ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 118
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | VULGATA |
---|---|
1 αλληλουια α# αλφ μακαριοι οι αμωμοι εν οδω οι πορευομενοι εν νομω κυριου | 1 Alleluja. (Aleph)Beati immaculati in via, qui ambulant in lege Domini. |
2 μακαριοι οι εξερευνωντες τα μαρτυρια αυτου εν ολη καρδια εκζητησουσιν αυτον | 2 Beati qui scrutantur testimonia ejus ; in toto corde exquirunt eum. |
3 ου γαρ οι εργαζομενοι την ανομιαν εν ταις οδοις αυτου επορευθησαν | 3 Non enim qui operantur iniquitatem in viis ejus ambulaverunt. |
4 συ ενετειλω τας εντολας σου φυλαξασθαι σφοδρα | 4 Tu mandasti mandata tua custodiri nimis. |
5 οφελον κατευθυνθειησαν αι οδοι μου του φυλαξασθαι τα δικαιωματα σου | 5 Utinam dirigantur viæ meæ ad custodiendas justificationes tuas. |
6 τοτε ου μη επαισχυνθω εν τω με επιβλεπειν επι πασας τας εντολας σου | 6 Tunc non confundar, cum perspexero in omnibus mandatis tuis. |
7 εξομολογησομαι σοι κυριε εν ευθυτητι καρδιας εν τω μεμαθηκεναι με τα κριματα της δικαιοσυνης σου | 7 Confitebor tibi in directione cordis, in eo quod didici judicia justitiæ tuæ. |
8 τα δικαιωματα σου φυλαξω μη με εγκαταλιπης εως σφοδρα | 8 Justificationes tuas custodiam ; non me derelinquas usquequaque. |
9 β# βηθ εν τινι κατορθωσει ο νεωτερος την οδον αυτου εν τω φυλασσεσθαι τους λογους σου | 9 (Beth)In quo corrigit adolescentior viam suam ? in custodiendo sermones tuos. |
10 εν ολη καρδια μου εξεζητησα σε μη απωση με απο των εντολων σου | 10 In toto corde meo exquisivi te ; ne repellas me a mandatis tuis. |
11 εν τη καρδια μου εκρυψα τα λογια σου οπως αν μη αμαρτω σοι | 11 In corde meo abscondi eloquia tua, ut non peccem tibi. |
12 ευλογητος ει κυριε διδαξον με τα δικαιωματα σου | 12 Benedictus es, Domine ; doce me justificationes tuas. |
13 εν τοις χειλεσιν μου εξηγγειλα παντα τα κριματα του στοματος σου | 13 In labiis meis pronuntiavi omnia judicia oris tui. |
14 εν τη οδω των μαρτυριων σου ετερφθην ως επι παντι πλουτω | 14 In via testimoniorum tuorum delectatus sum, sicut in omnibus divitiis. |
15 εν ταις εντολαις σου αδολεσχησω και κατανοησω τας οδους σου | 15 In mandatis tuis exercebor, et considerabo vias tuas. |
16 εν τοις δικαιωμασιν σου μελετησω ουκ επιλησομαι των λογων σου | 16 In justificationibus tuis meditabor : non obliviscar sermones tuos. |
17 γ# γιμαλ ανταποδος τω δουλω σου ζησομαι και φυλαξω τους λογους σου | 17 (Ghimel)Retribue servo tuo, vivifica me, et custodiam sermones tuos. |
18 αποκαλυψον τους οφθαλμους μου και κατανοησω τα θαυμασια σου εκ του νομου σου | 18 Revela oculos meos, et considerabo mirabilia de lege tua. |
19 παροικος εγω ειμι εν τη γη μη αποκρυψης απ' εμου τας εντολας σου | 19 Incola ego sum in terra : non abscondas a me mandata tua. |
20 επεποθησεν η ψυχη μου του επιθυμησαι τα κριματα σου εν παντι καιρω | 20 Concupivit anima mea desiderare justificationes tuas in omni tempore. |
21 επετιμησας υπερηφανοις επικαταρατοι οι εκκλινοντες απο των εντολων σου | 21 Increpasti superbos ; maledicti qui declinant a mandatis tuis. |
22 περιελε απ' εμου ονειδος και εξουδενωσιν οτι τα μαρτυρια σου εξεζητησα | 22 Aufer a me opprobrium et contemptum, quia testimonia tua exquisivi. |
23 και γαρ εκαθισαν αρχοντες και κατ' εμου κατελαλουν ο δε δουλος σου ηδολεσχει εν τοις δικαιωμασιν σου | 23 Etenim sederunt principes, et adversum me loquebantur ; servus autem tuus exercebatur in justificationibus tuis. |
24 και γαρ τα μαρτυρια σου μελετη μου εστιν και αι συμβουλιαι μου τα δικαιωματα σου | 24 Nam et testimonia tua meditatio mea est, et consilium meum justificationes tuæ. |
25 δ# δελθ εκολληθη τω εδαφει η ψυχη μου ζησον με κατα τον λογον σου | 25 (Daleth)Adhæsit pavimento anima mea : vivifica me secundum verbum tuum. |
26 τας οδους μου εξηγγειλα και επηκουσας μου διδαξον με τα δικαιωματα σου | 26 Vias meas enuntiavi, et exaudisti me ; doce me justificationes tuas. |
27 οδον δικαιωματων σου συνετισον με και αδολεσχησω εν τοις θαυμασιοις σου | 27 Viam justificationum tuarum instrue me, et exercebor in mirabilibus tuis. |
28 εσταξεν η ψυχη μου απο ακηδιας βεβαιωσον με εν τοις λογοις σου | 28 Dormitavit anima mea præ tædio : confirma me in verbis tuis. |
29 οδον αδικιας αποστησον απ' εμου και τω νομω σου ελεησον με | 29 Viam iniquitatis amove a me, et de lege tua miserere mei. |
30 οδον αληθειας ηρετισαμην τα κριματα σου ουκ επελαθομην | 30 Viam veritatis elegi ; judicia tua non sum oblitus. |
31 εκολληθην τοις μαρτυριοις σου κυριε μη με καταισχυνης | 31 Adhæsi testimoniis tuis, Domine ; noli me confundere. |
32 οδον εντολων σου εδραμον οταν επλατυνας την καρδιαν μου | 32 Viam mandatorum tuorum cucurri, cum dilatasti cor meum. |
33 ε# η νομοθετησον με κυριε την οδον των δικαιωματων σου και εκζητησω αυτην δια παντος | 33 (He)Legem pone mihi, Domine, viam justificationum tuarum, et exquiram eam semper. |
34 συνετισον με και εξερευνησω τον νομον σου και φυλαξω αυτον εν ολη καρδια μου | 34 Da mihi intellectum, et scrutabor legem tuam, et custodiam illam in toto corde meo. |
35 οδηγησον με εν τριβω των εντολων σου οτι αυτην ηθελησα | 35 Deduc me in semitam mandatorum tuorum, quia ipsam volui. |
36 κλινον την καρδιαν μου εις τα μαρτυρια σου και μη εις πλεονεξιαν | 36 Inclina cor meum in testimonia tua, et non in avaritiam. |
37 αποστρεψον τους οφθαλμους μου του μη ιδειν ματαιοτητα εν τη οδω σου ζησον με | 37 Averte oculos meos, ne videant vanitatem ; in via tua vivifica me. |
38 στησον τω δουλω σου το λογιον σου εις τον φοβον σου | 38 Statue servo tuo eloquium tuum in timore tuo. |
39 περιελε τον ονειδισμον μου ον υπωπτευσα τα γαρ κριματα σου χρηστα | 39 Amputa opprobrium meum quod suspicatus sum, quia judicia tua jucunda. |
40 ιδου επεθυμησα τας εντολας σου εν τη δικαιοσυνη σου ζησον με | 40 Ecce concupivi mandata tua : in æquitate tua vivifica me. |
41 v# ουαυ και ελθοι επ' εμε το ελεος σου κυριε το σωτηριον σου κατα το λογιον σου | 41 (Vau)Et veniat super me misericordia tua, Domine ; salutare tuum secundum eloquium tuum. |
42 και αποκριθησομαι τοις ονειδιζουσι με λογον οτι ηλπισα επι τους λογους σου | 42 Et respondebo exprobrantibus mihi verbum, quia speravi in sermonibus tuis. |
43 και μη περιελης εκ του στοματος μου λογον αληθειας εως σφοδρα οτι επι τα κριματα σου επηλπισα | 43 Et ne auferas de ore meo verbum veritatis usquequaque, quia in judiciis tuis supersperavi. |
44 και φυλαξω τον νομον σου δια παντος εις τον αιωνα και εις τον αιωνα του αιωνος | 44 Et custodiam legem tuam semper, in sæculum et in sæculum sæculi. |
45 και επορευομην εν πλατυσμω οτι τας εντολας σου εξεζητησα | 45 Et ambulabam in latitudine, quia mandata tua exquisivi. |
46 και ελαλουν εν τοις μαρτυριοις σου εναντιον βασιλεων και ουκ ησχυνομην | 46 Et loquebar in testimoniis tuis in conspectu regum, et non confundebar. |
47 και εμελετων εν ταις εντολαις σου αις ηγαπησα σφοδρα | 47 Et meditabar in mandatis tuis, quæ dilexi. |
48 και ηρα τας χειρας μου προς τας εντολας σου ας ηγαπησα και ηδολεσχουν εν τοις δικαιωμασιν σου | 48 Et levavi manus meas ad mandata tua, quæ dilexi, et exercebar in justificationibus tuis. |
49 ζ# ζαι μνησθητι τον λογον σου τω δουλω σου ω επηλπισας με | 49 (Zain)Memor esto verbi tui servo tuo, in quo mihi spem dedisti. |
50 αυτη με παρεκαλεσεν εν τη ταπεινωσει μου οτι το λογιον σου εζησεν με | 50 Hæc me consolata est in humilitate mea, quia eloquium tuum vivificavit me. |
51 υπερηφανοι παρηνομουν εως σφοδρα απο δε του νομου σου ουκ εξεκλινα | 51 Superbi inique agebant usquequaque ; a lege autem tua non declinavi. |
52 εμνησθην των κριματων σου απ' αιωνος κυριε και παρεκληθην | 52 Memor fui judiciorum tuorum a sæculo, Domine, et consolatus sum. |
53 αθυμια κατεσχεν με απο αμαρτωλων των εγκαταλιμπανοντων τον νομον σου | 53 Defectio tenuit me, pro peccatoribus derelinquentibus legem tuam. |
54 ψαλτα ησαν μοι τα δικαιωματα σου εν τοπω παροικιας μου | 54 Cantabiles mihi erant justificationes tuæ in loco peregrinationis meæ. |
55 εμνησθην εν νυκτι του ονοματος σου κυριε και εφυλαξα τον νομον σου | 55 Memor fui nocte nominis tui, Domine, et custodivi legem tuam. |
56 αυτη εγενηθη μοι οτι τα δικαιωματα σου εξεζητησα | 56 Hæc facta est mihi, quia justificationes tuas exquisivi. |
57 η# ηθ μερις μου κυριε ειπα φυλαξασθαι τον νομον σου | 57 (Heth)Portio mea, Domine, dixi custodire legem tuam. |
58 εδεηθην του προσωπου σου εν ολη καρδια μου ελεησον με κατα το λογιον σου | 58 Deprecatus sum faciem tuam in toto corde meo ; miserere mei secundum eloquium tuum. |
59 διελογισαμην τας οδους σου και επεστρεψα τους ποδας μου εις τα μαρτυρια σου | 59 Cogitavi vias meas, et converti pedes meos in testimonia tua. |
60 ητοιμασθην και ουκ εταραχθην του φυλαξασθαι τας εντολας σου | 60 Paratus sum, et non sum turbatus, ut custodiam mandata tua. |
61 σχοινια αμαρτωλων περιεπλακησαν μοι και του νομου σου ουκ επελαθομην | 61 Funes peccatorum circumplexi sunt me, et legem tuam non sum oblitus. |
62 μεσονυκτιον εξηγειρομην του εξομολογεισθαι σοι επι τα κριματα της δικαιοσυνης σου | 62 Media nocte surgebam ad confitendum tibi, super judicia justificationis tuæ. |
63 μετοχος εγω ειμι παντων των φοβουμενων σε και των φυλασσοντων τας εντολας σου | 63 Particeps ego sum omnium timentium te, et custodientium mandata tua. |
64 του ελεους σου κυριε πληρης η γη τα δικαιωματα σου διδαξον με | 64 Misericordia tua, Domine, plena est terra ; justificationes tuas doce me. |
65 θ# τηθ χρηστοτητα εποιησας μετα του δουλου σου κυριε κατα τον λογον σου | 65 (Teth)Bonitatem fecisti cum servo tuo, Domine, secundum verbum tuum. |
66 χρηστοτητα και παιδειαν και γνωσιν διδαξον με οτι ταις εντολαις σου επιστευσα | 66 Bonitatem, et disciplinam, et scientiam doce me, quia mandatis tuis credidi. |
67 προ του με ταπεινωθηναι εγω επλημμελησα δια τουτο το λογιον σου εφυλαξα | 67 Priusquam humiliarer ego deliqui : propterea eloquium tuum custodivi. |
68 χρηστος ει συ κυριε και εν τη χρηστοτητι σου διδαξον με τα δικαιωματα σου | 68 Bonus es tu, et in bonitate tua doce me justificationes tuas. |
69 επληθυνθη επ' εμε αδικια υπερηφανων εγω δε εν ολη καρδια μου εξερευνησω τας εντολας σου | 69 Multiplicata est super me iniquitas superborum ; ego autem in toto corde meo scrutabor mandata tua. |
70 ετυρωθη ως γαλα η καρδια αυτων εγω δε τον νομον σου εμελετησα | 70 Coagulatum est sicut lac cor eorum ; ego vero legem tuam meditatus sum. |
71 αγαθον μοι οτι εταπεινωσας με οπως αν μαθω τα δικαιωματα σου | 71 Bonum mihi quia humiliasti me, ut discam justificationes tuas. |
72 αγαθον μοι ο νομος του στοματος σου υπερ χιλιαδας χρυσιου και αργυριου | 72 Bonum mihi lex oris tui, super millia auri et argenti. |
73 ι# ιωθ αι χειρες σου εποιησαν με και επλασαν με συνετισον με και μαθησομαι τας εντολας σου | 73 (Jod)Manus tuæ fecerunt me, et plasmaverunt me : da mihi intellectum, et discam mandata tua. |
74 οι φοβουμενοι σε οψονται με και ευφρανθησονται οτι εις τους λογους σου επηλπισα | 74 Qui timent te videbunt me et lætabuntur, quia in verba tua supersperavi. |
75 εγνων κυριε οτι δικαιοσυνη τα κριματα σου και αληθεια εταπεινωσας με | 75 Cognovi, Domine, quia æquitas judicia tua, et in veritate tua humiliasti me. |
76 γενηθητω δη το ελεος σου του παρακαλεσαι με κατα το λογιον σου τω δουλω σου | 76 Fiat misericordia tua ut consoletur me, secundum eloquium tuum servo tuo. |
77 ελθετωσαν μοι οι οικτιρμοι σου και ζησομαι οτι ο νομος σου μελετη μου εστιν | 77 Veniant mihi miserationes tuæ, et vivam, quia lex tua meditatio mea est. |
78 αισχυνθητωσαν υπερηφανοι οτι αδικως ηνομησαν εις εμε εγω δε αδολεσχησω εν ταις εντολαις σου | 78 Confundantur superbi, quia injuste iniquitatem fecerunt in me ; ego autem exercebor in mandatis tuis. |
79 επιστρεψατωσαν μοι οι φοβουμενοι σε και οι γινωσκοντες τα μαρτυρια σου | 79 Convertantur mihi timentes te, et qui noverunt testimonia tua. |
80 γενηθητω η καρδια μου αμωμος εν τοις δικαιωμασιν σου οπως αν μη αισχυνθω | 80 Fiat cor meum immaculatum in justificationibus tuis, ut non confundar. |
81 ια# χαφ εκλειπει εις το σωτηριον σου η ψυχη μου και εις τον λογον σου επηλπισα | 81 (Caph)Defecit in salutare tuum anima mea, et in verbum tuum supersperavi. |
82 εξελιπον οι οφθαλμοι μου εις το λογιον σου λεγοντες ποτε παρακαλεσεις με | 82 Defecerunt oculi mei in eloquium tuum, dicentes : Quando consolaberis me ? |
83 οτι εγενηθην ως ασκος εν παχνη τα δικαιωματα σου ουκ επελαθομην | 83 Quia factus sum sicut uter in pruina ; justificationes tuas non sum oblitus. |
84 ποσαι εισιν αι ημεραι του δουλου σου ποτε ποιησεις μοι εκ των καταδιωκοντων με κρισιν | 84 Quot sunt dies servi tui ? quando facies de persequentibus me judicium ? |
85 διηγησαντο μοι παρανομοι αδολεσχιας αλλ' ουχ ως ο νομος σου κυριε | 85 Narraverunt mihi iniqui fabulationes, sed non ut lex tua. |
86 πασαι αι εντολαι σου αληθεια αδικως κατεδιωξαν με βοηθησον μοι | 86 Omnia mandata tua veritas : inique persecuti sunt me, adjuva me. |
87 παρα βραχυ συνετελεσαν με εν τη γη εγω δε ουκ εγκατελιπον τας εντολας σου | 87 Paulominus consummaverunt me in terra ; ego autem non dereliqui mandata tua. |
88 κατα το ελεος σου ζησον με και φυλαξω τα μαρτυρια του στοματος σου | 88 Secundum misericordiam tuam vivifica me, et custodiam testimonia oris tui. |
89 ιβ# λαβδ εις τον αιωνα κυριε ο λογος σου διαμενει εν τω ουρανω | 89 (Lamed)In æternum, Domine, verbum tuum permanet in cælo. |
90 εις γενεαν και γενεαν η αληθεια σου εθεμελιωσας την γην και διαμενει | 90 In generationem et generationem veritas tua ; fundasti terram, et permanet. |
91 τη διαταξει σου διαμενει η ημερα οτι τα συμπαντα δουλα σα | 91 Ordinatione tua perseverat dies, quoniam omnia serviunt tibi. |
92 ει μη οτι ο νομος σου μελετη μου εστιν τοτε αν απωλομην εν τη ταπεινωσει μου | 92 Nisi quod lex tua meditatio mea est, tunc forte periissem in humilitate mea. |
93 εις τον αιωνα ου μη επιλαθωμαι των δικαιωματων σου οτι εν αυτοις εζησας με κυριε | 93 In æternum non obliviscar justificationes tuas, quia in ipsis vivificasti me. |
94 σος ειμι εγω σωσον με οτι τα δικαιωματα σου εξεζητησα | 94 Tuus sum ego ; salvum me fac : quoniam justificationes tuas exquisivi. |
95 εμε υπεμειναν αμαρτωλοι του απολεσαι με τα μαρτυρια σου συνηκα | 95 Me exspectaverunt peccatores ut perderent me ; testimonia tua intellexi. |
96 πασης συντελειας ειδον περας πλατεια η εντολη σου σφοδρα | 96 Omnis consummationis vidi finem, latum mandatum tuum nimis. |
97 ιγ# μημ ως ηγαπησα τον νομον σου κυριε ολην την ημεραν μελετη μου εστιν | 97 (Mem)Quomodo dilexi legem tuam, Domine ! tota die meditatio mea est. |
98 υπερ τους εχθρους μου εσοφισας με την εντολην σου οτι εις τον αιωνα μοι εστιν | 98 Super inimicos meos prudentem me fecisti mandato tuo, quia in æternum mihi est. |
99 υπερ παντας τους διδασκοντας με συνηκα οτι τα μαρτυρια σου μελετη μου εστιν | 99 Super omnes docentes me intellexi, quia testimonia tua meditatio mea est. |
100 υπερ πρεσβυτερους συνηκα οτι τας εντολας σου εξεζητησα | 100 Super senes intellexi, quia mandata tua quæsivi. |
101 εκ πασης οδου πονηρας εκωλυσα τους ποδας μου οπως αν φυλαξω τους λογους σου | 101 Ab omni via mala prohibui pedes meos, ut custodiam verba tua. |
102 απο των κριματων σου ουκ εξεκλινα οτι συ ενομοθετησας μοι | 102 A judiciis tuis non declinavi, quia tu legem posuisti mihi. |
103 ως γλυκεα τω λαρυγγι μου τα λογια σου υπερ μελι και κηριον τω στοματι μου | 103 Quam dulcia faucibus meis eloquia tua ! super mel ori meo. |
104 απο των εντολων σου συνηκα δια τουτο εμισησα πασαν οδον αδικιας οτι συ ενομοθετησας μοι | 104 A mandatis tuis intellexi ; propterea odivi omnem viam iniquitatis. |
105 ιδ# νουν λυχνος τοις ποσιν μου ο λογος σου και φως ταις τριβοις μου | 105 (Nun)Lucerna pedibus meis verbum tuum, et lumen semitis meis. |
106 ομωμοκα και εστησα του φυλαξασθαι τα κριματα της δικαιοσυνης σου | 106 Juravi et statui custodire judicia justitiæ tuæ. |
107 εταπεινωθην εως σφοδρα κυριε ζησον με κατα τον λογον σου | 107 Humiliatus sum usquequaque, Domine ; vivifica me secundum verbum tuum. |
108 τα εκουσια του στοματος μου ευδοκησον δη κυριε και τα κριματα σου διδαξον με | 108 Voluntaria oris mei beneplacita fac, Domine, et judicia tua doce me. |
109 η ψυχη μου εν ταις χερσιν μου δια παντος και του νομου σου ουκ επελαθομην | 109 Anima mea in manibus meis semper, et legem tuam non sum oblitus. |
110 εθεντο αμαρτωλοι παγιδα μοι και εκ των εντολων σου ουκ επλανηθην | 110 Posuerunt peccatores laqueum mihi, et de mandatis tuis non erravi. |
111 εκληρονομησα τα μαρτυρια σου εις τον αιωνα οτι αγαλλιαμα της καρδιας μου εισιν | 111 Hæreditate acquisivi testimonia tua in æternum, quia exsultatio cordis mei sunt. |
112 εκλινα την καρδιαν μου του ποιησαι τα δικαιωματα σου εις τον αιωνα δι' ανταμειψιν | 112 Inclinavi cor meum ad faciendas justificationes tuas in æternum, propter retributionem. |
113 ιε# σαμχ παρανομους εμισησα και τον νομον σου ηγαπησα | 113 (Samech)Iniquos odio habui, et legem tuam dilexi. |
114 βοηθος μου και αντιλημπτωρ μου ει συ εις τον λογον σου επηλπισα | 114 Adjutor et susceptor meus es tu, et in verbum tuum supersperavi. |
115 εκκλινατε απ' εμου πονηρευομενοι και εξερευνησω τας εντολας του θεου μου | 115 Declinate a me, maligni, et scrutabor mandata Dei mei. |
116 αντιλαβου μου κατα το λογιον σου και ζησομαι και μη καταισχυνης με απο της προσδοκιας μου | 116 Suscipe me secundum eloquium tuum, et vivam, et non confundas me ab exspectatione mea. |
117 βοηθησον μοι και σωθησομαι και μελετησω εν τοις δικαιωμασιν σου δια παντος | 117 Adjuva me, et salvus ero, et meditabor in justificationibus tuis semper. |
118 εξουδενωσας παντας τους αποστατουντας απο των δικαιωματων σου οτι αδικον το ενθυμημα αυτων | 118 Sprevisti omnes discedentes a judiciis tuis, quia injusta cogitatio eorum. |
119 παραβαινοντας ελογισαμην παντας τους αμαρτωλους της γης δια τουτο ηγαπησα τα μαρτυρια σου δια παντος | 119 Prævaricantes reputavi omnes peccatores terræ ; ideo dilexi testimonia tua. |
120 καθηλωσον εκ του φοβου σου τας σαρκας μου απο γαρ των κριματων σου εφοβηθην | 120 Confige timore tuo carnes meas ; a judiciis enim tuis timui. |
121 ιv# αιν εποιησα κριμα και δικαιοσυνην μη παραδως με τοις αδικουσιν με | 121 (Ain)Feci judicium et justitiam : non tradas me calumniantibus me. |
122 εκδεξαι τον δουλον σου εις αγαθον μη συκοφαντησατωσαν με υπερηφανοι | 122 Suscipe servum tuum in bonum : non calumnientur me superbi. |
123 οι οφθαλμοι μου εξελιπον εις το σωτηριον σου και εις το λογιον της δικαιοσυνης σου | 123 Oculi mei defecerunt in salutare tuum, et in eloquium justitiæ tuæ. |
124 ποιησον μετα του δουλου σου κατα το ελεος σου και τα δικαιωματα σου διδαξον με | 124 Fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam, et justificationes tuas doce me. |
125 δουλος σου ειμι εγω συνετισον με και γνωσομαι τα μαρτυρια σου | 125 Servus tuus sum ego : da mihi intellectum, ut sciam testimonia tua. |
126 καιρος του ποιησαι τω κυριω διεσκεδασαν τον νομον σου | 126 Tempus faciendi, Domine : dissipaverunt legem tuam. |
127 δια τουτο ηγαπησα τας εντολας σου υπερ χρυσιον και τοπαζιον | 127 Ideo dilexi mandata tua super aurum et topazion. |
128 δια τουτο προς πασας τας εντολας σου κατωρθουμην πασαν οδον αδικον εμισησα | 128 Propterea ad omnia mandata tua dirigebar ; omnem viam iniquam odio habui. |
129 ιζ# φη θαυμαστα τα μαρτυρια σου δια τουτο εξηρευνησεν αυτα η ψυχη μου | 129 (Phe)Mirabilia testimonia tua : ideo scrutata est ea anima mea. |
130 η δηλωσις των λογων σου φωτιει και συνετιει νηπιους | 130 Declaratio sermonum tuorum illuminat, et intellectum dat parvulis. |
131 το στομα μου ηνοιξα και ειλκυσα πνευμα οτι τας εντολας σου επεποθουν | 131 Os meum aperui, et attraxi spiritum : quia mandata tua desiderabam. |
132 επιβλεψον επ' εμε και ελεησον με κατα το κριμα των αγαπωντων το ονομα σου | 132 Aspice in me, et miserere mei, secundum judicium diligentium nomen tuum. |
133 τα διαβηματα μου κατευθυνον κατα το λογιον σου και μη κατακυριευσατω μου πασα ανομια | 133 Gressus meos dirige secundum eloquium tuum, et non dominetur mei omnis injustitia. |
134 λυτρωσαι με απο συκοφαντιας ανθρωπων και φυλαξω τας εντολας σου | 134 Redime me a calumniis hominum ut custodiam mandata tua. |
135 το προσωπον σου επιφανον επι τον δουλον σου και διδαξον με τα δικαιωματα σου | 135 Faciem tuam illumina super servum tuum, et doce me justificationes tuas. |
136 διεξοδους υδατων κατεβησαν οι οφθαλμοι μου επει ουκ εφυλαξαν τον νομον σου | 136 Exitus aquarum deduxerunt oculi mei, quia non custodierunt legem tuam. |
137 ιη# σαδη δικαιος ει κυριε και ευθης η κρισις σου | 137 (Sade)Justus es, Domine, et rectum judicium tuum. |
138 ενετειλω δικαιοσυνην τα μαρτυρια σου και αληθειαν σφοδρα | 138 Mandasti justitiam testimonia tua, et veritatem tuam nimis. |
139 εξετηξεν με ο ζηλος του οικου σου οτι επελαθοντο των λογων σου οι εχθροι μου | 139 Tabescere me fecit zelus meus, quia obliti sunt verba tua inimici mei. |
140 πεπυρωμενον το λογιον σου σφοδρα και ο δουλος σου ηγαπησεν αυτο | 140 Ignitum eloquium tuum vehementer, et servus tuus dilexit illud. |
141 νεωτερος ειμι εγω και εξουδενωμενος τα δικαιωματα σου ουκ επελαθομην | 141 Adolescentulus sum ego et contemptus ; justificationes tuas non sum oblitus. |
142 η δικαιοσυνη σου δικαιοσυνη εις τον αιωνα και ο νομος σου αληθεια | 142 Justitia tua, justitia in æternum, et lex tua veritas. |
143 θλιψις και αναγκη ευροσαν με αι εντολαι σου μελετη μου | 143 Tribulatio et angustia invenerunt me ; mandata tua meditatio mea est. |
144 δικαιοσυνη τα μαρτυρια σου εις τον αιωνα συνετισον με και ζησομαι | 144 Æquitas testimonia tua in æternum : intellectum da mihi, et vivam. |
145 ιθ# κωφ εκεκραξα εν ολη καρδια μου επακουσον μου κυριε τα δικαιωματα σου εκζητησω | 145 (Coph)Clamavi in toto corde meo : exaudi me, Domine ; justificationes tuas requiram. |
146 εκεκραξα σε σωσον με και φυλαξω τα μαρτυρια σου | 146 Clamavi ad te ; salvum me fac : ut custodiam mandata tua. |
147 προεφθασα εν αωρια και εκεκραξα εις τους λογους σου επηλπισα | 147 Præveni in maturitate, et clamavi : quia in verba tua supersperavi. |
148 προεφθασαν οι οφθαλμοι μου προς ορθρον του μελεταν τα λογια σου | 148 Prævenerunt oculi mei ad te diluculo, ut meditarer eloquia tua. |
149 της φωνης μου ακουσον κυριε κατα το ελεος σου κατα το κριμα σου ζησον με | 149 Vocem meam audi secundum misericordiam tuam, Domine, et secundum judicium tuum vivifica me. |
150 προσηγγισαν οι καταδιωκοντες με ανομια απο δε του νομου σου εμακρυνθησαν | 150 Appropinquaverunt persequentes me iniquitati : a lege autem tua longe facti sunt. |
151 εγγυς ει συ κυριε και πασαι αι εντολαι σου αληθεια | 151 Prope es tu, Domine, et omnes viæ tuæ veritas. |
152 κατ' αρχας εγνων εκ των μαρτυριων σου οτι εις τον αιωνα εθεμελιωσας αυτα | 152 Initio cognovi de testimoniis tuis, quia in æternum fundasti ea. |
153 κ# ρης ιδε την ταπεινωσιν μου και εξελου με οτι τον νομον σου ουκ επελαθομην | 153 (Res)Vide humilitatem meam, et eripe me, quia legem tuam non sum oblitus. |
154 κρινον την κρισιν μου και λυτρωσαι με δια τον λογον σου ζησον με | 154 Judica judicium meum, et redime me : propter eloquium tuum vivifica me. |
155 μακραν απο αμαρτωλων σωτηρια οτι τα δικαιωματα σου ουκ εξεζητησαν | 155 Longe a peccatoribus salus, quia justificationes tuas non exquisierunt. |
156 οι οικτιρμοι σου πολλοι κυριε κατα το κριμα σου ζησον με | 156 Misericordiæ tuæ multæ, Domine ; secundum judicium tuum vivifica me. |
157 πολλοι οι εκδιωκοντες με και εκθλιβοντες με εκ των μαρτυριων σου ουκ εξεκλινα | 157 Multi qui persequuntur me, et tribulant me ; a testimoniis tuis non declinavi. |
158 ειδον ασυνθετουντας και εξετηκομην οτι τα λογια σου ουκ εφυλαξαντο | 158 Vidi prævaricantes et tabescebam, quia eloquia tua non custodierunt. |
159 ιδε οτι τας εντολας σου ηγαπησα κυριε εν τω ελεει σου ζησον με | 159 Vide quoniam mandata tua dilexi, Domine : in misericordia tua vivifica me. |
160 αρχη των λογων σου αληθεια και εις τον αιωνα παντα τα κριματα της δικαιοσυνης σου | 160 Principium verborum tuorum veritas ; in æternum omnia judicia justitiæ tuæ. |
161 κα# σεν αρχοντες κατεδιωξαν με δωρεαν και απο των λογων σου εδειλιασεν η καρδια μου | 161 (Sin)Principes persecuti sunt me gratis, et a verbis tuis formidavit cor meum. |
162 αγαλλιασομαι εγω επι τα λογια σου ως ο ευρισκων σκυλα πολλα | 162 Lætabor ego super eloquia tua, sicut qui invenit spolia multa. |
163 αδικιαν εμισησα και εβδελυξαμην τον δε νομον σου ηγαπησα | 163 Iniquitatem odio habui, et abominatus sum, legem autem tuam dilexi. |
164 επτακις της ημερας ηνεσα σοι επι τα κριματα της δικαιοσυνης σου | 164 Septies in die laudem dixi tibi, super judicia justitiæ tuæ. |
165 ειρηνη πολλη τοις αγαπωσιν τον νομον σου και ουκ εστιν αυτοις σκανδαλον | 165 Pax multa diligentibus legem tuam, et non est illis scandalum. |
166 προσεδοκων το σωτηριον σου κυριε και τας εντολας σου ηγαπησα | 166 Exspectabam salutare tuum, Domine, et mandata tua dilexi. |
167 εφυλαξεν η ψυχη μου τα μαρτυρια σου και ηγαπησεν αυτα σφοδρα | 167 Custodivit anima mea testimonia tua, et dilexit ea vehementer. |
168 εφυλαξα τας εντολας σου και τα μαρτυρια σου οτι πασαι αι οδοι μου εναντιον σου κυριε | 168 Servavi mandata tua et testimonia tua, quia omnes viæ meæ in conspectu tuo. |
169 κβ# θαυ εγγισατω η δεησις μου ενωπιον σου κυριε κατα το λογιον σου συνετισον με | 169 (Tau)Appropinquet deprecatio mea in conspectu tuo, Domine ; juxta eloquium tuum da mihi intellectum. |
170 εισελθοι το αξιωμα μου ενωπιον σου κατα το λογιον σου ρυσαι με | 170 Intret postulatio mea in conspectu tuo ; secundum eloquium tuum eripe me. |
171 εξερευξαιντο τα χειλη μου υμνον οταν διδαξης με τα δικαιωματα σου | 171 Eructabunt labia mea hymnum, cum docueris me justificationes tuas. |
172 φθεγξαιτο η γλωσσα μου το λογιον σου οτι πασαι αι εντολαι σου δικαιοσυνη | 172 Pronuntiabit lingua mea eloquium tuum, quia omnia mandata tua æquitas. |
173 γενεσθω η χειρ σου του σωσαι με οτι τας εντολας σου ηρετισαμην | 173 Fiat manus tua ut salvet me, quoniam mandata tua elegi. |
174 επεποθησα το σωτηριον σου κυριε και ο νομος σου μελετη μου εστιν | 174 Concupivi salutare tuum, Domine, et lex tua meditatio mea est. |
175 ζησεται η ψυχη μου και αινεσει σε και τα κριματα σου βοηθησει μοι | 175 Vivet anima mea, et laudabit te, et judicia tua adjuvabunt me. |
176 επλανηθην ως προβατον απολωλος ζητησον τον δουλον σου οτι τας εντολας σου ουκ επελαθομην | 176 Erravi sicut ovis quæ periit : quære servum tuum, quia mandata tua non sum oblitus. |