ΙΩΒ - Giobbe - Job 39

LXX	Biblia Tysiąclecia
1 ει εγνως καιρον τοκετου τραγελαφων πετρας εφυλαξας δε ωδινας ελαφων	1 Czy znasz poród koziorożca? Widziałeś rodzenie gazeli?
2 ηριθμησας δε αυτων μηνας πληρεις τοκετου ωδινας δε αυτων ελυσας	2 Czy zliczysz miesiące, gdy noszą, i znana ci chwila rodzenia?
3 εξεθρεψας δε αυτων τα παιδια εξω φοβου ωδινας αυτων εξαποστελεις	3 Kładą się i młode swe rodzą, na świat wydają swój płód.
4 απορρηξουσιν τα τεκνα αυτων πληθυνθησονται εν γενηματι εξελευσονται και ου μη ανακαμψουσιν αυτοις	4 Ich młode mocne, rosną swobodnie, odchodzą, by do nich nie wrócić.
5 τις δε εστιν ο αφεις ονον αγριον ελευθερον δεσμους δε αυτου τις ελυσεν	5 Kto zebrę wolno wypuszcza? Kto osła dzikiego rozwiąże?
6 εθεμην δε την διαιταν αυτου ερημον και τα σκηνωματα αυτου αλμυριδα	6 Za dom mu dałem pustkowie, legowiskiem zaś jego słona ziemia.
7 καταγελων πολυοχλιας πολεως μεμψιν δε φορολογου ουκ ακουων	7 Śmieje się z miejskiego zgiełku, słów poganiacza nie słyszy,
8 κατασκεψεται ορη νομην αυτου και οπισω παντος χλωρου ζητει	8 w górach szuka pokarmu, goni za wszelką zielenią.
9 βουλησεται δε σοι μονοκερως δουλευσαι η κοιμηθηναι επι φατνης σου	9 Czy bawół zechce ci służyć, czy zostanie przy twoim żłobie?
10 δησεις δε εν ιμασι ζυγον αυτου η ελκυσει σου αυλακας εν πεδιω	10 Przywiążesz go powrozem do pługa, będzie z tobą orał doliny?
11 πεποιθας δε επ' αυτω οτι πολλη η ισχυς αυτου επαφησεις δε αυτω τα εργα σου	11 Czy zaufasz, że bardzo silny, i włożysz nań owoc twej pracy?
12 πιστευσεις δε οτι αποδωσει σοι τον σπορον εισοισει δε σου τον αλωνα	12 Zawierzysz mu, że wróci, że dopilnuje ziarna na klepisku?
13 πτερυξ τερπομενων νεελασα εαν συλλαβη ασιδα και νεσσα	13 Żwawe są skrzydła strusia, czy tak jak pióra bociana?
14 οτι αφησει εις γην τα ωα αυτης και επι χουν θαλψει	14 Jaja swe rzuca na ziemię, ogrzewa je w piasku,
15 και επελαθετο οτι πους σκορπιει και θηρια αγρου καταπατησει	15 zapomina, że można je zdeptać lub zniszczą je dzikie zwierzęta.
16 απεσκληρυνεν τα τεκνα αυτης ωστε μη εαυτη εις κενον εκοπιασεν ανευ φοβου	16 Swe dzieci traktuje jak obce, próżny to dla niego trud - jest bez stada.
17 οτι κατεσιωπησεν αυτη ο θεος σοφιαν και ουκ εμερισεν αυτη εν τη συνεσει	17 Mądrości Bóg go pozbawił, rozsądku mu nie udzielił.
18 κατα καιρον εν υψει υψωσει καταγελασεται ιππου και του επιβατου αυτου	18 Za to, gdy w góry cwałuje, śmieje się z konia i jeźdźca.
19 η συ περιεθηκας ιππω δυναμιν ενεδυσας δε τραχηλω αυτου φοβον	19 Czy dałeś koniowi siłę, grzywą przystrajasz mu szyję
20 περιεθηκας δε αυτω πανοπλιαν δοξαν δε στηθεων αυτου τολμη	20 i sprawiasz, że biegnie jak szarańcza, aż silne parskanie przeraża?
21 ανορυσσων εν πεδιω γαυρια εκπορευεται δε εις πεδιον εν ισχυι	21 Mocno bije kopytem, radośnie, z mocą się rzuca na oręż,
22 συναντων βελει καταγελα και ου μη αποστραφη απο σιδηρου	22 nie boi się, drwi sobie z lęku, on nie ucieka przed mieczem.
23 επ' αυτω γαυρια τοξον και μαχαιρα	23 Gdy kołczan nad nim zadźwięczy, ostrze oszczepu i dzidy,
24 και οργη αφανιει την γην και ου μη πιστευση εως αν σημανη σαλπιγξ	24 pędzi wśród huku i dudnienia, nie wstrzyma go sygnał trąby,
25 σαλπιγγος δε σημαινουσης λεγει ευγε πορρωθεν δε οσφραινεται πολεμου συν αλματι και κραυγη	25 na głos trąbki rży: Haaa, z dala już węszy wojnę, wołanie dowódców i hałas.
26 εκ δε της σης επιστημης εστηκεν ιεραξ αναπετασας τας πτερυγας ακινητος καθορων τα προς νοτον	26 Czy za twoją to radą uniesie się sokół, skrzydła rozwinie ku południowi?
27 επι δε σω προσταγματι υψουται αετος γυψ δε επι νοσσιας αυτου καθεσθεις αυλιζεται	27 Czy na twój rozkaz orzeł się wzbije, gdy ma swe gniazdo na górze?
28 επ' εξοχη πετρας και αποκρυφω	28 Mieszka na skale i nocuje, w skalnym załomie się gnieździ,
29 εκεισε ων ζητει τα σιτα πορρωθεν οι οφθαλμοι αυτου σκοπευουσιν	29 stąd sobie szuka żeru, bo jego oczy widzą daleko.
30 νεοσσοι δε αυτου φυρονται εν αιματι ου δ' αν ωσι τεθνεωτες παραχρημα ευρισκονται	30 Pisklęta jego krew chłepcą, on wszędzie tam, gdzie zabici.