Księga Nehemiasza 9

Biblia Tysiąclecia	NEW AMERICAN BIBLE
1 A w dwudziestym czwartym dniu tego miesiąca zgromadzili się Izraelici, skruszeni postem i odziani w wory, z głowami posypanymi ziemią.	1 On the twenty-fourth day of this month, the Israelites gathered together fasting and in sackcloth, their heads covered with dust.
2 I odłączyło się potomstwo Izraela od wszystkich cudzoziemców. Wtedy stojąc wyznali swoje grzechy i wykroczenia swych ojców.	2 Those of Israelite descent separated themselves from all who were of foreign extraction, then stood forward and confessed their sins and the guilty deeds of their fathers.
3 Stali więc na swoim miejscu, a [ lewici ] czytali z księgi Prawa Pana, Boga swojego, przez ćwierć dnia, a przez drugą ćwierć wyznawali swe grzechy klęcząc przed Panem, Bogiem swoim.	3 When they had taken their places, they read from the book of the law of the LORD their God, for a fourth part of the day, and during another fourth part they made their confession and prostrated themselves before the LORD their God.
4 I na podwyższeniu lewitów stanęli: Jozue, Binnuj, Kadmiel, Szebaniasz, Bunni, Szerebiasz, Bani, Kenani - i głośno wołali do Pana, Boga swego;	4 Standing on the platform of the Levites were Jeshua, Binnui, Kadmiel, Shebaniah, Bunni, Sherebiah, Bani, and Chenani, who cried out to the LORD their God, with a loud voice.
5 i lewici: Jozue, Kadmiel, Bani, Chaszabnejasz, Szerebiasz, Hodiasz, Szebaniasz, Petachiasz rzekli: Wstańcie! Błogosławcie Pana, Boga naszego! Błogosławiony jesteś, Panie, Boże nasz, od wieku do wieku. Niech ludzie błogosławią wspaniałe imię Twoje, wyższe ponad wszelkie błogosławieństwo i chwałę.	5 The Levites Jeshua, Kadmiel, Bani, Hashabneiah, Sherebiah, Hodiah, Shebaniah, and Pethahiah said, "Arise, bless the LORD, your God, from eternity to eternity!" The Israelites answered with the blessing, "Blessed is your glorious name, and exalted above all blessing and praise."
6 Ty, Panie jesteś jedyny. Ty uczyniłeś niebiosa, niebiosa niebios i całe ich wojsko; ziemię i wszystko, co na niej; morza i wszystko, co w nich. Ty ożywiasz to wszystko, a wojsko niebios oddaje Ci pokłon.	6 Then Ezra said: "It is you, O LORD, you are the only one; you made the heavens, the highest heavens and all their host, the earth and all that is upon it, the seas and all that is in them. To all of them you give life, and the heavenly hosts bow down before you.
7 Ty, Panie, jesteś tym Bogiem, który wybrał Abrama, wyprowadziłeś go z Ur Chaldejczyków i nadałeś mu imię Abraham.	7 "You, O LORD, are the God who chose Abram, who brought him out from Ur of the Chaldees, and named him Abraham.
8 A gdyś uznał, że serce jego jest Tobie wierne, zawarłeś z nim przymierze: że ziemię Kananejczyka, Chetyty, Amoryty, Peryzzyty, Jebusyty i Girgaszyty dasz jego potomstwu. A słowa Twego dotrzymałeś, albowiem jesteś wierny.	8 When you had found his heart faithful in your sight, you made the covenant with him to give to him and his posterity the land of the Canaanites, Hittites, Amorites, Perizzites, Jebusites, and Girgashites. These promises of yours you fulfilled, for you are just.
9 Widziałeś nędzę ojców naszych w Egipcie, a wołanie ich słyszałeś nad Morzem Czerwonym.	9 "You saw the affliction of our fathers in Egypt, you heard their cry by the Red Sea;
10 I dokonałeś cudów i znaków na faraonie, na wszystkich sługach jego i na całym ludzie jego kraju, bo spostrzegłeś, że do nich zuchwale się odnosili. Tak zgotowałeś sobie imię sławne do dziś.	10 You worked signs and wonders against Pharaoh, against all his servants and the people of his land, Because you knew of their insolence toward them; thus you made for yourself a name even to this day.
11 I morze rozdzieliłeś przed nimi, a oni przeszli przez środek morza suchą nogą. Prześladowców ich wrzuciłeś do głębin jak kamień do wód wzburzonych.	11 The sea you divided before them, on dry ground they passed through the midst of the sea; Their pursuers you hurled into the depths, like a stone into the mighty waters.
12 Słupem obłoku prowadziłeś ich we dnie, a słupem ognia - w nocy, aby oświetlić im drogę, którą iść mieli.	12 With a column of cloud you led them by day, and by night with a column of fire, To light the way of their journey, the way in which they must travel.
13 Potem na górę Synaj zstąpiłeś i rozmawiałeś z nimi z nieba; i dałeś im przepisy słuszne, wskazówki niezawodne, prawa dobre i przykazania.	13 On Mount Sinai you came down, you spoke with them from heaven; You gave them just ordinances, firm laws, good statutes, and commandments;
14 I Twój święty szabat im oznajmiłeś, i przez sługę Twego, Mojżesza, nadałeś im przykazania, przepisy i Prawo.	14 Your holy sabbath you made known to them, commandments, statutes, and law you prescribed for them, by the hand of Moses your servant.
15 I chleb z nieba im dałeś, gdy byli głodni; a wodę ze skały im wyprowadziłeś, gdy odczuwali pragnienie. I rozkazałeś im, by poszli posiąść ziemię, którą im dać obiecałeś pod przysięgą.	15 Food from heaven you gave them in their hunger, water from a rock you sent them in their thirst. You bade them enter and occupy the land which you had sworn with upraised hand to give them.
16 Lecz oni, ojcowie nasi, postępowali zuchwale, byli krnąbrni i nie słuchali Twoich przykazań.	16 "But they, our fathers, proved to be insolent; they held their necks stiff and would not obey your commandments.
17 I uchylali się od posłuszeństwa i nie pamiętali o cudach, któreś dla nich uczynił. Byli twardego karku i uwzięli się, by wrócić do niewoli swej w Egipcie. Lecz Ty jesteś Bogiem przebaczenia, jesteś łaskawy i miłosierny, cierpliwy i wielkiej dobroci; i nie opuściłeś ich.	17 They refused to obey and no longer remembered the miracles you had worked for them. They stiffened their necks and turned their heads to return to their slavery in Egypt. But you are a God of pardons, gracious and compassionate, slow to anger and rich in mercy; you did not forsake them.
18 Nawet gdy uczynili sobie cielca odlanego z metalu i powiedzieli: To jest twój bóg, który cię wyprowadził z Egiptu, i gdy popełnili wielkie bluźnierstwa,	18 Though they made for themselves a molten calf, and proclaimed, 'Here is your God who brought you up out of Egypt,' and were guilty of great effronteries,
19 Ty w wielkim miłosierdziu twoim nie opuściłeś ich na pustyni. Słup obłoku nie odstępował od nich we dnie, aby ich prowadzić drogą; słup ognia nie odstępował w nocy, aby oświetlać im drogę, którą iść mieli.	19 yet in your great mercy you did not forsake them in the desert. The column of cloud did not cease to lead them by day on their journey, nor did the column of fire by night cease to light for them the way by which they were to travel.
20 I dałeś swego Ducha dobrego, aby ich oświecał. I manny Twej od ust im nie odjąłeś, i dałeś im wodę, gdy byli spragnieni.	20 "Your good spirit you bestowed on them, to give them understanding; your manna you did not withhold from their mouths, and you gave them water in their thirst.
21 Przez czterdzieści lat zaopatrywałeś ich na pustyni, tak że nie odczuwali braku. Szaty ich się nie zniszczyły, a nogi ich nie spuchły.	21 Forty years in the desert you sustained them: they did not want; their garments did not become worn, and their feet did not become swollen.
22 I dałeś im królestwa i narody, i przydzieliłeś je im jako ziemie kresowe, i oni posiedli ziemię Sichona, króla Cheszbonu, i ziemię Oga, króla Baszanu.	22 You gave them kingdoms and peoples, which you divided up among them as border lands. They possessed the land of Sihon, king of Heshbon, and the land of Og, king of Bashan.
23 I synów ich rozmnożyłeś jak gwiazdy na niebie, i zaprowadziłeś ich do ziemi, w której posiadanie wejść mieli - jak przyrzekłeś ich ojcom.	23 "You made their children as numerous as the stars of the heavens, and you brought them into the land which you had commanded their fathers to enter and possess.
24 I wkroczyli synowie, i posiedli tę ziemię, a Ty upokorzyłeś przed nimi Kananejczyków, mieszkańców tej ziemi. W ręce tamtych wydałeś ich oraz ich królów i narody tej ziemi, aby postąpili z nimi według własnej woli.	24 The sons went in to take possession of the land, and you humbled before them the Canaanite inhabitants of the land and delivered them over into their power, their kings as well as the peoples of the land, to do with them as they would.
25 I zajęli miasta niedostępne oraz ziemię tłustą. Posiedli domy pełne wszelkiego dobra, cysterny wykute, winnice, ogrody oliwne i drzewa owocowe w obfitości. I jedli, najedli się i utyli, i rozkoszowali się dzięki Twej wielkiej dobroci.	25 They captured fortified cities and fertile land; they took possession of houses filled with all good things, cisterns already dug, vineyards, olive groves, and fruit trees in abundance. They could eat and have their fill, fatten and feast themselves on your immense good gifts.
26 Potem byli oporni i zbuntowali się przeciw Tobie, i wzgardzili Twoim Prawem. Zabili proroków Twoich, którzy ich przestrzegali, aby ich nawrócić do Ciebie; i popełnili wielkie bluźnierstwa.	26 "But they were contemptuous and rebellious: they cast your law behind their backs, they slew your prophets who bore witness against them in order to bring them back to you, and they were guilty of great effronteries.
27 Wtedy wydałeś ich w ręce ich wrogów, żeby ich dręczyli. W czasie swego udręczenia wołali do Ciebie, a Ty z niebios wysłuchałeś i według wielkiego miłosierdzia Twego dałeś im wybawicieli, żeby ich wybawili z ręki wrogów.	27 Therefore you delivered them into the power of their enemies, who oppressed them. But in the time of their oppression they would cry out to you, and you would hear them from heaven, and according to your great mercy give them saviors to deliver them from the power of their enemies.
28 Skoro mieli spokój, znowu postępowali źle przed Tobą. Wtedy pozostawiłeś ich pod władzą nieprzyjaciół, aby panowali nad nimi. I znowu wzywali Ciebie, a Ty z niebios wysłuchałeś i według miłosierdzia Twego wyrwałeś ich wielokrotnie.	28 "As soon as they had relief, they would go back to doing evil in your sight. Then again you abandoned them to the power of their enemies, who crushed them. Then they cried out to you, and you heard them from heaven and delivered them according to your mercy, many times over.
29 I przestrzegałeś ich, by ich nawrócić do Twojego Prawa, lecz oni byli zuchwali i nie słuchali przykazań Twoich, i przeciw przepisom Twoim zgrzeszyli - przeciw tym, przez których wypełnienie zachowuje się życie. Odwrócili niesforne plecy, byli twardego karku i nieposłuszni.	29 You bore witness against them, in order to bring them back to your law. But they were insolent and would not obey your commandments; they sinned against your ordinances, from which men draw life when they practice them. They turned stubborn backs, stiffened their necks, and would not obey.
30 Miałeś dla nich cierpliwość przez wiele lat i przestrzegałeś ich przez Ducha Twego za pośrednictwem Twoich proroków, lecz nie usłuchali. Wtedy wydałeś ich pod władzę obcych narodów.	30 You were patient with them for many years, bearing witness against them through your spirit, by means of your prophets; still they would not listen. Thus you delivered them over into the power of the peoples of the lands.
31 Mimo to dzięki wielkiemu miłosierdziu Twemu nie wytępiłeś ich i nie opuściłeś, albowiem Tyś Bogiem łaskawym i miłosiernym.	31 Yet in your great mercy you did not completely destroy them and you did not forsake them, for you are a kind and merciful God.
32 I teraz, Boże nasz - Boże wielki, potężny, straszliwy, dotrzymujący przymierza i łaski - niech u Ciebie nie uchodzi za nic ten cały mozół, jaki ugodził nas: królów naszych, książąt naszych, kapłanów naszych, proroków naszych, ojców naszych i cały Twój naród, od dni królów Aszszura aż po dziś dzień.	32 "Now, therefore, O our God, great, mighty, and awesome God, you who in your mercy preserve the covenant, take into account all the disasters that have befallen us, our kings, our princes, our priests, our prophets, our fathers, and your entire people, from the time of the kings of Assyria until this day!
33 Lecz Ty jesteś sprawiedliwy we wszystkim, co na nas przyszło. Tyś bowiem postąpił słusznie, myśmy natomiast zawinili.	33 In all that has come upon us you have been just, for you kept faith while we have done evil.
34 Bo królowie nasi i książęta, kapłani nasi i przodkowie - oni nie zachowali Twojego Prawa i nie zważali na przykazania i napomnienia, których im udzieliłeś.	34 Yes, our kings, our princes, our priests, and our fathers have not kept your law; they paid no attention to your commandments and the obligations of which you reminded them.
35 Oni bowiem, dopóki żyli w królestwie swoim z Twej dobroci wielkiej, którą im okazałeś, na ziemi tej przestronnej i urodzajnej, którą im pozostawiłeś: nie służyli Tobie i nie odwrócili się od swoich złych uczynków.	35 While they were yet in their kingdom, in the midst of the many good things that you had given them and in the wide and fertile land that you had spread out before them, they did not serve you nor did they turn away from their evil deeds.
36 Oto myśmy dziś niewolnikami: na ziemi, którą dałeś przodkom naszym, aby mieli pożytek z owocu jej i bogactwa - oto myśmy niewolnikami na niej.	36 But, see, we today are slaves; and as for the land which you gave our fathers that they might eat its fruits and good things--see, we have become slaves upon it!
37 Plon swój obficie wydaje ona dla królów, których postawiłeś nad nami za grzechy nasze. Oni władają naszymi ciałami i bydłem naszym według swego upodobania. W wielkim ucisku jesteśmy.	37 Its rich produce goes to the kings whom you set over us because of our sins, who rule over our bodies and our cattle as they please. We are in great distress!"