ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ - Qoelet - Ecclesiastes 12

LXX	NEW JERUSALEM
1 και μνησθητι του κτισαντος σε εν ημεραις νεοτητος σου εως οτου μη ελθωσιν ημεραι της κακιας και φθασωσιν ετη εν οις ερεις ουκ εστιν μοι εν αυτοις θελημα	1 Remember your Creator while you are still young, before the bad days come, before the years comewhich, you wil say, give you no pleasure;
2 εως ου μη σκοτισθη ο ηλιος και το φως και η σεληνη και οι αστερες και επιστρεψωσιν τα νεφη οπισω του υετου	2 before the sun and the light grow dim and the moon and stars, before the clouds return after the rain;
3 εν ημερα η εαν σαλευθωσιν φυλακες της οικιας και διαστραφωσιν ανδρες της δυναμεως και ηργησαν αι αληθουσαι οτι ωλιγωθησαν και σκοτασουσιν αι βλεπουσαι εν ταις οπαις	3 the time when your watchmen become shaky, when strong men are bent double, when the women,one by one, quit grinding, and, as they look out of the window, find their sight growing dim.
4 και κλεισουσιν θυρας εν αγορα εν ασθενεια φωνης της αληθουσης και αναστησεται εις φωνην του στρουθιου και ταπεινωθησονται πασαι αι θυγατερες του ασματος	4 When the street-door is kept shut, when the sound of grinding fades away, when the first cry of a birdwakes you up, when all the singing has stopped;
5 και γε απο υψους οψονται και θαμβοι εν τη οδω και ανθηση το αμυγδαλον και παχυνθη η ακρις και διασκεδασθη η καππαρις οτι επορευθη ο ανθρωπος εις οικον αιωνος αυτου και εκυκλωσαν εν αγορα οι κοπτομενοι	5 when going uphil is an ordeal and you are frightened at every step you take- yet the almond tree is inflower and the grasshopper is weighed down and the caper-bush loses its tang; while you are on the way to youreverlasting home and the mourners are assembling in the street;
6 εως οτου μη ανατραπη σχοινιον του αργυριου και συνθλιβη ανθεμιον του χρυσιου και συντριβη υδρια επι την πηγην και συντροχαση ο τροχος επι τον λακκον	6 before the silver thread snaps, or the golden bowl is cracked, or the pitcher shattered at the fountain,or the pul ey broken at the wel -head:
7 και επιστρεψη ο χους επι την γην ως ην και το πνευμα επιστρεψη προς τον θεον ος εδωκεν αυτο	7 the dust returns to the earth from which it came, and the spirit returns to God who gave it.
8 ματαιοτης ματαιοτητων ειπεν ο εκκλησιαστης τα παντα ματαιοτης	8 Sheer futility, Qoheleth says, everything is futile.
9 και περισσον οτι εγενετο εκκλησιαστης σοφος ετι εδιδαξεν γνωσιν συν τον λαον και ους εξιχνιασεται κοσμιον παραβολων	9 Besides being a sage, Qoheleth taught the people what he himself knew, having weighed, studied andemended many proverbs.
10 πολλα εζητησεν εκκλησιαστης του ευρειν λογους θεληματος και γεγραμμενον ευθυτητος λογους αληθειας	10 Qoheleth took pains to write in an attractive style and by it to convey truths.
11 λογοι σοφων ως τα βουκεντρα και ως ηλοι πεφυτευμενοι οι παρα των συναγματων εδοθησαν εκ ποιμενος ενος και περισσον εξ αυτων	11 The sayings of a sage are like goads, like pegs positioned by shepherds: the same shepherd finds ause for both.
12 υιε μου φυλαξαι ποιησαι βιβλια πολλα ουκ εστιν περασμος και μελετη πολλη κοπωσις σαρκος	12 Furthermore, my child, you must realise that writing books involves endless hard work, and that muchstudy wearies the body.
13 τελος λογου το παν ακουεται τον θεον φοβου και τας εντολας αυτου φυλασσε οτι τουτο πας ο ανθρωπος	13 To sum up the whole matter: fear God and keep his commandments, for that is the duty of everyone.
14 οτι συν παν το ποιημα ο θεος αξει εν κρισει εν παντι παρεωραμενω εαν αγαθον και εαν πονηρον .	14 For God wil cal al our deeds to judgement, all that is hidden, be it good or bad.