Livre de l'Exode 32

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Le peuple vit que Moïse tardait à descendre de la montagne. Alors le peuple se rassembla autour d’Aaron et lui dit: “Tu vas nous faire un dieu qui marche devant nous, car ce Moïse, l’homme qui nous a fait sortir du pays d’Égypte, nous ne savons pas ce qu’il est devenu!”	1 και ιδων ο λαος οτι κεχρονικεν μωυσης καταβηναι εκ του ορους συνεστη ο λαος επι ααρων και λεγουσιν αυτω αναστηθι και ποιησον ημιν θεους οι προπορευσονται ημων ο γαρ μωυσης ουτος ο ανθρωπος ος εξηγαγεν ημας εξ αιγυπτου ουκ οιδαμεν τι γεγονεν αυτω
2 Aaron leur dit: “Enlevez les boucles d’or que vos femmes, vos fils et vos filles portent à leurs oreilles, et apportez-les moi.”	2 και λεγει αυτοις ααρων περιελεσθε τα ενωτια τα χρυσα τα εν τοις ωσιν των γυναικων υμων και θυγατερων και ενεγκατε προς με
3 Ils enlevèrent tous les boucles d’or qu’ils avaient à leurs oreilles et ils les apportèrent à Aaron.	3 και περιειλαντο πας ο λαος τα ενωτια τα χρυσα τα εν τοις ωσιν αυτων και ηνεγκαν προς ααρων
4 Lui reçut tout cela de leurs mains, on le façonna avec un burin et on en fit un veau de métal fondu. Ils s’écrièrent alors: “Israël! Voici ton Dieu qui t’a fait sortir du pays d’Égypte!”	4 και εδεξατο εκ των χειρων αυτων και επλασεν αυτα εν τη γραφιδι και εποιησεν αυτα μοσχον χωνευτον και ειπεν ουτοι οι θεοι σου ισραηλ οιτινες ανεβιβασαν σε εκ γης αιγυπτου
5 Voyant ce veau, Aaron construisit un autel devant lui; puis il cria d’une voix forte: “Demain sera une fête pour Yahvé!”	5 και ιδων ααρων ωκοδομησεν θυσιαστηριον κατεναντι αυτου και εκηρυξεν ααρων λεγων εορτη του κυριου αυριον
6 Le lendemain matin ils se levèrent, offrirent des sacrifices par le feu et présentèrent des offrandes. Le peuple s’assit pour manger et pour boire, puis on se leva pour se divertir.	6 και ορθρισας τη επαυριον ανεβιβασεν ολοκαυτωματα και προσηνεγκεν θυσιαν σωτηριου και εκαθισεν ο λαος φαγειν και πιειν και ανεστησαν παιζειν
7 Yahvé dit alors à Moïse: “Va, redescends! Car ton peuple s’est corrompu, ce peuple que tu as fait sortir du pays d’Égypte!	7 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων βαδιζε το ταχος εντευθεν καταβηθι ηνομησεν γαρ ο λαος σου ους εξηγαγες εκ γης αιγυπτου
8 Ils n’ont pas été longs à se détourner de la voie que je leur avais enseignée: ils se sont fait un veau de métal fondu, ils se sont prosternés devant lui et lui ont présenté des sacrifices. Ils ont même dit: Israël, voici tes dieux qui t’ont fait sortir du pays d’Égypte!”	8 παρεβησαν ταχυ εκ της οδου ης ενετειλω αυτοις εποιησαν εαυτοις μοσχον και προσκεκυνηκασιν αυτω και τεθυκασιν αυτω και ειπαν ουτοι οι θεοι σου ισραηλ οιτινες ανεβιβασαν σε εκ γης αιγυπτου
9 Yahvé dit encore à Moïse: “J’ai bien compris que ce peuple a la nuque raide.	9 -
10 Laisse-moi donc déchaîner contre eux ma colère: je vais les faire disparaître, mais je ferai sortir de toi une grande nation.”	10 και νυν εασον με και θυμωθεις οργη εις αυτους εκτριψω αυτους και ποιησω σε εις εθνος μεγα
11 Moïse voulut calmer Yahvé son Dieu, il lui dit: “Yahvé! Pourquoi te fâcher contre ton peuple que tu as fait sortir d’Égypte en déployant toute ta puissance?	11 και εδεηθη μωυσης εναντι κυριου του θεου και ειπεν ινα τι κυριε θυμοι οργη εις τον λαον σου ους εξηγαγες εκ γης αιγυπτου εν ισχυι μεγαλη και εν τω βραχιονι σου τω υψηλω
12 Veux-tu que les Égyptiens disent: Il avait une arrière-pensée quand il les a fait sortir; il voulait les tuer dans les montagnes et les faire disparaître de la surface de la terre? Remets-toi de ta colère et renonce au mal que tu veux faire à ton peuple.	12 μηποτε ειπωσιν οι αιγυπτιοι λεγοντες μετα πονηριας εξηγαγεν αυτους αποκτειναι εν τοις ορεσιν και εξαναλωσαι αυτους απο της γης παυσαι της οργης του θυμου σου και ιλεως γενου επι τη κακια του λαου σου
13 Souviens-toi d’Abraham, d’Isaac et de Jacob, tes serviteurs. Tu leur as juré par toi-même: Je rendrai votre descendance aussi nombreuse que les étoiles du ciel, et tout le pays dont j’ai parlé, je le donnerai à tes descendants afin qu’ils le possèdent pour toujours.”	13 μνησθεις αβρααμ και ισαακ και ιακωβ των σων οικετων οις ωμοσας κατα σεαυτου και ελαλησας προς αυτους λεγων πολυπληθυνω το σπερμα υμων ωσει τα αστρα του ουρανου τω πληθει και πασαν την γην ταυτην ην ειπας δουναι τω σπερματι αυτων και καθεξουσιν αυτην εις τον αιωνα
14 Ainsi donc Yahvé renonça au mal qu’il voulait faire à son peuple.	14 και ιλασθη κυριος περι της κακιας ης ειπεν ποιησαι τον λαον αυτου
15 Moïse redescendit de la montagne, tenant dans sa main les deux tables du Témoignage: elles étaient écrites des deux côtés, sur les deux faces.	15 και αποστρεψας μωυσης κατεβη απο του ορους και αι δυο πλακες του μαρτυριου εν ταις χερσιν αυτου πλακες λιθιναι καταγεγραμμεναι εξ αμφοτερων των μερων αυτων ενθεν και ενθεν ησαν γεγραμμεναι
16 Les tables étaient l’œuvre de Dieu et l’écriture gravée sur les tables était l’écriture de Dieu.	16 και αι πλακες εργον θεου ησαν και η γραφη γραφη θεου εστιν κεκολαμμενη εν ταις πλαξιν
17 Josué entendit le vacarme du peuple en fête et dit à Moïse: “Mais c’est un bruit de guerre dans le camp!”	17 και ακουσας ιησους την φωνην του λαου κραζοντων λεγει προς μωυσην φωνη πολεμου εν τη παρεμβολη
18 Moïse répondit: “Ce n’est ni un chant de victoire, ni un chant de défaite, ce que j’entends, ce sont des chœurs alternés.”	18 και λεγει ουκ εστιν φωνη εξαρχοντων κατ' ισχυν ουδε φωνη εξαρχοντων τροπης αλλα φωνην εξαρχοντων οινου εγω ακουω
19 Quand Moïse approcha du camp, il vit le veau et les danses. Alors, au comble de la colère, il jeta les tables et les brisa au pied de la montagne.	19 και ηνικα ηγγιζεν τη παρεμβολη ορα τον μοσχον και τους χορους και οργισθεις θυμω μωυσης ερριψεν απο των χειρων αυτου τας δυο πλακας και συνετριψεν αυτας υπο το ορος
20 Moïse s’empara du veau qu’ils avaient fabriqué, il le brûla au feu, il le broya et le réduisit en poudre; puis il jeta la poudre dans de l’eau qu’il fit boire aux Israélites.	20 και λαβων τον μοσχον ον εποιησαν κατεκαυσεν αυτον εν πυρι και κατηλεσεν αυτον λεπτον και εσπειρεν αυτον επι το υδωρ και εποτισεν αυτο τους υιους ισραηλ
21 Moïse dit à Aaron: “Que t’a fait ce peuple pour que tu lui fasses commettre un si grand péché?”	21 και ειπεν μωυσης τω ααρων τι εποιησεν σοι ο λαος ουτος οτι επηγαγες επ' αυτους αμαρτιαν μεγαλην
22 Aaron lui répondit: “Ne te mets pas en colère contre moi, mon seigneur! Tu sais toi-même combien ce peuple est porté au mal.	22 και ειπεν ααρων προς μωυσην μη οργιζου κυριε συ γαρ οιδας το ορμημα του λαου τουτου
23 Ils m’ont dit: Fais-nous un Dieu qui marche devant nous, car ce Moïse, l’homme qui nous a fait monter du pays d’Égypte, nous ne savons pas ce qu’il est devenu.	23 λεγουσιν γαρ μοι ποιησον ημιν θεους οι προπορευσονται ημων ο γαρ μωυσης ουτος ο ανθρωπος ος εξηγαγεν ημας εξ αιγυπτου ουκ οιδαμεν τι γεγονεν αυτω
24 Alors je leur ai dit: Qui a de l’or parmi vous? Ils l’ont aussitôt enlevé de leurs oreilles et me l’ont donné; je l’ai jeté dans le feu et il en est sorti ce veau.”	24 και ειπα αυτοις ει τινι υπαρχει χρυσια περιελεσθε και εδωκαν μοι και ερριψα εις το πυρ και εξηλθεν ο μοσχος ουτος
25 Moïse se rendit compte que le peuple était déchaîné par la faute d’Aaron, et ses ennemis auraient bien eu de quoi le mépriser.	25 και ιδων μωυσης τον λαον οτι διεσκεδασται διεσκεδασεν γαρ αυτους ααρων επιχαρμα τοις υπεναντιοις αυτων
26 Alors Moïse, debout à la porte du camp, s’écria: “Que ceux qui sont pour Yahvé viennent à moi!” Et tous les fils de Lévi se rassemblèrent autour de lui.	26 εστη δε μωυσης επι της πυλης της παρεμβολης και ειπεν τις προς κυριον ιτω προς με συνηλθον ουν προς αυτον παντες οι υιοι λευι
27 Il leur dit: “Voici ce que dit Yahvé, le Dieu d’Israël: Prenez chacun votre épée, et passez et repassez dans le camp, d’une porte à l’autre! Exterminez frères, compagnons ou amis!”	27 και λεγει αυτοις ταδε λεγει κυριος ο θεος ισραηλ θεσθε εκαστος την εαυτου ρομφαιαν επι τον μηρον και διελθατε και ανακαμψατε απο πυλης επι πυλην δια της παρεμβολης και αποκτεινατε εκαστος τον αδελφον αυτου και εκαστος τον πλησιον αυτου και εκαστος τον εγγιστα αυτου
28 Les fils de Lévi firent ce que Moïse leur avait dit, et ce jour-là il y eut environ 3 000 victimes dans le peuple.	28 και εποιησαν οι υιοι λευι καθα ελαλησεν αυτοις μωυσης και επεσαν εκ του λαου εν εκεινη τη ημερα εις τρισχιλιους ανδρας
29 Alors Moïse leur dit: “Aujourd’hui vous vous êtes consacrés à Yahvé par le sang, peut-être le sang d’un fils ou d’un frère, c’est pourquoi il vous donne aujourd’hui la bénédiction.”	29 και ειπεν αυτοις μωυσης επληρωσατε τας χειρας υμων σημερον κυριω εκαστος εν τω υιω η τω αδελφω δοθηναι εφ' υμας ευλογιαν
30 Le lendemain Moïse dit au peuple: “Vous avez commis un grand péché, mais je vais monter vers Yahvé, peut-être obtiendrai-je le pardon de votre péché.”	30 και εγενετο μετα την αυριον ειπεν μωυσης προς τον λαον υμεις ημαρτηκατε αμαρτιαν μεγαλην και νυν αναβησομαι προς τον θεον ινα εξιλασωμαι περι της αμαρτιας υμων
31 Moïse revint donc vers Yahvé et lui dit: “Ce peuple a commis un grand péché, ils se sont fait un dieu en or;	31 υπεστρεψεν δε μωυσης προς κυριον και ειπεν δεομαι κυριε ημαρτηκεν ο λαος ουτος αμαρτιαν μεγαλην και εποιησαν εαυτοις θεους χρυσους
32 veux-tu pourtant leur pardonner?… Sinon, efface-moi du livre que tu as écrit.”	32 και νυν ει μεν αφεις αυτοις την αμαρτιαν αφες ει δε μη εξαλειψον με εκ της βιβλου σου ης εγραψας
33 Yahvé dit à Moïse: “Celui qui a péché contre moi, c’est lui que j’effacerai de mon livre.	33 και ειπεν κυριος προς μωυσην ει τις ημαρτηκεν ενωπιον μου εξαλειψω αυτον εκ της βιβλου μου
34 Pour l’instant, va et conduis ce peuple où je t’ai dit! Mon ange marchera devant toi mais, au jour du châtiment, je les punirai pour leur péché.”	34 νυνι δε βαδιζε καταβηθι και οδηγησον τον λαον τουτον εις τον τοπον ον ειπα σοι ιδου ο αγγελος μου προπορευεται προ προσωπου σου η δ' αν ημερα επισκεπτωμαι επαξω επ' αυτους την αμαρτιαν αυτων
35 Yahvé frappa donc le peuple pour le veau qu’ils avaient fait, pour le veau qu’avait fabriqué Aaron.	35 και επαταξεν κυριος τον λαον περι της ποιησεως του μοσχου ου εποιησεν ααρων