ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 62

LXX	JERUSALEM
1 δια σιων ου σιωπησομαι και δια ιερουσαλημ ουκ ανησω εως αν εξελθη ως φως η δικαιοσυνη μου το δε σωτηριον μου ως λαμπας καυθησεται	1 A cause de Sion je ne me tairai pas, à cause de Jérusalem je ne me tiendrai pas en repos, jusqu'à ceque sa justice jaillisse comme une clarté, et son salut comme une torche allumée.
2 και οψονται εθνη την δικαιοσυνην σου και βασιλεις την δοξαν σου και καλεσει σε το ονομα σου το καινον ο ο κυριος ονομασει αυτο	2 Alors les nations verront ta justice, et tous les rois ta gloire. Alors on t'appellera d'un nom nouveauque la bouche de Yahvé désignera.
3 και εση στεφανος καλλους εν χειρι κυριου και διαδημα βασιλειας εν χειρι θεου σου	3 Tu seras une couronne de splendeur dans la main de Yahvé, un turban royal dans la main de ton Dieu.
4 και ουκετι κληθηση καταλελειμμενη και η γη σου ου κληθησεται ερημος σοι γαρ κληθησεται θελημα εμον και τη γη σου οικουμενη	4 On ne te dira plus: "Délaissée" et de ta terre on ne dira plus: "Désolation." Mais on t'appellera: "Monplaisir est en elle" et ta terre: "Epousée." Car Yahvé trouvera en toi son plaisir, et ta terre sera épousée.
5 και ως συνοικων νεανισκος παρθενω ουτως κατοικησουσιν οι υιοι σου μετα σου και εσται ον τροπον ευφρανθησεται νυμφιος επι νυμφη ουτως ευφρανθησεται κυριος επι σοι	5 Comme un jeune homme épouse une vierge, ton bâtisseur t'épousera. Et c'est la joie de l'époux ausujet de l'épouse que ton Dieu éprouvera à ton sujet.
6 και επι των τειχεων σου ιερουσαλημ κατεστησα φυλακας ολην την ημεραν και ολην την νυκτα οι δια τελους ου σιωπησονται μιμνησκομενοι κυριου	6 Sur tes remparts, Jérusalem, j'ai posté des veilleurs, de jour et de nuit, jamais ils ne se tairont. Vousqui vous rappelez au souvenir de Yahvé, pas de repos pour vous.
7 ουκ εστιν γαρ υμιν ομοιος εαν διορθωση και ποιηση ιερουσαλημ αγαυριαμα επι της γης	7 Ne lui accordez pas de repos qu'il n'ait établi Jérusalem et fait d'elle une louange au milieu du pays.
8 ωμοσεν κυριος κατα της δεξιας αυτου και κατα της ισχυος του βραχιονος αυτου ει ετι δωσω τον σιτον σου και τα βρωματα σου τοις εχθροις σου και ει ετι πιονται υιοι αλλοτριοι τον οινον σου εφ' ω εμοχθησας	8 Yahvé l'a juré par sa droite et par son bras puissant: "Je ne donnerai plus ton blé en nourriture à tesennemis, les étrangers ne boiront plus ton vin, le fruit de ton labeur,
9 αλλ' η οι συναγοντες φαγονται αυτα και αινεσουσιν κυριον και οι συναγοντες πιονται αυτα εν ταις επαυλεσιν ταις αγιαις μου	9 mais les moissonneurs mangeront le blé et loueront Yahvé, les vendangeurs boiront le vin, dans mesparvis sacrés."
10 πορευεσθε δια των πυλων μου και οδοποιησατε τω λαω μου και τους λιθους τους εκ της οδου διαρριψατε εξαρατε συσσημον εις τα εθνη	10 Passez, passez par les portes, frayez le chemin de mon peuple, nivelez, nivelez la route, ôtez-en lespierres. Elevez un signal pour les peuples.
11 ιδου γαρ κυριος εποιησεν ακουστον εως εσχατου της γης ειπατε τη θυγατρι σιων ιδου σοι ο σωτηρ παραγινεται εχων τον εαυτου μισθον και το εργον προ προσωπου αυτου	11 Voici que Yahvé se fait entendre jusqu'à l'extrémité de la terre: Dites à la fille de Sion: Voici quevient ton salut, voici avec lui sa récompense, et devant lui son salaire.
12 και καλεσει αυτον λαον αγιον λελυτρωμενον υπο κυριου συ δε κληθηση επιζητουμενη πολις και ουκ εγκαταλελειμμενη	12 On les appellera: "Le peuple saint", "les rachetés de Yahvé." Quant à toi on t'appellera:"Recherchée", "Ville non délaissée."