ΙΩΒ - Giobbe - Job 39

LXX	NOVA VULGATA
1 ει εγνως καιρον τοκετου τραγελαφων πετρας εφυλαξας δε ωδινας ελαφων	1 Numquid nosti tempus partus ibicum in petris vel parturientes cervas observasti?
2 ηριθμησας δε αυτων μηνας πληρεις τοκετου ωδινας δε αυτων ελυσας	2 Dinumerasti menses conceptus earum et scisti tempus partus earum?
3 εξεθρεψας δε αυτων τα παιδια εξω φοβου ωδινας αυτων εξαποστελεις	3 Incurvantur ad fetum et pariunt et fetus suos emittunt.
4 απορρηξουσιν τα τεκνα αυτων πληθυνθησονται εν γενηματι εξελευσονται και ου μη ανακαμψουσιν αυτοις	4 Impinguantur filii earum et adolescunt in campo, egrediuntur et non revertuntur ad eas.
5 τις δε εστιν ο αφεις ονον αγριον ελευθερον δεσμους δε αυτου τις ελυσεν	5 Quis dimisit onagrum liberum, et vincula ipsius quis solvit?
6 εθεμην δε την διαιταν αυτου ερημον και τα σκηνωματα αυτου αλμυριδα	6 Cui dedi in solitudine domum et tabernacula eius in terra salsuginis.
7 καταγελων πολυοχλιας πολεως μεμψιν δε φορολογου ουκ ακουων	7 Contemnit multitudinem civitatis, clamorem exactoris non audit.
8 κατασκεψεται ορη νομην αυτου και οπισω παντος χλωρου ζητει	8 Explorat montes pascuae suae et virentia quaeque perquirit.
9 βουλησεται δε σοι μονοκερως δουλευσαι η κοιμηθηναι επι φατνης σου	9 Numquid volet taurus ferus servire tibi aut morabitur ad praesepe tuum?
10 δησεις δε εν ιμασι ζυγον αυτου η ελκυσει σου αυλακας εν πεδιω	10 Numquid alligabis taurum ferum ad arandum loro tuo, aut confringet glebas vallium post te?
11 πεποιθας δε επ' αυτω οτι πολλη η ισχυς αυτου επαφησεις δε αυτω τα εργα σου	11 Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine eius et derelinques ei labores tuos?
12 πιστευσεις δε οτι αποδωσει σοι τον σπορον εισοισει δε σου τον αλωνα	12 Numquid credes illi quod revertatur et sementem in aream tuam congreget?
13 πτερυξ τερπομενων νεελασα εαν συλλαβη ασιδα και νεσσα	13 Ala struthionis laeta est, penna vero ciconiae et avolat.
14 οτι αφησει εις γην τα ωα αυτης και επι χουν θαλψει	14 Quando derelinquit ova sua in terra, in pulvere calefiunt.
15 και επελαθετο οτι πους σκορπιει και θηρια αγρου καταπατησει	15 Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat.
16 απεσκληρυνεν τα τεκνα αυτης ωστε μη εαυτη εις κενον εκοπιασεν ανευ φοβου	16 Duratur ad filios suos quasi non sint sui; frustra laborans nullo timore anxiatur.
17 οτι κατεσιωπησεν αυτη ο θεος σοφιαν και ουκ εμερισεν αυτη εν τη συνεσει	17 Privavit enim eam Deus sapientia nec dedit illi intellegentiam.
18 κατα καιρον εν υψει υψωσει καταγελασεται ιππου και του επιβατου αυτου	18 Cum tempus fuerit, in altum alas erigit, deridet equum et ascensorem eius.
19 η συ περιεθηκας ιππω δυναμιν ενεδυσας δε τραχηλω αυτου φοβον	19 Numquid praebebis equo fortitudinem aut circumdabis collo eius iubam?
20 περιεθηκας δε αυτω πανοπλιαν δοξαν δε στηθεων αυτου τολμη	20 Numquid suscitabis eum quasi locustas? Gloria hinnitus eius terror;
21 ανορυσσων εν πεδιω γαυρια εκπορευεται δε εις πεδιον εν ισχυι	21 vallem ungula fodit, exsultat audacter, in occursum pergit armatis.
22 συναντων βελει καταγελα και ου μη αποστραφη απο σιδηρου	22 Contemnit pavorem nec territur neque cedit gladio.
23 επ' αυτω γαυρια τοξον και μαχαιρα	23 Super ipsum sonabit pharetra, micat hasta et acinaces.
24 και οργη αφανιει την γην και ου μη πιστευση εως αν σημανη σαλπιγξ	24 Fervens et fremens sorbet terram nec consistet, cum tubae sonaverit clangor.
25 σαλπιγγος δε σημαινουσης λεγει ευγε πορρωθεν δε οσφραινεται πολεμου συν αλματι και κραυγη	25 Ubi audierit bucinam, dicit: “Uah!”. Procul odoratur bellum, exhortationem ducum et ululatum exercitus.
26 εκ δε της σης επιστημης εστηκεν ιεραξ αναπετασας τας πτερυγας ακινητος καθορων τα προς νοτον	26 Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad austrum?
27 επι δε σω προσταγματι υψουται αετος γυψ δε επι νοσσιας αυτου καθεσθεις αυλιζεται	27 Numquid ad praeceptum tuum elevabitur aquila et in arduis ponet nidum suum?
28 επ' εξοχη πετρας και αποκρυφω	28 In petris manet et in praeruptis silicibus commoratur atque in culmine et arce.
29 εκεισε ων ζητει τα σιτα πορρωθεν οι οφθαλμοι αυτου σκοπευουσιν	29 Inde contemplatur escam, et de longe oculi eius prospiciunt.
30 νεοσσοι δε αυτου φυρονται εν αιματι ου δ' αν ωσι τεθνεωτες παραχρημα ευρισκονται	30 Pulli eius lambent sanguinem; et, ubicumque cadaver fuerit, statim adest ”.