1 وكلم الرب موسى قائلا | 1 Et locutus est Dominus ad Moysen, dicens : |
2 اوص بني اسرائيل ان يقدموا اليك زيت زيتون مرضوض نقيا للضوء لإيقاد السرج دائما. | 2 Præcipe filiis Israël, ut afferant tibi oleum de olivis purissimum, ac lucidum, ad concinnandas lucernas jugiter, |
3 خارج حجاب الشهادة في خيمة الاجتماع يرتبها هرون من المساء الى الصباح امام الرب دائما فريضة دهرية في اجيالكم. | 3 extra velum testimonii in tabernaculo fœderis. Ponetque eas Aaron a vespere usque ad mane coram Domino, cultu rituque perpetuo in generationibus vestris. |
4 على المنارة الطاهرة يرتب السرج امام الرب دائما | 4 Super candelabrum mundissimum ponentur semper in conspectu Domini. |
5 وتأخذ دقيقا وتخبزه اثني عشر قرصا. عشرين يكون القرص الواحد. | 5 Accipies quoque similam, et coques ex ea duodecim panes, qui singuli habebunt duas decimas : |
6 وتجعلها صفّين كل صفّ ستة على المائدة الطاهرة امام الرب. | 6 quorum senos altrinsecus super mensam purissimam coram Domino statues : |
7 وتجعل على كل صف لبانا نقيا فيكون للخبز تذكارا وقودا للرب. | 7 et pones super eos thus lucidissimum, ut sit panis in monimentum oblationis Domini. |
8 في كل يوم سبت يرتبه امام الرب دائما من عند بني اسرائيل ميثاقا دهريا. | 8 Per singula sabbata mutabuntur coram Domino suscepti a filiis Israël fœdere sempiterno : |
9 فيكون لهرون وبنيه فياكلونه في مكان مقدس. لانه قدس اقداس له من وقائد الرب فريضة دهرية | 9 eruntque Aaron et filiorum ejus, ut comedant eos in loco sancto : quia Sanctum sanctorum est de sacrificiis Domini jure perpetuo.
|
10 وخرج ابن امرأة اسرائيلية وهو ابن رجل مصري في وسط بني اسرائيل وتخاصم في المحلّة ابن الاسرائيلية ورجل اسرائيلي. | 10 Ecce autem egressus filius mulieris Israëlitidis, quem pepererat de viro ægyptio inter filios Israël, jurgatus est in castris cum viro Israëlita. |
11 فجدّف ابن الاسرائيلية على الاسم وسبّ. فأتوا به الى موسى. وكان اسم امه شلومية بنت دبري من سبط دان. | 11 Cumque blasphemasset nomen, et maledixisset ei, adductus est ad Moysen. (Vocabatur autem mater ejus Salumith, filia Dabri de tribu Dan.) |
12 فوضعوه في المحرس ليعلن لهم عن فم الرب | 12 Miseruntque eum in carcerem, donec nossent quid juberet Dominus. |
13 فكلم الرب موسى قائلا | 13 Qui locutus est ad Moysen, |
14 اخرج الذي سبّ الى خارج المحلّة فيضع جميع السامعين ايديهم على راسه ويرجمه كل الجماعة. | 14 dicens : Educ blasphemum extra castra, et ponant omnes qui audierunt, manus suas super caput ejus, et lapidet eum populus universus. |
15 وكلم بني اسرائيل قائلا كل من سبّ الهه يحمل خطيته. | 15 Et ad filios Israël loqueris : Homo, qui maledixerit Deo suo, portabit peccatum suum ; |
16 ومن جدف على اسم الرب فانه يقتل. يرجمه كل الجماعة رجما. الغريب كالوطني عندما يجدف على الاسم يقتل. | 16 et qui blasphemaverit nomen Domini, morte moriatur : lapidibus opprimet eum omnis multitudo, sive ille civis, sive peregrinus fuerit. Qui blasphemaverit nomen Domini, morte moriatur.
|
17 واذا امات احد انسانا فانه يقتل. | 17 Qui percusserit, et occiderit hominem, morte moriatur. |
18 ومن امات بهيمة يعوّض عنها نفسا بنفس. | 18 Qui percusserit animal, reddet vicarium, id est, animam pro anima. |
19 واذا احدث انسان في قريبه عيبا فكما فعل كذلك يفعل به. | 19 Qui irrogaverit maculam cuilibet civium suorum, sicut fecit, sic fiet ei : |
20 كسر بكسر وعين بعين وسنّ بسن. كما احدث عيبا في الانسان كذلك يحدث فيه. | 20 fracturam pro fractura, oculum pro oculo, dentem pro dente restituet : qualem inflixerit maculam, talem sustinere cogetur. |
21 من قتل بهيمة يعوّض عنها ومن قتل انسانا يقتل. | 21 Qui percusserit jumentum, reddet aliud. Qui percusserit hominem, punietur. |
22 حكم واحد يكون لكم. الغريب يكون كالوطني. اني انا الرب الهكم. | 22 Æquum judicium sit inter vos, sive peregrinus, sive civis peccaverit : quia ego sum Dominus Deus vester. |
23 فكلم موسى بني اسرائيل ان يخرجوا الذي سبّ الى خارج المحلّة ويرجموه بالحجارة. ففعل بنو اسرائيل كما امر الرب موسى | 23 Locutusque est Moyses ad filios Israël : et eduxerunt eum, qui blasphemaverat, extra castra, ac lapidibus oppresserunt. Feceruntque filii Israël sicut præceperat Dominus Moysi. |