Livro do Eclesiastes 7

SAGRADA BIBLIA	Biblia Tysiąclecia
1 Boa fama vale mais que bom perfume; mais vale o dia da morte que o dia do nascimento.	1 Lepsze jest dobre imię niż wonne olejki, a dzień śmierci niż dzień urodzenia.
2 Melhor é ir para a casa onde há luto que para a casa onde há banquete. Porque aí se vê aparecer o fim de todo homem e os vivos nele refletem.	2 Lepiej jest iść do domu żałoby, niż iść do domu wesela, bo w tamtym jest koniec każdego człowieka, i człowiek żyjący bierze to sobie do serca.
3 Tristeza vale mais que riso, porque a tristeza do semblante é boa para o coração.	3 Lepszy jest smutek niż śmiech, bo przy smutnym obliczu serce jest dobre.
4 O coração dos sábios está na casa do luto, o coração dos insensatos na casa da alegria.	4 Serce mędrców jest w domu żałoby, a serce głupców w domu wesela.
5 É melhor ouvir a reprimenda de um sábio que a canção de um tolo,	5 Lepiej jest słuchać karcenia przez mędrca, niż słuchać pochwały ze strony głupców.
6 porque qual o crepitar dos espinhos na caldeira, tal é o riso do insensato. E isso é ainda vaidade.	6 Bo czym trzaskanie cierni płonących pod kotłem, tym jest śmiech głupiego. I to jest także marnością.
7 A opressão torna um sábio insensato; os presentes corrompem o coração.	7 Bo rzecz przywłaszczona może ogłupić mędrca, a przekupstwo czyni serce przewrotnym.
8 Mais vale o fim de uma coisa que seu começo. Um espírito paciente vale mais que um espírito orgulhoso.	8 Lepszy jest koniec mowy niż jej początek, lepszy jest umysł cierpliwy niż pyszny.
9 Não cedas prontamente ao espírito de irritação; é no coração dos insensatos que reside a irritação.	9 Nie bądź pochopny w duchu do gniewu, bo gniew przebywa w piersi głupców.
10 Não digas jamais: Como pode ser que os dias de outrora eram melhores que estes de agora? Porque não é a sabedoria que te inspira esta pergunta.	10 Nie mów: Jak się to dzieje, że dawne dni były lepsze niż obecne? - Bo nieroztropnie o to się pytasz.
11 A sabedoria é tão boa como uma herança, e é de proveito aos que vêem o sol.	11 Lepsza jest mądrość niż dziedzictwo, i z większym pożytkiem dla tych, którzy widzą słońce.
12 Pois está-se à sombra da sabedoria como se está à sombra do dinheiro: a utilidade do saber consiste em que a sabedoria dá vida ao que a possui.	12 Bo w cieniu mądrości, jak w cieniu pieniądza; a większa jest jeszcze korzyść z poznania mądrości: darzy życiem tego, który ją posiada.
13 Considera a obra de Deus: quem poderá endireitar o que ele fez curvo?	13 Przypatrz się dziełu Bożemu! Bo któż naprostować może to, co On skrzywił?
14 No dia da felicidade, sê alegre; no dia da desgraça, pensa; porque Deus fez uma e outra, de tal modo que o homem não descubra o futuro.	14 Gdy ci się dobrze wiedzie, ciesz się z tego, a wiedzie ci się źle, wtedy to rozważ: zarówno jedno jak i drugie sprawia Bóg, ponieważ człowiek nie może dociec niczego zgoła, co będzie potem.
15 No decurso de minha vã existência, vi tudo isso: há o justo que morre permanecendo justo e o ímpio que dura apesar de sua malícia.	15 Wszystko widziałem za marnych dni moich: tu sprawiedliwy, który ginie przy swej sprawiedliwości, a tu złoczyńca, który przy złości swej długo żyje.
16 Não sejas justo excessivamente, nem sábio além da medida. Por que te tornarias estúpido?	16 Nie bądź przesadnie sprawiedliwy i nie uważaj się za zbyt mądrego! Dlaczego miałbyś sobie sam zgotować zgubę?
17 Não sejas excessivamente mau, e não sejas insensato. Por que haverias de morrer antes de tua hora?	17 Nie bądź zły do przesady i nie bądź głupcem. Dlaczego miałbyś przed czasem swym umrzeć?
18 É bom que guardes isto, e que não negligencies aquilo: porque aquele que teme a Deus, realizará uma e outra coisa.	18 Dobrze, jeżeli się trzymasz jednego, a od drugiego ręki swej też nie odejmiesz, bo kto się boi Boga, tego wszystkiego uniknie.
19 A sabedoria dá ao sábio mais força que dez chefes de guerra reunidos numa cidade.	19 Mądrość czyni mądrego silniejszym niźli dziesięciu mocarzy, którzy są w mieście.
20 Não há homem justo sobre a terra que faça o bem sem jamais pecar.	20 Bo nie ma na ziemi człowieka sprawiedliwego, który by zawsze postępował dobrze, a nigdy nie zgrzeszył.
21 Não prestes atenção em todas as palavras que se dizem, para que não ouças dizer que teu servo fala mal de ti;	21 Nie zwracaj też uwagi na wszystkie rozmowy, jakie się prowadzi, ażebyś czasem nie usłyszał, jak ci złorzeczy twój sługa.
22 porque teu coração bem sabe que tu mesmo, muitas vezes, falaste mal dos outros.	22 Bo często przecież, jak sam wiesz, ty także innym złorzeczyłeś.
23 Tudo isso eu perscrutei com sabedoria. Eu disse comigo mesmo: Eu quero ser sábio. Mas a sabedoria ficou longe de mim.	23 To wszystko badałem i miałem na uwadze mądrość. Mówiłem: Chciałbym być mądrym! - lecz mądrość jest dla mnie niedostępna.
24 Aquilo que acontece é longínquo, profundo, profundo: quem o poderá sondar?	24 Niedostępne jest to, co istnieje, i niezgłębione - któż może to zbadać?
25 Eu me apliquei de todo o coração a perscrutar, a sondar a sabedoria e a razão das coisas, a reconhecer que a maldade é uma loucura e a falta de razão uma demência.	25 Zwróciłem swój umysł ku temu, by poznać, badać i szukać mądrości i słusznej oceny, by poznać, że zło jest głupotą, a wielka głupota - szaleństwem.
26 Eu descobri que a mulher é coisa mais amarga que a morte, porque ela é um laço, e seu coração é uma rede, e suas mãos, cadeias. Aquele que é agradável a Deus lhe escapa, mas o pecador será preso por ela.	26 I przekonałem się, że bardziej gorzką niż śmierć jest kobieta, bo ona jest siecią, serce jej sidłem, a ręce jej więzami. Kto Bogu jest miły, ten się od niej ustrzeże, lecz grzesznika ona usidli.
27 Eis o que encontrei, diz o Eclesiastes, procurando descobrir a razão de uma coisa depois de outra.	27 Oto, do czego doszedłem - powiada Kohelet - jedno z drugim porównując, by znaleźć słuszną ocenę,
28 Eis o que eu procuro continuamente sem descobrir: encontrei um homem entre mil, mas nenhuma mulher entre todas	28 której nadal szukam, a nie znajduję. Znalazłem jednego prawego mężczyznę pośród tysiąca, ale kobiety prawej w tej liczbie nie znalazłem.
29 Somente encontrei isto: Deus criou o homem reto, mas é ele que procura os extravios.	29 Tylko, oto co stwierdziłem: Bóg uczynił ludzi prawymi, lecz oni szukają rozlicznych wybiegów.