1 Donosimy wam, bracia, o łasce Bożej, jakiej dostąpiły Kościoły Macedonii, | 1 Notamautem facimus vobis, fratres, gratiam Dei, quae data est in ecclesiisMacedoniae, |
2 jak to w dotkliwej próbie ucisku uradowały się bardzo i jak skrajne ich ubóstwo zajaśniało bogactwem prostoty. | 2 quod in multo experimento tribulationis abundantia gaudii ipsorumet altissima paupertas eorum abundavit in divitias simplicitatis eorum; |
3 Według możliwości, a nawet - zaświadczam to - ponad swe możliwości okazały gotowość, | 3 quiasecundum virtutem, testimonium reddo, et supra virtutem voluntarii fuerunt |
4 nalegając na nas bardzo i prosząc o łaskę współdziałania w posłudze na rzecz świętych. | 4 cummulta exhortatione obsecrantes nos gratiam et communicationem ministerii, quodfit in sanctos. |
5 I nie tylko tak było, jakeśmy się spodziewali, lecz ofiarowały siebie samych najprzód Panu, a potem nam przez wolę Bożą. | 5 Et non sicut speravimus, sed semetipsos dederunt primumDomino, deinde nobis per voluntatem Dei, |
6 Poprosiliśmy więc Tytusa, aby jak to już rozpoczął, tak też i dokonał tego dzieła miłosierdzia względem was. | 6 ita ut rogaremus Titum, ut,quemadmodum coepit, ita et perficiat in vos etiam gratiam istam.
|
7 A podobnie jak obfitujecie we wszystko, w wiarę, w mowę, w wiedzę, we wszelką gorliwość, w miłość naszą do was, tak też obyście i w tę łaskę obfitowali. | 7 Sed sicut in omnibus abundatis, fide et sermone et scientia et omnisollicitudine et caritate ex nobis in vobis, ut et in hac gratia abundetis. |
8 Nie mówię tego, aby wam wydawać rozkazy, lecz aby wskazując na gorliwość innych, wypróbować waszą miłość. | 8 Non quasi imperans dico, sed per aliorum sollicitudinem etiam vestrae caritatisingenitum bonum comprobans; |
9 Znacie przecież łaskę Pana naszego Jezusa Chrystusa, który będąc bogaty, dla was stał się ubogim, aby was ubóstwem swoim ubogacić. | 9 scitis enim gratiam Domini nostri Iesu Christi,quoniam propter vos egenus factus est, cum esset dives, ut illius inopia vosdivites essetis. |
10 Tak więc udzielam wam rady, a to przyniesie pożytek wam, którzy zaczęliście już ubiegłego roku nie tylko chcieć, lecz i działać. | 10 Et consilium in hoc do. Hoc enim vobis utile est, qui nonsolum facere, sed et velle coepistis ab anno priore; |
11 Doprowadźcie teraz to dzieło do końca, aby czynne podzielenie się tym, co macie, potwierdzało waszą chętną gotowość. | 11 nunc vero et factoperficite, ut, quemadmodum promptus est animus velle, ita sit et perficere exeo, quod habetis. |
12 A gotowość uznaje się nie według tego, czego się nie ma, lecz według tego, co się ma. | 12 Si enim voluntas prompta est, secundum id quod habet,accepta est, non secundum quod non habet. |
13 Nie o to bowiem idzie, żeby innym sprawiać ulgę, a sobie utrapienie, lecz żeby była równość. | 13 Non enim, ut aliis sit remissio,vobis autem tribulatio; sed ex aequalitate |
14 Teraz więc niech wasz dostatek przyjdzie z pomocą ich potrzebom, aby ich bogactwo było wam pomocą w waszych niedostatkach i aby nastała równość według tego, co jest napisane: | 14 in praesenti tempore vestraabundantia illorum inopiam suppleat, ut et illorum abundantia vestram inopiamsuppleat, ut fiat aequalitas, sicut scriptum est: |
15 Nie miał za wiele ten, kto miał dużo. Nie miał za mało ten, kto miał niewiele. | 15 “ Qui multum, nonabundavit; et, qui modicum, non minoravit ”.
|
16 A Bogu niech będą dzięki za to, że wszczepił tę troskę o was w serce Tytusa, | 16 Gratias autem Deo, qui dedit eandem sollicitudinem pro vobis in corde Titi, |
17 iż przyjął zachętę, a będąc jeszcze bardziej gorliwym, z własnej woli wybrał się do was. | 17 quoniam exhortationem quidem suscepit, sed, cum sollicitior esset, suavoluntate profectus est ad vos. |
18 Posłaliśmy z nim brata, którego sława w Ewangelii rozchodzi się po wszystkich Kościołach. | 18 Misimus etiam cum illo fratrem, cuius lausest in evangelio per omnes ecclesias |
19 Co więcej, przez same Kościoły został on ustanowiony towarzyszem naszej podróży w tym dziele, około którego się trudzimy ku chwale samego Pana i ku zaspokojeniu naszego pragnienia, | 19 — non solum autem, sed et ordinatus abecclesiis comes noster cum hac gratia, quae ministratur a nobis ad Dominigloriam et destinatam voluntatem nostram — |
20 wystrzegając się tego, by ktoś na nas nie sarkał z okazji darów, tak obficie przez nas zebranych. | 20 devitantes hoc, ne quis nosvituperet in hac plenitudine, quae ministratur a nobis; |
21 Staramy się bowiem o dobro nie tylko wobec Pana, lecz także wobec ludzi. | 21 providemus enim bonanon solum coram Domino sed etiam coram hominibus. |
22 Posłaliśmy z nim również brata naszego, którego gorliwość mieliśmy sposobność wielokrotnie wypróbować, a który teraz, naprawdę, ufając wam okazał się jeszcze bardziej gorliwym. | 22 Misimus autem cum illis etfratrem nostrum, quem probavimus in multis saepe sollicitum esse, nunc autemmulto sollicitiorem, confidentia multa in vos.
|
23 Tytus jest moim towarzyszem i trudzi się ze mną dla was; a bracia nasi - to wysłańcy Kościołów , chwała Chrystusa. | 23 Sive pro Tito, est socius meus et in vos adiutor; sive fratres nostri,apostoli ecclesiarum, gloria Christi. |
24 Okażcie więc im wobec Kościołów waszą miłość i dowody naszej z was chluby. | 24 Ostensionem ergo, quae est caritatisvestrae et nostrae gloriationis pro vobis, in illos ostendite in faciemecclesiarum.
|