Księga Mądrości 11

Biblia Tysiąclecia	BIBBIA RICCIOTTI
1 Poszczęściła ich dziełom przez ręce świętego Proroka:	1 Diresse bene le loro imprese per mano di un santo profeta.
2 przebyli bezludną pustynię i rozbili namioty w miejscach niedostępnych.	2 Traversaron deserti disabitati, e in luoghi impraticabili drizzaron le tende.
3 Stawili czoło nieprzyjaciołom i odparli wrogów.	3 Tennero testa ai nemici e fecer vendetta degli avversari.
4 Wołali do Ciebie, gdy byli spragnieni, i otrzymali wodę z litej skały, w pragnieniu ochłodę - z kamienia twardego.	4 Assetati t‘invocarono, ed ebber acqua da una rupe scoscesa e ristoro alla sete da duro macigno.
5 Skąd bowiem przyszła na wrogów ich kara, stąd dla nich w potrzebie przyszły dobrodziejstwa.	5 Con ciò stesso con cui furon puniti i loro nemici, rimasti senza acque da bere, mentre godevano i figliuoli di Israele della loro abbondanza,
6 Zamiast wody z rzeki nie wysychającej, krwią brudną zamąconej,	6 con ciò, essendo essi nel bisogno, furon beneficati.
7 w odwet za nakaz dzieciobójczy, dałeś im niespodziewanie wodę obfitą,	7 Invece infatti d’una fonte di fiume perenne, umano sangue tu desti agl'ingiusti;
8 pokazawszy im przez owo pragnienie, jak pokarałeś ich wrogów.	8 e mentre soffrivan costoro in pena degli uccisi bambini, tu desti a quelli acqua abbondante contro ogni speranza;
9 Gdy przyszła próba - chociaż karciłeś łagodnie - pojęli, ile ucierpieli bezbożni, osądzeni z gniewem.	9 mostrando, con la sete d'allora, come tu esaltavi i tuoi e punivi i loro avversari.
10 Ich bowiem doświadczałeś, ostrzegając jak ojciec, tamtych utrapiłeś, osądzając jak król nieubłagany.	10 Durante tal prova, invero, benché castigati con misericordia, poterono intendere qual fosse stato il tormento degli empi, giudicati con ira.
11 Oddaleni czy bliscy jednakich utrapień doznali.	11 Gli uni tu provasti come un padre che ammonisce; gli altri, come un re severo che tortura, li condannasti.
12 Zdwojony ich bowiem smutek ogarnął i narzekanie, gdy przeszłość wspomnieli.	12 Assenti invero e presenti essi furono ugualmente tormentati.
13 I dostrzegli Pana, kiedy posłyszeli, że kaźnie przez nich doznane tamtym wyszły na dobro.	13 Perchè una doppia tristezza li colse, e un gemito al ricordo del passato.
14 Którego bowiem niegdyś kazali wyrzucić, a potem z drwiną odprawili - tego podziwiali u końca wydarzeń, paleni pragnieniem odmiennym niż sprawiedliwi.	14 Quando infatti appresero che dai loro tormenti traevan beneficio quegli [altri], riconobbero il Signore, meravigliati dell'esito degli avvenimenti.
15 A za nierozsądne wymysły ich nieprawości, którymi zwiedzeni czcili nierozumne gady i marne bydlęta, zesłałeś na nich w odwet mnóstwo nierozumnych zwierząt,	15 E colui che, esposto [già] barbaramente e buttato in [acqua], avevan schernito l'ammirarono alla fine degli eventi, quand’ebbero a soffrire una sete ben diversa da quella de' giusti.
16 by wiedzieli, że przez co kto grzeszy, przez to ponosi karę.	16 In pena poi degli Insipienti pensieri della loro iniquità, per cui ingannati adoravano rettili irragionevoli e vili bestie, mandasti loro una moltitudine di bruti animali per punirli,
17 Nie było trudne dla ręki Twej wszechmocnej - co i świat stworzyła z bezładnej materii - nasłać na nich liczne niedźwiedzie, lwy nieustraszone	17 perchè imparassero come son le cose stesse, con cui uno pecca, con quelle è tormentato.
18 lub nowo stworzone nieznane drapieżne bestie, czy to ziejące ognistym oddechem, czy z pomrukiem dyszące dymem, czy straszne iskry miotające z oczu,	18 Non mancava modo, invero, alla onnipotente tua mano, che ha creato il mondo da informe materia, di mandar contro loro un branco di orsi o de' feroci leoni,
19 których nie tylko cios mógłby ich zetrzeć, ale i zgubić sam przerażający ich widok.	19 o sconosciute fiere dì nuova creazione, piene di furore, o spiranti alito infocato, o esalanti lezzo di fumo, o lanelanti dagli occhi tremende scintille,
20 A i bez tego paść mogli od jednego podmuchu, pomstą ścigani i zmieceni tchnieniem Twej mocy, aleś Ty wszystko urządził według miary i liczby, i wagi!	20 e tali, che non solo il loro morso poteva stritolarli, ma la stessa vista farli morir di spavento.
21 Potężnie działać zawsze jest w Twej mocy i któż się oprze potędze Twojego ramienia?	21 E anche senza di questo, potevan stramazzare per un soffio solo, perseguitati dalle lor proprie azioni, e dispersi dal soffio della tua potenza; ma tutto tu disponesti in misura, numero e peso.
22 Świat cały przy Tobie jak ziarnko na szali, kropla rosy porannej, co spadła na ziemię.	22 Perchè grandeggiar di potenza è sempre in tua mano, e alla forza del tuo braccio chi potrebbe resistere?
23 Nad wszystkim masz litość, bo wszystko w Twej mocy, i oczy zamykasz na grzechy ludzi, by się nawrócili.	23 Come un peso che fa traboccar la bilancia è il mondo tutto dinanzi a te, e come una stilla di rugiada mattutina caduta sulla terra!
24 Miłujesz bowiem wszystkie stworzenia, niczym się nie brzydzisz, co uczyniłeś, bo gdybyś miał coś w nienawiści, nie byłbyś tego uczynił.	24 Ma di tutti tu hai compassione, [appunto] perchè tutto puoi: e dissimuli i peccati degli uomini in attesa di penitenza.
25 Jakżeby coś trwać mogło, gdybyś Ty tego nie chciał? Jak by się zachowało, czego byś nie wezwał?	25 Ami invero gli esseri tutti, e nulla abomini di quanto hai fatto. Perchè, se avessi odiato una cosa, non l’avresti prodotta nè fatta.
26 Oszczędzasz wszystko, bo to wszystko Twoje, Panie, miłośniku życia!	26 E come potrebbe sussistere alcunché se tu non l’avessi voluto? o conservarsi ciò che non fu da te chiamato [all’esistenza] ?
	27 Ma tutti gli esseri tu risparmi, perchè son tuoi, o Signore, amico de’ viventi.