| 1 Gdy Jezus szedł po wyjściu ze świątyni, podeszli do Niego uczniowie, aby Mu pokazać budowle świątyni. | 1 Et egressus Jesus de templo, ibat. Et accesserunt discipuli ejus, ut ostenderent ei ædificationes templi. |
| 2 Lecz On rzekł do nich: Widzicie to wszystko? Zaprawdę, powiadam wam, nie zostanie tu kamień na kamieniu, który by nie był zwalony. | 2 Ipse autem respondens dixit illis : Videtis hæc omnia ? amen dico vobis, non relinquetur hic lapis super lapidem, qui non destruatur.
|
| 3 A gdy siedział na Górze Oliwnej, podeszli do Niego uczniowie i pytali na osobności: Powiedz nam, kiedy to nastąpi i jaki będzie znak Twego przyjścia i końca świata? | 3 Sedente autem eo super montem Oliveti, accesserunt ad eum discipuli secreto, dicentes : Dic nobis, quando hæc erunt ? et quod signum adventus tui, et consummationis sæculi ? |
| 4 Na to Jezus im odpowiedział: Strzeżcie się, żeby was kto nie zwiódł. | 4 Et respondens Jesus, dixit eis : Videte ne quis vos seducat : |
| 5 Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: Ja jestem Mesjaszem. I wielu w błąd wprowadzą. | 5 multi enim venient in nomine meo, dicentes : Ego sum Christus : et multos seducent. |
| 6 Będziecie słyszeć o wojnach i o pogłoskach wojennych; uważajcie, nie trwóżcie się tym. To musi się stać, ale to jeszcze nie koniec! | 6 Audituri enim estis prælia, et opiniones præliorum. Videte ne turbemini : oportet enim hæc fieri, sed nondum est finis : |
| 7 Powstanie bowiem naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu. Będzie głód i zaraza, a miejscami trzęsienia ziemi. | 7 consurget enim gens in gentem, et regnum in regnum, et erunt pestilentiæ, et fames, et terræmotus per loca : |
| 8 Lecz to wszystko jest dopiero początkiem boleści. | 8 hæc autem omnia initia sunt dolorum.
|
| 9 Wtedy wydadzą was na udrękę i będą was zabijać, i będziecie w nienawiści u wszystkich narodów, z powodu mego imienia. | 9 Tunc tradent vos in tribulationem, et occident vos : et eritis odio omnibus gentibus propter nomen meum. |
| 10 Wówczas wielu zachwieje się w wierze; będą się wzajemnie wydawać i jedni drugich nienawidzić. | 10 Et tunc scandalizabuntur multi, et invicem tradent, et odio habebunt invicem. |
| 11 Powstanie wielu fałszywych proroków i wielu w błąd wprowadzą; | 11 Et multi pseudoprophetæ surgent, et seducent multos. |
| 12 a ponieważ wzmoże się nieprawość, oziębnie miłość wielu. | 12 Et quoniam abundavit iniquitas, refrigescet caritas multorum : |
| 13 Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony. | 13 qui autem perseveraverit usque in finem, hic salvus erit. |
| 14 A ta Ewangelia o królestwie będzie głoszona po całej ziemi, na świadectwo wszystkim narodom. I wtedy nadejdzie koniec. | 14 Et prædicabitur hoc Evangelium regni in universo orbe, in testimonium omnibus gentibus : et tunc veniet consummatio.
|
| 15 Gdy więc ujrzycie "ohydę spustoszenia", o której mówi prorok Daniel, zalegającą miejsce święte - kto czyta, niech rozumie - | 15 Cum ergo videritis abominationem desolationis, quæ dicta est a Daniele propheta, stantem in loco sancto, qui legit, intelligat : |
| 16 wtedy ci, którzy będą w Judei, niech uciekają w góry! | 16 tunc qui in Judæa sunt, fugiant ad montes : |
| 17 Kto będzie na dachu, niech nie schodzi, by zabrać rzeczy z domu. | 17 et qui in tecto, non descendat tollere aliquid de domo sua : |
| 18 A kto będzie na polu, niech nie wraca, żeby wziąć swój płaszcz. | 18 et qui in agro, non revertatur tollere tunicam suam. |
| 19 Biada zaś brzemiennym i karmiącym w owe dni! | 19 Væ autem prægnantibus et nutrientibus in illis diebus !
|
| 20 A módlcie się, żeby ucieczka wasza nie wypadła w zimie albo w szabat. | 20 Orate autem ut non fiat fuga vestra in hieme, vel sabbato : |
| 21 Będzie bowiem wówczas wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd i nigdy nie będzie. | 21 erit enim tunc tribulatio magna, qualis non fuit ab initio mundi usque modo, neque fiet. |
| 22 Gdyby ów czas nie został skrócony, nikt by nie ocalał. Lecz z powodu wybranych ów czas zostanie skrócony. | 22 Et nisi breviati fuissent dies illi, non fieret salva omnis caro : sed propter electos breviabuntur dies illi. |
| 23 Wtedy jeśliby wam kto powiedział: Oto tu jest Mesjasz albo: Tam, nie wierzcie! | 23 Tunc si quis vobis dixerit : Ecce hic est Christus, aut illic : nolite credere. |
| 24 Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i działać będą wielkie znaki i cuda, by w błąd wprowadzić, jeśli to możliwe, także wybranych. | 24 Surgent enim pseudochristi, et pseudoprophetæ : et dabunt signa magna, et prodigia, ita ut in errorem inducantur (si fieri potest) etiam electi. |
| 25 Oto wam przepowiedziałem. | 25 Ecce prædixi vobis. |
| 26 jeśli więc wam powiedzą: Oto jest na pustyni, nie chodźcie tam! Oto wewnątrz domu, nie wierzcie! | 26 Si ergo dixerint vobis : Ecce in deserto est, nolite exire ; Ecce in penetralibus, nolite credere. |
| 27 Albowiem jak błyskawica zabłyśnie na wschodzie, a świeci aż na zachodzie, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. | 27 Sicut enim fulgur exit ab oriente, et paret usque in occidentem : ita erit et adventus Filii hominis. |
| 28 Gdzie jest padlina, tam się i sępy zgromadzą. | 28 Ubicumque fuerit corpus, illic congregabuntur et aquilæ.
|
| 29 Zaraz też po ucisku owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku; gwiazdy zaczną padać z nieba i moce niebios zostaną wstrząśnięte. | 29 Statim autem post tribulationem dierum illorum sol obscurabitur, et luna non dabit lumen suum, et stellæ cadent de cælo, et virtutes cælorum commovebuntur : |
| 30 Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy będą narzekać wszystkie narody ziemi; i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach niebieskich z wielką mocą i chwałą. | 30 et tunc parebit signum Filii hominis in cælo : et tunc plangent omnes tribus terræ : et videbunt Filium hominis venientem in nubibus cæli cum virtute multa et majestate. |
| 31 Pośle On swoich aniołów z trąbą o głosie potężnym, i zgromadzą Jego wybranych z czterech stron świata, od jednego krańca nieba aż do drugiego. | 31 Et mittet angelos suos cum tuba, et voce magna : et congregabunt electos ejus a quatuor ventis, a summis cælorum usque ad terminos eorum.
|
| 32 A od figowego drzewa uczcie się przez podobieństwo! Gdy jego gałązka staje się soczysta i liście wypuszcza, poznajecie, że zbliża się lato. | 32 Ab arbore autem fici discite parabolam : cum jam ramus ejus tener fuerit, et folia nata, scitis quia prope est æstas : |
| 33 Tak samo i wy, kiedy ujrzycie to wszystko, wiedzcie, że blisko jest, we drzwiach. | 33 ita et vos cum videritis hæc omnia, scitote quia prope est, in januis. |
| 34 Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie. | 34 Amen dico vobis, quia non præteribit generatio hæc, donec omnia hæc fiant. |
| 35 Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą. | 35 Cælum et terra transibunt, verba autem mea non præteribunt.
|
| 36 Lecz o dniu owym i godzinie nikt nie wie, nawet aniołowie niebiescy, tylko sam Ojciec. | 36 De die autem illa et hora nemo scit, neque angeli cælorum, nisi solus Pater. |
| 37 A jak było za dni Noego, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. | 37 Sicut autem in diebus Noë, ita erit et adventus Filii hominis : |
| 38 Albowiem jak w czasie przed potopem jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki, | 38 sicut enim erant in diebus ante diluvium comedentes et bibentes, nubentes et nuptum tradentes, usque ad eum diem, quo intravit Noë in arcam, |
| 39 i nie spostrzegli się, aż przyszedł potop i pochłonął wszystkich, tak również będzie z przyjściem Syna Człowieczego. | 39 et non cognoverunt donec venit diluvium, et tulit omnes : ita erit et adventus Filii hominis. |
| 40 Wtedy dwóch będzie w polu: jeden będzie wzięty, drugi zostawiony. | 40 Tunc duo erunt in agro : unus assumetur, et unus relinquetur. |
| 41 Dwie będą mleć na żarnach: jedna będzie wzięta, druga zostawiona. | 41 Duæ molentes in mola : una assumetur, et una relinquetur.
|
| 42 Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie. | 42 Vigilate ergo, quia nescitis qua hora Dominus vester venturus sit. |
| 43 A to rozumiejcie: Gdyby gospodarz wiedział, o której porze nocy złodziej ma przyjść, na pewno by czuwał i nie pozwoliłby włamać się do swego domu. | 43 Illud autem scitote, quoniam si sciret paterfamilias qua hora fur venturus esset, vigilaret utique, et non sineret perfodi domum suam. |
| 44 Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo w chwili, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie. | 44 Ideo et vos estote parati : quia qua nescitis hora Filius hominis venturus est. |
| 45 Któż jest tym sługą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowił nad swoją służbą, żeby na czas rozdał jej żywność? | 45 Quis, putas, est fidelis servus, et prudens, quem constituit dominus suus super familiam suam ut det illis cibum in tempore ? |
| 46 Szczęśliwy ów sługa, którego pan, gdy wróci, zastanie przy tej czynności. | 46 Beatus ille servus, quem cum venerit dominus ejus, invenerit sic facientem. |
| 47 Zaprawdę, powiadam wam: Postawi go nad całym swoim mieniem. | 47 Amen dico vobis, quoniam super omnia bona sua constituet eum. |
| 48 Lecz jeśli taki zły sługa powie sobie w duszy: Mój pan się ociąga, | 48 Si autem dixerit malus servus ille in corde suo : Moram fecit dominus meus venire : |
| 49 i zacznie bić swoje współsługi, i będzie jadł i pił z pijakami, | 49 et cœperit percutere conservos suos, manducet autem et bibat cum ebriosis : |
| 50 to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna. | 50 veniet dominus servi illius in die qua non sperat, et hora qua ignorat : |
| 51 Każe go ćwiartować i z obłudnikami wyznaczy mu miejsce. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. | 51 et dividet eum, partemque ejus ponet cum hypocritis : illic erit fletus et stridor dentium. |