ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ - Qoelet - Ecclesiastes 12

LXX	NEW AMERICAN BIBLE
1 και μνησθητι του κτισαντος σε εν ημεραις νεοτητος σου εως οτου μη ελθωσιν ημεραι της κακιας και φθασωσιν ετη εν οις ερεις ουκ εστιν μοι εν αυτοις θελημα	1 Remember your Creator in the days of your youth, before the evil days come And the years approach of which you will say, I have no pleasure in them;
2 εως ου μη σκοτισθη ο ηλιος και το φως και η σεληνη και οι αστερες και επιστρεψωσιν τα νεφη οπισω του υετου	2 Before the sun is darkened. and the light, and the moon, and the stars, while the clouds return after the rain;
3 εν ημερα η εαν σαλευθωσιν φυλακες της οικιας και διαστραφωσιν ανδρες της δυναμεως και ηργησαν αι αληθουσαι οτι ωλιγωθησαν και σκοτασουσιν αι βλεπουσαι εν ταις οπαις	3 When the guardians of the house tremble, and the strong men are bent, And the grinders are idle because they are few, and they who look through the windows grow blind;
4 και κλεισουσιν θυρας εν αγορα εν ασθενεια φωνης της αληθουσης και αναστησεται εις φωνην του στρουθιου και ταπεινωθησονται πασαι αι θυγατερες του ασματος	4 When the doors to the street are shut, and the sound of the mill is low; When one waits for the chirp of a bird, but all the daughters of song are suppressed;
5 και γε απο υψους οψονται και θαμβοι εν τη οδω και ανθηση το αμυγδαλον και παχυνθη η ακρις και διασκεδασθη η καππαρις οτι επορευθη ο ανθρωπος εις οικον αιωνος αυτου και εκυκλωσαν εν αγορα οι κοπτομενοι	5 And one fears heights, and perils in the street; When the almond tree blooms, and the locust grows sluggish and the caper berry is without effect, Because man goes to his lasting home, and mourners go about the streets;
6 εως οτου μη ανατραπη σχοινιον του αργυριου και συνθλιβη ανθεμιον του χρυσιου και συντριβη υδρια επι την πηγην και συντροχαση ο τροχος επι τον λακκον	6 Before the silver cord is snapped and the golden bowl is broken, And the pitcher is shattered at the spring, and the broken pulley falls into the well,
7 και επιστρεψη ο χους επι την γην ως ην και το πνευμα επιστρεψη προς τον θεον ος εδωκεν αυτο	7 And the dust returns to the earth as it once was, and the life breath returns to God who gave it.
8 ματαιοτης ματαιοτητων ειπεν ο εκκλησιαστης τα παντα ματαιοτης	8 Vanity of vanities, says Qoheleth, all things are vanity!
9 και περισσον οτι εγενετο εκκλησιαστης σοφος ετι εδιδαξεν γνωσιν συν τον λαον και ους εξιχνιασεται κοσμιον παραβολων	9 Besides being wise, Qoheleth taught the people knowledge, and weighed, scrutinized and arranged many proverbs.
10 πολλα εζητησεν εκκλησιαστης του ευρειν λογους θεληματος και γεγραμμενον ευθυτητος λογους αληθειας	10 Qoheleth sought to find pleasing sayings, and to write down true sayings with precision.
11 λογοι σοφων ως τα βουκεντρα και ως ηλοι πεφυτευμενοι οι παρα των συναγματων εδοθησαν εκ ποιμενος ενος και περισσον εξ αυτων	11 The sayings of the wise are like goads; like fixed spikes are the topics given by one collector.
12 υιε μου φυλαξαι ποιησαι βιβλια πολλα ουκ εστιν περασμος και μελετη πολλη κοπωσις σαρκος	12 As to more than these, my son, beware. Of the making of many books there is no end, and in much study there is weariness for the flesh.
13 τελος λογου το παν ακουεται τον θεον φοβου και τας εντολας αυτου φυλασσε οτι τουτο πας ο ανθρωπος	13 The last word, when all is heard: Fear God and keep his commandments, for this is man's all;
14 οτι συν παν το ποιημα ο θεος αξει εν κρισει εν παντι παρεωραμενω εαν αγαθον και εαν πονηρον .	14 because God will bring to judgment every work, with all its hidden qualities, whether good or bad.