια αυτου, και εξετεινε τους ουρανους εν τη συνεσει αυτου.
13 S’il donne de la voix, c’est un grondement d’eaux dans les cieux; il fait venir les nuages du fond de l’horizon, il envoie les éclairs pour qu’il pleuve et fait sortir le vent de ses réservoirs.	13 Οταν εκπεμπη την φωνην αυτου, συνισταται πληθος υδατων εν ουρανοις, και αναγει νεφελας απο των ακρων της γης? καμνει αστραπας δια βροχην και εξαγει ανεμον απο των θησαυρων αυτου.
14 Voilà donc disqualifiée la sagesse des mortels. L’orfèvre devrait avoir honte des idoles qu’il a faites: il ne produit que des faussetés, elles sont dépourvues d’esprit.	14 Πας ανθρωπος εμωρανθη υπο της γνωσεως αυτου, πας χωνευτης κατησχυνθη υπο των γλυπτων? διοτι ψευδος ειναι το χωνευτον αυτου και πνοη δεν υπαρχει εν αυτω.
15 Elles ne sont rien, ce sont des œuvres ridicules qui seront jugées et disparaîtront.	15 Ματαιοτης ταυτα, εργον πλανης? εν τω καιρω της επισκεψεως αυτων θελουσιν απολεσθη.
16 Mais le Lot de Jacob n’est pas comme elles, c’est lui qui a façonné le monde; son nom est Yahvé Sabaot, et Israël est sa propre tribu.	16 Η μερις του Ιακωβ δεν ειναι ως αυτα? διοτι αυτος ειναι ο πλασας τα παντα, και ο Ισραηλ ειναι η ραβδος της κληρονομιας αυτου? Κυριος των δυναμεων το ονομα αυτου.
17 Fais ton bagage et sors du pays, toi l’Assiégée!	17 Συναξον εκ της γης την περιουσιαν σου, συ, η κατοικουσα εν οχυρωματι.
18 Car voici ce que dit Yahvé: “Cette fois je vais chasser au loin les habitants du pays, je les ferai poursuivre et ils n’échapperont pas.”	18 Διοτι ουτω λεγει Κυριος? Ιδου, εγω θελω εκσφενδονισει τους κατοικους της γης ταυτην την φοραν και θελω στενοχωρησει αυτους, ωστε να ευρωσιν αυτο.
19 “Comme je suis malheureux, je suis brisé! Comme ma plaie me fait mal! Et pourtant je disais: si ma souffrance n’était que cela.	19 Ουαι εις εμε δια την θραυσιν μου? η πληγη μου ειναι οδυνηρα. αλλ' εγω ειπα, Τωοντι τουτο ειναι πονος μου, και πρεπει να υποφερω αυτον.
20 Ma tente a été dévastée, toutes mes cordes ont été arrachées, mes fils m’ont quittée, ils ont disparu; il n’y a personne pour remonter ma tente et en tendre les toiles.	20 Η σκηνη μου ηρημωθη και παντα τα σχοινια μου κατεκοπησαν? οι υιοι μου εχωρισθησαν απ' εμου και δεν υπαρχουσι? δεν υπαρχει πλεον ο εκτεινων την σκηνην μου και σηκονων τα παραπετασματα μου.
21 Les bergers ont été stupides; ils n’ont pas recherché Yahvé. C’est pourquoi ils ont échoué et tout leur troupeau a été dispersé.	21 Επειδη οι ποιμενες εμωρανθησαν και τον Κυριον δεν εξεζητησαν, δια τουτο δεν θελουσιν ευοδωθη και παντα τα ποιμνια αυτων θελουσι διασκορπισθη.
22 Voici qu’arrive une nouvelle, un grand vacarme s’entend dans le nord; les villes de Juda vont devenir un amas de ruines, un repaire pour les chacals.”	22 Ιδου, ηχος θορυβου ερχεται και συγκινησις μεγαλη εκ της γης του βορρα, δια να καταστηση τας πολεις του Ιουδα ερημωσιν, κατοικιαν θωων.
23 Tu le sais, Yahvé, l’homme n’est pas maître de sa route, le marcheur n’est pas sûr de ses pas.	23 Κυριε, γνωριζω οτι η οδος του ανθρωπου δεν εξαρταται απ' αυτου? του περιπατουντος ανθρωπου δεν ειναι το να κατευθυνη τα διαβηματα αυτου.
24 Corrige-nous donc Yahvé, mais juste comme il faut, non pas avec colère, car alors tu nous réduis à rien.	24 Κυριε, παιδευσον με, πλην εν κρισει? μη εν τω θυμω σου, δια να μη με συντελεσης.
25 Déverse ta fureur sur les nations qui ne te connaissent pas, sur les clans qui n’ont pas invoqué ton nom, car ils ont dévoré Jacob. Ils l’ont dévoré, exterminé; ils ont détruit sa demeure.	25 Εκχεε τον θυμον σου επι τα εθνη τα μη γνωριζοντα σε, και επι γενεας, αιτινες δεν επικαλουνται το ονομα σου? διοτι κατεφαγον τον Ιακωβ και κατηναλωσαν αυτον και κατεφθειραν αυτον και ηρημωσαν την κατοικιαν αυτου.