1 In quel tempo Erode tetrarca (cioè principe della quarta parte di Iudea) udì la fama di Iesù. | 1 In illo tempore audivit Herodes tetrarcha famam Jesu : |
2 E disse ai suoi servi: questo è Ioanne Battista; egli è suscitato da morte, e però in lui òperansi le virtù. | 2 et ait pueris suis : Hic est Joannes Baptista : ipse surrexit a mortuis, et ideo virtutes operantur in eo. |
3 Onde Erode tenette Ioanne, e legollo; e puoselo in prigione, per amore di Erodiade mogliere di suo fratello. | 3 Herodes enim tenuit Joannem, et alligavit eum : et posuit in carcerem propter Herodiadem uxorem fratris sui. |
4 Imperò che Ioanne li diceva: a te non è lecito avere ella (come mogliere). | 4 Dicebat enim illi Joannes : Non licet tibi habere eam. |
5 E volendolo uccidere, temette il popolo; imperò che il tenevano come profeta. | 5 Et volens illum occidere, timuit populum : quia sicut prophetam eum habebant. |
6 Onde, il giorno di natale di Erode, la figliuola di Erodiade saltò in mezzo (come danzasse), e lei piacque a Erode. | 6 Die autem natalis Herodis saltavit filia Herodiadis in medio, et placuit Herodi : |
7 Di che egli sì le promesse con giuramento di darle tutto quello che lei li addomandasse. | 7 unde cum juramento pollicitus est ei dare quodcumque postulasset ab eo. |
8 E quella, ammaestrata prima dalla madre, disse: a me dona quivi nel piattello il capo di Ioanne Battista. | 8 At illa præmonita a matre sua : Da mihi, inquit, hic in disco caput Joannis Baptistæ. |
9 E il re fu (molto) contristato; ma per rispetto del giuramento, e di coloro che insieme erano a sedere nel convito, comandò che gli fusse dato. | 9 Et contristatus est rex : propter juramentum autem, et eos qui pariter recumbebant, jussit dari. |
10 E mandò, e decollò Ioanne nella prigione. | 10 Misitque et decollavit Joannem in carcere. |
11 E fu portato il capo nel piattello, e dato alla fanciulla; e quella il portò alla sua madre. | 11 Et allatum est caput ejus in disco, et datum est puellæ, et attulit matri suæ. |
12 E andorono li suoi discepoli, e tolsero il corpo e seppellironlo; e ritornati annunciarono a Iesù. | 12 Et accedentes discipuli ejus, tulerunt corpus ejus, et sepelierunt illud : et venientes nuntiaverunt Jesu.
|
13 La qual cosa avendo udita Iesù, partissi quindi con la navicula, e andò nel luogo deserto da parte; e le turbe, avendo udito questo, dalle città seguitoronlo a piedi. | 13 Quod cum audisset Jesus, secessit inde in navicula, in locum desertum seorsum : et cum audissent turbæ, secutæ sunt eum pedestres de civitatibus. |
14 E uscendo vide una molta turba, ed ebbeli misericordia, e sanò loro infermi. | 14 Et exiens vidit turbam multam, et misertus est eis, et curavit languidos eorum. |
15 Ma fatto il vespero, andorono a lui li suoi discepoli, dicendo: il luogo è deserto, e già gli è passata l'ora; licenzia le turbe, acciò vadino nelle castella, e che si comprino de' cibi. | 15 Vespere autem facto, accesserunt ad eum discipuli ejus, dicentes : Desertus est locus, et hora jam præteriit : dimitte turbas, ut euntes in castella, emant sibi escas. |
16 Disseli Iesù: non bisogna ch' essi vadino; dateli voi da mangiare. | 16 Jesus autem dixit eis : Non habent necesse ire : date illis vos manducare. |
17 Quelli li risposero: quivi non abbiamo, salvo cinque pani e due pesci. | 17 Responderunt ei : Non habemus hic nisi quinque panes et duos pisces. |
18 Ed egli sì li disse: portàtemeli costì. | 18 Qui ait eis : Afferte mihi illos huc. |
19 E comandando che fossero posti a sedere sopra il fieno, tolti li cinque pani e' due pesci, sguardando in cielo, sì li benedicette, e ruppelli, e detteli alli discepoli; e li discepoli li dettero alle turbe. | 19 Et cum jussisset turbam discumbere super fœnum, acceptis quinque panibus et duobus piscibus, aspiciens in cælum benedixit, et fregit, et dedit discipulis panes, discipuli autem turbis. |
20 E tutti mangiorono, e furono saturati; e tolsero le reliquie, che furono dodici coffe piene. | 20 Et manducaverunt omnes, et saturati sunt. Et tulerunt reliquias, duodecim cophinos fragmentorum plenos. |
21 E il numero delli manucatori furono cinque milia uomini, eccetto le femine e li fanciulli. | 21 Manducantium autem fuit numerus quinque millia virorum, exceptis mulieribus et parvulis.
|
22 E incontanente comandò [Iesù], che li discepoli ascendessero nella navicella, e che andassero innanzi a lui oltre il mare, insino ch' egli licenziasse le turbe. | 22 Et statim compulit Jesus discipulos ascendere in naviculam, et præcedere eum trans fretum, donec dimitteret turbas. |
23 E licenziata la turba, salì sul monte solo a orare; e fatto il vespero, era lui solo. | 23 Et dimissa turba, ascendit in montem solus orare. Vespere autem facto solus erat ibi : |
24 Ma la navicella era in mezzo del mare, ed era dibattuta (e transportata) dall' onde; imperò che era tempesta, e aveano fortuna. | 24 navicula autem in medio mari jactabatur fluctibus : erat enim contrarius ventus. |
25 E in su la quarta vigilia della notte, andava Iesù a loro, andando sopra il mare. | 25 Quarta enim vigilia noctis, venit ad eos ambulans super mare. |
26 E vedendolo i discepoli andare sopra il mare, turboronsi, e pensavano ch' egli fusse una fantasima; ma per la grande paura incominciorono a gridare. | 26 Et videntes eum super mare ambulantem, turbati sunt, dicentes : Quia phantasma est. Et præ timore clamaverunt. |
27 E incontinente Iesù parlò a loro, e disse: abbiate fidanza, ch' io sono; non vi bisogna temere. | 27 Statimque Jesus locutus est eis, dicens : Habete fiduciam : ego sum, nolite timere. |
28 Rispose Pietro e disse: se tu sei, comanda ch' io venga a te sopra l'acqua. | 28 Respondens autem Petrus, dixit : Domine, si tu es, jube me ad te venire super aquas. |
29 E Iesù disse: vieni. E Pietro uscitte della navicella, e andava sopra l'acqua per andare a Iesù. | 29 At ipse ait : Veni. Et descendens Petrus de navicula, ambulabat super aquam ut veniret ad Jesum. |
30 Ma aveva il vento contrario, e cominciò a temere (e impaurire); imperò che cominciava andare sotto; e gridò e disse: Signore, salvami. | 30 Videns vero ventum validum, timuit : et cum cœpisset mergi, clamavit dicens : Domine, salvum me fac. |
31 E Iesù incontanente distese la mano, e preselo, e disseli: uomo di poca fede, perchè hai dubitato? | 31 Et continuo Jesus extendens manum, apprehendit eum : et ait illi : Modicæ fidei, quare dubitasti ? |
32 E come Iesù fu montato in su la navicella, il vento cessò. | 32 Et cum ascendissent in naviculam, cessavit ventus. |
33 E coloro ch' erano nella navicella, vedendo questo, sì lo adororono, e dicevano: veramente questo egli è figliuolo di Dio. | 33 Qui autem in navicula erant, venerunt, et adoraverunt eum, dicentes : Vere Filius Dei es. |
34 E quando ebbero passato il mare, vennero nella terra di Genesar. | 34 Et cum transfretassent, venerunt in terram Genesar. |
35 Conoscendolo adunque gli uomini di quel luogo, mandorono [in] tutta quella regione, e appresentoronli tutti li infermi. | 35 Et cum cognovissent eum viri loci illius, miserunt in universam regionem illam, et obtulerunt ei omnes male habentes : |
36 E pregavanlo che solamente toccassero l' orlo della sua vestimenta; e ogni uomo che il toccorono furono fatti salvi (e sani). | 36 et rogabant eum ut vel fimbriam vestimenti ejus tangerent. Et quicumque tetigerunt, salvi facti sunt. |