Evanđelje po Mateju 9

Biblija Hrvatski	BIBLIA
1 I ušavši u lađu, preplovi i dođe u svoj grad.	1 Subiendo a la barca, pasó a la otra orilla y vino a su ciudad.
2 Kad gle, doniješe mu uzetoga koji je ležao na nosiljci. Vidjevši njihovu vjeru, reče Isus uzetomu: »Hrabro, sinko, otpuštaju ti se grijesi!«	2 En esto le trajeron un paralítico postrado en una camilla. Viendo Jesús la fe de ellos, dijo al paralítico: «¡ Animo!, hijo, tus pecados te son perdonados».
3 A gle, neki od pismoznanaca rekoše u sebi: »Ovaj huli!«	3 Pero he aquí que algunos escribas dijeron para sí: «Este está blasfemando».
4 Prozrevši njihove misli, Isus reče: »Zašto snujete zlo u srcima?	4 Jesús, conociendo sus pensamientos, dijo: «¿Por qué pensáis mal en vuestros corazones? ¿Qué es más fácil, decir: “Tus pecados te son perdonados”, o decir:
5 Ta što je lakše reći: ‘Otpuštaju ti se grijesi’ ili reći: ‘Ustani i hodi’?	5 “Levántate y anda”?
6 Ali da znate: vlastan je Sin Čovječji na zemlji otpuštati grijehe!« Tada reče uzetomu: »Ustani, uzmi nosiljku i pođi kući!«	6 Pues para que sepáis que el Hijo del hombre tiene en la tierra poder de perdonar pecados - dice entonces al paralítico -: “Levántate, toma tu camilla y vete a tu casa”».
7 I on usta te ode kući.	7 El se levantó y se fue a su casa.
8 Kad mnoštvo to vidje, zaprepasti se i poda slavu Bogu koji takvu vlast dade ljudima.	8 Y al ver esto, la gente temió y glorificó a Dios, que había dado tal poder a los hombres.
9 Odlazeći odande, ugleda Isus čovjeka zvanog Matej gdje sjedi u carinarnici. I kaže mu: »Pođi za mnom!« On usta i pođe za njim.	9 Cuando se iba de allí, al pasar vio Jesús a un hombre llamado Mateo, sentado en el despacho de impuestos, y le dice: «Sígueme». El se levantó y le siguió.
10 Dok je Isus bio u kući za stolom, gle, mnogi carinici i grešnici dođoše za stol s njime i njegovim učenicima.	10 Y sucedió que estando él a la mesa en casa de Mateo, vinieron muchos publicanos y pecadores, y estaban a la mesa con Jesús y sus discípulos.
11 Vidjevši to, farizeji stanu govoriti: »Zašto vaš učitelj jede s carinicima i grešnicima?«	11 Al verlo los fariseos decían a los discípulos: «¿Por qué come vuestro maestro con los publicanos y pecadores?»
12 A on, čuvši to, reče: »Ne treba zdravima liječnika, nego bolesnima.	12 Mas él, al oírlo, dijo: «No necesitan médico los que están fuertes sino los que están mal.
13 Hajdete i proučite što znači: Milosrđe mi je milo, a ne žrtva. Ta ne dođoh zvati pravednike, nego grešnike.«	13 Id, pues, a aprender qué significa aquello de: Misericordia quiero, que no sacrificio. Porque no he venido a llamar a justos, sino a pecadores».
14 Tada pristupe k njemu Ivanovi učenici govoreći: »Zašto mi i farizeji postimo, a učenici tvoji ne poste?«	14 Entonces se le acercan los discípulos de Juan y le dicen: «¿Por qué nosotros y los fariseos ayunamos, y tus discípulos no ayunan?»
15 Nato im Isus reče: »Mogu li svatovi tugovati dok je s njima zaručnik? Doći će već dani kad će im se ugrabiti zaručnik, i tada će postiti!«	15 Jesús les dijo: «Pueden acaso los invitados a la boda ponerse tristes mientras el novio está con ellos? Días vendrán en que les será arrebatado el novio; entonces ayunarán.
16 »A nitko ne stavlja krpe od sirova sukna na staro odijelo, jer zakrpa vuče s odijela pa nastane još veća rupa.«	16 Nadie echa un remiendo de paño sin tundir en un vestido viejo, porque lo añadido tira del vestido, y se produce un desgarrón peor.
17 »I ne ulijeva se novo vino u stare mješine. Inače se mješine proderu, vino prolije, a mješine propadnu. Nego, novo se vino ulijeva u nove mješine pa se oboje sačuva.«	17 Ni tampoco se echa vino nuevo en pellejos viejos; pues de otro modo, los pellejos revientan, el vino se derrama, y los pellejos se echan a perder; sino que el vino nuevo se echa en pellejos nuevos, y así ambos se conservan».
18 Dok im on to govoraše, gle, pristupi neki glavar, pokloni mu se do zemlje i reče: »Kći mi, evo, umrije, ali dođi, stavi ruku na nju, i oživjet će.«	18 Así les estaba hablando, cuando se acercó un magistrado y se postró ante él diciendo: «Mi hija acaba de morir, pero ven, impón tu mano sobre ella y vivirá».
19 Isus usta te s učenicima pođe za njim.	19 Jesús se levantó y le siguió junto con sus discípulos.
20 I gle, neka žena koja bolovaše dvanaest godina od krvarenja priđe odostraga i dotaknu se skuta njegove haljine.	20 En esto, una mujer que padecía flujo de sangre desde hacía doce años se acercó por detrás y tocó la orla de su manto.
21 Mislila je: »Dotaknem li se samo njegove haljine, spasit ću se.«	21 Pues se decía para sí: «Con sólo tocar su manto, me salvaré».
22 A Isus se okrenu i vidjevši je reče: »Hrabro, kćeri, vjera te tvoja spasila.« I žena bî spašena od toga časa.	22 Jesús se volvió, y al verla le dijo: «¡Animo!, hija, tu fe te ha salvado». Y se salvó la mujer desde aquel momento.
23 I uđe Isus u kuću glavarovu. Ugleda svirače i bučno mnoštvo pa	23 Al llegar Jesús a casa del magistrado y ver a los flautistas y la gente alborotando,
24 reče: »Odstupite! Djevojka nije umrla, nego spava.« Oni mu se podsmjehivahu.	24 decía: «¡Retiraos! La muchacha no ha muerto; está dormida». Y se burlaban de él.
25 A kad je svijet bio izbačen, uđe on, primi djevojku za ruku i ona bî uskrišena.	25 Mas, echada fuera la gente, entró él, la tomó de la mano, y la muchacha se levantó.
26 I razglasi se to po svem onom kraju.	26 Y la noticia del suceso se divulgó por toda aquella comarca.
27 Kad je Isus odlazio odande, pođu za njim dva slijepca vičući: »Smiluj nam se, Sine Davidov!«	27 Cuando Jesús se iba de allí, al pasar le siguieron dos ciegos gritando: «¡Ten piedad de nosotros, Hijo de David!»
28 A kad uđe u kuću, pristupe mu slijepci. Isus im kaže: »Vjerujete li da mogu to učiniti?« Kažu mu: »Da, Gospodine!«	28 Y al llegar a casa, se le acercaron los ciegos, y Jesús les dice: «¿Creéis que puedo hacer eso?» Dícenle: «Sí, Señor».
29 Tada se dotače njihovih očiju govoreći: »Neka vam bude po vašoj vjeri.«	29 Entonces les tocó los ojos diciendo: «Hágase en vosotros según vuestra fe».
30 I otvoriše im se oči. A Isus im poprijeti: »Pazite da nitko ne dozna!«	30 Y se abrieron sus ojos. Jesús les ordenó severamente: «¡Mirad que nadie lo sepa!»
31 Ali oni, izišavši, razniješe glas o njemu po svem onom kraju.	31 Pero ellos, en cuanto salieron, divulgaron su fama por toda aquella comarca.
32 Tek što oni iziđoše, gle, doniješe mu njemaka opsjednuta.	32 Salían ellos todavía, cuando le presentaron un mudo endemoniado.
33 Pošto izagna đavla, progovori njemak. Mnoštvo se čudom čudilo i govorilo: »Nikada se takvo što ne vidje u Izraelu!«	33 Y expulsado el demonio, rompió a hablar el mudo. Y la gente, admirada, decía: «Jamás se vio cosa igual en Israel».
34 A farizeji govorahu: »Po poglavici đavolskome izgoni đavle.«	34 Pero los fariseos decían: «Por el Príncipe de los demonios expulsa a los demonios».
35 I obilazio je Isus sve gradove i sela učeći po njihovim sinagogama, propovijedajući evanđelje o Kraljevstvu i liječeći svaku bolest i svaku nemoć.	35 Jesús recorría todas las ciudades y aldeas, enseñando en sus sinagogas, proclamando la Buena Nueva del Reino y sanando todo enfermedad y toda dolencia.
36 Vidjevši mnoštvo, sažali mu se nad njim jer bijahu izmučeni i ophrvani kao ovce bez pastira.	36 Y al ver a la muchedumbre, sintió compasión de ella, porque estaban vejados y abatidos como ovejas que no tienen pastor.
37 Tada reče svojim učenicima: »Žetve je mnogo, a radnikâ malo.	37 Entonces dice a sus discípulos: «La mies es mucha y los obreros pocos.
38 Molite dakle gospodara žetve da pošalje radnike u žetvu svoju.«	38 Rogad, pues, al Dueño de la mies que envíe obreros a su mies».