Shir ha-Shirim (שיר השירים ) - Cantico dei Cantici 4

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 וַיַּעַן אֱלִיפַז הַתֵּימָנִי וַיֹּאמַר	1 فاجاب اليفاز التيماني وقال
2 הֲנִסָּה דָבָר אֵלֶיךָ תִּלְאֶה וַעְצֹר בְּמִלִּין מִי יוּכָל	2 ان امتحن احد كلمة معك فهل تستاء. ولكن من يستطيع الامتناع عن الكلام.
3 הִנֵּה יִסַּרְתָּ רַבִּים וְיָדַיִם רָפֹות תְּחַזֵּק	3 ها انت قد ارشدت كثيرين وشددت ايادي مرتخية.
4 כֹּושֵׁל יְקִימוּן מִלֶּיךָ וּבִרְכַּיִם כֹּרְעֹות תְּאַמֵּץ	4 قد اقام كلامك العاثر وثبت الركب المرتعشة.
5 כִּי עַתָּה ׀ תָּבֹוא אֵלֶיךָ וַתֵּלֶא תִּגַּע עָדֶיךָ וַתִּבָּהֵל	5 والآن اذ جاء عليك ضجرت. اذ مسّك ارتعت.
6 הֲלֹא יִרְאָתְךָ כִּסְלָתֶךָ תִּקְוָתְךָ וְתֹם דְּרָכֶיךָ	6 أليست تقواك هي معتمدك ورجاؤك كمال طرقك.
7 זְכָר־נָא מִי הוּא נָקִי אָבָד וְאֵיפֹה יְשָׁרִים נִכְחָדוּ	7 اذكر من هلك وهو بري واين أبيد المستقيمون.
8 כַּאֲשֶׁר רָאִיתִי חֹרְשֵׁי אָוֶן וְזֹרְעֵי עָמָל יִקְצְרֻהוּ	8 كما قد رايت ان الحارثين اثما والزارعين شقاوة يحصدونها.
9 מִנִּשְׁמַת אֱלֹוהַ יֹאבֵדוּ וּמֵרוּחַ אַפֹּו יִכְלוּ	9 بنسمة الله يبيدون وبريح انفه يفنون.
10 שַׁאֲגַת אַרְיֵה וְקֹול שָׁחַל וְשִׁנֵּי כְפִירִים נִתָּעוּ	10 زمجرة الاسد وصوت الزئير وانياب الاشبال تكسرت.
11 לַיִשׁ אֹבֵד מִבְּלִי־טָרֶף וּבְנֵי לָבִיא יִתְפָּרָדוּ	11 الليث هالك لعدم الفريسة واشبال اللبوة تبددت
12 וְאֵלַי דָּבָר יְגֻנָּב וַתִּקַּח אָזְנִי שֵׁמֶץ מֶנְהוּ	12 ثم اليّ تسللت كلمة فقبلت اذني منها ركزا.
13 בִּשְׂעִפִּים מֵחֶזְיֹנֹות לָיְלָה בִּנְפֹל תַּרְדֵּמָה עַל־אֲנָשִׁים	13 في الهواجس من رؤى الليل عند وقوع سبات على الناس
14 פַּחַד קְרָאַנִי וּרְעָדָה וְרֹב עַצְמֹותַי הִפְחִיד	14 اصابني رعب ورعدة فرجفت كل عظامي.
15 וְרוּחַ עַל־פָּנַי יַחֲלֹף תְּסַמֵּר שַׂעֲרַת בְּשָׂרִי	15 فمرّت روح على وجهي. اقشعر شعر جسدي.
16 יַעֲמֹד ׀ וְלֹא־אַכִּיר מַרְאֵהוּ תְּמוּנָה לְנֶגֶד עֵינָי דְּמָמָה וָקֹול אֶשְׁמָע	16 وقفت ولكني لم اعرف منظرها. شبه قدام عينيّ. سمعت صوتا منخفضا
17 הַאֱנֹושׁ מֵאֱלֹוהַ יִצְדָּק אִם מֵעֹשֵׂהוּ יִטְהַר־גָּבֶר	17 أالانسان ابرّ من الله ام الرجل اطهر من خالقه.
18 הֵן בַּעֲבָדָיו לֹא יַאֲמִין וּבְמַלְאָכָיו יָשִׂים תָּהֳלָה	18 هوذا عبيده لا يأتمنهم والى ملائكته ينسب حماقة.
19 אַף ׀ שֹׁכְנֵי בָתֵּי־חֹמֶר אֲשֶׁר־בֶּעָפָר יְסֹודָם יְדַכְּאוּם לִפְנֵי־עָשׁ	19 فكم بالحري سكان بيوت من طين الذين اساسهم في التراب ويسحقون مثل العث.
20 מִבֹּקֶר לָעֶרֶב יֻכַּתּוּ מִבְּלִי מֵשִׂים לָנֶצַח יֹאבֵדוּ	20 بين الصباح والمساء يحطمون. بدون منتبه اليهم الى الابد يبيدون
21 הֲלֹא־נִסַּע יִתְרָם בָּם יָמוּתוּ וְלֹא בְחָכְמָה	21 أما انتزعت منهم طنبهم. يموتون بلا حكمة