ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 105
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | BIBBIA CEI 2008 |
---|---|
1 αλληλουια εξομολογεισθε τω κυριω οτι χρηστος οτι εις τον αιωνα το ελεος αυτου | 1 Rendete grazie al Signore e invocate il suo nome,proclamate fra i popoli le sue opere. |
2 τις λαλησει τας δυναστειας του κυριου ακουστας ποιησει πασας τας αινεσεις αυτου | 2 A lui cantate, a lui inneggiate,meditate tutte le sue meraviglie. |
3 μακαριοι οι φυλασσοντες κρισιν και ποιουντες δικαιοσυνην εν παντι καιρω | 3 Gloriatevi del suo santo nome:gioisca il cuore di chi cerca il Signore. |
4 μνησθητι ημων κυριε εν τη ευδοκια του λαου σου επισκεψαι ημας εν τω σωτηριω σου | 4 Cercate il Signore e la sua potenza,ricercate sempre il suo volto. |
5 του ιδειν εν τη χρηστοτητι των εκλεκτων σου του ευφρανθηναι εν τη ευφροσυνη του εθνους σου του επαινεισθαι μετα της κληρονομιας σου | 5 Ricordate le meraviglie che ha compiuto,i suoi prodigi e i giudizi della sua bocca, |
6 ημαρτομεν μετα των πατερων ημων ηνομησαμεν ηδικησαμεν | 6 voi, stirpe di Abramo, suo servo,figli di Giacobbe, suo eletto. |
7 οι πατερες ημων εν αιγυπτω ου συνηκαν τα θαυμασια σου ουκ εμνησθησαν του πληθους του ελεους σου και παρεπικραναν αναβαινοντες εν τη ερυθρα θαλασση | 7 È lui il Signore, nostro Dio:su tutta la terra i suoi giudizi. |
8 και εσωσεν αυτους ενεκεν του ονοματος αυτου του γνωρισαι την δυναστειαν αυτου | 8 Si è sempre ricordato della sua alleanza,parola data per mille generazioni, |
9 και επετιμησεν τη ερυθρα θαλασση και εξηρανθη και ωδηγησεν αυτους εν αβυσσω ως εν ερημω | 9 dell’alleanza stabilita con Abramoe del suo giuramento a Isacco. |
10 και εσωσεν αυτους εκ χειρος μισουντων και ελυτρωσατο αυτους εκ χειρος εχθρου | 10 L’ha stabilita per Giacobbe come decreto,per Israele come alleanza eterna, |
11 και εκαλυψεν υδωρ τους θλιβοντας αυτους εις εξ αυτων ουχ υπελειφθη | 11 quando disse: «Ti darò il paese di Canaancome parte della vostra eredità». |
12 και επιστευσαν εν τοις λογοις αυτου και ησαν την αινεσιν αυτου | 12 Quando erano in piccolo numero,pochi e stranieri in quel luogo, |
13 εταχυναν επελαθοντο των εργων αυτου ουχ υπεμειναν την βουλην αυτου | 13 e se ne andavano di nazione in nazione,da un regno a un altro popolo, |
14 και επεθυμησαν επιθυμιαν εν τη ερημω και επειρασαν τον θεον εν ανυδρω | 14 non permise che alcuno li opprimessee castigò i re per causa loro: |
15 και εδωκεν αυτοις το αιτημα αυτων και εξαπεστειλεν πλησμονην εις τας ψυχας αυτων | 15 «Non toccate i miei consacrati,non fate alcun male ai miei profeti». |
16 και παρωργισαν μωυσην εν τη παρεμβολη και ααρων τον αγιον κυριου | 16 Chiamò la carestia su quella terra,togliendo il sostegno del pane. |
17 ηνοιχθη η γη και κατεπιεν δαθαν και εκαλυψεν επι την συναγωγην αβιρων | 17 Davanti a loro mandò un uomo,Giuseppe, venduto come schiavo. |
18 και εξεκαυθη πυρ εν τη συναγωγη αυτων φλοξ κατεφλεξεν αμαρτωλους | 18 Gli strinsero i piedi con ceppi,il ferro gli serrò la gola, |
19 και εποιησαν μοσχον εν χωρηβ και προσεκυνησαν τω γλυπτω | 19 finché non si avverò la sua parolae l’oracolo del Signore ne provò l’innocenza. |
20 και ηλλαξαντο την δοξαν αυτων εν ομοιωματι μοσχου εσθοντος χορτον | 20 Il re mandò a scioglierlo,il capo dei popoli lo fece liberare; |
21 επελαθοντο του θεου του σωζοντος αυτους του ποιησαντος μεγαλα εν αιγυπτω | 21 lo costituì signore del suo palazzo,capo di tutti i suoi averi, |
22 θαυμαστα εν γη χαμ φοβερα επι θαλασσης ερυθρας | 22 per istruire i prìncipi secondo il suo giudizioe insegnare la saggezza agli anziani. |
23 και ειπεν του εξολεθρευσαι αυτους ει μη μωυσης ο εκλεκτος αυτου εστη εν τη θραυσει ενωπιον αυτου του αποστρεψαι την οργην αυτου του μη εξολεθρευσαι | 23 E Israele venne in Egitto,Giacobbe emigrò nel paese di Cam. |
24 και εξουδενωσαν γην επιθυμητην ουκ επιστευσαν τω λογω αυτου | 24 Ma Dio rese molto fecondo il suo popolo,lo rese più forte dei suoi oppressori. |
25 και εγογγυσαν εν τοις σκηνωμασιν αυτων ουκ εισηκουσαν της φωνης κυριου | 25 Cambiò il loro cuore perché odiassero il suo popoloe agissero con inganno contro i suoi servi. |
26 και επηρεν την χειρα αυτου αυτοις του καταβαλειν αυτους εν τη ερημω | 26 Mandò Mosè, suo servo,e Aronne, che si era scelto: |
27 και του καταβαλειν το σπερμα αυτων εν τοις εθνεσιν και διασκορπισαι αυτους εν ταις χωραις | 27 misero in atto contro di loro i suoi segnie i suoi prodigi nella terra di Cam. |
28 και ετελεσθησαν τω βεελφεγωρ και εφαγον θυσιας νεκρων | 28 Mandò le tenebre e si fece buio,ma essi resistettero alle sue parole. |
29 και παρωξυναν αυτον εν τοις επιτηδευμασιν αυτων και επληθυνθη εν αυτοις η πτωσις | 29 Cambiò le loro acque in sanguee fece morire i pesci. |
30 και εστη φινεες και εξιλασατο και εκοπασεν η θραυσις | 30 La loro terra brulicò di ranefino alle stanze regali. |
31 και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην εις γενεαν και γενεαν εως του αιωνος | 31 Parlò e vennero tafani,zanzare in tutto il territorio. |
32 και παρωργισαν αυτον εφ' υδατος αντιλογιας και εκακωθη μωυσης δι' αυτους | 32 Invece di piogge diede loro la grandine,vampe di fuoco sulla loro terra. |
33 οτι παρεπικραναν το πνευμα αυτου και διεστειλεν εν τοις χειλεσιν αυτου | 33 Colpì le loro vigne e i loro fichi,schiantò gli alberi del territorio. |
34 ουκ εξωλεθρευσαν τα εθνη α ειπεν κυριος αυτοις | 34 Parlò e vennero le locustee bruchi senza numero: |
35 και εμιγησαν εν τοις εθνεσιν και εμαθον τα εργα αυτων | 35 divorarono tutta l’erba della loro terra,divorarono il frutto del loro suolo. |
36 και εδουλευσαν τοις γλυπτοις αυτων και εγενηθη αυτοις εις σκανδαλον | 36 Colpì ogni primogenito nella loro terra,la primizia di ogni loro vigore. |
37 και εθυσαν τους υιους αυτων και τας θυγατερας αυτων τοις δαιμονιοις | 37 Allora li fece uscire con argento e oro;nelle tribù nessuno vacillava. |
38 και εξεχεαν αιμα αθωον αιμα υιων αυτων και θυγατερων ων εθυσαν τοις γλυπτοις χανααν και εφονοκτονηθη η γη εν τοις αιμασιν | 38 Quando uscirono, gioì l’Egitto,che era stato colpito dal loro terrore. |
39 και εμιανθη εν τοις εργοις αυτων και επορνευσαν εν τοις επιτηδευμασιν αυτων | 39 Distese una nube per proteggerlie un fuoco per illuminarli di notte. |
40 και ωργισθη θυμω κυριος επι τον λαον αυτου και εβδελυξατο την κληρονομιαν αυτου | 40 Alla loro richiesta fece venire le quagliee li saziò con il pane del cielo. |
41 και παρεδωκεν αυτους εις χειρας εθνων και εκυριευσαν αυτων οι μισουντες αυτους | 41 Spaccò una rupe e ne sgorgarono acque:scorrevano come fiumi nel deserto. |
42 και εθλιψαν αυτους οι εχθροι αυτων και εταπεινωθησαν υπο τας χειρας αυτων | 42 Così si è ricordato della sua parola santa,data ad Abramo suo servo. |
43 πλεονακις ερρυσατο αυτους αυτοι δε παρεπικραναν αυτον εν τη βουλη αυτων και εταπεινωθησαν εν ταις ανομιαις αυτων | 43 Ha fatto uscire il suo popolo con esultanza,i suoi eletti con canti di gioia. |
44 και ειδεν εν τω θλιβεσθαι αυτους εν τω αυτον εισακουσαι της δεησεως αυτων | 44 Ha dato loro le terre delle nazionie hanno ereditato il frutto della fatica dei popoli, |
45 και εμνησθη της διαθηκης αυτου και μετεμεληθη κατα το πληθος του ελεους αυτου | 45 perché osservassero i suoi decretie custodissero le sue leggi.Alleluia. |
46 και εδωκεν αυτους εις οικτιρμους εναντιον παντων των αιχμαλωτισαντων αυτους | |
47 σωσον ημας κυριε ο θεος ημων και επισυναγαγε ημας εκ των εθνων του εξομολογησασθαι τω ονοματι τω αγιω σου του εγκαυχασθαι εν τη αινεσει σου | |
48 ευλογητος κυριος ο θεος ισραηλ απο του αιωνος και εως του αιωνος και ερει πας ο λαος γενοιτο γενοιτο |