1 μη επεχε επι τοις χρημασιν σου και μη ειπης αυταρκη μοι εστιν | 1 Non confidare nelle tue ricchezze e non dire: "Sono autosufficiente". |
2 μη εξακολουθει τη ψυχη σου και τη ισχυι σου πορευεσθαι εν επιθυμιαις καρδιας σου | 2 Non fidarti di te stesso e della tua forza per seguire i desideri del tuo cuore. |
3 και μη ειπης τις με δυναστευσει ο γαρ κυριος εκδικων εκδικησει | 3 Non dire: "Chi può comandarmi?", perché il Signore ti punirà. |
4 μη ειπης ημαρτον και τι μοι εγενετο ο γαρ κυριος εστιν μακροθυμος | 4 Non dire: "Ho peccato e cosa è successo?", perché il Signore ha sempre tempo. |
5 περι εξιλασμου μη αφοβος γινου προσθειναι αμαρτιαν εφ' αμαρτιαις | 5 Visto che perdona, non essere sfacciato da aggiungere peccato a peccato. |
6 και μη ειπης ο οικτιρμος αυτου πολυς το πληθος των αμαρτιων μου εξιλασεται ελεος γαρ και οργη παρ' αυτω και επι αμαρτωλους καταπαυσει ο θυμος αυτου | 6 Non dire: "La sua compassione è grande, perdonerà i miei peccati, anche se molti", perché in lui c'è misericordia e ira, il suo furore scenderà sui peccatori. |
7 μη αναμενε επιστρεψαι προς κυριον και μη υπερβαλλου ημεραν εξ ημερας εξαπινα γαρ εξελευσεται οργη κυριου και εν καιρω εκδικησεως εξολη | 7 Non ritardare la conversione al Signore e non differirla di giorno in giorno, perché l'ira del Signore verrà improvvisa e nel tempo del giudizio sarai distrutto. |
8 μη επεχε επι χρημασιν αδικοις ουδεν γαρ ωφελησει σε εν ημερα επαγωγης | 8 Non confidare nelle ricchezze ingiuste: non ti serviranno nel giorno della sventura. |
9 μη λικμα εν παντι ανεμω και μη πορευου εν παση ατραπω ουτως ο αμαρτωλος ο διγλωσσος | 9 Non spulare ad ogni vento e non andare per ogni sentiero, come fa il peccatore e il simulatore. |
10 ισθι εστηριγμενος εν συνεσει σου και εις εστω σου ο λογος | 10 Sii costante in quello che pensi e sia una sola la tua parola. |
11 γινου ταχυς εν ακροασει σου και εν μακροθυμια φθεγγου αποκρισιν | 11 Sii pronto nell'ascolto e lento nella risposta. |
12 ει εστιν σοι συνεσις αποκριθητι τω πλησιον ει δε μη η χειρ σου εστω επι τω στοματι σου | 12 Se sai, rispondi al tuo prossimo, se no, la mano sia sulla tua bocca. |
13 δοξα και ατιμια εν λαλια και γλωσσα ανθρωπου πτωσις αυτω | 13 Gloria e disonore nel modo di parlare: l'uomo cade per la sua lingua. |
14 μη κληθης ψιθυρος και τη γλωσση σου μη ενεδρευε επι γαρ τω κλεπτη εστιν αισχυνη και καταγνωσις πονηρα επι διγλωσσου | 14 Non farti la fama di maldicente e non insidiare con la tua lingua, perché se c'è vergogna per il ladro, c'è amara condanna per il simulatore. |
15 εν μεγαλω και εν μικρω μη αγνοει και αντι φιλου μη γινου εχθρος ονομα γαρ πονηρον αισχυνην και ονειδος κληρονομησει ουτως ο αμαρτωλος ο διγλωσσος | 15 Non sbagliare nelle cose grandi e nelle piccole, per non mutarti da amico in nemico. |