ΚΡΙΤΑΙ - Giudici - Judges 18

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 εν ταις ημεραις εκειναις ουκ ην βασιλευς εν ισραηλ και εν ταις ημεραις εκειναις εζητει η φυλη του δαν εαυτη κληρονομιαν του κατοικειν οτι ουκ επεσεν αυτη εως των ημερων εκεινων εν μεσω φυλων ισραηλ κληρονομια	1 En ces jours-là, il n’y avait pas de roi en Israël. C’était le moment où la tribu de Dan cherchait un territoire où s’installer, car jusqu’à ce jour ils n’avaient pas reçu d’héritage au milieu des tribus d’Israël.
2 και εξαπεστειλαν οι υιοι δαν εκ των συγγενειων αυτων πεντε ανδρας απο μερους αυτων υιους δυναμεως εκ σαραα και εσθαολ του κατασκεψασθαι την γην και εξιχνιασαι αυτην και ειπαν προς αυτους πορευεσθε και εξεραυνησατε την γην και παρεγενοντο εις ορος εφραιμ εως οικου μιχα και κατεπαυσαν εκει	2 Les gens de Dan envoyèrent donc de chez eux cinq hommes de leur clan, des hommes solides de Soréa et d’Echtaol, pour faire une reconnaissance dans le pays et l’explorer. Ils leur dirent: “Allez inspecter le pays.” Ceux-ci arrivèrent donc dans les monts d’Éphraïm, près de la maison de Mika, et là ils passèrent la nuit.
3 αυτων οντων παρα τω οικω μιχα και αυτοι επεγνωσαν την φωνην του παιδαριου του νεωτερου του λευιτου και εξεκλιναν εκει και ειπαν αυτω τις ηγαγεν σε ωδε και τι ποιεις ενταυθα και τι σοι εστιν ωδε	3 Comme ils étaient tout près de la maison de Mika, ils entendirent la voix du jeune Lévite et ils firent un détour. Ils le questionnèrent: “Qui t’a amené ici? Que fais-tu en ce lieu? Qu’as-tu ici?”
4 και ειπεν προς αυτους ουτως και ουτως εποιησεν μοι μιχα και εμισθωσατο με και εγενηθην αυτω εις ιερεα	4 Il leur répondit: “Mika a fait pour moi ceci et cela, il me paie et je lui sers de prêtre.”
5 και ειπαν αυτω επερωτησον δη εν τω θεω και γνωσομεθα ει κατευοδοι η οδος ημων ην ημεις πορευομεθα επ' αυτην	5 Ils lui dirent: “Consulte donc Dieu pour que nous sachions si ce voyage que nous sommes en train de faire, réussira.”
6 και ειπεν αυτοις ο ιερευς πορευεσθε εις ειρηνην ενωπιον κυριου η οδος υμων καθ' ην υμεις πορευεσθε εν αυτη	6 Le prêtre leur dit: “Allez en paix! Votre voyage est sous le regard de Dieu.”
7 και επορευθησαν οι πεντε ανδρες και παρεγενοντο εις λαισα και ειδον τον λαον τον κατοικουντα εν αυτη καθημενον εν ελπιδι κατα την συγκρισιν των σιδωνιων ησυχαζοντας εν ελπιδι και μη δυναμενους λαλησαι ρημα οτι μακραν εισιν απο σιδωνος και λογος ουκ ην αυτοις μετα συριας	7 Les cinq hommes s’en allèrent donc et ils arrivèrent à Laïch. Ils virent que les habitants vivaient sans crainte, selon l’habitude des Sidoniens, que la ville était paisible et confiante, sans roi pour la gouverner, qu’ils étaient loin des Sidoniens et n’avaient de liens avec personne.
8 και παρεγενοντο οι πεντε ανδρες προς τους αδελφους αυτων εις σαραα και εσθαολ και ελεγον αυτοις οι αδελφοι αυτων τι υμεις καθησθε	8 Quand ils retournèrent vers leurs frères à Soréa et Echtaol, ceux-ci leur demandèrent: “Alors! Quelles nouvelles?”
9 και ειπαν αναστητε και αναβωμεν επ' αυτους οτι εισηλθαμεν και ενεπεριεπατησαμεν εν τη γη εως λαισα και ειδομεν τον λαον τον κατοικουντα εν αυτη εν ελπιδι κατα το συγκριμα των σιδωνιων και μακραν απεχοντες εκ σιδωνος και λογος ουκ ην αυτοις μετα συριας αλλα αναστητε και αναβωμεν επ' αυτους οτι ευρηκαμεν την γην και ιδου αγαθη σφοδρα και υμεις σιωπατε μη οκνησητε του πορευθηναι του ελθειν και κατακληρονομησαι την γην	9 Ils répondirent: “Debout! Allons! Nous avons vu une terre magnifique! Mais quoi, vous restez là! Allez, en route, il faut nous emparer de cette région!
10 ηνικα αν εισελθητε ηξετε προς λαον πεποιθοτα και η γη ευρυχωρος οτι παρεδωκεν αυτην ο θεος εν χειρι υμων τοπος ου ουκ εστιν εκει υστερημα παντος ρηματος οσα εν τη γη	10 Vous trouverez là un peuple sans méfiance. Leur territoire est vaste et large, Dieu l’a livré entre vos mains. Rien ne manque là-bas de tout ce qu’on peut trouver sur la terre.”
11 και απηραν εκ συγγενειας του δαν εκ σαραα και εσθαολ εξακοσιοι ανδρες περιεζωσμενοι σκευη πολεμικα	11 Les Danites partirent donc de Soréa et Echtaol au nombre de 600 hommes équipés pour la guerre.
12 και ανεβησαν και παρενεβαλοσαν εν καριαθιαριμ εν ιουδα δια τουτο εκληθη τω τοπω εκεινω παρεμβολη δαν εως της ημερας ταυτης ιδου κατοπισθεν καριαθιαριμ	12 Ils montèrent à Kiryat-Yéarim en Juda, où ils campèrent. C’est pour cela qu’on a appelé ce lieu Camp-de-Dan jusqu’à ce jour: il se trouve à l’ouest de Kiryat-Yéarim.
13 παρηλθαν εκειθεν και ηλθαν εως του ορους εφραιμ και ηλθον εως οικου μιχα	13 De là ils partirent pour la montagne d’Éphraïm et arrivèrent près de la maison de Mika.
14 και απεκριθησαν οι πεντε ανδρες οι πορευομενοι κατασκεψασθαι την γην και ειπαν προς τους αδελφους αυτων ει οιδατε οτι εν τοις οικοις τουτοις εφουδ και θεραφιν και γλυπτον και χωνευτον και νυν γνωτε τι ποιησετε	14 Alors, les cinq hommes qui étaient allés reconnaître le pays jusqu’à Laïch, prirent la parole et dirent à leurs frères: “Savez-vous qu’il y a dans l’une de ces maisons un éphod et des téraphim, une idole et une statuette de bronze? Pensez un peu à ce que vous devez faire.”
15 και εξεκλιναν εκει και εισηλθοσαν εις τον οικον του παιδαριου του λευιτου εις τον οικον μιχα και ησπασαντο αυτον	15 Ils firent un détour et entrèrent dans la maison de Mika. Le jeune Lévite était là et ils le saluèrent
16 και οι εξακοσιοι ανδρες περιεζωσμενοι σκευη πολεμικα εστηλωμενοι παρα την θυραν του πυλωνος οι εκ των υιων δαν	16 tandis que les 600 hommes, les Danites en armes, se tenaient devant l’entrée de la porte.
17 και ανεβησαν οι πεντε ανδρες οι πορευομενοι κατασκεψασθαι την γην επελθοντες εκει ελαβον το γλυπτον και το εφουδ και το θεραφιν και το χωνευτον και ο ιερευς εστηλωμενος παρα τη θυρα του πυλωνος και οι εξακοσιοι ανδρες οι περιεζωσμενοι σκευη πολεμικα	17 Les cinq hommes qui étaient allés reconnaître le pays, montèrent, entrèrent dans la maison, prirent l’idole, l’éphod, les téraphim et la statuette de bronze. Le prêtre était là à l’entrée de la porte avec les 600 hommes en armes.
18 και ουτοι εισηλθον εις οικον μιχα και ελαβον το γλυπτον και το εφουδ και το θεραφιν και το χωνευτον και ειπεν προς αυτους ο ιερευς τι υμεις ποιειτε	18 Voyant les cinq hommes qui entraient dans la maison de Mika, prenaient l’idole, l’éphod, les téraphim et la statuette de bronze, le prêtre leur dit: “Qu’est-ce que vous faites là?”
19 και ειπαν προς αυτον κωφευσον επιθες την χειρα σου επι το στομα σου και ελθε μεθ' ημων και εση ημιν εις πατερα και εις ιερεα μη βελτιον ειναι σε ιερεα οικου ανδρος ενος η γινεσθαι σε ιερεα φυλης και συγγενειας εν ισραηλ	19 Ils répondirent: “Tais-toi! Mets ta main sur ta bouche et viens avec nous: tu seras pour nous un père et un prêtre. Que vaut-il mieux pour toi: être le prêtre d’un seul homme dans sa maison, ou être le prêtre de toute une tribu, de tout un clan en Israël?”
20 και ηγαθυνθη η καρδια του ιερεως και ελαβεν το εφουδ και το θεραφιν και το γλυπτον και το χωνευτον και εισηλθεν εν μεσω του λαου	20 Le prêtre en eut la joie au cœur. Il prit l’éphod, les téraphim, l’idole, la statuette de bronze et se mit en route avec tous ces hommes.
21 και επεστρεψαν και απηλθαν και εταξαν την πανοικιαν και την κτησιν αυτου την ενδοξον εμπροσθεν αυτων	21 Au moment de reprendre leur marche ils avaient placé devant eux les petits enfants, le bétail et les bagages.
22 αυτων δε μεμακρυγκοτων απο του οικου μιχα και ιδου μιχα και οι ανδρες οι συν τω οικω μετα μιχα εκραζον κατοπισω υιων δαν	22 Comme ils étaient déjà loin de la maison, les proches voisins de Mika s’attroupèrent et se lancèrent à la poursuite des Danites;
23 και επεστρεψαν οι υιοι δαν τα προσωπα αυτων και ειπαν προς μιχα τι εστιν σοι οτι εκραξας	23 et ils criaient derrière eux. Les Danites se retournèrent et dirent à Mika: “Pourquoi cet attroupement?”
24 και ειπεν μιχα οτι το γλυπτον μου ο εποιησα εμαυτω ελαβετε και τον ιερεα και απηλθατε και τι εμοι ετι και τι τουτο λεγετε μοι τι τουτο κραζεις	24 Il leur répondit: “Vous avez pris les dieux que je m’étais fabriqués, vous me prenez mon prêtre et vous partez! Que me reste-t-il? Et vous me demandez ce qu’il y a?”
25 και ειπον προς αυτον οι υιοι δαν μη ακουσθητω δη η φωνη σου μεθ' ημων μηποτε απαντησωσιν υμιν ανδρες κατωδυνοι ψυχη και προσθησεις την ψυχην σου και την ψυχην του οικου σου	25 Les Danites lui dirent: “Arrête de crier sur nous, car des hommes agacés pourraient bien se jeter sur vous; toi et ta famille vous pourriez bien y laisser votre peau!”
26 και επορευθησαν οι υιοι δαν εις την οδον αυτων και ειδεν μιχα οτι ισχυροτεροι εισιν αυτου και εξενευσεν και ανεστρεψεν εις τον οικον αυτου	26 Les Danites reprirent leur route et, voyant qu’ils étaient les plus forts, Mika fit demi-tour et revint à sa maison.
27 και αυτοι ελαβον οσα εποιησεν μιχα και τον ιερεα ος ην αυτω και ηλθον εως λαισα επι λαον ησυχαζοντα και πεποιθοτα και επαταξαν αυτους εν στοματι ρομφαιας και την πολιν ενεπρησαν	27 Les Danites emmenèrent donc tout ce qu’avait fait Mika, ainsi que le prêtre qui était chez lui, et ils tombèrent à Laïch sur une population paisible et sans méfiance. Ils passèrent tout le monde au fil de l’épée et brûlèrent la ville.
28 και ουκ εστιν εξαιρουμενος οτι μακραν εστιν απο σιδωνιων και λογος ουκ εστιν αυτοις μετα ανθρωπων και αυτη εν κοιλαδι η εστιν του οικου ροωβ και ωκοδομησαν την πολιν και κατωκησαν εν αυτη	28 Il n’y eut personne pour la sauver, car Sidon était éloignée et eux n’avaient de lien avec personne. La ville en effet se trouve dans la plaine en direction de Beth-Réhob. Ils la reconstruisirent et s’y installèrent.
29 και εκαλεσαν το ονομα της πολεως δαν κατα το ονομα του πατρος αυτων ος εγενηθη τω ισραηλ και ην λαις ονομα τη πολει το προτερον	29 Ils donnèrent à la ville le nom de Dan, en souvenir de leur père Dan, fils d’Israël; mais auparavant la ville s’appelait Laïch.
30 και ανεστησαν εαυτοις οι υιοι του δαν το γλυπτον μιχα και ιωναθαν υιος γηρσωμ υιου μωυση αυτος και οι υιοι αυτου ησαν ιερεις τη φυλη δαν εως της ημερας της μετοικεσιας της γης	30 Les Danites installèrent l’idole pour leur compte, et Yonathan, fils de Guerchom, fils de Moïse, et ses fils, furent prêtres pour la tribu de Dan jusqu’au jour de la déportation.
31 και εταξαν εαυτοις το γλυπτον μιχα ο εποιησεν πασας τας ημερας οσας ην ο οικος του θεου εν σηλω	31 Ils installèrent au milieu d’eux l’idole que Mika avait faite et cela dura aussi longtemps que la maison de Dieu à Silo.