Księga Estery 5

Biblia Tysiąclecia	NOVA VULGATA
1 Trzeciego dnia, gdy skończyła się modlić, zdjęła szaty pokutne i przyodziała się we wspaniałości swoje. (1a) A gdy już wyglądała wspaniale, pomodliwszy się do Boga, który widzi wszystko i ocala, wzięła ze sobą dwie służebnice. Na jednej z nich opierała się jakby omdlewająca z rozkoszy, a druga szła za nią, powiewną czyniąc jej szatę przez jej podtrzymywanie. (1b) I zapłonęła wdziękiem swej piękności, a oblicze jej rozweseliło się niby upojonej miłością, lecz serce miała ściśnięte strachem i lękiem. (1c) I przeszedłszy przez wszystkie bramy stanęła przed królem. A on siedział na tronie swego królestwa, strojny we wszystkie swoje wspaniałe szaty, cały w złocie i drogich kamieniach, i był bardzo surowy. (1d) I podniósł majestatyczne swe oblicze, i spojrzał w największym gniewie. A królowa zachwiała się, zmieniła swój wygląd, zbladła i pochyliła się na głowę służącej, która ją wyprzedzała. (1e) I przemienił Bóg usposobienie króla na łaskawe, tak że zaniepokojony zeskoczył ze swego tronu i wziął ją w ramiona, aż przyszła do przytomności. I odezwał się do niej bardzo łagodnie, i rzekł jej: (1f) Cóż ci to, Estero? Jam brat twój, bądź dobrej myśli! Nie umrzesz, ponieważ nasze zarządzenie odnosi się do ogółu, przybliż się!	1 Et factum est die tertio, induta Esther regalibus vestimentis ste tit inatrio domus regiae, quod erat interius contra basilicam regis. At ille sedebatsuper solium suum in consistorio palatii contra ostium domus.
2 I wyciągnął złote berło, i położył je na szyi jej, i pocałował ją, i rzekł: Mów do mnie! (2a) I rzekła do niego: Ujrzałam cię, panie, jak anioła Bożego i zatrwożyło się serce moje od strachu przed majestatem twoim, ponieważ jesteś godny podziwu, panie, a oblicze twoje jest pełne wdzięku. (2b) A gdy to mówiła, znowu upadła z wyczerpania. Król zaś przestraszył się, a cała służba jego pocieszała ją.	2 Et factum est,cum vidisset Esther reginam stantem, placuit oculis eius, et extendit contra eamvirgam auream, quam tenebat manu; quae accedens tetigit summitatem virgae eius.
3 I rzekł król do niej: Co ci się stało, królowo Estero, i jaka jest prośba twoja? - choćby to była połowa królestwa, będzie ci dane.	3 Dixitque ad eam rex: “ Quid vis, Esther regina? Quae est petitio tua?Etiamsi dimidiam partem regni petieris, dabitur tibi ”.
4 Na to Estera odpowiedziała: Jeśli się to podoba królowi, to niech przyjdą król i Haman na ucztę, którą ja przygotowałam dla niego.	4 At illa respondit:“ Si regi placet, obsecro, ut venias ad me hodie et Aman tecum ad convivium,quod paravi ”.
5 I rzekł król: Zawołajcie szybko Hamana, aby spełnił wolę Estery. Tak przyszli król i Haman na ucztę, którą Estera wydała.	5 Statimque rex: “ Vocate, inquit, cito Aman, ut fiat verbumEsther ”. Venerunt itaque rex et Aman ad convivium, quod eis regina paraverat.
6 I odezwał się król do Estery po napiciu się wina: Jakie jest życzenie twoje, a będzie spełnione, i co za prośba twoja? Choćby to była połowa królestwa, stanie się.	6 Dixitqueei rex, postquam vinum biberat: “ Quid petis, ut detur tibi, et pro qua repostulas? Etiamsi dimidiam partem regni mei petieris, impetrabis ”.
7 Na to odpowiedziała Estera i rzekła: Oto życzenie moje i moja prośba:	7 Cuirespondit Esther: “ Petitio mea et preces:
8 Jeśli król darzy mnie życzliwością i jeśli król uznaje za słuszne spełnić moje życzenie i uczynić zadość mojej prośbie, to niech przyjdzie król z Hamanem jeszcze jutro na ucztę, którą przygotowałam dla nich, a jutro uczynię wedle słowa króla.	8 Si inveni in conspectu regisgratiam, et si regi placet, ut det mihi, quod postulo, et meam impleatpetitionem, veniat rex et Aman ad convivium, quod parabo eis, et cras faciamsecundum verbum regis ”.
9 I wyszedł Haman w dniu tym wesoły i dobrej myśli. Ale gdy ujrzał Haman Mardocheusza w Bramie Królewskiej, a on ani nie wstał, ani się nie poruszył przed nim, napełnił się Haman gniewem na Mardocheusza.	9 Egressus est itaque illo die Aman laetus et alacer corde. Cumque vidissetMardochaeum sedentem in foribus palatii, et non solum non assurrexisse sibi, sednec motum quidem de loco sessionis suae, indignatus est valde.
10 Mimo tego opanował się Haman i poszedł do domu. Potem posłał zaproszenie, aby przyszli przyjaciele i jego żona - Zeresz.	10 Et,dissimulata ira, reversus in domum suam convocavit ad se amicos suos et Zaresuxorem suam
11 I opowiedział im Haman o wspaniałości bogactwa swego i o mnóstwie synów swoich i o wszystkim, jak to wielkim uczynił go król i jak wyniósł go nad książąt i sługi królewskie.	11 et exposuit illis magnitudinem divitiarum suarum filiorumqueturbam, et quanta eum gloria super omnes principes et servos suos rex elevasset.
12 I mówił Haman: Nawet królowa Estera nikogo oprócz mnie nie zaprosiła na ucztę z królem, którą wydała, a także na jutro mam zaproszenie do niej razem z królem.	12 Et post haec ait: “ Regina quoque Esther nullum alium vocavit ad conviviumcum rege praeter me; apud quam etiam cras cum rege pransurus sum.
13 Lecz wszystko to jest dla mnie niczym, jak długo patrzę na Mardocheusza, Żyda siedzącego w Bramie.	13 Et, cumomnia haec habeam, nihil me habere puto, quamdiu videro Mardochaeum Iudaeumsedentem in foribus regis ”.
14 Na to odpowiedziała mu jego żona, Zeresz, i wszyscy przyjaciele jego: Niech postawią drzewo wielkie na pięćdziesiąt łokci, a rano powiedz królowi, niech powieszą na nim Mardocheusza, i idź wesół na ucztę z królem! Spodobała się ta rada Hamanowi i rozkazał postawić drzewo.	14 Responderuntque ei Zares uxor eius et ceteriamici: “ Iube parari excelsam trabem habentem altitudinis quinquaginta cubitoset dic mane regi, ut appendatur super eam Mardochaeus; et sic ibis cum regelaetus ad convivium ”. Placuit ei consilium et iussit excelsam parari trabem.