ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 21

LXX	VULGATA
1 εις το τελος υπερ της αντιλημψεως της εωθινης ψαλμος τω δαυιδ	1 In finem, pro susceptione matutina. Psalmus David.
2 ο θεος ο θεος μου προσχες μοι ινα τι εγκατελιπες με μακραν απο της σωτηριας μου οι λογοι των παραπτωματων μου	2 Deus, Deus meus, respice in me : quare me dereliquisti ? longe a salute mea verba delictorum meorum.
3 ο θεος μου κεκραξομαι ημερας και ουκ εισακουση και νυκτος και ουκ εις ανοιαν εμοι	3 Deus meus, clamabo per diem, et non exaudies ; et nocte, et non ad insipientiam mihi.
4 συ δε εν αγιοις κατοικεις ο επαινος ισραηλ	4 Tu autem in sancto habitas, laus Israël.
5 επι σοι ηλπισαν οι πατερες ημων ηλπισαν και ερρυσω αυτους	5 In te speraverunt patres nostri ; speraverunt, et liberasti eos.
6 προς σε εκεκραξαν και εσωθησαν επι σοι ηλπισαν και ου κατησχυνθησαν	6 Ad te clamaverunt, et salvi facti sunt ; in te speraverunt, et non sunt confusi.
7 εγω δε ειμι σκωληξ και ουκ ανθρωπος ονειδος ανθρωπου και εξουδενημα λαου	7 Ego autem sum vermis, et non homo ; opprobrium hominum, et abjectio plebis.
8 παντες οι θεωρουντες με εξεμυκτηρισαν με ελαλησαν εν χειλεσιν εκινησαν κεφαλην	8 Omnes videntes me deriserunt me ; locuti sunt labiis, et moverunt caput.
9 ηλπισεν επι κυριον ρυσασθω αυτον σωσατω αυτον οτι θελει αυτον	9 Speravit in Domino, eripiat eum : salvum faciat eum, quoniam vult eum.
10 οτι συ ει ο εκσπασας με εκ γαστρος η ελπις μου απο μαστων της μητρος μου	10 Quoniam tu es qui extraxisti me de ventre, spes mea ab uberibus matris meæ.
11 επι σε επερριφην εκ μητρας εκ κοιλιας μητρος μου θεος μου ει συ	11 In te projectus sum ex utero ; de ventre matris meæ Deus meus es tu :
12 μη αποστης απ' εμου οτι θλιψις εγγυς οτι ουκ εστιν ο βοηθων	12 ne discesseris a me, quoniam tribulatio proxima est, quoniam non est qui adjuvet.
13 περιεκυκλωσαν με μοσχοι πολλοι ταυροι πιονες περιεσχον με	13 Circumdederunt me vituli multi ; tauri pingues obsederunt me.
14 ηνοιξαν επ' εμε το στομα αυτων ως λεων ο αρπαζων και ωρυομενος	14 Aperuerunt super me os suum, sicut leo rapiens et rugiens.
15 ωσει υδωρ εξεχυθην και διεσκορπισθη παντα τα οστα μου εγενηθη η καρδια μου ωσει κηρος τηκομενος εν μεσω της κοιλιας μου	15 Sicut aqua effusus sum, et dispersa sunt omnia ossa mea : factum est cor meum tamquam cera liquescens in medio ventris mei.
16 εξηρανθη ως οστρακον η ισχυς μου και η γλωσσα μου κεκολληται τω λαρυγγι μου και εις χουν θανατου κατηγαγες με	16 Aruit tamquam testa virtus mea, et lingua mea adhæsit faucibus meis : et in pulverem mortis deduxisti me.
17 οτι εκυκλωσαν με κυνες πολλοι συναγωγη πονηρευομενων περιεσχον με ωρυξαν χειρας μου και ποδας	17 Quoniam circumdederunt me canes multi ; concilium malignantium obsedit me. Foderunt manus meas et pedes meos ;
18 εξηριθμησα παντα τα οστα μου αυτοι δε κατενοησαν και επειδον με	18 dinumeraverunt omnia ossa mea. Ipsi vero consideraverunt et inspexerunt me.
19 διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον	19 Diviserunt sibi vestimenta mea, et super vestem meam miserunt sortem.
20 συ δε κυριε μη μακρυνης την βοηθειαν μου εις την αντιλημψιν μου προσχες	20 Tu autem, Domine, ne elongaveris auxilium tuum a me ; ad defensionem meam conspice.
21 ρυσαι απο ρομφαιας την ψυχην μου και εκ χειρος κυνος την μονογενη μου	21 Erue a framea, Deus, animam meam, et de manu canis unicam meam.
22 σωσον με εκ στοματος λεοντος και απο κερατων μονοκερωτων την ταπεινωσιν μου	22 Salva me ex ore leonis, et a cornibus unicornium humilitatem meam.
23 διηγησομαι το ονομα σου τοις αδελφοις μου εν μεσω εκκλησιας υμνησω σε	23 Narrabo nomen tuum fratribus meis ; in medio ecclesiæ laudabo te.
24 οι φοβουμενοι κυριον αινεσατε αυτον απαν το σπερμα ιακωβ δοξασατε αυτον φοβηθητωσαν αυτον απαν το σπερμα ισραηλ	24 Qui timetis Dominum, laudate eum ; universum semen Jacob, glorificate eum.
25 οτι ουκ εξουδενωσεν ουδε προσωχθισεν τη δεησει του πτωχου ουδε απεστρεψεν το προσωπον αυτου απ' εμου και εν τω κεκραγεναι με προς αυτον εισηκουσεν μου	25 Timeat eum omne semen Israël, quoniam non sprevit, neque despexit deprecationem pauperis, nec avertit faciem suam a me : et cum clamarem ad eum, exaudivit me.
26 παρα σου ο επαινος μου εν εκκλησια μεγαλη τας ευχας μου αποδωσω ενωπιον των φοβουμενων αυτον	26 Apud te laus mea in ecclesia magna ; vota mea reddam in conspectu timentium eum.
27 φαγονται πενητες και εμπλησθησονται και αινεσουσιν κυριον οι εκζητουντες αυτον ζησονται αι καρδιαι αυτων εις αιωνα αιωνος	27 Edent pauperes, et saturabuntur, et laudabunt Dominum qui requirunt eum : vivent corda eorum in sæculum sæculi.
28 μνησθησονται και επιστραφησονται προς κυριον παντα τα περατα της γης και προσκυνησουσιν ενωπιον σου πασαι αι πατριαι των εθνων	28 Reminiscentur et convertentur ad Dominum universi fines terræ ; et adorabunt in conspectu ejus universæ familiæ gentium :
29 οτι του κυριου η βασιλεια και αυτος δεσποζει των εθνων	29 quoniam Domini est regnum, et ipse dominabitur gentium.
30 εφαγον και προσεκυνησαν παντες οι πιονες της γης ενωπιον αυτου προπεσουνται παντες οι καταβαινοντες εις την γην και η ψυχη μου αυτω ζη	30 Manducaverunt et adoraverunt omnes pingues terræ ; in conspectu ejus cadent omnes qui descendunt in terram.
31 και το σπερμα μου δουλευσει αυτω αναγγελησεται τω κυριω γενεα η ερχομενη	31 Et anima mea illi vivet ; et semen meum serviet ipsi.
32 και αναγγελουσιν την δικαιοσυνην αυτου λαω τω τεχθησομενω οτι εποιησεν ο κυριος	32 Annuntiabitur Domino generatio ventura ; et annuntiabunt cæli justitiam ejus populo qui nascetur, quem fecit Dominus.