Evanđelje po Ivanu 6

Biblija Hrvatski	SAGRADA BIBLIA
1 Nakon toga ode Isus na drugu stranu Galilejskog, Tiberijadskog mora.	1 Depois disso, atravessou Jesus o lago da Galiléia {que é o de Tiberíades.}
2 Slijedilo ga silno mnoštvo jer su gledali znamenja što ih je činio na bolesnicima.	2 Seguia-o uma grande multidão, porque via os milagres que fazia em beneficio dos enfermos.
3 A Isus uziđe na goru i ondje sjeđaše sa svojim učenicima.	3 Jesus subiu a um monte e ali se sentou com seus discípulos.
4 Bijaše blizu Pasha, židovski blagdan.	4 Aproximava-se a Páscoa, festa dos judeus.
5 Isus podigne oči i ugleda kako silan svijet dolazi k njemu pa upita Filipa: »Gdje da kupimo kruha da ovi blaguju?«	5 Jesus levantou os olhos sobre aquela grande multidão que vinha ter com ele e disse a Filipe: Onde compraremos pão para que todos estes tenham o que comer?
6 To reče kušajući ga; jer znao je što će učiniti.	6 Falava assim para o experimentar, pois bem sabia o que havia de fazer.
7 Odgovori mu Filip: »Za dvjesta denara kruha ne bi bilo dosta da svaki nešto malo dobije.«	7 Filipe respondeu-lhe: Duzentos denários de pão não lhes bastam, para que cada um receba um pedaço.
8 Kaže mu jedan od njegovih učenika, Andrija, brat Šimuna Petra:	8 Um dos seus discípulos, chamado André, irmão de Simão Pedro, disse-lhe:
9 »Ovdje je dječak koji ima pet ječmenih kruhova i dvije ribice! Ali što je to za tolike?«	9 Está aqui um menino que tem cinco pães de cevada e dois peixes... mas que é isto para tanta gente?
10 Reče Isus: »Neka ljudi posjedaju!« A bilo je mnogo trave na tome mjestu. Posjedaše dakle muškarci, njih oko pet tisuća.	10 Disse Jesus: Fazei-os assentar. Ora, havia naquele lugar muita relva. Sentaram-se aqueles homens em número de uns cinco mil.
11 Isus uze kruhove, izreče zahvalnicu pa razdijeli onima koji su posjedali. A tako i od ribica – koliko su god htjeli.	11 Jesus tomou os pães e rendeu graças. Em seguida, distribuiu-os às pessoas que estavam sentadas, e igualmente dos peixes lhes deu quanto queriam.
12 A kad se nasitiše, reče svojim učenicima: »Skupite preostale ulomke da ništa ne propadne!«	12 Estando eles saciados, disse aos discípulos: Recolhei os pedaços que sobraram, para que nada se perca.
13 Skupili su dakle i napunili dvanaest košara ulomaka što od pet ječmenih kruhova pretekoše onima koji su blagovali.	13 Eles os recolheram e, dos pedaços dos cinco pães de cevada que sobraram, encheram doze cestos.
14 Kad su ljudi vidjeli znamenje što ga Isus učini, rekoše: »Ovo je uistinu Prorok koji ima doći na svijet!«	14 À vista desse milagre de Jesus, aquela gente dizia: Este é verdadeiramente o profeta que há de vir ao mundo.
15 Kad Isus spozna da kane doći, pograbiti ga i zakraljiti, povuče se ponovno u goru, posve sam.	15 Jesus, percebendo que queriam arrebatá-lo e fazê-lo rei, tornou a retirar-se sozinho para o monte.
16 Kad nasta večer, siđoše njegovi učenici k moru,	16 Chegada a tarde, os seus discípulos desceram à margem do lago.
17 uđoše u lađicu i krenuše na onu stranu mora, u Kafarnaum. Već se i smrklo, a Isusa još nikako k njima.	17 Subindo a uma barca, atravessaram o lago rumo a Cafarnaum. Era já escuro, e Jesus ainda não se tinha reunido a eles.
18 More se uzburkalo od silnog vjetra što je zapuhao.	18 O mar, entretanto, se agitava, porque soprava um vento rijo.
19 Pošto su dakle isplovili oko dvadeset i pet do trideset stadija, ugledaju Isusa gdje ide po moru i približava se lađici. Prestraše se,	19 Tendo eles remado uns vinte e cinco ou trinta estádios, viram Jesus que se aproximava da barca, andando sobre as águas, e ficaram atemorizados.
20 a on će njima: »Ja sam! Ne bojte se!«	20 Mas ele lhes disse: Sou eu, não temais.
21 Htjedoše ga uzeti u lađicu, kadli se lađica odmah nađe na obali kamo su se zaputili.	21 Quiseram recebê-lo na barca, mas pouco depois a barca chegou ao seu destino.
22 Sutradan mnoštvo, koje osta s onu stranu mora, zapazi da ondje bijaše samo jedna lađica i da Isus nije bio ušao zajedno sa svojim učenicima u lađicu, nego da oni odoše sami.	22 No dia seguinte, a multidão que tinha ficado do outro lado do mar percebeu que Jesus não tinha subido com seus discípulos na única barca que lá estava, mas que eles tinham partido sozinhos.
23 Iz Tiberijade pak stigoše druge lađice blizu onog mjesta gdje jedoše kruh pošto je Gospodin izrekao zahvalnicu.	23 Nesse meio tempo, outras barcas chegaram de Tiberíades, perto do lugar onde tinham comido o pão, depois de o Senhor ter dado graças.
24 Kada dakle mnoštvo vidje da ondje nema Isusa ni njegovih učenika, uđu u lađice i odu u Kafarnaum tražeći Isusa.	24 E, reparando a multidão que nem Jesus nem os seus discípulos estavam ali, entrou nas barcas e foi até Cafarnaum à sua procura.
25 Kad ga nađoše s onu stranu mora, rekoše mu: »Učitelju, kad si ovamo došao?«	25 Encontrando-o na outra margem do lago, perguntaram-lhe: Mestre, quando chegaste aqui?
26 Isus im odgovori: »Zaista, zaista, kažem vam: tražite me, ali ne stoga što vidjeste znamenja, nego stoga što ste jeli od onih kruhova i nasitili se.	26 Respondeu-lhes Jesus: Em verdade, em verdade vos digo: buscais-me, não porque vistes os milagres, mas porque comestes dos pães e ficastes fartos.
27 Radite, ali ne za hranu propadljivu, nego za hranu koja ostaje za život vječni: nju će vam dati Sin Čovječji jer njega Otac – Bog – opečati.«	27 Trabalhai, não pela comida que perece, mas pela que dura até a vida eterna, que o Filho do Homem vos dará. Pois nele Deus Pai imprimiu o seu sinal.
28 Rekoše mu dakle: »Što nam je činiti da bismo radili djela Božja?«	28 Perguntaram-lhe: Que faremos para praticar as obras de Deus?
29 Odgovori im Isus: »Djelo je Božje da vjerujete u onoga kojega je on poslao.«	29 Respondeu-lhes Jesus: A obra de Deus é esta: que creiais naquele que ele enviou.
30 Rekoše mu onda: »Kakvo ti znamenje činiš da vidimo pa da ti vjerujemo? Koje je tvoje djelo?	30 Perguntaram eles: Que milagre fazes tu, para que o vejamos e creiamos em ti? Qual é a tua obra?
31 Očevi naši blagovaše manu u pustinji, kao što je pisano: Nahrani ih kruhom nebeskim.«	31 Nossos pais comeram o maná no deserto, segundo o que está escrito: Deu-lhes de comer o pão vindo do céu {Sl 77,24}.
32 Reče im Isus: »Zaista, zaista, kažem vam: nije vam Mojsije dao kruh s neba, nego Otac moj daje vam kruh s neba, kruh istinski;	32 Jesus respondeu-lhes: Em verdade, em verdade vos digo: Moisés não vos deu o pão do céu, mas o meu Pai é quem vos dá o verdadeiro pão do céu;
33 jer kruh je Božji Onaj koji silazi s neba i daje život svijetu.«	33 porque o pão de Deus é o pão que desce do céu e dá vida ao mundo.
34 Rekoše mu nato: »Gospodine, daj nam uvijek toga kruha.«	34 Disseram-lhe: Senhor, dá-nos sempre deste pão!
35 Reče im Isus: »Ja sam kruh života. Tko dolazi k meni, neće ogladnjeti; tko vjeruje u mene, neće ožednjeti nikada.	35 Jesus replicou: Eu sou o pão da vida: aquele que vem a mim não terá fome, e aquele que crê em mim jamais terá sede.
36 No rekoh vam: vidjeli ste me, a opet ne vjerujete.	36 Mas já vos disse: Vós me vedes e não credes...
37 Svi koje mi daje Otac doći će k meni, i onoga tko dođe k meni neću izbaciti;	37 Todo aquele que o Pai me dá virá a mim, e o que vem a mim não o lançarei fora.
38 jer siđoh s neba ne da vršim svoju volju, nego volju onoga koji me posla.	38 Pois desci do céu não para fazer a minha vontade, mas a vontade daquele que me enviou.
39 A ovo je volja onoga koji me posla: da nikoga od onih koje mi je dao ne izgubim, nego da ih uskrisim u posljednji dan.	39 Ora, esta é a vontade daquele que me enviou: que eu não deixe perecer nenhum daqueles que me deu, mas que os ressuscite no último dia.
40 Da, to je volja Oca mojega da tko god vidi Sina i vjeruje u njega, ima život vječni i ja da ga uskrisim u posljednji dan.«	40 Esta é a vontade de meu Pai: que todo aquele que vê o Filho e nele crê, tenha a vida eterna; e eu o ressuscitarei no último dia.
41 Židovi nato mrmljahu protiv njega što je rekao: »Ja sam kruh koji je sišao s neba.«	41 Murmuravam então dele os judeus, porque dissera: Eu sou o pão que desceu do céu.
42 Govorahu: »Nije li to Isus, sin Josipov? Ne poznajemo li mu oca i majku? Kako sada govori: ‘Sišao sam s neba’?«	42 E perguntavam: Porventura não é ele Jesus, o filho de José, cujo pai e mãe conhecemos? Como, pois, diz ele: Desci do céu?
43 Isus im odvrati: »Ne mrmljajte među sobom!	43 Respondeu-lhes Jesus: Não murmureis entre vós.
44 Nitko ne može doći k meni ako ga ne povuče Otac koji me posla; i ja ću ga uskrisiti u posljednji dan.	44 Ninguém pode vir a mim se o Pai, que me enviou, não o atrair; e eu hei de ressuscitá-lo no último dia.
45 Pisano je u Prorocima: Svi će biti učenici Božji. Tko god čuje od Oca i pouči se, dolazi k meni.	45 Está escrito nos profetas: Todos serão ensinados por Deus {Is 54,13}. Assim, todo aquele que ouviu o Pai e foi por ele instruído vem a mim.
46 Ne da bi tko vidio Oca, doli onaj koji je kod Boga; on je vidio Oca.	46 Não que alguém tenha visto o Pai, pois só aquele que vem de Deus, esse é que viu o Pai.
47 Zaista, zaista, kažem vam: tko vjeruje, ima život vječni.	47 Em verdade, em verdade vos digo: quem crê em mim tem a vida eterna.
48 Ja sam kruh života.	48 Eu sou o pão da vida.
49 Očevi vaši jedoše u pustinji manu i pomriješe.	49 Vossos pais, no deserto, comeram o maná e morreram.
50 Ovo je kruh koji silazi s neba: da tko od njega jede, ne umre.	50 Este é o pão que desceu do céu, para que não morra todo aquele que dele comer.
51 Ja sam kruh živi koji je s neba sišao. Tko bude jeo od ovoga kruha, živjet će uvijeke. Kruh koji ću ja dati tijelo je moje – za život svijeta.«	51 Eu sou o pão vivo que desceu do céu. Quem comer deste pão viverá eternamente. E o pão, que eu hei de dar, é a minha carne para a salvação do mundo.
52 Židovi se nato među sobom prepirahu: »Kako nam ovaj može dati tijelo svoje za jelo?«	52 A essas palavras, os judeus começaram a discutir, dizendo: Como pode este homem dar-nos de comer a sua carne?
53 Reče im stoga Isus: »Zaista, zaista, kažem vam: ako ne jedete tijela Sina Čovječjega i ne pijete krvi njegove, nemate života u sebi!	53 Então Jesus lhes disse: Em verdade, em verdade vos digo: se não comerdes a carne do Filho do Homem, e não beberdes o seu sangue, não tereis a vida em vós mesmos.
54 Tko blaguje tijelo moje i pije krv moju, ima život vječni; i ja ću ga uskrisiti u posljednji dan.	54 Quem come a minha carne e bebe o meu sangue tem a vida eterna; e eu o ressuscitarei no último dia.
55 Tijelo je moje jelo istinsko, krv je moja piće istinsko.	55 Pois a minha carne é verdadeiramente uma comida e o meu sangue, verdadeiramente uma bebida.
56 Tko jede moje tijelo i pije moju krv, u meni ostaje i ja u njemu.	56 Quem come a minha carne e bebe o meu sangue permanece em mim e eu nele.
57 Kao što je mene poslao živi Otac i ja živim po Ocu, tako i onaj koji mene blaguje živjet će po meni.	57 Assim como o Pai que me enviou vive, e eu vivo pelo Pai, assim também aquele que comer a minha carne viverá por mim.
58 Ovo je kruh koji je s neba sišao, ne kao onaj koji jedoše očevi i pomriješe. Tko jede ovaj kruh, živjet će uvijeke.«	58 Este é o pão que desceu do céu. Não como o maná que vossos pais comeram e morreram. Quem come deste pão viverá eternamente.
59 To reče Isus naučavajući u sinagogi u Kafarnaumu.	59 Tal foi o ensinamento de Jesus na sinagoga de Cafarnaum.
60 Mnogi od njegovih učenika čuvši to rekoše: »Tvrda je to besjeda! Tko je može slušati?«	60 Muitos dos seus discípulos, ouvindo-o, disseram: Isto é muito duro! Quem o pode admitir?
61 A Isus znajući sam od sebe da njegovi učenici zbog toga mrmljaju, reče im: »Zar vas to sablažnjava?	61 Sabendo Jesus que os discípulos murmuravam por isso, perguntou-lhes: Isso vos escandaliza?
62 A što ako vidite Sina Čovječjega kako uzlazi onamo gdje je prije bio?«	62 Que será, quando virdes subir o Filho do Homem para onde ele estava antes?...
63 »Duh je onaj koji oživljuje, tijelo ne koristi ništa. Riječi koje sam vam govorio duh su i život su.«	63 O espírito é que vivifica, a carne de nada serve. As palavras que vos tenho dito são espírito e vida.
64 »A ipak, ima ih među vama koji ne vjeruju.« Jer znao je Isus od početka koji su oni što ne vjeruju i tko je onaj koji će ga izdati.	64 Mas há alguns entre vós que não crêem... Pois desde o princípio Jesus sabia quais eram os que não criam e quem o havia de trair.
65 I doda: »Zato sam vam i rekao da nitko ne može doći k meni ako mu nije dano od Oca.«	65 Ele prosseguiu: Por isso vos disse: Ninguém pode vir a mim, se por meu Pai não lho for concedido.
66 Otada mnogi učenici odstupiše, više nisu išli s njime.	66 Desde então, muitos dos seus discípulos se retiraram e já não andavam com ele.
67 Reče stoga Isus dvanaestorici: »Da možda i vi ne kanite otići?«	67 Então Jesus perguntou aos Doze: Quereis vós também retirar-vos?
68 Odgovori mu Šimun Petar: »Gospodine, kome da idemo? Ti imaš riječi života vječnoga!	68 Respondeu-lhe Simão Pedro: Senhor, a quem iríamos nós? Tu tens as palavras da vida eterna.
69 I mi vjerujemo i znamo: ti si Svetac Božji.«	69 E nós cremos e sabemos que tu és o Santo de Deus!
70 Odgovori im Isus: »Nisam li ja vas dvanaestoricu izabrao? A ipak, jedan je od vas đavao.«	70 Jesus acrescentou: Não vos escolhi eu todos os doze? Contudo, um de vós é um demônio!...
71 Govoraše to o Judi, sinu Šimuna Iškariotskoga, jednom od dvanaestorice, jer on ga je imao izdati.	71 Ele se referia a Judas, filho de Simão Iscariotes, porque era quem o havia de entregar não obstante ser um dos Doze.