ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 142

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 ψαλμος τω δαυιδ οτε αυτον ο υιος καταδιωκει κυριε εισακουσον της προσευχης μου ενωτισαι την δεησιν μου εν τη αληθεια σου επακουσον μου εν τη δικαιοσυνη σου	1 Psaume de David. Seigneur, écoute ma prière, prête l’oreille à ma supplication. Toi, toujours fidèle et juste, réponds-moi.
2 και μη εισελθης εις κρισιν μετα του δουλου σου οτι ου δικαιωθησεται ενωπιον σου πας ζων	2 N’entre pas en procès avec ton serviteur, car nul vivant n’est sans tort devant toi.
3 οτι κατεδιωξεν ο εχθρος την ψυχην μου εταπεινωσεν εις γην την ζωην μου εκαθισεν με εν σκοτεινοις ως νεκρους αιωνος	3 L’ennemi me poursuit à mort, déjà il me piétine sur le sol, et me renvoie au séjour des ténèbres, avec les morts de tous les temps.
4 και ηκηδιασεν επ' εμε το πνευμα μου εν εμοι εταραχθη η καρδια μου	4 Mon esprit en moi défaille, mon cœur au fond de moi se déconcerte.
5 εμνησθην ημερων αρχαιων και εμελετησα εν πασι τοις εργοις σου εν ποιημασιν των χειρων σου εμελετων	5 Alors je me rappelle les jours du passé, je repasse une à une tes interventions, je réfléchis sur l’œuvre de tes mains.
6 διεπετασα τας χειρας μου προς σε η ψυχη μου ως γη ανυδρος σοι διαψαλμα	6 Je tends les mains vers toi, mon âme aspire à toi comme une terre assoiffée.
7 ταχυ εισακουσον μου κυριε εξελιπεν το πνευμα μου μη αποστρεψης το προσωπον σου απ' εμου και ομοιωθησομαι τοις καταβαινουσιν εις λακκον	7 Seigneur, hâte-toi de me répondre, car déjà mon esprit s’obscurcit. Ne me cache pas ta face comme tu fais pour ceux qui descendent à la fosse.
8 ακουστον ποιησον μοι το πρωι το ελεος σου οτι επι σοι ηλπισα γνωρισον μοι κυριε οδον εν η πορευσομαι οτι προς σε ηρα την ψυχην μου	8 Que vienne ce matin où j’entendrai ta grâce, car mon espérance est en toi. Montre-moi un chemin où je passerai, car vers toi j’élève mon âme.
9 εξελου με εκ των εχθρων μου κυριε οτι προς σε κατεφυγον	9 Délivre-moi de mes ennemis, Seigneur, car j’ai cherché refuge en toi.
10 διδαξον με του ποιειν το θελημα σου οτι συ ει ο θεος μου το πνευμα σου το αγαθον οδηγησει με εν γη ευθεια	10 Enseigne-moi à faire ta volonté, puisque mon Dieu, c’est toi! Que ton bon esprit me guide sur un terrain aplani.
11 ενεκα του ονοματος σου κυριε ζησεις με εν τη δικαιοσυνη σου εξαξεις εκ θλιψεως την ψυχην μου	11 Fais-moi vivre, Seigneur, pour l’honneur de ton nom; toi, le Juste, fais-moi sortir de la détresse.
12 και εν τω ελεει σου εξολεθρευσεις τους εχθρους μου και απολεις παντας τους θλιβοντας την ψυχην μου οτι δουλος σου ειμι εγω	12 Toi, le Secourable, écrase mes ennemis, et fais périr ceux qui s’en prennent à ma vie: tu sais que je suis ton serviteur.